OUR UNFINISHED STORY
-Axaxaxaxa, hechqisi yo‘q. Ko‘zi ojiz odamdan nimani ham kutish mumkin axir(😅)?
— Nima?(😳)
Aerin jim qoldi. U ortiq gapira olmadi biroq esladi. Bugungi bo'lgan voqealardan kelib chiqib bunday natija kutish mumkin emasdi axir?! Taehyungning ko'zlari umuman yonib turardi. Odatda ko'zi ojiz insonlarning ko'z qorachig'i juda xiralashgan bo'lardi lekin uning ko'zlari buning aksi edi. Hatto o'shanda Aerin qoqilib tushganda ham qo'l uzatganda ham ko'zlari Aerinning ko'zlariga qadalgandi. "Balki tasodif, yoki esa u juda sezgir" deya o'ylardi Aerin uning gaplariga ishonqiramay.
Tae yengil kulib gapirishda davom etdi.
-Bilasiz, otam shahar zodagonlaridan. Shuning uchun buni doim insonlardan yashirib kelamiz (ko'ziga ishora qilib). Bir necha yil oldin yuz bergan avtohalokatdan tirik qolganim ham bir baxt edi aslida. Lkn otam ko'zi ojiz va hech nafi yo'q o'ģli borligini hech kim bilmasligini hoxlaydi.
- Menga ishonishingiz mumkin. Hech kimga bu haqda aytmayman.
Deya Aerin bosh chayqadi.
Taehyung og'ir uhhh tortdi. Negadir bu xato deb o'ylardi. Ya'ni Aeringa ishonish. Lkn korinishidan u ishonchli qiz va sotib qo'ymaydi.
Aerin nima deyishni bilmay burnini stol ustini to'ldirib turgan xilma-xil taomlarga suqdi. U ertalabki nonushtadan beri deyarli hech narsa yemagandi. Buning uchun esa xursand boldi.
- Nega o'zi menga buncha iltifot korsatyapsiz.
- Uzr. Shunchaki... siz bn do'stlashib olsak degandim. Agar rozi bolmasangiz aniq xafa bo'laman,-deya boshini asta egdi. Aerin esa og'iziga salat bargidan solayotib kulib yubordi.
- Iltimos unday qaramang. Men... ortiq chiday olmayman. Hop roziman.
Aerinning javobidan kyn Taening ham kayfiyati kotarildi. U endi Aeringa qo'shilib xursandchilik qilardi. Toki telefon jiringlamaguncha...
Tae telefonni qo'ygach Aeringa yuzlandi.
- Men endi ketaman. Sizni uyingizga olib borib qo'yishadi. Bugun rejalashtirgan ishlarimning barchasi alo darajada ish berdi desam xato bolmaydi. Ahh Lkn negadr ko'nglim.)-Tae.
- Istasangiz ketamiz,- deya Aerin o'rnidan turib sumkasini taqib oldi.)- Aerin.
- Mayli. Qancha tez ketsak shuncha yaxshi.)- Tae.
- Kokteyldan yana olsam bo'ladimi? Juda...juda shirin ekan uhh.)- Tae
Aerin kokteyl buyurtma bergunicha Taening telefoni yana jiringlay boshladi.
- Janob. Siz aytgan pullarni qaytarib oldik. Lkn... ular sizni kuzatyapti darhol u yerdan keting. Restoran binosi o'rab olingan.
- Ahh qanday qilib bu yuz berdi,-dedi Tae oziga ozi va ornidan turdi.
Telefon o'chdi. Taehyung esa nima qilishni bilmay qoldi. Uning qo'llari qaltiray boshladi. U o'zidan emas yonidagi qiz - Aerindan xavotirda edi. Chunki bu ishlarga Aerinning aloqasi yoq va u aybdor emas. U o'zini bosib olgach maxsus guruhga xabar berdi va Aerinning qo'lidan mahkam ushlab oldi.
- Aerin, bu yerdan ketish kerak. Faqat gaplarimga quloq sol. Hozir tashqarida bizni 50ga yaqin jinoyatchilar kutib turibdi. Ularga meni yo'q qilish buyurilgan. Negaligini esa bu yerdan sog'-omon chiqgach tushuntirib beraman. Sen bularning hech biriga aybdor emassan. Tushundingmi? Shunday ekan gaplarimga quloq sol. Men shu yerda qolaman sen esa bino tomiga chiqasan. U yerda seni maxsus vertolyotda xavfsiz joyga olib ketishadi. Endi esa aytganlarimni bajar va bu yerdan ket.
- Y...yyoq.(ko'zlaridan yosh qalqib chiqdi)
Aerin bosh silkitib zinaga yaqinlashdi. Va ortiga qarab so'nggi bor uning ko'zlariga qaradi. So'ng yugurib zinadan tepaga chiqdi.
Tae esa cho'ntagida saqlaydigan to'pponchasini tayyorladi.
- "Aerin. Sen haqingda deyarli hech narsani bilmayman va bu muhim emas. Lkn... sen menga yoqasan. Kechir buni oldinroq aytmoqchi edim. Lkn vaqt bizni shunga majburladi. Mendan xavotir olma. Bu mening qismatim. Sen men bn qolishga majbur emasding... Seni bu ishga aralashtirmoqchi ham emasman. Shuning uchun bu yerdan ketishingni istadim. Va... bu yerga ortiq qaytma. Umuman. Bu yerlarga qaytib kelma. Xayr, Kim Aerin.
Tae xabarni jonatdi va telefonni o'chirib o'rnidan turdi va eshikni ochdi.
Boshlovchi:
- Bugun ko'rib turganingizdek biz Seul shahrining mashhur restoranlaridan birida reportaj olib boryapmiz. Voqea xabardorlarining ta'kidlashicha Kecha ya'ni 22-aprel kuni kechki payt bu yerda ko'plab nomalum shaxslar xavfli qurol bn bu yerga kelishgan. Ular kimnidir kutayotgandek binoni qurshovga olishgan. Eshiklar ochilgach esa markazda nomalum bomba portlagan. Hozircha boshqa axborotlar yoq. jabrlanuvchilar soni juda kopchilikni tashkil etmoqda. Hozircha aybdorlar topilmagan".
Aerin bu yerga allaqachon yetib kelgandi.
- Bu yerga kelishingiz mumkin emas. )-Minguk.
- U qayerda... Tae... u qayerda? Ahvoli yaxshimi?
Aerin qo'llarini yopib yiģlab yubordi. U baribir qutqara olmasdi. Tae uchun hech nima qila olmasdi ham.
Minguk uni temir devorli zax bosgan xonaga boshlab bordi. Bu yerda allaqachon joni uzilgan bemorlarni vaqtinchalik saqlashar edi.
Shifokor ularni Taening jasadi yoniga boshlab keldi va oq matoni ochdi. U yerda yana o'sha qora jingalak sochlar va shaxzodalardek jozibaga ega Tae yotardi. Faqat bu safar uning ko'zlaridagi nur umuman songan, yumuq edi. Aerin unga egildi va qo'lidan tutdi. Ammo qo'llarini ushlashga ulgurmadi, Taening qo'llari baralla yoyildi va yerga marvarid ko'zli uzuk tushib ketdi. Vaholanki bu ham Aerin uchun edi. Faqat Tae buni vaqti kelgach topshirmoqchi edi.
- Uzuk... menimcha siz uchun olgan... uni unutmasligingiz uchun. )-minguk.
Shu zaylda oradan yillar o'tdi. Aerin o'zgardi. Endi u avvalgidek hayotga faqat oq va qora bn qaramaydigan, hayotni o'zi yaratadigan va o'ziga ishongan qizga aylandi. U hozir LOR bolib ishlaydi. U nafaqat insonlarning ko'zini balki ruhini ham davolashga harakat qiladi. Va yaqin insonlarini yuragining tub-tubida qoldiradi bazida eslab ham turish uchun..!