Qish moʻjizasi
Han Yona universitetning yangi talabalari yig‘inida o‘zini noqulay his qilardi. Yangi muhit, notanish odamlar, va ayniqsa, o‘ziga haddan tashqari ishongan yigitlar... Xuddi ularning boshlig‘idek ko‘ringan Jeon Jungkook unga birinchi daqiqadanoq yoqmadi.
Jungkook baland bo‘yli, mag‘rur va doim diqqat markazida edi. U bilan suhbatlashishning o‘ziyoq Yonaning g‘ashini keltirardi. Ilk uchrashuvdayoq ular o‘zaro tortishib qolishdi.
— Ehtiyot bo‘ling, kutubxonada shunchaki kitob emas, odob ham topish kerak, — dedi Yona, Jungkookning qarsillagan ovozda suhbatlashayotganidan bezor bo‘lib.
Jungkook esa shunchaki kuldi:
— Odobni o‘zingizdan o‘rganishimiz kerak shekilli, "insoniyat o‘qituvchisi"?
Shundan keyin ular doim bir-birini ko‘rganda quyuq muhokama yoki qizg‘in bahs keltirib chiqarishdi. Universitetdagi barchaga ular bir-birini yoqtirmasligi ma’lum edi.
2-bob: Qish mo‘’jizalari boshlanishi
Kuzning oxirgi kunlari edi. Shaharni oppoq qorga burkagan ilk sovuq tongda, universitet qor o‘ynash tadbiri uyushtirdi. Bu tadbirda Yona va Jungkook ham tasodifan ishtirok etib qoldi.
— Yana senmi? Hamma yerda borligingni his qilish nega bunchalik og‘ir? — dedi Yona, uning oldida Jungkook turganini ko‘rib.
— Ehtimol, bu qismatdir, — deb kuldi Jungkook va yonidagi qor uyumini Yonaga otdi.
Yona bir lahza qotib qoldi, lekin keyin qorni ushlab, Jungkookni quvlashni boshladi. Oppoq qish sahrosi kulgi va quvnoqlikka to‘ldi. Qor bo‘ron o‘ynash, bir-biriga qarshi kulib quvish, Jungkookning Yonani ehtiyotkorlik bilan qor uyumiga yiqitishi – bu nafratning unutilib, quvonchning paydo bo‘lishini boshlab berdi.
Keyin Jungkook Yonani ko‘tarib:
— Yana menga qarshi chiqmoqchimisan, qor malikam? — dedi, yuzida shirin tabassum bilan.
Ularning dushmanligi sekin-sekin yoqimli hazillarga aylanib borardi.
3-bob: Bahorning iliq quvonchi
Bahor kelganda, Yona va Jungkookning munosabatlari yangi qirralar ochdi. Jungkook Yonaga velosipedda yurishni o‘rgatishga qaror qildi.
— Velosipedni boshqarishni bilmayman, yiqilib tushsam-chi? — dedi Yona.
— Agar yiqilsang, seni tutib qoladigan inson bor, — deb kuldi Jungkook.
U Yonaga orqasidan tutib yordam berdi. Ularning birga kulib sayr qilishlari, mayin shamolning yuzlariga urilishi va dengizga yetib borishlari bahorning mo‘’jizalarini his qilardi. Dengiz bo‘yida ular uzoq suhbatlashishdi, Jungkook esa Yonaga birinchi marta yuragini ochdi:
— Bilasanmi, Yona, men boshidan beri sening o‘zgacha ekaningni his qilganman. Sen hayotimni go‘zal qilishga sababchi bo‘lding.
Yona ko‘zlarini pastga qaratib jilmaydi:
— Men ham seni endi nafaqat yulduz sifatida, balki chin inson sifatida qadrlay boshladim.
4-bob: Sevgi taklifi va yangi hayot
Yoz oxirlarida Jungkook Yonaga o‘z sevgisini rasman ifoda etdi. Qorong‘u tunda yulduzlar ostida, dengiz bo‘yida:
— Yona, seni nafaqat sevaman, balki hayotimni sen bilan birga o‘tkazmoqchiman. Menga turmushga chiqasanmi?
Yona ko‘zlariga yosh olib, “Ha,” deb javob berdi.
Ular katta to‘y qilishmadi, lekin yaqin do‘stlar va oila davrasida oddiy va samimiy marosim o‘tkazishdi.
5-bob: Homiladorlik va kulgili kunlar
Baxtli hayotning ilk kunlarida Yona homilador bo‘ldi. Lekin homiladorlik uning injiqliklarini oshirib yubordi.
— Jungkook, menga qulupnay olib kel! Yomg‘irda ho‘l bo‘lsang ham, topib kel! — derdi u.
Jungkook esa kulib:
— Faqat qulupnayni? Balki bir yuk mashina olib kelaymi?
Ammo u Yonaning barcha injiqliklarini mamnuniyat bilan bajarardi. U Yonani erkalatib, har kuni:
— Sen mening malikamsan, hammasini sen uchun qilaman, — derdi.
O‘g‘il va qiz farzand dunyoga keldi. O‘g‘liga Jeon Taemin, qiziga esa Jeon Ara deb ism qo‘yishdi.
Qishning yana bir sokin kunida, butun oila qor ustida o‘ynardi. Ara va Taemin qor bo‘ron o‘ynar, Jungkook esa Yonani quvlardi. Ularning quvonchi hech qachon tugamaydigan tuyulardi.
— Han Yona, sen men uchun qishning sovuq kunlarida ham quyosh nuri bo‘lgansan, — dedi Jungkook unga.
Yona tabassum bilan javob berdi:
— Va sen mening hayotimdagi eng iliq mo‘’jizamsan.
Ularning hayoti nafaqat baxtli, balki sevgi va oila bilan to‘la edi.