Explosiviteit is sterk afhankelijk van kracht en kracht wordt behoorlijk beinvloed door spiergroei of hypertrofie.

In dit artikel wil ik een ander onderwerp in deze zin behandelen en het is het onderwerp van functionele versus niet-functionele hypertrofie.

De niet-functionele hypertrofie verwijst naar spiergroei die niet gepaard gaat met verhoogde krachtcapaciteiten. "Functioneel" hypertrofie verwijst naar spiergroei die de piekkrachtoutput verbetert, zodat u deze naar de echte wereld kunt brengen. Simpel genoeg.

Gefabriceerde kracht versus natuurlijke kracht

Voordat ik op het onderwerp inga, wil ik erop wijzen dat er geen aanvullende informatie is trainingsmethode is perfect en heeft een perfecte sportoverdracht.

De praktijk om kracht en grootte toe te voegen door middel van krachttraining in een poging om de voordelen van die kracht en grootte toe te passen op een sport, is effectief, maar zal niet altijd perfect zijn. Kortom, u maakt iets dat er niet was, om te beginnen laat u uw lichaam zich aanpassen aan een stimulus en past u die aanpassingen vervolgens toe op een ander gebied.

Je bedriegt hem echt weg. Het enige dat niet vals speelt, is om echt te sporten en je lichaam op natuurlijke wijze te laten aanpassen. We weten echter dat daar grenzen aan zijn. Maar dit is een van de redenen waarom mensen die hebben "natuurlijk" kracht, grootte en kracht hebben in het algemeen een "functioneel" sterkte voordeel ten opzichte van degenen die het moeten vervaardigen.

Myofibrillaire groei versus sarcoplasmatische groei

Laten we het nu hebben over spierfysiologie. Een spiervezel of cel bestaat uit fibrillen en deze bevatten filamenten met eiwitten die verantwoordelijk zijn voor spiercontractie, en het heeft ook vloeistof die het eiwit, het sarcoplasma, omgeeft.

De sterkte wordt voornamelijk beinvloed door de hoeveelheid proteine in de celdraden of myofibrillen.

Er is een geloof in de trainingswereld dat bepaalde soorten training de groei van een van deze componenten ten opzichte van de andere kunnen beinvloeden. De overtuiging is dat zware training met lage herhalingen de groei van myofibrillen bevordert en spieren opbouwt die sterker en sterker zijn "functioneel".

Omgekeerd wordt vaak aangenomen dat training met een hoger volume en hoge herhalingen (bodybuilding-methoden) de groei van sarcoplasma bevordert.

Aangezien het sarcoplasma uit niet-contractuele vloeistof bestaat, is het vermoedelijk mogelijk grote hoeveelheden te verkrijgen zonder de kracht te vergroten. Dit wordt verantwoordelijk gehouden voor de zogenaamde niet-functionele kracht of "bodybuilding pluis" gebruikt in bodybuilding-methoden. Spieren die niet zo sterk zijn als ze eruit zien of spieren die traag en minder atletisch zijn.

Om deze reden worden atleten vaak aangemoedigd om zwaar te trainen en lagere herhalingen te gebruiken in hun training. Er wordt aangenomen dat training met hoge herhalingen en kortere rustintervallen en lichtere gewichten uitsluitend is gebaseerd op niet-functionele kracht.

Wat er echt gebeurt

Wanneer we deze bewering echter kritisch onderzoeken, toont de wetenschap aan dat de grootte van het sarcoplasma wordt beperkt door de grootte van de myofibrillen. Met andere woorden, een cel kan maar een paar procent sarcoplasma bevatten en die hoeveelheid wordt beperkt door de grootte van het myofibril erin. Bovendien hebben meer dan een handvol onderzoeken getracht onderscheid te maken sarcoplasmatische myofibrillaire hypertrofie met verschillende protocollen en laadparameters. In elk van hen komt myofibrillaire groei altijd naar voren, meestal met een marge van 2-3 x. (1-5) Het lijkt er daarom op dat het onmogelijk is om de sarcoplasmatische groei te vergroten zonder myofibrillaire groei, ongeacht welke strategieen worden gebruikt.

Dit zou erop kunnen wijzen dat sarcoplasmatische hypertrofie in de eerste plaats een mythe is. Technisch gezien wel, maar praktisch gezien bestaat er niet-functionele groei, maar volgens IMHO gebeurt het niet op een manier die de meeste mensen denken.

In de echte wereld, niet-functionele hypertrofie is gewoon de opslag van extra glycogeen. Een spier waarvan de energiereserves zijn verergerd (door de vorming van een groter volume), zal zich aanpassen aan het opslaan van meer glycogeen of koolhydratenergie, en dit kan een aanzienlijke hoeveelheid extra gewicht en omvang toevoegen.

In het tweede deel zal ik meer praten over glycogeen en enkele vragen onthullen, zoals waarom zijn sommige mensen lang niet sterk maar wel groot? Bouwt low rep training grotere, dichtere spieren op? Deze antwoorden en nog veel meer over herhalingsbereiken of vezelsoorten in het volgende artikel.