#Vaqt_va_taqdir
— Nima bo‘ldi? — deb pichirladi malika yuzini burib. Samo va koinot! Taqdirimni ular belgilagan. Samo meni taqdirim qanday boʻlishini hal qiladi shunday emasmi?
— Hech narsa, – dedim chuqur nafas ostida.
Malikaning ajoyib zumraddan yashil ko'zlari menga sarosimada va sof ma'sumlik bilan tikildi.
— Menga bunday qarashni toʻxtat, malika, aks xolda hech narsa, hatto sening aybsizliging ham meni seni **dan toʻxtata olmaydi, – dedim men.
U zudlik bilan orqaga o'girildi va menga o'xshab ko'zlarini pastga qaratdi. Hmm, men shunday deb o'yladim!
— Siz aqldan ozgansiz! — deb qichqirdi u menga qaragancha.
— Haqiqatdan ham, sevgilim, men seni deb aqldan ozganman! – men unga jilmayib qoʻydim.
Uning yuzi yana qizarib ketdi va u menga soxta g'azab bilan qaradi.
— Nima boʻlsa ham. Endi hamma haqiqatlar oshkor boʻldi, men sizdan bir narsa soʼramoqchiman, – dedi malika menga asabiy qarab.
— Nimani, sevgilim? — deb so‘radim.
— Ertaga ertalab shaharga olib boring?
— Agar sizdan nima xohlashimni haqiqatdan bilgingiz kelsa, aqldan ozasiz, – dedi malika lablarini burib.
— Aytaqol, men seni eshitaman.
— Men sizlarni xohlayman va men sizga har bir narsangizga muhtojman. Lekin men sizning ismimni aytishingizni va meni ***ingizni ko'rishni qanchalik istardim, lekin siz hali menga tayyor emasligingizni bilaman, – dedi malika oʻz ovozida.
Men eshitilmas nafas oldim. Umurtqa pogʻonam titrab ketdi.
Qanday qilib u hech qanday uyalmasdan shunday gaplarni aytdi?
Mening terim hayajon va intizorlikdan qichqirdi. Yuragim ko'ksimga tegib, qon yonoqlarimga yugurdi. [Uyalvotti🗿] Faqat uning so'zlarini eshitib, bunga ta'sir qilish mumkinmi? Rostdan ham aytganini qilsam.... Nima boʻladi?
PovJungkook: uning bu gaplarini eshitib qanday qilib jim turishim mumkin.
— Hafsalang pir bo'lmasin, sevgilim. Men hamma narsangga ega bo'laman, tez orada. – dedim lablarimda jilmayib.
uf! Bu, albatta, malikaga o'xshamasdi.
— Unday boʻlsa, nimani kutyabsiz?
— Sening hiding meni aqldan ozdiradi. Seni koʻrishimni oʻzi meni aqldan ozdiradi, malika. Sen menga nima qilgansan? Bir lahza boʻlsin seni oʻylashdan toʻxtamayman.
Malika meni yuzimni ushladi va ko'zlarimga qaradi.
— Bu kecha men bilan yotasiz, istaysizmi, yo‘qmi, – dedi buyruq ohangida.
Men xo‘rsinib qo‘ydim. Bu faqat bir kecha uchun!
Men uni sevaman va o'zimni unga berishga tayyor edim. Hozir oramizda hammasi yaxshi, lekin qancha vaqtga? U mastligi tarqalgandan keyin meni umuman sevmaydimi?
Har safar biror narsa oramizda paydo boʻlib munosabatlarimizni buzadi.
[Shu yerdan boshlab, JK_pov yakuniga yetdi.]
Pov_Jihye: Jungkook hech qachon menga ishonmagan va doim men haqimda noto'g'ri fikr yuritgan. Qaniydi u ham men kabi menga ishonsa!
— Hayron bo‘lib ko‘rinding. Bu nima, sevgilim? — so‘radi u bosh barmog‘i bilan yonoq suyagimni payqab.
Jungkookning ko'zlari tashvishga to'ldi.
— Hech narsa, – dedim va tabassum qildim, lekin u unchalik ishonchli ko'rinmadi.
— Borib, uxlashga yotsam kerak, – dedim mavzuni o‘zgartirib.
[Keyingi 1-2 listdagi voqealarga oʻzim ham tushunmaganman.🗿 Tushuntirish umuman qoʻlimdan kelmadi.🗿]
Pov_Jihye: Tovonimga burilib, shkaf tomon yurdim. Men unga o'girilib qaramadim, lekin uning nigohlari butun vaqt davomida menga qarab turagnini bilish qiyin emasdi.
Men eshikni yopdim va atrofga qaradim. Bu yerda oxirgi marta kelganimdan beri hech narsa o'zgarmagan.
Boshqa choram bo‘lmagani uchun Jkning ko‘ylagidan birini qo‘limga olib kiydim. U katta va qulay bo'lib, o'rta sonimgacha pastga tushdi. Agar belimga kamar bog'lay olsam, bu aniq koʻylakka aylanardi.
Men shoshib eshikdan chiqdim, chiqishim bilan uning koʻkragiga urilib ketdim.
Bu orqali men muvozanatni yoʻqotib orqaga quladim.
Koʻzimni chirt humib yerga yiqilishimni kutdim, lekin.... Bu sodir boʻlmadi!
Men ko'zlarimni biroz ochdim va uning katta qo'lini belimga mahkam o'rab, meni ushlab turganini koʻrdim.
Kichkina minnatdorchilik bildirganimdan keyin orqaga qadam tashladim va u mening tashqi ko'rinishimga qarab, uning ko'zlari tanamning pastki qismiga tushdi.
— Kiyimlarimni kiyganingda ham sen juda nafis ko'rinasan. Meni yo'ldan ozdirmoqchimisan, sevgilim? – uning ovozi deyarli kulishga oʻxshardi.
— Yo'q, boshqa kiyadigan narsam yo'q, – dedim asabiy ohangda.
— Bu yolg'on, malika, – u jilmayib qo'ydi va menga yaqinlashdi.
[ Uzurasla oʻsha sahnani oʻchirdim.👽 ]
Jin ursin! U o'sha kiyimlar haqida aytyapti.
— Men ularni kiymayman, – dedim qo'llarimni bog'lab.
Ammo qayerdadir mening bir qismim ularni faqat uning uchun kiyishni xohlardi. Mening miya hujayralarimda nima bo'ldi? Men shunaqa uyatsizmanmi?
— Yaxshi, sevgilim. O'zing istamagan ishni qilishing shart emas. Qaysi kiyimda bo'lmasin, baribir jozibali ko'rinarsan, – degan iltifotidan men ahmoqdek qizarib ketdim, uning qizg'in nigohlari ostida.
— Jungkook, juda kech bo'ldi. Biz uxlashimiz kerak, – dedim men uning e'tiborini yalang oyoqlarimga qaratib.
— Ha, kerak, – deb javob berdi u ko'zimga qarab.
Bir lahza u chuqur o'yga cho'mganga o'xshardi.
Jungkook meni ogohlantirishsiz koʻtarib oldi. Men oʻzimni uni qoʻlida patdek his qilardim.
— Nima qilyapsiz? – u meni karavot tomon olib borarkan, hayratdan chiyilladim. Jungkook menga javob bermadi va yurishda davom etdi.
Qiziq men ogʻirmanmi? Aniq 1 tonna boʻlsam kerak. Lekin nega u meni vaznimni his qilmayapti? 16-asrda yer tortishish kuchi ishlamaydimi?
U meni ohista karavotning chap tomoniga qo'ydi va boshim ostidagi yostiqlarni rostladim.
— Jungkook..? – ko'rpani ustimga yopayotganda men yana baqirdim.
— Baqirma, malika. Men seni shunchaki yotqizyapman, – deb javob berdi u.
— Ammo, men yosh bola emasman, – deb kuldim va uning ko'zlari menga qaradi.
Lekin, qanday qilib men shunchaki yerda yurib, o'zimga zarar yetkaza olaman?
Albatta, men qo'polman va u meni yiqilib tushayotganimda million marta ushlab qolgan. Jungkook yana meni moʻrt va kichkina deb atadimi? YANA-YA?!qoqilib ketishdan necha marta qutqarganini hatto sanoqsiz, lekin men..
— Men kichkina emasman, siz juda kattasiz, – deb javob qaytardim.
U menga yomon jilmayib qo‘ydi. Jin ursin!! Men bu gapni gapirmadim, gapirmadim. Jin ursin!
— M-mmm.. Hayrli tun! – deb o'girildim va boshqa tarafga o'girildim, orqamni unga qaratib ko'zimni yumdim.
Uning baland kulgisi xonani yana sukunat qamrab oldi.
U xona atrofidagi lampalarni birin-ketin o'chirdi, qorong'ulikdagi yagona yorug'lik manbai derazadan kirgan oy nuri bo'lmaguncha.
Karavot yerga choʻkib ketayotganiga qaraganda, menimcha u yonimda oʻtiribdi..
Boshimda son-sanoqsiz his-tuyg'ular yugurdi va men birdan asabiylashdim.
Men Jungkookga bir marta ham qaramadim, chunki uning qo'rqinchli nigohiga duch kelganimda, men qotib qolaman.
U menga yaqinlashdi va og'ir qo'lini belimga tashladi va meni o'ziga tortdi, shunda yelkam uning koʻksiga butunlay bosildi.
[Jin ursin men 2-3 kun FF bilan kurashdim shu joylarini oʻchiraymi oʻchirmaymi blyat🗿. Oxiri tahrirlamaslikka qaror qildim. Go oʻtqazib yuborila🥲.]
PovJihye: Nafasim tiqilib qoldi. Asabiylashish uchun oʻrin yoʻq.. JIN URSIN!!
Xudo biladi mastligingda bu yigitni necha marta oʻpding! Toʻxta.. uni oʻpding?.. Men uni oʻpdimmi? Aa...aaaaaa?!!
Jungkookdan tasalli beruvchi iliqlik taralayotganini his qildim va bo'shashib qoldim. Shundagina men bu vaqt davomida sovuqdan qaltirab yurganimni angladim. Buni payqagan bo‘lsa kerak, menga yaqinlashdi.
Yuzimda tabassum paydo bo'ldi.
Vaxshiy va shavqatsiz Hukmdor Jeon tabassum qila oladi, desam, hech kim ishonmas edi.
Men orqaga o'girilib, unga yaqinlashishni xohlamadim, lekin tezda mening pessimistik tomonim o'z zimmasiga oldi.
U hali ham menga bu haqda gapiradigan darajada ishonmaydi.
Uning ko'ylaksiz va yalang'och tanasi to'la, bo'rtib chiqqan mushaklari oy nurida yaltirab turganini va chandiqlari har qachongidan ham ko'zga tashlanayotganini payqashim uchun yana bir necha soniya kerak bo'ldi.
Agar iloji bo'lsa, u har qachongidan ham jozibali ko'rinardi.
Men uning ko'zlarini ko'rish uchun tepaga qaradim va uning quyuq kumush rangli irislari menga yolg'on gapirishdan oldin ikki marta o'ylab ko'rishimni ogohlantirgandek, menga tikildi.
[ Stop shu yeridan bemalol oʻqish mumkin🌝 ]
Gapirishdan oldin keskin nafas oldim.
— Jungkook, siz menga ishonasizmi?
— Nega buni mendan so'rayapsan, azizim? – so'radi u.
— Hayong bilan boʻlib oʻtgan voqea.. Siz JaeWook haqida bilganingizda meni xafa qildingiz, mendan aslida nima boʻlganini soʻramadingiz! Men sizga aytdim, men uni sevmaganman. Lekin siz bu safar ham menga ishonchsizlik qilib, Hayongga ishondingiz. Nima uchun Jungkook? NEGA?! – deb qichqirdim ko'z yoshlarim yuzimga oqar ekan.
— Ishonch munosabatlarning asosi va siz menga ishonmas ekansiz keling buni toʻxtatamiz. Men yan qayta bu azobni boshdan kechira olmayman. Menimcha, biz birga boʻla olmay.. – u lablarimga barmogʻini qoʻydi. [Ogʻzini yopti boshqa gapirma db🗿]
— YETARR!! Boshqa gapirma malika! Yana bir soʻz aytasan, yoki.. – jahl bilan baqirdi u.
Men uning qo'lini labimdan olmoqchi bo'lganimdagina unga qarab turardim.
— Men seni koʻrgan kunimdan beri senga hamma narsamni beriahni xohlardim. Agar sen malika boʻlmaganingda sen allaqachon meniki boʻlarding. Men dushmanimni qizini sevgandim.
[Kyonsoning beʼmani tushuntirishlari. Jungkook Qirol Kandan nafratlanadi va shuning uchun Jihyega yaqinlashmagan. 🗿Yaqinlashsa ham oʻzini nazorat qilgan blyat🗿. Jihye Qirol Kanni qizi emas. Kan Jihyeon yaqin qismlarda paydo boʻladi🗿]
PovJihye: Nega u GongJu-sini qattiq yomon ko'radi? Nima bo'lgan??
— Endi sen malika emasligingni bilganimdan keyin men maqsadimga erisha olaman. Sen dushmanimning qizi emassan!! Sen endi menikisan. Seni boshqasi bilan koʻrsam u odamni yanchib tashlayman.
Meni oʻgʻirlamoqchi boʻlgan odam...
— Endi men sizning malika emasligingni bilganimdan keyin, bu meni hayajonga soladi. Seni oʻgʻirlamoqchi boʻlgan odamga men eng ogʻriqli oʻlimni beraman. Senga boʻlgan sevgim hech qachon oʻzgarmaydi!! – Jungkook qo'lini labimdan oldi va men nafas oldim.
— Nega, qirol Kanni yomon koʻrasiz?
Men hech oʻylanmay bu savolni berdim. Jungkook jaxl bilan tishini gʻichirlatdi:
— Aynan shu tun men bu haqida gapirishni xohlamayman, malika.
Yuzim yana g'amgin ifodaga tushdi, lekin men ozgina tabassum berib, uni yashirdim.
— Sevgilim, bu haqda boshqa vaqt aytaman, xo'pmi? Bu kechani buzmoqchi emasman, – dedi u bosh barmog'i bilan yuzimni silab. Men bosh irg'ab, bu safar chin dildan tabassum qildim.
— Hozir men senga yana bir narsani aytishim kerak, – deb tan oldi Jungkook.
U iloji boricha menga yaqinlashdi, nigohlarini mendan uzmadi. Men Jungkookning boshqa paytlardagi gʻazabli koʻzlariga oʻxshamaydigan, turli tuyg'ular bilan aylanib yurgan qora ko'zlariga tikildim.
— Meni kechir, sevgilim. Men boshqa bunday xatoga yoʻl qoʼymayman. Men senga doim ishonaman.. Soʻz beraman, – dedi va peshonamga lablarini bosib.
Mening quvonchimning chegarasi yo'q edi. Va men unga shubhasiz ishondim! Men uni mahkam quchoqladim va unga yaqinlashdim.
Hech birimiz bir og'iz so'z aytmadik
📌 @Cruel_fanfic uchun @Kyon_so tarjima qildi.📌 Men tashlamoqchidim FFni🥲. Oʻzimni oqlamiman Cruel Game final boʻlgani uchun tashlamadim🌝. Har doim FF yozganimda miyyam har xil prichinalarga toʻladi Jin ursin. 19-sentyabr📌 Kyonso & Nova📌 I Saw the life inside your eyes