𝗘𝗡𝗖𝗛𝗔𝗡𝗧𝗘𝗗 𝗢𝗡𝗘𝗦

𝗘𝗡𝗖𝗛𝗔𝗡𝗧𝗘𝗗 𝗢𝗡𝗘𝗦

{15 episode}

Tun og'ushi. Osmondagi to'lin oy butun yer yuziga nur taratib, undagi zulmatlikka boy bo'lgan joylarni yoritish uchun yorug'ligini bag'ishlamoqda. Xona derazasidan kirayotgan shabada uning pardalarini bir tekisda tebratar va muzdek oqimni atrofga olib kirardi. Xona ichidagi tungi chiroq yotoqda turgan juftliklarni devorga soyalarini aks ettirar ekan qizdan bo'sa olayotgan yigitning o'pich tovushlari bu xonadan tashqariga chiqmayotgan edi. Qizning qo'llari uning ikki keng, mushakli yelkasidan o'tgan bo'lsa-da, hali yigitga javob tariqasida bo'sa yo'naltirgani yo'q. Ko'zlarini bir chiziqda yumib, lablarida o'ynayotgan begona tishlarning og'rig'ini sezib turardi. Yigit qizning qomatiga yopishib, uni yanada jozibali qilib ko'rsatgan kiyimga nigohlarini qochirgan holda tungi ko'ylak yenglarini yanada pastga tushirdi. Uning bir qo'li har holda sarhusht bo'lgan qizning bo'ynini silab ehtirosini oshirmoqchi bo'lsada, boshqa barmoqlari bilan uning tanasini siypalab ikki ko'krak qismiga kelganda to'xtadi. Birinchi, ikkinchi, uchinchi marotaba ko'kragiga botirilgan erkak kishining ulkan kaft va barmoqlaridan ingrab yuborgan qiz ustida turgan yigitning tarangligini yanada oshirib, uning harakatlarini tezlashtirar edi. Dudoqlaridan ko'chgan lablarni sezishi bilan entikib hansirab qolgan Jehan bu safar ho'l o'pichlarni bo'ynidan tortib ko'krak bog'lami*gacha sezdi. O'zini anglay olmaslikdan yoki sarxushtlikdan barmoqlarini yigitning sochlari orasiga yuritar ekan old* qismidagi achishni sezishi bilan kaftlaridagi tolalarning siqimlab olardi. Bunday harakatlarni yigit sho'xlikka yoygan holda ichidagi vaxshiyni yanada uyg'otar ekan qizning ingrashi uning qulog'lariga musiqa singari kirmoqda. U o'rnidan turib o'zining tepa qismidagi ko'ylagini yechib qayta qizga engashdi va uning qo'llarini o'zining kubiksimon bo'laklariga olib borganidan so'ng qizning ko'zlariga termulib qoldi. Qattiq lekin ajabtovur narsaga tegingan qiz barmoqlari bilan yopib turgan yigit tanasiga qarar ekan quloqlari tomon egilgan yigitning xirillab aytgan savolini eshitdi.
Jungkook: yoqdimi?
Qizning ko'zlariga uzoq vaqt termulgan yigit uning tomog'i og'ir yutunishini ko'rishi bilan qayta qizning lablariga yopishdi. So'rib tortilayotgan dudoqlarni tishlarini bilan harchand ezmasin ularga to'ymayotgandek battar tashnalik bilan bo'sani davom ettirdi. Qiz sarxushtlik ustiga kelgan bunday harakatlarni deb endi qo'llarini yigitning ko'ksiga olib borayotganida miyyasiga urilgan kuchli so'zlar va voqealar birma-bir ko'z oldidan o'tdi. Sehrga chalingan dugonasi, yillab qasr ichida o'tirib yolg'izlikda izlangan kitoblari, hayotida paydo bo'lgan maxluq va o'zga saroyga olib kelib asirda ushlab o'tirgan mitti qushchadek hammasi hayoliga ulkan toshdek uruldi. Va so'nggi bo'lib o'tgan daxshatli voqea va xabar. Qirolning boshqa joriyasining homlasi. O'zini tezda yigitdan olib qochib, uning ko'ksidan itargan qiz yotoqdan tezda turib ketdi. Hech narsani tushunmay ko'ylagini to'g'irlayotgan qizga qarab qolgan Jungkook oyog'ini yotoqdan tushurar ekan qizning yoniga borish uchun qadam tashladi.
Jungkook: Jehan? Biror narsa bo'ldimi?
Qiz unga qaramagan holda qo'li bilan to'xtashiga ishora qilar ekan yig'i aralash ovozi atrofga jarangladi.
Jehan: bu voqealar bo'lmadi! Men...men o'zimda emas edim.
Qizning hiqillab aytilgan so'zlaridan so'ng unga yanada yaqinlashgan yigit qiz xonadan chiqib ketish uchun harakatini ilg'aganidan so'ng havotir bilan bilagidan ushlab o'ziga qaratishga majbur qilmoqchi bo'ldi. Ilon chaqqandek seskanib ketgan qiz qo'lini qo'rquv bilan uning chagalidan tortib olib, tez-tez qadam bilan eshik tomon bordi.
Jungkook: Jehan!
Eshik dastasini ushlab olib bog'ziga kelib turgan achchiq narsani bazo'r yutar ekan ko'ksida turgan qo'lini yurak qismiga yo'naltirdi. Yana og'riq. Yurak hurujidek ko'ksini azobli og'riq changallab olib ortiga qarashni istamay ko'zlarini yo'lak bo'ylab tikdi.
Jehan: bu xato edi. Umuman hayotimni o'zi xatolik.

*
Bugun tongni o'zgacha bir iliqlik bilan qarshi olgan qiz ko'ngliga issiqlik yugurtirgan holda bunday hissiyotni anglay olmay o'z xonasidan chiqdi. Zinalardan tushaverishida saroy ichiga yaxshilab nazar solib ko'rib, uning devorlariga ilingan suratlar va o'yib chizilgan chiroyli naqshlarni tomosha qilib ketayotgan edi. Pastki qavatga tushganidan so'ng bugun qandaydir ko'ngli uni saroy oshxonasi tomon yetakladi. Eshikni ochib unga kiraverishida o'zi uchun ancha tanish bo'lib qolgan bu mehribon ayolni ko'rib yuziga tabassum olgan Yona ko'ylagining etagini biroz ko'tarib oshxonaga kirdi. Uni kiraverishini ko'rgan ba'zi xizmatchi qizlar va saroy oshpazlari hayrat bilan sekin boshlarini egib ta'zim qilishar ekan shahzodaning suyukli joriyasi nega aynan bu yerga kelganidan taajjubda edilar. Yona Sujin xonimni yoniga borib u bilan anchayin vaqt ko'rishgan bo'ldi. Bugungi kunni ajoyib bir hissiyot bilan qarshi olgani uchunmi uning kulgusi hech to'xtamas, deyarli barcha ishchilar bilan so'rashib chiqqan bo'ldi. Saroy oshxonasining derazasidan ko'rinib turgan keng bog'da yurayotgan qizni ko'rishi bilan uning yoniga chiqmoqchi bo'lgan Yona qarshisidagi ayol bilan hayrlashib qadamlarini saroyning tashqi qismiga yo'naltirgan bo'ldi. Chiqaverishidan oldin qo'liga olgan mevali sharbatni qizga berish uchun ko'tardi. Ko'ziga tushgan quyoshning nurlari va tonggi salqin havodan to'yib nafas olgan qiz soy bo'yida yurgan qizning yoniga bordi. Kechagi tunda bo'lib o'tgan ishlarni hayol surib, ko'lda suzib yurgan qushlarni tomosha qilayotgan qizning o'ylarini uning oldiga kelgan qiz bo'ldi. Boshining og'rig'ini unutgandek bo'lib uning yoniga tashrif buyurgan qizga nim tabassum bilan qaragan qiz sochlarini qayta shamolga tutdi. Yona qo'lida turgan shaftolili sharbatdan qizga uzatar ekan minnatdorchilik bilan olgan ichimlikda ozgina simirib qoshlarini bir chiziqqa keltirdi. Kayfiyati yo'qligi uchunmi yoki ichimlikni vaqti o'tgan mevadan tayyorlashganini taxmin qilgan qiz uni shunchaki qo'lida ushlab turdi. Uning harakatlarini kuzatib turgan Yona Jehanga yaxshilab nigoh tashlar ekan hayoliga kelgan gapni qanday qilib og'zidan chiqib ketganini bilmay qoldi.
Yona: Jehan homladormisiz.
Jehan: nima?
Yuzida birdan u tomonga burgan qiz eshitgan gaplarini bir muddat anglay olmay qoldi.
Yona: mobodo shunday emasmi?
Jehan: y..yo'q unday emas. B..b.bunday bo'lishi mumkin ham emas.
Yona: qachondir ko'nglingiz behuzur bo'ldimi?
Qiz hayolida o'tgan kun ichida yuzaga kelgan ko'ngil aynishini eslab yuragi ortga tortib ketdi. Biroq u o'sha kunlari yoqtirmagan taom yegani uchun ham bunday bo'lgan emasmidi?
Yona: biroz to'lishganmisiz?
Jehan: nima?
Yona: balki saroy tabibiga borib ko'rarsiz....har holda yangilik bo'l...
Jehan: yo'q! Men hech qanday homlador emasman. Bunday bo'lishi mumkin emas. Aslo....
Miyyasiga quyilgan bu gap shu qadar qizni jazavaga solib qo'ygan ediki, uning homlador bo'lishi u uchun eng qo'rqinchli narsa edi. Yetmaganiga qiroldan. Bu xatolik qiz uchun daxshatli tushdan farqi yo'q narsaning o'zginasi. Birgina bu o'zgarishlar uning qolaversa, hali tug'ilmagan bola uchun ham juda katta xato bo'lib qoladi. Jehan bunday qo'rqinchli xabar eshitish uchun umuman tayyor emas. U istamaydi. Boshiga qayta og'riq kirar ekan sochlarini orasiga barmoqlarini yuritib biroz tinchlanmoqchi bo'ldi.
Yona: Jehan yaxshimisiz? Hammasi joyidami?
Jehan: men yaxshiman. Yaxshi....havotir olmang.
Ikkisining ham nigohlarini ortlaridan kelgan tovushlar sabab yuzlarini saroy darvozasi tomon burishar ekan otliqlarda kelayotgan askarlar va ularning ichidan farq qiladigan yagona oq ot hammasidan oldinda kelardi. Shahzodaning otiga o'tirgan yana bir yosh qizaloq ham ularning orasida bor edi. Yoongi yoniga olib o'tirgan qizni ehtiyot qilib yetib kelishi uchun yorg'asining egarini yaxshilab ushlab olgan. Ularni uzoqdan taniy olmagan qiz vanihoyat otdan tushgan sakkiz yoshlar atrofidagi tilla rang sochli qizning ko'rishi bilan o'zini bo'sh qo'yvordi.

Ko'ziga quyilib kelayotgan sevinch yoshlarni yanog'idan oqizar ekan necha oylardan buyon ko'rmagan singlisi hozirda undan bir necha metr uzoqlikda turgan edi. Oyoqlarini majolsiz harakatga keltirgan qiz ular tomon yugurib, tezroq singlisini bag'riga olishni juda ham istadi. Qanchalik ko'p harakat qilmasin o'zi uchun shu qadar sekin yurayotgandek tuyilgan Yona vanihoyat ularning yoniga yetib keldi. Singlisini bo'yi qatori egilib uni qattiq bag'riga bosar ekan yuzidan, ko'zlari va yanog'ilaridan to'xtamay o'pdi. Tillarang sochlari chiroyli turmak qilingan qizaloq xuddi Yona tariflab bergandek go'zal. Ko'zlari marvarid donasiga o'xshagan katta va lablari qizil yurakchasimon.
Yona: Emery.
Qiz ham uning bo'ynidan jajji qo'lchalarini o'tkazib olar ekan opasining bag'riga yanada kirib ketdi. Ularni tomosha qilib o'tirgan shahzodani ko'rishi bilan uning quchog'iga otilgan qizni bellaridan qo'llarini aylantirib quchdi yigit.
Yona: rahmat sizga....menga eng katta baxtni tuhfa qildingiz shahzodam.
Yoongi unga tabassum qilgan holda yanog'ini lablari bilan erkalar ekan yonida turgan qizaloqni jajji qo'lchalaridan ushladi. Soy oldida turgan qiz ham ularning qarshisiga kelib turar ekan avval shahzodaga yengil ta'zim qilib, so'ng Emeryning yuzlarini kaftlari orasiga oldi.
Jehan: bu shirin qizni ismi nima?
Emery: Emery. Lekin opam meni Emeee deb chaqiradilar.
Qizning yuzida o'pib qo'ygan Jehan qaddini qayta rostlab Yonani quchib qo'ydi. Bugungi iliq hissiyotni sezgan qiz ham baxtli kuni bo'lib qolgan bu tongni aslo unutmaydi. Ular saroy ichkarisiga kirib ketishganidan so'ng qayta qadamlarini bo'g tomon burgan qiz saroy darvozasidan kirgan yana bir otni ko'rdi. Qora otini jilovini tortib uni pishqirtirgan yigit saroy bog'ida turgan qizni ko'rishi bilan undan tushdi. Jehan bog'ga sahar bo'lmasidan oldin kelgan edi. U vaqtdan so'ng qirolni o'rmonga ketganini eslay olmaydi. Demak u kecha tunda chiqib ketgan ko'yi ana endi qaytib kelyapti. Avvaliga ikkisi ham hech qanday harakatsiz joyida to'xtashdi. Oralaridagi masofa uzoq bo'lishiga qaramay ikkisi ham bir-birining qorachiqlarini aniq ko'rib turibdi. Esayotgan shamol qizning sochlarini bilan o'ynab, uning yuzini to'sib qo'yar va mana shu malagining oydek aks etib turgan yanog', dudoqlarini ko'rish uchun yo'l qo'ymayotgan bu shabadadan g'azablangan yigit jaxl ustiga bir to'la undan sevgisini qizg'anar edi. U ushlay olmagan yanog' va erkalab o'pa olmayotgan lablardan shamol erkin harakat qila oladi. Uning belidan ushlab, o'ziga yaqinlashtira olmayotgan yigitning harakatlarini shabada bemalol bajo keltira oladi. Eng achinarlisi esa qiz bularga umuman qarshilik ko'rsatmaydi. Aksincha, yuzlari va sochlarini o'zi shamolning ixtiyoriga topishiradi. Mana hozir ham ayni shular aks etmoqda. Qiz bo'lib o'tgan ishlardan so'ng unga qayta qarashni istamadi. Yuzini undan olib qochganidan so'ng saroy ichkarisiga u ham kirib ketdi. Bir muddat jim qolgan yigit uning ortidan qarab qolar ekan chuqur xo'rsinganidan so'ng otini xizmatchilarga topshirib, u ham qizning ortidan yurdi. Barcha voqealarni baland binoning derazasidan kuzatib turgan qiz hozirgina ko'rgan hodisalaridan alami kelib ko'zlarida o't yoqdi. Kuyunchoqlik hissi uning ko'nglini tinch qo'ymas ekan sal oldin kuzatgan ya'ni qirol qanchalar unga qarab turgan qizga mehr va sevgi bilan boqishini ko'tara olmayotgan edi. U hech qachon bunday nigohlarni o'ziga qaratilganini ko'rmagan yoki bo'lmasa bunchalik uzoq muddat qirol qizga qaramagan. U mana shu narsadan kuyar edi. O'rnini hech qachon begona bir joriyaga berib qo'ymoqchi ham emas.

*
Xonamni kechgacha tark etmadim. O'sha kirganimdan buyon hali zalga ham saroy tashqarisiga ham chiqganim yo'q. Osmondagi quyosh allaqachon botib bo'lishga ulgurgan edi. Samoga chiqqan to'lin oy va uning atrofida millionlab porlab turgan yulduzlarga qarab anchayin o'tirdim. Derazadan kirayotgan salqin shabada yuzlarimga tegib silar va qizib ketgan ko'zlarimga darmon bo'lgandek menga orom berar edi. Men mana shu yerda, aynan shu xonaning mana shu joyida qolishni istayman. Boshqa tomonlarida emas. Bu yerdan o'rmon ichidagi qasrimni ko'ra olaman. Eski hayotimni sogʻindim. Beg'ubor bolaligim va sehrsiz yashagan kunlarimni qumsadim. Dugonam Heyi. Ancha vaqtdan beri uni hayolimga keltirmagan edim. Qanaqa do'st bo'ldim men? Ko'nglimda yurgan har xil hissiyotlar sabab uni unutib qo'yishimga bir bahya qolgan bo'lsa? Unday bo'lishi mumkin emas axir....shuncha o'tgan damlarimni nahotki unuta olsam? Nega? Hayollarimda har kuni mavjlanib borayotgan va qalbimda o'zgacha hissiyot bahra urishi meni ko'proq o'ylantirayotgan edi. Ko'zlarim hamon samoda, yorqin oyda edi. Dog'lari bor bo'lsa-da, osmonni chiroyli qilib turadigan narsa. Kechagi tun hayolimga harchand urinmay baribir kelmoqda. O'zi nega bunday bo'ldi? Nima uchun ham sharob ichib ko'rdim? To'g'ri o'zim istadim lekin keyingi harakatlarim qilmasligim kerak edi. Uning xonasiga borganimni aniq eslay olaman. Keyin jinnicha harakat qilib o'zimni rasmimga qarab kulganim yodimda. So'ng ko'zlarimdagi yoshlar sabab xira bo'lib ko'rilgan qirol va so'nggisi bo'sa. Dudoqlarimdan o'pgan yigit xotiramda bor. Kiyimimga chang solgani ham yodimda. Lekin aytgan gaplarimni eslay olmayapman. Undan keyingi voqelarni ham. Oxirgisi faqat uning xonasidan chiqib ketishim edi va bundan so'ng qayta o'z xonamda uyg'ongandim. Boshim yorulgudek og'riq beyapti. Jin ursin! Qaytib u zaharni og'zimga olmayman. Qahrab ketganligim uchun xonamdan chiqib oshxonaga tushishga qaror qildim. Zinalardan tushishimda saroy ichkarisidagi eshik yonida turgan juftlikni ko'rib joyimda tosh qotdim. Nega har doim shunaqa ishlar yonidan chiqib qolaman? Nima uchun axir? Nafasim ichimga qaytib ulardan ko'z uzmay o'tiribman. La'nati! Jehan ularga qaramasangchi! Zina dastasidagi qo'limni ham ola olmayapman. Pastda, eshik yonida turgan yigit va qizga ikki ko'zim qadalib qoldi. Qiz uning ko'ksini silar, qirol esa uning quloqlariga nimalarnidir shivilar edi. Ko'nglim og'ridi. Bilmayman nega, biroq qalbimda og'riq turdi. Bu boshqacha hissiyot. Avval hech bunaqa azobni tatib ko'rmaganman. Hattoki yurak hurujidek og'riq tutganida ham bunday azob meni qiynagan emas. Kipriklarimdan tushgan marjon yoshni bilib, tezda ko'zimni artib tashladim. Nima uchun yig'layapman o'zi? Kim uchun? Nega ham xonamdan chiqdim? Ortimga qaytilib ketmoqchi edim toki....qiz yigitning lablaridan o'pmagunicha. Oyoqlarim bo'shashib ketdi. Lablarim tinmay qaltirar, kaftim orasida turgan zina tutqichini majolsiz qo'yvordim. Ikki ko'zim hamon ularda. Yuragim bu yerdan ketishim kerakligini aytib hayqirmoqda. Biroq nega oyoqlarim ishlamayapti. Nimasi hayron bo'lib o'ksinasan tentak qiz? Bu bo'sa birinchi marta yuz bergandek o'zingni tutushing nimasi? Ularning ortasida hattoki tun o'tgan bo'lsa. Qolaversa, ular yaqinda......oz fursatdan so'ng ota-ona bo'lishadi. Farzand ko'rishadi-ku. Kaftlarimga tekkan jajji barmoqchalarni ko'rib yuzimni pastga qaratdim. Tongda ko'rgan qizaloq. Ismi Emery edi. Uning bo'yi qatori egilganimda yanog'imga qo'yilgan mitti kaftchalardan xo'rligim kelib ketdi. Bilmayman nega? U yoshlarim artishi barobariga men tomonga yaqin keldi.
Emery: nega yig'layapsiz opajon?
Ko'zimni kaftlarim orqasi bilan artib tashlab uning yanog'idan o'pib qo'ydim.
Jehan: yig'laganim yo'q. Shunchaki...nega kech bo'lganda xonangdan chiqding? Yona qayerda?
Emery: ular kim?
Qizaloq ko'rsatkich barmog'i bilan pastdagi juftlikka ishora qilar ekan yigitning quchog'ida o'tirgan qizni ko'rishim bilan Emeryning yuzini o'zimga qaratdim.
Jehan: qarama ularga. Undan ko'ra xonangga borib uxla. Kech bo'ldi. Ho'pmi?

Boshini silkib gapimni tasdiqlagan qizaloqning yanog'idan qayta o'pib qaddimni ko'tardim. Ko'zlarim istamasam ham yana o'sha tomon qaradi. Yo'q. Endi uyerda hech kim yo'q edi. Sal oldin sizni bag'riga olin o'tirgan qirol ham yigitning lablaridan bo'sa olgan qiz ham ko'rinmas edi. Menimcha, Jungkook qayergadir ketayotgandi. Adashmasam ustida qirollik libosi bor edi. Endi ikkilanib qoldim. Oshxonaga tushaymi yoki yo'q. Ko'rgan barcha narsam o'zimga yetadi. Bo'ldi! Ortiq boshqa voqealarga ham, hozir pastga tushsam haligi joriyani ko'rishga toqatim qolmadi. Qadamlarimni tezlatib xonamga qaytib kirmoqchi edim toki ismimni eshitmaguncha. Ortimga o'girilishim bilan zinalardan chiqayotgan qizni ko'rib sabrimni eng cho'qqisiga yetdi. Bo'ldida endi. Yetar!
Jehan: sen bilan tortishishga umuman toqatim yo'q Hesu. Aybga buyurma men uxlamoqchiman.
Hesu: qo'rqoq!
Qulog'imga kirgan gapdan so'ng jaxl bilan eshik dastasidan qo'limni tortib oldim. Qadamlarim yo'nalishini zinalar oldida turgan qizga qaratar ekanman uning yoniga kelib ko'zlariga tik boqdim.
Jehan: nima deding? Qaytar gapingni.
Hesu: qo'rqoq dedim. Nima eshitmadingmi? Mendan qo'rqganing uchun ham o'zingni olib qochyapsan.
Jehan: senga o'xshab har holda men o'zimni birovning quchog'iga otmayman.
Hesu: ya'ni qirolning bag'rigami? G'irt tentak qizsam shuni bilasanmi? Tan olishim kerak.....qirol seni sevadi. - u gapirish baribariga atrofimni yurib aylanar ekan hattoki ko'ziga kelgan yoshni ham aniq ko'rdim - bilmayman unga nima bera olmadim. Biroq Jungkook hech qachon senga qaraganchalik menga boqmaydi. Nega? Sendan nima kamchiligim bor lanati!🗣
U qichqirib yubordi. Ko'zlaridagi yoshlari oqib to'xtamas ekan qo'lini beliga qo'yib yuzini men tomon tikdi.
Hesu: bilasanmi bunga qachon amin bo'ldim? Bugungi tongda. Avval ham bundan gumonsirab yurar edim biroq bugungi kun menga barchasini ro'y rost ko'rsatib kerdi. Qachon ketasan bu yerdan? Tezroq ketishingni shu qadar istaymanki, lekin kundan kunga qirol seni sevaveryapti. Hattoki mening vujudimda o'z farzandi bo'lsada u seni deyapti. Nega?
U men tikilgan ko'yi ortiga qadam tashlashni boshladi. Nima qilmoqchi bu o'zi?

Hesu: u sendan ketishi, sendan nafratlanishi uchun birgina voqea kerak va bu hozir amalga oshadi. - u yana ortiga qadam bosdi. Zinalarning boshiga kelganida esa qo'llarini ikki yonga cho'zdi. Telbami bu? Nima qilmoqchi? - tamom bo'lding Kim Jehan!
O'zini ortga tashlab yuborgan qizni ko'rishim bilan qichqirib yubordim. Zinalardam birma-bir yiqilib tushayotgan qiz oxiri pastki qavatda to'xtadi. Boshi va yuzlari qon bo'lib ketgan Hesuni ko'rishim bilan tanam muzlab ketdi. Nimalar qilib qo'ydi bu? Tezda yugurgilab zinalardan tushar ekanman saroy eshigidan kirgan yigitni ko'rib joyimda tosh qotdim. Qirol bir menga va bir yerda chalajon ahvolda yotgan qizga qarab qolar ekan yugurib kelib badani qonga burkanib ketgan qizni oldiga bordi.
Jungkook: Hesu! Ko'zingni och.
Qirol tinmay uni silkitib ko'rar, qimirlamay qolgan qizni ko'rib nafasim ichimga tushib ketdi.
Jungkook: kim? Kim qildi buni?
Ko'zlarini bazo'r ochib xirrilagan qiz meni ko'rishi bilan yigitning qo'llaridan maxkam ushladi.
Hesu: Jehan....u meni itarib yubordi.
Nima? Eshitgan gaplarimni tahlil qilin ulgurmasimdan yuzimga kelib tushgan tarsakini deb yerga yuz tuban yiqildim. Biqinimni changallab yerda yotib qoldim. Bir qo'limni qornimga bosib, narigisi bilan polga tayanarkanman mendan unchalik uzoqda bolmagan yigit yerda hushsiz yotgan qiz bilan ovora edi. Nima uchun? Nima aybim bor meni? Ko'zlarimni bazo'r ochib, g'ira-shira qo'llarida qizni ko'tarib duch kelgan joyga yugurgan Jungkookni ko'rib, ko'zimdan oqqan so'nggi yosh yanog'larim bilan qorishdi. Qornimdagi kuchli azobdan boshim polga tushganida belimdagi og'riq battarlashdi. Ming lanat! Qolgani mavhunlik.

~
::Keyingi qismda::

-men hech nima qilmadim!
*
Jungkook: jahannamda yonib kul bo'l!

~
Yoqimli mutolaa
Author: Jehan