πππππ π¦π¬π π£ππ’π‘π¬
Iliq dushga kirganim menga ancha ta'sir qildi. Xuddiki butun kun bo'yi charchoqlarimni chiqarib yuborgandek o'zimni yengil his qilishimga yordam berdi. Ko'zlarimni yumib, ko'pikli suv ostiga sho'ng'ib ketdim. Juda ko'p o'y va hayollar miyyamda mavjud. Ularning ko'pi qolgan hayotimni davom ettirishim kerak bo'lgan yigit va uning farzandida edi. Nega bunchalik o'zi uni ko'p hayol suryapman? Besh daqiqa jim bo'lib qolganimdan so'ng oyoqlarim orasiga kirgan muzdek kaftlarni deb chinqirib yubordim. Ko'zlarim yarq etib ochganimdan keyingina tepamda turgan yigit men esankiratib qo'ydi. U qachon kirdi? Eshik...eshikni berkitmagan edimmi nima? Sonimdan qattiq ushlab olgan uning qo'li allaqachon suv ostida edi.
Taehyung: chala qolgan ishimizni bitkazamiz. Nima deysan?
Nima? Qanaqa ish haqida gapiryapti? To'xta...tongdagi baseeyn...ey Xudo! Jinnimi bu? Telba! Ko'zlarimdan nigohlarini olmagan yigit men tomonga egilgan sari uning sovuq barmog'i pastlashib borar edi. Jon holatda uning bilagiga yopishdim. Yo'q! Axir egnimda hech vaqo yo'qku! Lablaridagi ayyor tabassum qilgan harakatimdan so'ng yanada kengayar ekan narigi kaftini ochiq turgan bo'ynimga qo'ydi. Ikkinchi bor tanamga tekkan muzdek kaftdan seskanib ketar ekanman ko'zlarimni havotir bilan unga tikdim. Istamayman axir! Qo'rqyapman. Ko'zlarimga bir muddat hech narsa demay jim turgan yigit qo'lini sonimdan olib, uni suvdan chiqardi. Nafasimni yengil qo'yib yuborar ekanman uning keyingi gapi quloqlarim yonida jarangladi.
Taehyung: vannadan chiq.
Qanaqasiga? Ketsang chiqamanmi axir? U atayin shunday qilyapti. Meni sabrimni sinamoqchi ekanligi aniq. Egnimda kiyim yo'qligini bila turib menga shunday dedi. Ikki qo'lini beliga qo'yib meni kuzatar ekan hech qanday harakat qilmayotganimdan toqati tugab borayotganini sezdim.
Taehyung: chiqasanmi yoki yoningdan joy topishim mumkin.
U endigina egnidagi ko'ylagining tugmalariga barmoqlarini olib borib ularni yechish uchun shaylanganida ko'zlarim moshdek ochilib ketdi.
Aera: yuvinish xonasidan chiqsangiz suvdan chiqamanmi?
Taehyung: nima? Men allaqachon sening eringman. Nimadan bunchalik uyalyabsan ohucham?
U qaddini egib, yuzini menikiga yaqin olib kelar ekan o'zimni ortga sekin oldim. Tim qora ko'zlari menikini ta'qib etish jarayonida qorachiqlarimni boshqa tomonlarga qaratib yo'naltirdim. Og'ir xo'rsinib qayta bo'ynini ko'tarib qo'llarini shimining cho'ntagiga soldi.
Taehyung: qaramay turaman. Bo'l tez!
U orqasini o'girib, yuzini eshik tomonga burdi. Harqalay, menga tikilib turganidan ko'ra shunisi ancha yaxshi. Sekin astalik bilan suvdan chiqib qo'limni vanna xalatiga olib bordim. U qaramayotganiga ishonch hosil qilganimdan so'ng uni tanamga o'rab belbog'ini belim bo'ylab aylantirib o'radim. Sochlarim nam edi. Endi sochiqni olmoqchi bo'lganimda ortiga o'girilgan yigit sekin yonimga kelib, hali qo'lim yetmagan sochiqni o'zi oldi. Uni keng yoyib sochlarim orasiga olib kelar ekan bir muddat nima qilarimni bilmay qoldim. Nam sochlarimni sekin sochiq yordamida artgan yigit so'ng qo'limdan mayin tutib o'sha yerdagi oyna yoniga olib keldi. Toshoyna aksida avval men va ortimdan u paydo bo'ldi. Ko'zlarimiz bir-biriga tutashgan. Lekin ikkimiz ham jim edik. Na u bir so'z aytadi va na men bu yerda chiqib keta olaman. U qo'liga soch quritgichni olganidan so'nggina uning maqsadini tushundim. Bilmayman menga nima bo'layapti? U barmoqlarini suv tomchilaridan xo'l bo'lib ketgan sochlarimga suqib qo'lidagi narsani ishga tushirmoqchi bo'ldi. Ortimga o'girilmagan holda uning qo'lidagini olib, bu ishni o'zim qilmoqchi bo'lgandek harakat qildim.
Taehyung: tshshsh....shunchaki jim tur.
Quloqlarim oldida shivirlab aytilgan so'zlar va uning qaynoq nafasi bo'ynimni kuydirdi. Nafas olish tartibim buzulgan. Nuqul entikib hansirab qolgan edim. U quritgichni ishga tushurib birma-bir nam sochlarimni quritishni boshladi. Ko'zlari hamon menda ekanligini sezib turibman. Ora-orada nigohlarimni oyna qarshisidagi aksimizga tikkanimda mendan qorachiqlarini uzmay o'tirgan yigitni ko'rishim bilan ularni boshqa tomonlarga yo'naltirgan bo'ldim.
Ishini bitkazib bo'lgan Taehyung qo'lidagi narsani joyiga qayta qo'ydi. Men esa hamon o'sha holimcha turibman. Nima qilay? Unga minnatdorchilik bildiraymi yoki bir so'z demay bu yerdan chiqib ketaymi? U qayta ortimga yanada yaqin kelib oynadagi yuzimga qaragan holda bellarimdan qo'lini aylantirdi. Kuchli va baquvvat mushaklar kichik jussamni o'rab qo'yar ekan ularning egasi ko'zlarimga qaragan holda bo'ynimga yuzini ko'mdi. Tok urgandek bir joyimdan qalqib tushib, etim jimirlab ketdi. Silliq terimda sayr etayotgan lablar galma-galdan bo'ynimdan qulog'imgacha yurib keldi. Har tekkanida o'zimni boshqacha sezardim. U bo'lsa chuqur nafas olish bilan birga chiqargan ko'yi terim o'tda yonayotgandek tuyulardi. Xonada jiringlagan qo'ng'iroq ovozini ikkimiz ham eshitdik. Hafsala bilan nafas chiqargan yigit mendan istamay uzoqlashar ekan yuvinish xonasining eshik dastasini ushlagan holda ortiga o'girildi.
Taehyung: tezroq chiq.
U ketganidan so'ng yengil nafas oldim. Har doim oldimda bo'lganida negadir hech narsa qila olmayman. Qo'l oyoqlarim ishlamay qoladi. Tanam o'zimga bo'ysunmay, ikkilanib qolaman doim. Avval vanna halatini yechib olib kirgan tungi kiyimimni egnimga ildim. Jin ursin! Nega bular buncha ochiq a? Uning harir halatini yaxshilab o'raganimdan so'ng sekin boshimni eshikdan chiqardim. Deraza yonida turgan yigit telefonda kim bilandur gaplashar edi. Xonada chiroq ochgan. Faqatgina oyning yorug'lida deraza yonida turgan Taehyungni ko'ra oldim. Jin ursin! U qachon kiyimini yechishga ulgurdi? Faqatgina buryukda turgan "erim"ning tepa qismida hech qanday kiyim yo'q edi. Ozgina yorug'lidan ham uning shishib turgan mushaklari va tanasidan ajralib chiqqan ikki ko'kragi, kubiksimon presslarini ko'ra oldim. Ey Xudo odam shu darajada ham mukammal bo'ladimi? Ming lanat! Nimalar deyapman men? Es-hushimni yig'ib, xonaga qadam qo'ydim. Shunda u men tomonga yuzini burib, gaplashishda davom etdi.
Taehyung: ishni tezlat!
U telefonini o'chirib, cho'ntagiga qayta soldi. Hali yotoqgacha yetib borganim yo'q. Tezroq uxlashni istayman. Tez-tez yurib undan qochish maqsadida yotoq tomonga qarab yurdim. U meni kuzatib turibdi. Har bir qadamimgacha. Endi ko'rpaga qo'limni yo'naltirganimda bilagimdan maxkam ushlab meni o'ziga tortgan yigitning ko'ksiga yuzimni urib oldim. Qaddimni ko'targanimda esa sochlarim orasiga barmoqlarini kiritgan yigit ularni yurgizib, bo'ynimga olib keldi. Ko'rsatgich barmog'ini pastlatar ekan ikki ko'krak qismimga kelganda yanada ularni yurgizdi. Tungi ko'ylakda bo'lganligim uchun tepa qismidagi ichkiyimim yo'q edi. Lanati! U old qismimni yopib turgan kiyimdan tortib oziga meni yaqinlashtirdi. Bir qo'lini belimdan aylantirayotganida o'zimni ortga olmoqchi edim. Lekin u shu darajada biqinimni siqimlan olgan ediki, uning og'rig'iga ingrab yubordim. U men tomonga qadam tashladi. Birinchi, ikkinchi va uchinchisi. Men ham ortga yuraverdim. Nigohlarimiz bir-biriga qadagan erim o'zi bilan birga meni ortimizda turgan yotoqqa qulatdi. Nafas ichimga qaytib ketib, undan uzoqlashishga harakat qilmay ikki qo'limni bir qilib yuqoriga yo'latgan yigit lablarim tomon egilib nafasini chiqardi. Yalang ko'ksiga tanamga yopishar ekan oramizdagi havoni isitib yuborayotgan edi. Avval xuddi yovvoyi bo'ridek iyagimdan beozor tishlab qo'ydi. Uning bu shahvoniy harakati sabab karaxt ahavolga kelar ekanman hattoki daqiqalarga qolmay lablarimda iliqlikni sezdim. Bu boshqacha bo'sa. Avvalgidek ochlik bilan emas, aksincha sekin astalik bilan olinayotgan o'pichlar edi. Jim bo'lib qoldim. Avval tepa lablarimni shimigan yigit keyin tilini og'iz boshlig'imga kiritishga urindim. Tanglayimgacha yetib borgan qattiq til bir tomondan nafasimni to'ssa, bir tarafdan qitirg'imni keltirardi. Oxiri bog'zimga kelib tiralgan havoni yuta olmay tipirchiladim. U bu safar qattiq pastki labimni tishlab tortdi va keyin ularni yanog'larim tomon yuridi. Qo'lim uning kaftlari orasida kishanlangani uchun harakat qila olmayapman. Qolaversa, ustimda gigant tanadagi yigit turibdi. U har chuqur nafas olib, lablarini terimga bosaverganida chap qo'li bo'ynimni silayotgan edi.
Avval hech narsani anglay olmayotgan edim toki uning o'sha qo'li egnimdagi halatni qo'llarimdan pastga tushurmagunicha. Hattoki ikki oyog'i bilan qattiq oyog'larimni qisib olgan yigit bir zumda egnimdagi halatni yechib tashladi. Endi chindan ham o'zimni g'alati his qila boshladim. Hadeb nafasim tezlashar, u esa oramizdagi qaynoqlikni yanada oshirib borar edi. Uning o'sha chap qo'li ochiq qolgan sonlarimni silab meni yanada tanasiga jipslashtirdi. Lablarini yelkamning suyagiga olib kelishi bilan ularga tishlarini botirar ekan o'zim bilmagan holda qo'limni qattiq tortib yubordim. Ozod bo'lgan o'ng qo'lim bilan uning ko'ksidan ushlab o'zimdan itarishga harakat qildim. Bir uning menga qaratilgan nigohlaridan va bir kaftlarim ostida turgan mushakli ko'krak qismidan g'alati bo'layotgan edim. U negadir kuldi. Lablari keng yoyilib ko'ksidagi kaftimni pastlatdi. Barmoqlarim qattiq olti qatorli uning tana qismiga tekkanida bo'shashib ketdim. Jin ursin! Nima qilishni bilmay qoldim. Ko'zlarim uning aynan o'sha tanasidan ajralib turgan joyida edi. Qanday qilib og'ir yutinganimni bilmayman.
Taehyung: yoqdimi?
Quloqlarim yonida o'ynoqilik bilan aytilgan bu so'zlardan so'ng uning atrofida biroz o'griq sezdim. Uning keyingi harakati tungi kiyimimni yelkamdan o'tgan ipini tushurish bo'ldi. Lablarini avval ko'krak qismimning boshiga olib kelib ularni sekin pastga yo'naltirishni boshladi. Qo'limni haligi qismdan olib uni yelkasiga qo'ydim. Itara olmayapman. Kuchim yetmayapti. Unga tepa qismimdagi ichkiyim yo'q bo'lgani qo'l keldi chog'i, tezda o'gziga ko'krak sharim*ni olib ularni namlatdi. Agar hozir uni to'xtatmasam oxiri nima bilan tugashi aniq.
Aera: Taehyung...qoching.
U gapimga quloq solish tugul eshitib ham otirmadi. Sonimdan qisib qo'yib boshim tepasida tirilgan boshqa qo'limni qattiq yotoqqa bosdi. Ostim yonida tiralib, bora-bora qattiqlashib ketayotgan narsani sezishim bilan havotir miyyamni egallab oldi.
Aera: Taehyung dedim! Qoching.....tssss TAEHYUNG!
Ko'krak uchini* qattiq tishlab olganidan so'ng chinqirib yubordim. Ularning yonida achishish sezib bor kuchim bilan uning kelkasiga urdim. Shunda ham unga busa ta'sir qilgani yo'q. Egnimdagi kiyimni to'lig'icha yechmoqchi bo'lganida eshikni ochilgan ovozidan ikkimiz ham sergak tortdik. Hech nimaga tushunmagan yigit mendan ajralgan ko'yi qoshlarini chimirib eshik tomonga qaradi. Hammasi anglash mumkin. Kim kirganligi aniq. Boshimni ko'tarib, hali hamon ustimdan turmagan yigitga qaradim. Qulog'imga Jayning ovozi eshitildi.
Jay: oyi....
Taehyung: oying uxladi o'g'lim. Xonangga borib sen ham uxla!
Xattoki qizarmay yolg'on gapirayotgan yigitga qarab qoshlarim chimirildi. U esa yelkamga bir qo'lini qo'yib, meni qayta yotoqqa tashladi. O'zi esa hamon qaddini rostlab turibdi.
Jay: qo'rqdim dadajon. Oyim kerak menga.
Taehyung: oyimlamay xonangga tezroq bor Jay. Kattalarni xonasiga kirma deb aytgan edim-ku senga!
Jay: oyim bilan uxlayman.
Taehyung: o'g'lim jaxlimni chiqaryapsan qara. Jimgina xonagga borib uxla dedim senga!
Jayning yig'lab yuborgan ovozini eshitishim bilan qaddimni qayta ko'tardim.
Aera: bolaga ham baqirasizmi?
Undan arang qutulib, yerga tishlangan halatni qayta egnimga ildim. Oyoqlarimni eshik yonida yig'lab o'tirgan bolaning yoniga yo'latdim. Uning bo'yi qator egilib, lo'ppi bo'lib turgan yuzchasidan o'pdim. Qo'lim bilan kichkina kaftchalarini ushlab yotoq tomon olib keldim. Jayning kelgani menga astqotdi. Qanday qilib bu dadangni to'xtashni bilmay turgan edim. Dadasidan qo'rqibgina ko'rpa ichiga kirgan bola men ham yotishim bilan ko'zlarini yumdi. O'rtada turgan bolani ko'rgan yigit hafsala bilan nafas chiqarib, u ham Jayning narigi tomoniga joylashdi. Bir necha daqiqaga qolmay pishillab uxlab qolgan bolani ko'rib men ham uyquga ketdim. Ko'zlarim yumiq bo'lsada karaxt uyquda ekanligim aniq edi. Hali butunlay uxlab qolganim yo'q. Lekin bir narsani sezganim shu bo'ldiki, o'rtimdan kelib joylashgan ulkan tana va bellarimdan aylangan kaftlarni his qildim. Ko'zlarim g'ira-shira ochilganida Jayning narigi tomoniga u yo'q ekanligini angladim. Bo'ynimga kelib urilgan issiq nafas bir me'yorda davom etdi. Shu bilan men ham ko'zlarimni yumdim.
*
Kechki ovqatdan so'ng idishlarni yuvib bo'lgan qiz ukasining darslariga biroz yordam berdi. Soat allamahal bo'lganini ko'rishi bilan Sojunni uxlatib, o'zi qayta zalga qaytdi. Baland derazadan butun tungi shaharni tomosha qilib o'tirgan yigitni ko'rib, bunchalik kech qolib ketganiga hayratda edi. O'zi bilmaydi nega uning yoniga bormayotganini. Balki, soatlar oldin aytilgan yigitning sevgi izhorimi yoki uni o'ziga juda yaqin olgisi kelmaydimi, har qalay undan qochayotgan edi. Kechlik qilish vaqtida ham o'ziga qaratilib turgan nigohlardan qochish uchun bir marta bo'lsa ham u yigitga qaramadi. O'sha vaqt oldilarida Sojun borligi uchun ham yigit unga qayta yaqinlashmagandir. Lekin hozirchi? Jungkook hali hamon shu yerda va eng asosiysi ular hozirda yolg'iz. Shundan biroz cho'chib turgan qiz uning yoniga ikkilanib bordi. Oldiga kelib to'xtagan kichik tanani payqagan yigit qiz tomonga bir qarab qo'ydi va shu turishda qoldi. Jehan unga qaramay asabiy lablarini tishlar va tirnoqlarining atrofini timdalar edi. Uning asabiylashayotganligini sezgan Jungkook lab chetida kulib qo'yib, u tomonga qadam bosdi. Jehan devor yonida bo'lganligi uchun ham boshqa joyga qocha olmadi. Yigit u tomonga yaqin kelib yuzlari tomon egilarkan sekin shivirlab qo'ydi.
Jungkook: lablaringni tishlama. Ular meniki!
Eshitgan gaplaridan so'ng jimgina hech qanday harakatsiz qolgan qiz yuzini boshqa joyga qaratdi. Jungkook esa u tomonga yanada yaqin kelib bir qo'lini devorga qo'yib, unga suyandi. Endi o'rtadagi masofa yanada yaqin. Yigit qo'lini uning belidan endi aylantirmoqchi ekanligida bunday harakatni sezgan qiz tezda uning qo'li tiralib turgan joydan chiqib ketdi.
Jehan: men....haligi..qahva ichasizmi? Hozir tayyorlayman.
Jungkook: Jehan - qizni ketishiga yo'l qo'ymagan yigit uning bilagidan tezda ushlab olib qayta joyiga olib keldi. - o'zingni olib qochmasangchi?!
Yigit uning yanog'laridan avval silab, so'ng o'sha joyiga lablarini bosdi. Titrab ketgan qiz qo'llarini harakatga keltirishni ham bilmay yuzini deraza tomonga og'irdi. Jungkook sekinlik bilan lablarini uning yuzidan dudoqlariga olib kelganida qiz uni o'zidan itardi. Hafsala bilan boshini pastga qaratib chayqagan Jungkook bir qo'lini beliga qo'ygan holda turib qoldi. Jehan uning yonidan ketib, oshxonaga yo'naldi. Kirishi bilan qizib ketgan tanasini sovutish uchun idishda turgan suvni stakanga solib ichdi. Biroz sovugandek o'zini his qilar ekan ortidan kelgan ovozni deb cho'chib tushdi.
Jungkook: tezroq kiyin. Bir joyga boramiz.
Jehan: qayerga?
Jungkook: savol bermasangchi Jee. Shunchaki qalin nimadir kiy. Ko'cha sovuq.
Qiz hech narsa demay joyida jim turganini ko'rgan yigit uning yoniga keldi. Jehan o'zini ortga olib qo'lini oshxona mebeliga qo'yar ekan Jungkookka boshqacha nigoh bilan qaradi.
Jungkook: ishqilib, mana bu kichkina miyyangda yomon o'y hayollar yoqdir. Senga hech narsa qilmayman. Shunchaki toza havoda aylanib kelamiz. Senga teginish niyatida bo'lganimda bu ish allaqachon bo'lib o'tgan bo'lardi. - yigit undan uzoqlashib oshxonadan chiqib ketmoqchi bo'lganida tumba ustida turgan mashina kalitini olib, qizga qayta qaradi. - tashqarida kutib turaman.
Mashina yonida anchada vaqtgacha kutdim. Bu qiz buncha uzoq vaqt qolib ketdi a? Balki, chiqmas. Endi ortimga o'girilib, qayta binoga kirmoqchi bo'lganimda uzoqdagi eshikdan chiqqan qizni ko'rishim bilan joyimda to'xtadimi. Kichkinagina jussasisiga kiyib olgan kurtkasi unga har doim yarashadi. Bosh kiyimini kiyib, sochalarini ikki yonga tushirib olgan. Unga mana shunaqasi yarashadi. Oldimga kelganidan so'ng avval uni mashinaga o'tirgizib, so'ng o'zim unga joylashdim. Mashinani o't oldirganimda uning ro'lini katta yo'l tomonga burdim. Bugun unga aytgan izhorim uchunmi yoki boshqa narsa u mendan o'zini ko'p olib qochdi. Har doim mushukcha ko'zlari menga to'qnashganida unga yaqinlashgim keladi. Titrab, qaltiragan qizil lablaridan tinmay o'pishni istayman. Har kuni uzluksiz u hayolimga keladi va har doim uni eslaganimda yoniga shoshaveraman. Mashina eshigiga yopishgan holda ko'chalarni tomosha qilib ketayotgan mitti sevgilimni ko'rib o'tgan kundagi undan olgan bo'sam yodimga tushdi. Uning yonida o'sha zaharni iste'mol qilganimga hali hamon afsuslanaman. O'zimni boshqara olmay uni mashina derazasiga tirab majburan o'pganim yodimda. Yig'lab yuborganini eslasam negadir kulgim keladi. Qachon bu qadar hayotimga kirib kelding o'zi Jee? Tasodifan va antiqa yo'l bilan tanishib qoldik. O'sha kundan beri yotsam ham tursam ham hayolimdasan. Sen bilan o'tgan har bir kunim esimda qolib, bu kunlar yuragimga o'rnashib bormoqda. Visoling dardim bo'lib qoldi. Sanammisan? Farishta? Sohibjamol? Yoki hayolimdagi bir malak. Bilmayman. Seni ko'rishni har istagan vaqtim, jamolingni qumsaganimda sen tomonga oshiqaverman va seni har quchganimda aqldan ozishimga oz qoladi. Narkotik moddasidanda o'tkir dorisan men uchun. Ko'zlarimni unga yo'latdim. Hali hamon jimgina mashina derazasi tomonda edi yuzi. U juda qaysar va yoqimtoy. Juda ham. Aytgan ishini qildiradi. Shumtaka! Uni hozir olib bormoqchi bo'lgan joyim to'g'rimi? U allaqachon o'n yettini to'ldirib, o'n sakkizga o'tadi yaqinda. Hamma narsaga aqli ham yetadi. Olib bormoqchi bo'lgan joyim balki u uchun yangilik emasdir. Lekin...qaydam, u aslo bunday joylarga kelmagan. Buni aniq bilaman. Yetib kelganimdan mashinani to'xtatib, matorni o'chirdim. U avval menga, so'ng kelgan tungi kulb tomonga qaradi.
Jehan: bu yer...
Jungkook: ha, aynan shu yerda charchoqni yozish kerak jonginam.
Uning yanog'ini lablarim bilan tezda erkalab mashinadan avval o'zim tushdim. So'ng uni aylanib o'tib Jehan o'tirgan eshikni ochib tushishiga ishora qildim. Unga qo'l uzatganimda avval jim qolgan qiz soniyalar ichida qo'limdan tutdi. Yuzimga kelgan tabassumni kengaytirib, uning kaftidan maxkam ushladim. Qadamlarimizni esa bir nechta yoshlar kirib ketayotgan tungi kulb tomonga burdik.
*Jungkook bilan kelgan joyimizga avval tashrif buyurmagan edim. Men umuman tungi klublarga kelmaganman ham. Nega aynan bu yerga olib kelganini bilmadim ochog'i. Zinalardan pastga tushaverishimizda har xil rangdagi chiroqlar ko'zlarimni qamashtirdi. Baland musiqa va davrada raqs tushayotgan yoshlarni bu yerdagi adrenalinni ko'tarishayotgan edi. Belimdan qo'lini aylantirgan yonimdagi yigit meni o'ziga yaqinlashtirar ekan musiqaning balandligi bosi quloqlarim yonida deyarli baqirgudek gapirdi.
Jungkook: mendan bir qadam ham uzoqlashma!
U meni ichkariga olib ketdi. Musiqaga monand tebranib raqs tushayotgan yoshlar galasidan o'tib, o'sha yerlarda ajratilgan stollarga bordik. Jungkook hech kim yo'q bo'lgan stol atrofiga kelib, avval meni va so'ng qarshimga o'zi joylashdi. Biz o'tirgan joy biroz chekkaroqda bo'lganligi uchun musiqa endi unchalik ham baland eshitilmayotgan edi. Qarshimdagi yigit avval afintsant yigitga bir nimalar deb uni jo'natib yuborgan holda menga qaradi.
Jehan: ochiq havoda aylanishingiz shumi sizningcha?
U gapirishdan oldin so'zni o'zim boshlashni istadim. Bilmayman nega, lekin avval kelmaganligim uchun bo'lsa kerak o'zimni g'alati his qilayotgan edim.
Jungkook: bu yer shunchaki charchoqni yozish uchun edi. Istaganingcha dam olmaysanmi go'zalim.
Unga javob qaytarishni istamay yuzimni chetga burdim. Atrof odam bilan to'la. Xuddi bizdek alohida burchakda o'tirgan yigit va qizlar bir-biri bilan og'iz burun o'pishayotganini ko'rganimdan so'ng, ijirg'anib yuzimni burdim. Yuz tuzulishim shunchalik kulguli bo'ldimi yoki shunchaki bilmayman qarshimdagi stulda o'tirgan yigit lablarini ko'rsatkich barmog'i bilan to'sib kulayotganini sezdim. Daqiqalarga qolmay ortimdan kimdir yelkamda ushlagnini sezdim. Qo'rqib boshimni o'girar ekanman Jungkook qatorilar bor bir yigit yonimdan o'tgan ko'yi uning yonidan joylashdi.
Jimin: o'g'ayni yana yangisini topdingmi nima? Lekin rosa ketvorgan ekan.
Jungkookning yelkasiga qo'lini tashlab olgan bu tilla rangdagi sochli yigit bir menga va bir yonidagi yigitga kulib qaradi. Jungkook avval qoshlari chimirilib meni boshdan oyoq kuzatganidan so'ng yonidagi yigitning qo'lini bo'ynidan olib tashladi.
Jungkook: qayerdan paydo bo'lding o'zi?
Jimin: shunchaki, har doim ish. Bu sohibjamol bilan tanishtirmaysanmi?
U menga qarab bir ko'zini qisib qo'yar ekan yonidagi yigit bundan tutaqib ketgandek uning yelkasidan itardi.
Jungkook: Jimin jaxlimni chiqarmay jo'na buyerdan.
Jimin: oddiy qiz uchun do'stingni haydayapsanmi og'ayni?
Jungkook: oddiy qiz emas.....tushunding a?
Jungkook unga qarab bir qoshini ko'targan ko'yi nimanidir tushuntirgandek qaradi. Tabassum kengaygan begona yigit men tomonga qarab sirli jilmayar ekan stuldan turib, ortiga qadam bosdi.
Jimin: haaa, bo'ldi, bo'ldi, men ketdim. Sen bilan esa sohibjamol yana ko'rishimiz.
U burnimdan chimchilab bu yerdan tezda g'oyib bo'ldi. Uning qilgan harakati uchunmi asabi chiqqan insondek taranglashgan Jungkook sochlarini ortiga taradi.
Jungkook: yaramas!
Oradan besh daqiqa o'tganidan so'ng haligina ketgan afintsant yigit bir nechta spirtli ichimliklar va ikkita qadah bilan qaytib keldi. Ularni stolning ustiga tashlab ketganidan so'ng hech narsani tushunmagan holda Jungkookka qarar ekanman u birma bir ichimliklarni qadahlarga solayotganini ko'rdim.
Jehan: bu nima?
Jungkook: nima ko'rmayapsanmi?
Jehan: ko'rib turibman Jungkook. Shularni hammasini ichmoqchimisiz?
Jungkook: men? Adashding. Biz ichamiz. Sen ham.
Jehan: lekin men bunaqa narsani hali tatib ko'rmaganman. Men ichmayman.
Jungkook: hullas, bir bellashuv o'ymaymiz. Ya'ni xohla batl, xohla bellashuv. Yutgan istalgan shartni bajaradi. Yoki nima yutqazishdan cho'chiyapsanmi?
Aytgan gaplaridan asabim chiqib ketdi. Bu adolatsizlik. Men avval spirtli ichimliklar iste'mol qilmaganman. Lekin u meni masxara qilishiga chidan tura olmadim.
Jehan: mayli roziman. Lekin yutgan odam nima oladi?
Jungkook: agar sen yutsang istagan narsangni so'ra. Istasang butun dunyoni poyingga tiz cho'ktiraman. Xohlasang barcha yerning boyliklari seniki. Oddiy og'zingdan chiqqan so'zni bajo keltiraman - u qo'lini stolga qo'yib, men tomonga bo'ynini cho'zdi. Shunchalik aniq qilib gapirdiki, hattoki baland musiqalar ichidan ham uning shivirlaganini xatosiz eshitdim. - men seni sevaman. Agar men yutsam...sen ham meni sevib qolasan. Muhabbating kerak menga!