– IKKI QORA QALB –
~ Sen xayolimga hech qachon o'chira olmaydigan xotiralarni chizding
Sen mening qalbimga ranglarni chizding, men hech qachon uni o'rnini bosa olmadim
Qalbning qoraligi – inson ichidagi zulmat, undan hech kim qochib qutulolmaydi. Bu zulmat o‘zi bilan birga azob, iztirob va ehtiros olib keladi. Ba'zilar ushbu zulmatni boylik yoki kuch bilan yengishga urinadi, ammo ularning ichidagi "qora qalb" ularni har safar ortga tortadi. Bu hikoya o‘tmishi va tuyg‘ulari og‘ir, sevgini zulmat orasida qidirayotgan qalblar haqida. Har qadamda xatolar va iztirob, ammo ehtiros hech qachon to‘xtamaydi...
Ehtiros – inson qalbining eng tuban va eng yuksak hissiy harakati. Bu nafaqat muhabbatga, balki orzular, kuch, erkinlik yoki ijodga bo'lgan o'zgarmas intilish. Yosh bolada ehtiros o'yin orqali yashaydi, yosh yigit yoki qizda – muhabbat va orzular orqali, qariyalarda esa hayot mazmunini anglash va o'z orzularining izlarini qoldirish orqali davom etadi.
Ehtirosning abadiyligi shundaki, u hech qachon o'lmaydi. U insonning ichki olamida doim yangi shaklga kirib, yashayveradi. Agar bir ehtiros so'na boshlasa, uning o'rnini boshqasi egallaydi. Bu hissiyot insonni harakatlantiruvchi kuchdir – qalbida o'zining yuksak maqsadlari yoki yashirin istaklari bilan yonib turgan olovdir.
Hatto qariyada ham ehtiros davom etadi. Balki u yoshlikdagi kabi shiddatli emas, ammo ko'ngil tubida bir lahzani kutayotgan jilvalangan chaqnash bo'lib qoladi. Bu – o'z hayotini orqaga qarab tahlil qilishdagi ehtiros, o'z orzularining qoldiqlarini ko'rishdagi ehtiros, va balki, yangi orzularning yuzaga kelish ehtirosidir.
Ehtiros – bu doimiy energiya. U nafaqat insonni tirik saqlaydi, balki unga o'zining kimligini, nima uchun yashayotganini eslatib turadi. Inson ehtiros bilan yashar ekan, qalbining urishi hech qachon to'xtamaydi.
Shaharning qorong'u tuni sokin edi. Ko'chalar jimjit, lekin bu tinchlikning ostida har doim xavf yashirinardi. Bu shaharning qonunlari boshqacha edi. Kuch va makr bu yerda hokim edi.
Roselin — bu shahar ichida oʻz nomini yulduzdek porlatgan ayol edi. Chiroyli yuzi va keskin nigohlari ostida kuchli ayol yashardi. U oʻzining nozik taktikasi bilan ko‘plab raqiblarni yo‘q qilgan, hech qachon ortiga qaramagan. Uning kuchi faqat pul yoki qurol bilan o‘lchanmasdi, balki odamlarning ruhiy zaifliklarini ko‘rish va undan foydalana olish qobiliyatida edi.
Mayk esa shaharning boshqa bir qismida yashin kabi hukmron edi. U sovuqqon, lekin o‘ta aqlan tiniq edi. Maykning hayotida sevgi, hatto oddiy ehtiros uchun ham joy yo‘q edi. Uning har bir harakati aniq hisoblangan, xatolarga joy yo‘q.
Bugun esa taqdir ularni bir joyga olib kelmoqchi edi.
Maykning o'yini
Mayk o‘zining asosiy bazasida shoshilinch yig‘ilishni o‘tkazayotgan edi. Stol ustida shaharning eng katta yirik kontraktlari tarqalgan. U bu shartnomalar orqali o‘z imperiyasini kengaytirmoqchi edi. Ammo bu yo‘lda Roselinning ismi tez-tez tilga olinayotgani unga yoqmadi.
“Roselin haqida ko‘proq ma'lumot olib keling,” dedi u sovuq ovoz bilan. “U menga raqib bo‘lolmasligi kerak.”
Ammo ichki qalbida Mayk Roselinni bilish uchun qiziqish sezayotgandi. Bu ayol hech kimni yoniga yaqinlashtirmasdi.
Roselinning chaqiruvi
Roselin esa bu kechani nishonlayotgandi. U navbatdagi raqibini yo‘q qilish uchun mukammal strategiya tayyorlab bo‘lgandi. Lekin Maykning o‘z odamlari bilan uni o‘rganayotganini bilgach, kulimsirab qo‘ydi.
“Mayk... Yangi o‘yinchi, lekin xavfli. Qiziq, u menga qarshi nima qilmoqchi ekan?” dedi u o‘ziga ishonch bilan.
Roselin Maykni o‘z maydoniga chaqirishga qaror qildi. Uning maqsadi oddiy edi: Maykning zaif tomonlarini topish. Ammo bu chaqiriq ularning hayotini abadiy o‘zgartirishini hech kim bilmasdi.
Shaharning eng baland binosidagi restoranda ular birinchi bor yuzma-yuz kelishdi. Roselin qizil libosda, o‘zining odatdagidek g‘olibona tabassum bilan kirib keldi. Mayk esa qora kostyumda sovuq nigohini undan uzmadi.
“Shunday yosh, lekin juda xavfli ekansiz,” dedi Roselin, mayin ohangda.
Mayk esa kulimsirashga ham urinishsiz javob berdi: “Siz haqingizda ham shunday deyishadi.”
Bu uchrashuv odatdagi muzokaralardan boshqa narsa emasdek ko‘rinsa-da, qalblarining tubida nimadir o‘zgarganini his qilishardi. Bu o‘zaro nafratmi yoki nimadir boshqachami, hozircha ular buni anglab yetmas edi.
Ammo bu tun Roselin va Mayk o‘rtasidagi o‘yinlarning boshlanishi edi. Bu o‘yin, faqat bitta g‘olibni tanlaydi.
"hosh maqsandga oʻtsak mening yoʻlimga toʻgʻonoq boʻlmang" Roselin zahar hondan gaplaridan Mayk kulib qoʻydi
" Aslida siz mening oyogʻim ostida oʻralashmang, har qadamda sizning ismingiz " Roselin unga oʻtlir nigoh bilan
" Unda hayr janob Mayk " deb u yerni tark etdi
Ammo bu hamma narsaning boshlanishi edi. Ularning hayot sirlari va sevgu qissalaring boshlanishi bu...
"hosh maqsandga oʻtsak mening yoʻlimga toʻgʻonoq boʻlmang" Roselin zahar hondan gaplaridan Mayk kulib qoʻydi
" Aslida siz mening oyogʻim ostida oʻralashmang, har qadamda sizning ismingiz " Roselin unga oʻtlir nigoh bilan qarardi
"Yaxshi unda keling kelishamiz yani bitim tuzamiz" Mayk uning bu gaplariga sovuq jilmayib soʻz boshladi
" Hosh qanday bitim ekan" Roselin unga jilmayib
" Hamkorlik qilamiz ertaga mening BR kompaniyamga keling bafurja suxbat qurib bir ish qilamiz " Maykga bu taklif yoqib tushgandi
" Yaxshi unda kelishdik" deb qoʻl siqib qoʻyishdi
Ammo bu hamma narsaning boshlanishi edi. Ularning hayot sirlari va sevgu qissalaring boshlanishi bu...
Roselin va Maykning uchrashuvi nafaqat birinchi qarama-qarshilik, balki kelajakdagi shafqatsiz o‘yinlarning boshlanishi edi. Ularning har biri o‘z raqibining kuchli va zaif tomonlarini aniqlash uchun ehtiyotkorlik bilan harakat qilardi. Bu shunchaki muzokaraga o‘xshar edi, ammo aslida bu jang edi – so‘zlar va nigohlar bilan.
Uchrashuvdan so‘ng, Roselin o‘zining odamlari bilan yig‘ilish o‘tkazdi. U Maykning zaif tomonlarini topishni maqsad qildi.
“Bu odamni yengish oson emas,” dedi Roselin, qo‘llarini stolda chalishtirib. “Lekin hamma kuchlilarning bir zaif tomoni bo‘ladi. Uning qayerda og‘riqli nuqtasi borligini aniqlaymiz.”
Roselin Maykning hayoti va faoliyati haqida ma’lumot yig‘ish uchun eng yaxshi josuslarini yubordi. U bilardi: Maykni mag‘lub qilish uchun u faqat kuch ishlatishi yetarli emas, uning o‘z o‘yinida g‘alaba qozonish kerak edi.
Mayk ham Roselinni befarq qoldirmadi. U uchrashuv davomida uning aql-zakovatini va har bir harakatini o‘rganishga ulgurgan edi.
“Roselin,” deb pichirladi u, qog‘ozlarni ko‘zdan kechirar ekan. “Bu ayol faqat go‘zallik emas. Unga qarshi noto‘g‘ri qadam tashlasang, butun imperiyangni yo‘qotasan.”
Mayk Roselinning odamlari faoliyat olib boradigan hududlarni nazorat ostiga olish uchun yangi rejalar tuza boshladi. U Roselinning har bir qadamini kuzatmoqchi edi.
Ikki tomon ham bir-biriga qarshi kurashga kirishgan bo‘lsa-da, ular o‘rtasida tushunarsiz, nozik bir narsa paydo bo‘la boshladi. Roselin Mayk haqida o‘ylaganda, uning qat’iyati va sovuqqonligi hayrat uyg‘otardi. Mayk esa Roselinning jasoratiga va strategik o‘ylashiga mahliyo edi.
Ammo ularning har biri bu hislarni tan olishdan qo‘rqardi. Chunki biror bir zaiflik ularning o‘zini yo‘q qilishga olib kelishi mumkin edi.
Mayk Roselinning eng yaqin yordamchisini sotib olishga qaror qildi. U orqali Roselinning harakatlarini oldindan bilib, uning rejasini buzmoqchi edi. Ammo Roselin bundan xabardor bo‘lib qoldi va bu tuzoqqa o‘z tuzog‘i bilan javob qaytardi.
Bir kechada, Maykning odamlaridan biri uning omborlaridan biriga hujum qilganlikda ayblandi. Mayk bu Roselinning ishi ekanini tushundi. Endi u bu qizning faqat qanchalik xavfli ekanini emas, balki o‘yinlarni qanchalik yaxshi bilishini ham anglagandi.
“O‘yin boshlanadi,” dedi Mayk ichida yonayotgan g‘azabni jilovlab.
Roselin esa shunday dedi: “Men Maykning taxtini silkitaman. Bu shunchaki boshlanish.”
Mayk va Roselin o‘rtasidagi qarama-qarshilik kuchayadi, lekin ular bir-birining qalbida nimadir o‘zgarayotganini his qila boshlashadi. Ehtiros va nafratning kesishish nuqtasi qayerda ekanligini ularning o‘zi ham bilmay qolishadi.