GMERTI ROGORC ILLUZIA
შესაძლებელია თუ არა იმ ადამიანებს, რომლებსაც ღმერთის სწამთ, ათეისტები წაიკითხონ?
⠀
არა მხოლოდ შესაძლებელია, არამედ აუცილებელია! უფრო მეტიც, ეს ეხება ზოგადად ნებისმიერ მორწმუნეს, მიუხედავად იმისა, თუ რომელი ღმერთის სწამს ან რა რელიგიას იცავენ.
⠀
თანამედროვე ფსიქოლოგიის ერთ-ერთი მამა ერიხ ფრომი თავის ნაშრომებში დიდ ყურადღებას აქცევდა კერპთაყვანისმცემლობის ფენომენს და ამ კერპების წინაშე ადამიანთა ინფანტილურობას. სწორედ კერპები და კერპები აქცევს ადამიანს ტანჯულ მონად და უპასუხისმგებლო შვილად. ფრომი წარმართული ღმერთების ქანდაკებებს საერთოდ არ უწოდებდა კერპებს და კერპებს, არამედ ნებისმიერ ცრუ დამოკიდებულებას, რომელიც აბსოლუტური გახდა და მსხვერპლს მოითხოვს.
⠀
ინფანტილური რელიგიურობა ადამიანის ცხოვრებაში მრავალი ფსიქოლოგიური პრობლემის ერთ-ერთი მიზეზია. მაშინაც კი, თუ ასეთი ადამიანი არ არის პრაქტიკოსი მორწმუნე, მასზე გავლენას ახდენს განუყრელი და გადაუჭრელი დამოკიდებულებები.
⠀
განვითარებულ რელიგიურ დოქტრინებში ეს პრობლემა დაძლეული იყო აპოფატური თეოლოგიის დახმარებით. ეს არის თეოლოგია, რომელიც ღმერთზე ლაპარაკობს ნეგატიური განმარტებებით: გაეროს-შემეცნება, გაეროს-გაგებად, გაეროს-წარმოსახვით და ა.შ. ეს მეთოდი საშუალებას გაძლევთ განთავისუფლდეთ ღმერთის შესახებ ცრუ წარმოდგენებისგან და მიხვიდეთ უფორმო გონების მდგომარეობაში, რომელიც არ არის მიბმული ცრუ და მცდარ სურათებსა და სიტყვებზე.
⠀
დღეს იშვიათად ნახავთ თეოლოგიის ამ მეთოდს, რადგან ის ფსიქოლოგიურად არახელსაყრელია რელიგიური კონფესიებისთვის, რადგან ათავისუფლებს ცნობიერებას და ათავისუფლებს ადამიანს თავის რელიგიურობაში. მაგრამ წმინდა ადგილი არასოდეს არის ცარიელი და ათეისტებმა დაიკავეს აპოფატი თეოლოგების ადგილი.
⠀
რიჩარდ დოკინსის ნაშრომი "ღმერთის ბოდვა" არის ძალიან დეტალური და დეტალური ანალიზი ადამიანის მცდარი წარმოდგენებისა და ცნობიერების შეცდომების შესახებ მისი იდეების შესახებ ღმერთის შესახებ. შეიძლება ითქვას, რომ თავისი წიგნით მან ფასდაუდებელი სამსახური გაუწია მორწმუნეებს. სამწუხაროდ, ყველას არ შეუძლია ამის დანახვა.
⠀
ეს წიგნი აუცილებლად უნდა წაიკითხოს ყველასთვის, ვისაც სურს თავისი რწმენა გახადოს მოწიფული, ზრდასრული და შეგნებული. ამის შემდეგ ნამდვილად არ დაიჯერებთ, როგორც ადრე, მაგრამ ეს ცუდია? თუ მოულოდნელად, მისი წაკითხვის შედეგად, ვინმეს ღმერთის რწმენა საერთოდ გაუქრა, მაშინ დაინგრა სხვისი კერპი, რომელსაც არასდროს ჰქონია კავშირი ღმერთთან.
⠀
ამ წიგნიდან რამდენიმე ციტატაა კარუსელში, რომელია თქვენთან? რას ფიქრობ მათზე?
რაღაც ინფანტილურია იმის მოლოდინი, რომ სხვისგან აზრი და მიზანი შემოიტანოს შენს ცხოვრებაში (მშობლები ბავშვების შემთხვევაში, ღმერთი უფროსების შემთხვევაში). ეს მოგვაგონებს იმ ადამიანების ინფანტილიზმს, რომლებიც დაცემული და ტერფის გადახვევის შემდეგ იწყებენ ვინმეს სარჩელის ძებნას. ვიღაც ვალდებულია უზრუნველყოს ჩემი კეთილდღეობის გარანტი და ეს ნიშნავს, რომ ვიღაც დამნაშავეა იმაში, რომ მე საკუთარ თავს ვაშავებ. განა ასეთი ინფანტილიზმი არ არის ღმერთის "საჭიროების" მთავარი მიზეზი?
ჭეშმარიტად ზრდასრული თვალსაზრისი არის ის, რომ ჩვენს ცხოვრებას აქვს მხოლოდ იმდენი მნიშვნელობა, მნიშვნელობა და სრულყოფილება, რამდენიც ჩვენ თავს ვიკავებთ მის მიცემაზე. და შრომისმოყვარეობით ჩვენ შეგვიძლია ჩვენი ცხოვრება მართლაც მშვენიერი გავხადოთ. (...) ძალიან ბედნიერი ვარ, რომ ვცხოვრობ დროში, როცა კაცობრიობა ცდილობს მიაღწიოს შეცნობის საზღვრებს. და კიდევ უკეთესი ის არის, რომ ჩვენ საბოლოოდ აღმოვაჩენთ, რომ ეს საზღვრები საერთოდ არ არსებობს.
ყოველ ჯერზე, როცა ერთ ჭიქა წყალს სვამთ, ძალიან დიდია ალბათობა იმისა, რომ თქვენ მიერ გადაყლაპული მოლეკულებიდან ერთმა მაინც გაიაროს ოლივერ კრომველის ბუშტში. ეს მხოლოდ ალბათობის მარტივი თეორიაა. წყლის მოლეკულების რაოდენობა ჭიქაში განუზომლად აღემატება წყლის ჭიქების რაოდენობას, რომელიც შეიძლება მიღებულ იქნას მათში მსოფლიოში არსებული მტკნარი წყლის ჩასხმით.
ანუ ყოველთვის, როცა ჭიქას ავსებთ, მასში გვაქვს მსოფლიოში არსებული წყლის მოლეკულების საკმაოდ წარმომადგენლობითი ნიმუში. აქ საქმე, რა თქმა უნდა, არ არის კრომველი და არა ბუშტები. ახლა, არ შეგიმჩნევიათ, რომ თქვენ ჩაისუნთქეთ იგივე აზოტის ატომი, რომელიც ერთხელ ამოისუნთქა მაღალი ციკადის მარცხნივ მდებარე მესამე იგუანოდონმა? განა მშვენიერია ცხოვრება სამყაროში, სადაც ასეთი რამ არამარტო შესაძლებელია, არამედ შენც გაქვს პრივილეგია გაიგო, რატომ არის ასე?