ㅡ Day By Day
:Akang uchun o'zingni qurbon qil demoqchisan shundaymi? Yaxshi...yaxshi, men bugun birinchi bor o'zimni erkak qo'liga topshiraman! Ammo senchi? Sen o'zingni menga loyiqman deb hisoblaysanmi!? Ko'chadagi yengiltaklar bilan birga bo'lib menga loyiqman deb o'ylasanmi o'zingni?
Taehyung Minani so'zsiz eshitar edi, go'yo hozir Mina emas, Taehyung qo'lga olingandek.Mina gapirishda davom etdi.
:Vijdoning yo'q buni bilaman, ammo yuraging bor! Bir umr bir qizni hayotini arzimas narsa uchun barbod qilganingni mana shu yerdagi yuraging eslatib turadi, Mana shu yerda, ko'ksing ostidagi. -Mina ko'rsatkich barmog'ini Taehyungni ko'kragiga qo'ydi. :Bo'laqol, menga yopish, kiyimlarimni yech, o'p! Hohlagan ko'yingga sol!
:Tog'ri aytding, vijdonsiz ablahman.. -Taehyung Minaning yuziga egildi, u shunchalar yaqin ediki, Minaning issiq nafasi yuziga urilardi. :Ho'sh shunga nima? Dunyoda vijdonli kim qoldi o'zi? Senmi?
:Sen ...qanday pastkashsan? Nega bunchalar...
:Hoy...hoy bo'ldi qil!-Taehyung qo'liga vinoni oldi. Vinoni tishi bilan ochib, qadahlarga to'ldirdi.
:Ushla-dedi Minaga uzatar ekan.
Taehyung, Minaning oq koftasi ustga qirmizi vinoni asta sekin to'kardi. Mina Taehyungning bu qilmishini hayrat bilan kuzatdi. Vino qirmizi ko'llar kabi uning oppoq ko'ylagini o'tib, pastga oqdi. Taehyung esa xuddi hech narsa bo'lmagandek, sokin, ammo zafarli nigoh bilan unga qarab turardi. Minaning yuragi tez-tez urar, ammo hozirgi vaziyatda u ojizlik qilmoqni o'ziga ep ko'rmasdi.
— Seningcha bu kulgili bo'ldimi? — Mina ovozini o'chik bo'lsa-da, tishlarini g'ijirlatib gapirdi.
Taehyung yuzida tabassum paydo bo'ldi.
— Kulgili emas, — dedi u ovozini pastlatib. — Mina, shartim o'zgardi, sen bilan zerikarli.
Mina qaddini rostladi, o'zini yana kuchliroq ko'rsatishga harakat qildi. U o'zini shunchaki jabrlanuvchi emas, balki bir qarorga kelgan inson kabi tutayotgandi
:Bilasanmi, sen haqingda ancha narsani bilaman, 11 yoshingda tanangning nozik qismda, nafis chandiq paydo bo'lganini ham!
:Yo'q...yo'q...faqat bunday emas...bunday dema...
:Shunday...shunday...men o'sha chandiqni ko'rishni hohlayman. -Taehyung katta kulrang kresloga o'tirdi. :Qani bo'laqol!
Mina, avvaliga unga bir necha soniya tikilib turdi.
:Yaxshi, shunchalar qiziqayapsanmi? Unda ko'raqol o'sha la'nati chandiqni. -Mina qo'llarini tepaga ko'tarib vino ho'l qilgan koftasini yechdi.
Chandiq uning bo'yni va ko'kragi o'rtasida, nafislik bilan qoldirilgandi. Taehyung uni ham hayrat, ham zavq, ham allaqanday hislar bilan kuzatardi.
Mina koftasini yechib, chandiqni ochib ko‘rsatgandan so‘ng, uning nafas olishi tezlashdi. U ko‘r-ko‘rona qo‘rquvni yo‘q qilish uchun o‘zini dadillik bilan ko‘rsatishga urinardi. Ammo ichida nimalardir to‘zg‘iy boshlagandi – bu nafratmi yoki og‘riq, u o‘zi ham aniq bilmasdi. Taehyungning nigohi chandiqqa mixlangan edi, go'yo bir qancha esdaliklar hayolini zabt etgandek edi.
— Chiroyli, — dedi Taehyung sekin, har bir so‘zni tamg‘alab. — Sen butunlay o‘zgachasan.
Mina undan uzoqlashib, ko‘zlariga ko‘zini qaratdi, nafrat va g‘urur bilan. U o‘zini to‘liq ochgan bu lahzadan nafratlanardi, lekin Taehyungning so‘zlari uni seskantirib yubordi.
— Bu chandiq menga azob berdi, — dedi Mina, ovozida titroq sezilar edi. — Sen esa bu narsaga qarab zavqlanayapsanmi?
Taehyung bir lahza o‘ylanib qoldi, so‘ngra sekin o‘rnidan turdi va unga yaqinlasha boshladi. Uning qadam tovushlari xona ichida aks-sado berib, Minaning yuragini g‘ijimlagandek tuyuldi.
:Hoy sen bilan bunga kelishmaganmiz qo'llaringni tort!
:Jim tur! -Taehyung, sovuq qo'llarini Minaning issiq badaniga bosganida, Minaning ichidan nimadir uzilgandek bo'ldi, Go'yo lovillab turgan gulxanga muzdek suvni sepib yuborgandek! :Chandiqni olib tashlasa bo'ladi, ammo u sening tanangda o'zgacha!
:Bo'ldi...seni shartingni bajardim, hatto undan ko'prog'ini, tanamga teginding Taehyung! Akamni ertaroq chiqar- dedi Mina ustiga kiymini kiyar ekan!
:Ablah bo'lsam ham, so'zimda turaman!
:Ishonish qiyin! -dedi Mina xonadan chiqar ekan, to'satdan ustiga nimadir uchib keldi
:Nima bu!? -dedi Mina, Taehyungni kastyumini olib.
Mina katta va keng kostyumni yelkasiga tashlab, tez-tez nafas oldi. Taehyungning sovuq nigohlari ortidan ergashar, go‘yo u har bir qadamini nazorat qilayotgandek edi. Mina bu vaziyatdan chiqishni xohlar edi, lekin uning qadamlaridagi qaltirash ichidagi chalg‘igan his-tuyg‘ularni oshkor qilardi. U xonadan chiqib ketganida, yuragi shunday shiddat bilan urayotgan ediki, go‘yo hamma narsa unga qarshi birlashgandek edi.
Xonaning tashqarisida Quyosh botib borayotgan edi.. Mina bu sokin lahzalardan dam olish uchun bir lahza to‘xtadi. Lekin Taehyungning so‘nggi so‘zlari haligacha qulog‘ida jaranglab turardi: "Chandiqni olib tashlash mumkin, ammo u sening tanangda o‘zgacha." Bu gapning orqasida nimadir yashiringan edi, bir sir, bir yashirin azob...
Birdan orqada Taehyungning qadam tovushlarini eshitdi. U ko‘p vaqt o‘tmay uning yonida turib qoldi. Mina ich-ichidan kuch yig‘ib, unga g'urur bilan qaradi.
— Qo‘rqma, — dedi Taehyung, xotirjam ohangda.
— Tugadimi? Sen mendan ko‘proq narsani olding, Taehyung, — dedi Mina o‘tkir tovushda. — Ammo unutma, sening ham zaif tomonlaring bor Kim!
Taehyung uni sovuq nigohlari bilan kuzatdi. U sekin qo‘lini cho‘zib, Minaning yuziga yaqinlashdi, lekin Mina uning qo‘lini rad etib, bir qadam ortga surildi.
— Akam qachon chiqadi? — dedi Mina sovuq ohangda.
Taehyung jim turib unga qaradi. Uning lablarida nimadir jilmayish ko‘rinib ketdi.
— Bugun, — dedi u, so‘ngra qo‘shimcha qildi, — lekin esingda tut: bir kun men sening hayotingga yana kirib kelaman, va o'sha kun yaqin., o‘ylagandan ham yaqinroq bo‘ladi.
Mina o‘zini qaltirayotganini sezdi. U birdan orqaga o‘girildi, lekin yuragini zabt etgan og‘riq va hayajon ortida bir isyon, bir qasos istagi to‘lib borardi.
— Qaytib kelma, Taehyung, — dedi Mina orqasiga qaramasdan. — Mening hayotimda o‘z izlaringni qoldirding, lekin bu izlar seni yo‘qotish uchun yetarli sabab bo‘ladi.
Mina tez-tez qadam tashlab, quyosh botayotgan tomonga yo‘l oldi, lekin har bir qadami bilan ortidan Taehyungning muzdek nigohlari ta'qib qilayotgandek edi.
@Pegasus_Fanfic 📝
➖ Author.Park Lily
#Day_by_day 📝