Save me Epizode 10
“Ey ahmoq!” dedim o‘zimga o‘zim bilgan kundalik hayotimni eslab. Yuzimga katta tomchi tushdi, keyin ikkinchi, uchinchisi. Yomg'ir yog'a boshladi. Jiddiymi?? Hazillashyapsanmi?
Men eski asfalt bo'ylab, yo'l bo'ylab ketayotgan edim. Ikki tarafimda hamon o‘sha o‘rmon bor edi. Ho‘l bo‘lib, o‘zimni qandaydir isinish uchun qo‘llarimni o‘rab oldim. Shamol kuchayib, yomg'ir to'xtamadi. Keyingi soniya men jiddiy qo'rqib ketdim. Men o'ng tarafimda, o'rmon tomondan shitirlash tovushlarini eshitdim.
"Kim bu yerda?" deb qichqirdim va bunga javoban jimlik hukm surdi...
Bu yanada qo'rqinchli bo'ladi. Men qandaydir dahshat filmiga tushgandek edim.
- Yo'qoldingmi, bolam? — dedi birdan chiqib kelgan yigit. Uning yonida bir qiz bor edi. Uning ham xuddi unikidek yorqin qizil ko'zlari bor edi. Ularning sochlari ham qizil edi, lekin o'zlari juda oq edi.
Ko'rinib turibdiki, ular egizaklar.
-Yo'q... Ha. Xo'sh, ha va yo'q.
— dedim. Menga yordam kerak edi, chunki men qayerda ekanligimni ham bilmasdim.
"Keling, sizga yordam beraylik." Ko'zlarimda bu erdan tezroq ketaman degan umid va fikrlar paydo bo'ldi.
- Yaxshi bo'lardi. kuchli shamol esdi va ro'molim bo'ynimning ko'rinishini ochdi, men faqat qaror qildim sharfni to'g'rila, lekin keyin ular Jungkookdan qolgan tishlashimni payqashdi.
Ular xuddi ilonlardek xirilladilar. Qanaqa bema'nilik??
- Uning belgisi bor! - dedi qiz. U orqaga chekindi. U qo‘rqib ketdi.
-Ha, yaxshi to'laydilar. — dedi ko‘zlarida qandaydir hayajon bor yigit.
-Yo'q, uning yonida biz xavf ostidamiz. Unga tegsak, bilib qoladi... – qiz yigitni tirsagidan ushlab, qochish uchun uni chetga tortmoqchi bo‘lgandek bo‘ldi.
“Nima qilyapsan?” deb so‘radim hayron bo‘lib.
"Uni ushlab turing ..." dedi yigit. Qiz ishonchsizlik bilan qaradi u, keyin shunchaki bosh irg'adi.
Ular menga tobora yaqinlasha boshladilar, men shunchaki orqaga chekindim. Yugurishga ulgurmay turib, qiz bir zumda yonimga tushdi.
- Bu bo'lishi mumkin emas! Yigit juda hayron bo'lib, ittifoqchisiga noaniq qaradi.
-Qarang. keyin u darhol yonimda bo'ldi. Nimalar bo'lyapti? Nega ular juda tez?
“Bu... Bu mumkinmi??” yigit qizil sochli qizga qaradi. Ular bir-biriga qarab turganlarida men noma'lum tomonga yugura boshladim.
Yuz metr yugurib ulgurmay, qiz yana mendan oldinda edi.
- Uzoqqa yugurdingizmi? - dedi u yomon tabassum bilan.
Qiz meni teskari tomonga sudramoqchi bo'lgan shekilli. Uning qo'li yelkamga tekkanida men uni tishladim.
U og'riqdan pichirladi... Maxluq! Nega men buni qildim? Axir, men baribir qochib ketmasdim, hujumlar faqat uni g'azablantirardi. U menga tegishidan oldin, u bir ovozni eshitdi.