Save me 18+
-Ha, u shu yerda... Men ham his qilaman.
-Biz uni olib ketishimiz kerak...
-Uni ehtiyot qiling, men boraman.
-Yaxshi, lekin ehtiyot bo'l, u juda xavfli... qanaqa safsatalarni gapirishyapti?! Men shunchaki baqirgim keladi, bu tushmi?...
Bezori eshikka yaqinlashayotgan edi. U uning oldiga kelganida, men sekin zinadan tushdim va tezda uydan yugurib chiqdim.
Yomg'ir yog'di... Faqat yomg'ir emas, yomg'ir yog'di.
Qaerga bilmay yugurdim, vahshiyona qo'rqib ketdim. Men butunlay ho'l edim, lekin sovuqni his qilmadim. Men qoqilib ketdim va uydan bir necha ko'cha narida joylashgan o'tga yiqildim. O‘rnimdan turmoqchi bo‘ldim, lekin orqamdan bir ovoz eshitildi...
-Shunday ekansiz... dedi va tirjaydi. Men tezda o'rnimdan turdim va yugura boshladim.
Men bor kuchim bilan yugurdim. U qandaydir tarzda mendan oldinda edi va men allaqachon boshi berk ko'chada edim. Atrofda faqat devorlar bor va u yo'lni to'sib qo'ydi ...
Ortimdagi devorga suyandim. U sekin menga yaqinlashdi.
- Demak, siz shundaysiz... dedi u meni tekshirarkan va siz men tasavvur qilganimdan ham go'zalsiz. Yo'q
Agar u bo'lmaganingizda... Men hozir fursatdan foydalanardim. - dedi u qulog'imga.
Men qila oladigan hech narsa yo'q edi. U mening bo'ynimga suyandi. Issiqlik va vahshiy qo'rquv tanamni qamrab oldi.
-Mmm... Sizning hidingiz. Bo‘ynimni hidladimi?! Nima?!? -bu atirgullar... - tishlarini chiqardi!! Nimalar bo'lyapti?! U tishlarini, to‘g‘rirog‘i, tishlarini bo‘ynimga yugurtirdi. “Men ham sen uchun bergan pullarni senga ham to‘lardim... Ta’ming qanaqaligini bilmoqchiman... Meni chaqirding... og‘zini ochib, bo‘ynimni tishladi.
U mening bo'ynimni tishladi va darhol bir soniya uzoqlashdi, boshqacha aytganda, kimdir uni mendan uzoqlashtirdi. U bir-ikki metr nariga uchib ketdi. Mening qutqaruvchim uni doʻpposlashga kirishdi, men ularni to'xtatishga harakat qildim. Biroz boshim aylanib, oyoqlarim beqaror edi.
“Yetardi!!!!!” deb qichqirdim va bu qutqaruvchining qo'lini tortdim, shunda u kaltaklashni to'xtatadi. Ammo keyingi soniyada sodir bo'lgan voqea meni hayratda qoldirdi. Bo'ynini sindirdi.... Bo'ynini sindirdi!!!
Men allaqachon bu "qotil qutqaruvchi" deb atalgan narsadan uzoqlashdim. Tirsaklarimni orqamdagi devorga suyab, sekin pastga tushdim...
Men sovuq polga o'tirdim, hamma narsa ho'l edi ... Oyoqlarimni "quchoqladim" va bir nuqtaga qarab o'tirdim. Ko‘rishim xiralashdi. Butun dunyo oyog'im ostidan g'oyib bo'ldi, transga kirgandek bo'ldim.
-Bu tush... Bu tush... deb pichirladim o'zimga. -Men aqldan ozganim yo'q... oxirgi ko'rganim - "najotkor" o'sha bezorining boshini tashlagan olov edi... Uning yonimga kelib, cho'kkalab o'tirganini xira ko'raman.
"Mening orqamga chiqing", dedi u qo'pol ohangda. O‘rnimdan turolmadim. - Jin ursin, hammasini o'zing qilishing kerak! Sizdan tezroq qutulsam edi! - dedi va meni ko'tardi. Keyin hushimdan ketdim... Bu Jungkook edi...
