November 27

Save me 18+

Epizod 6

Men sekin qo'shni xonaga kirdim. Adrenalin qonda o'ynab turardi. Men bir odamni ko'ryapmanmi? Kim orqasiga qarab turdi, nimalarnidir g‘o‘ldiradi... U shu yerda nimadir qidirayotgan edi... Men u nima istayotganini, kimligini so‘rashga qaror qildim.

Men unga deyarli tegdim, lekin birdan kimdir og'zimdan ushlab oldi. Noma'lum joyda o'zimni ko'rganimda ko'z yumishga ham vaqtim yo'q edi. Men qo'lini yuzimdan olib tashlashga harakat qildim va bunga erishdim.

-Nima qilyapsiz?!! Muammolar yetarli emasmi?! Yashashdan charchadingizmi?! Jungkook menga baqirdi? Kutib turing, u bu yerda nima qilyapti?!
-Bu yerda nima qilyapsiz?! Meni kuzatyapsizmi?! Nega meni to'xtatding?! Men shunchaki ayanchli edim.

- Jin ursin, men sening hayotingni saqlab qoldim! – qichqirdi u. Negadir jahli chiqdi. -Ha, kuzatyapman!!! — qichqirdi u. Allaqachon qo'rqib ketgandim, ko'zlari qorayib ketdi... Tirsagimni qattiq qisib qo'ydi, og'riyapti. Men allaqachon og'riqdan qimirlayapman. ya'ni uning kimligini bilmoqchimisiz?! Qani, agar fikringni o'zgartirmagan bo'lsang, men senga ko'rsataman, - deb jilmayib qo'ydi.

-Agar siz aynan shunday bo'lmaganingizda..., sizni yanada ko'proq xafa qilgan bo'lardim. - dedi jimgina, qulog'imga yaqinlashib, nafasi bilan yondirib.

U mening qo'limni "tashlab yubordi", aytganda, bu juda qo'pol va haqoratli edi.

"Agar yashashni xohlasangiz, uyga borind.." Siz borishingiz mumkin.

Ey ahmoq, u buni qanday aytadi?! Va u nimani nazarda tutadi? U qandaydir o'yinni olib yuradi. Men o'zimga aqldan ozgandek aytdim, uyga ketayotib.

Allaqachon qorong‘i tushgan edi. Umid qilamanki, o'gay otam uyda yo'q. Aks holda, menda katta muammolar bo'ladi.

Mening qo'lim hali ham og'riyapti, hatto juda og'riyapti, u erda kichik jarohat bor. Mening terim juda nozik, bu menga o'ta noqulaylik tug'diradi.

Tushunmadim nega u meni to'xtatdi? U qanday qilib u erga tushdi?! Qanday qilib biz juda tezmiz boshqa joyda tugadimi?? Xudo, nima bo'lyapti?! Endi mening miyam portlaydi.

Men allaqachon uyning eshigi oldida turgan edim, men dastagini tortdim va eshik ochildi. Jin ursin, u uyda...

Sekin uyga kirib, eshikni orqamdan yopdim. Men o'gay otamning xonasidan qandaydir tovushlarni eshitdim. Men u erda nima bo'layotganini bilish uchun uning xonasi eshigiga suyanib qoldim.

"U qayerda?!" Men bir nechta erkaklarning ovozini eshitdim. Eshikni biroz ochdim va ikkita bezorilarni ko'rdim, ular o'gay otamni devorga mahkamlashdi. Yana takrorlayman, u qani?!” deb baqirdi va urdi.

- Kim haqida gapirayotganingizni bilmayman, rostdan ham... - dedi o'gay ota duduqlanib.
-
-Balki boshqa usul ish bersa, shunda siz haqiqatan ham kim haqida gapirayotganimizni tushunasiz. - dedi ikkinchisi.

- Nima? - so'radi o'gay ota duduqlanib. Shu payt mana bu bezori xirillab, ulkan tishlar paydo bo‘ldi?! Nima?! Bu tushmi?

U o'gay otamni tishladi. Baqirib yubormaslik uchun qo‘llarim bilan og‘zimni yopdim.

"U haqiqatan ham bilmaydi ..." dedi bu bezori o'gay otamning qoni bilan qoplangan og'zini artib. u kimligini bilmaydi. Ammo u uni biladi va undan ham ko'proq ...

-Bu yerda bir notanish odam bor... Bu u... Men uni his qilyapman. O'sha paytda ular men haqimda ekanligini angladim.

TAMOM/ by Rhea

Imlo xatolar uchun uzr fikringizni kutaman❤️‍🔥