MIRTEMIR

Koʻzingni oʻynatma, kulma, qarama,

Nozli nigohlaring kerakmas sening.

Bogʻlab olarman, deb endi oʻylama…

Tortgan u “oh”laring chin emas sening.

Koʻp kunlar sudrading tusmol yoʻllarda,

Men-da tilsizlarcha ergashdim-ketdim.

Adashgan ekanman, bilsam, choʻllarda,

Mana endilikda tushunib yetdim…

Tushundim: u totli xayollar — xayol,

Aldanmas bu yurak shirin soʻzingta.

Yoʻqol, ey aldamchi, yondashma, yoʻqol,

Termulish yoʻq endi orsiz yuzingga!