My Arrogant Boss
U to'satdan harakatdan nafas oldi.
"Umid qilamanki janob siz bunga qarshi bo'lmaysiz " - deb so'radim men bir oyog'imni uning beliga tashlab u boshqa tarafga qaragancha.
— Hech qachon bu odatingdan voz kecholmaysanmi, oyoq-qo‘lingni boshqalar ustiga tashlashdan? , deb shikoyat qildi.
"Yo'q" , deb e'lon qildim.
"Umid qilamanki sen bu odatingdan uzoqlashmaysan" , dedi u va jimlik cho'kdi.
— Ya'ni? , U mening so'rovimga g'o'ldiradi.
Xona qorong‘i bo‘lganidan xursand bo‘lib qizarib ketdim.
"Og'zingni yop uyqum keldi" , men gapirishga muvaffaq bo'ldim.
U beliga o'ralgan oyog'imni erkalab turardi.
"Sening SpongeBob bosilgan kiyiming juda yoqimli " , dedi u.
"Bilaman....." dedim sekin ovozim bilan va oxiri uyquga ketdim.
Ko'p telefon qo'ng'iroqlari bilan uyg'onib ketdim. Qovog'im juda og'ir edi ochilmaydi. Tashqarida hamon qorong'i edi.
Taehyung karavotning yon tomonida o'ralgan holda uxlab yotardi men esa yonboshimda uning ko'rpachasidagi burritodek yotardim. Butun ko'rpani men qo'lga oldim.
Men to'shakdan sirg'alib tushdim va uyali telefonim bilan chiqib ketishdan oldin o'sha kichkina odam to'pini issiq adyolga qo'ydim va sochlarimni mahkam bog'ladim.
"Salom. Bu Taera" , deb qo'ng'iroqqa javob qildim.
"Hey bu Ash agar meni eslasang" , - deb eslab bir zum to'xtab qoldim.
"Biz sizning xo'jayiningiz bilan o'sha xizmat safariga kelganingizda uchrashdik" , deya qo'shimcha qildi u.
"Oh ha! Hey Ash!" deb baqirdim quvonchimdan.
Men undan xo‘rsinishini eshitdim-u quvonchim so‘nib ketdi.
— Hammasi joyidami? Men so'radim.
"Sizni buning uchun chaqirmagan bo'lardim. Bu kasalxonaga yotqizishga yordam bergan qiz sizni taniydi shekilli u og'ir yaralangan" - dedi u.
"Qiz kim?" , deb so'radim yuragim notinch ura boshlaganda.
"Uning hujjat identifikatorida Jade Alves yozilgan edi" go'yo butun tanam ishlashni to'xtatdi. Nafasim og'irlashdi.
Menga biror narsani ifodalash qiyin bo'ldi. Ko'zlarimga tiqilib qolgan tomchidan ko'zim ko'r bo'lib qoldi.
— Qaysi kasalxona? , Men o'zimni eshita olmaganim uchun hatto eshitilishimga ishonchim komil emas edi.
"Men sizga manzilni yuboryapman" , dedi u men o'zimga bosh irg'ab, go'shakni qo'ydim. Men hamyonimni olish uchun xonamga yugurdim keyin esa uydan chiqdim.
"Sh*t" , dedim taksini bron qilishim kerak ekan. Men buni tezda favqulodda haydashda qildim.
Qo‘llarim titrardi. Yo'l abadiy qoplanadigandek tuyuldi. Men ko'zlarimni yumdim va faqat dugonamning sog'lig'i uchun ibodat qilardim.
Men Taehyungga shifoxonaning joylashuvi uchun matn qoldirishni tanladim.
Yigirma daqiqalik yo'ldan keyin meni kasalxonaga olib kelishdi.
— Qaysi qavat va xonada? , deb so'radim titroq ovoz bilan.
"Kutib turing men birinchi qavatdaman kiraverishda kelyapman" , dedi u va aloqani uzdi. Men yaqinlashdim va uning yaqinlashayotganini ko'rdim.
U xuddi o'sha vaqtdagidek ko'rinardi.
Biz yaqinlashganimizda u menga qo‘l silkitdi. Ko'zlarim yoshni bo'shatishdan bosh tortdi.
— U mening yaqin dugonam qanday bo‘ldi? , deb so'radim biz liftga ketayotganimizda.
"Balki baxtsiz hodisa yuz bergandir uning mashinasi sinib ketgandi. Esimda u spirtli ichimliklar peshtaxtasida shahar tarafidagi barda bir yigit bilan suhbatlashayotgan edi. Men ularni eshitish uchun yaqin joyda o‘tirgandim. Menimcha u unga buni tan olgan ya'ni u uni yaxshi ko'radi, lekin dugonangiz ko'p vaqt o'tmay yig'lay boshlaganida u juda qattiq g'azablandi va men ketishdan oldin bir necha marta spirtli ichimlik. Men uning parchalanib ketgan mashinasini ichkariga qaradim va uni bu yerga olib kelganimda uning kontaktlarini tekshirib ko'rdim va ohirgi marta sizga qóng'iroq qilganini ko'rdim .
Menda Kaylga nisbatan nafrat tuyg'usi yana qaytadan paydo bo'ldi avvalgidan ham kuchliroq.
Men hozir Jade yotgan xonaning oldida hushsiz holda turardim. Uning yarasi oq doka bilan qoplangan.
"Keling shifokor bilan uchrashamiz" , dedi Ash va Jadeni ko'rayotgan shifokorga yo'l oldi.
Biz ichkariga kirdik va u bizga joy taklif qildi.
"Bilasan deb o'yladim.....", - dedi u. Men jim qoldim.
"Yaxshi, va'da beramanki, bundan keyin bunday ishni qilmayman!", U nihoyat meni qo'yib yubordi va ko'zlarimga qarab gapirdi.
"Men charchadim, uxlashim kerak", men xira bo'ldim.
"Biz to'shakni baham ko'rishimiz mumkin...", - deb taklif qildi u.
"O'zingiz uxlang~", dedim men passiv tajovuzkor ohangda lekin u qisqa kulib yubordi.
"Iltimos qol men jiddiy bir narsa haqida gaplashishim kerak " , Uning ovozi yana jilovlandi.
Men unga nol hayajon bilan qaradim.
"Qasam ichaman agar siz boshqa ahmoqona hazil bilan boshlasangiz" , deb ogohlantirdim.
"Men qilmayman" , deb javob berdi u lablari xiralashgan egri chiziq bilan.
“O‘tir” , dedi u menga yostiqni to‘g‘rilab. Men uning ko‘rsatmasini bajardim.
"Davom etishdan oldin bir savolim bor" , deb so'radim. Davom etishim uchun bosh irg‘adi.
"Nega ikkita adyol qo'ydingiz?" , yana jaxlim chiqdi.
"Men birinchi navbatda bunday qilish haqida o'ylamagan edim bu o'z-o'zidan paydo bo'lgan fikr edi. Ko'rpa haqida men seni bezovta bólasan deb o'yladim " , U yelkasini qisdi.
"Ko'rpachani bo'lishish bilanmi? Siz meni jasorat bilan o'pishingiz mumkin lekin men bu minimal narsadan noqulay bo'laman deb o'ylaysizmi? Janob Kim Taehyung siz haqingizda juda o'ylaysiz" , deb kuldim. Lekin u meni qiziq ko‘rmadi shekilli.
Uni ayblay olmayman,
mening hazil tuyg'usi yumshoq edi.
"Bu ikki narsa boshqacha ko'rinishini istamayman. Men seni o'pishda davom etaman chunki bu bilan yaxshi ekanligingni bilaman lekin agar seni noqulay his qilsam darhol to'xtataman va bundan keyin buni qilmayman. Men buzuq yoki g'alati emasman"- deb aytdi.
"Hey men bunday demoqchi emasdim.Kechirasiz" , men suhbatni davom ettirishni tanladim.
- Xo'sh nima haqida gaplashmoqchi edingiz? Men so'radim.
"Ha.....shuning uchun biz bu yerga kelishimizdan oldin Ketrin meni ofisga ko'rgani keldi. U men bilan kechki ovqatga bormoqchi edi xuddi biz uchrashuvga chiqqanimiz kabi. U menga nimadir aytmoqchi bo'lganga o'xshaydi..... ." U to'xtab qoldi.
"Bir narsa aytdimi? U sizga sevishini tan olmoqchimi?" , Men g'alati bo'ldim.
"Men gumon qilyapman. U noz-karashma qilgani aniq endi u o'z harakatlarini ham yashirmayapti" , dedi u. Oxirgi gapda qoshlarimni ko‘tardim.
"Harakat? U nimadir qildimi?" , Men diqqat bilan tinglagancha qo'zg'aldim.
"Men haydab ketayotganimda uning qo'llarini yelkam va qo'llarimga surdi. Garchi bu menga noqulaylik tug'dirayotgan bo'lsa-da lekin ular juda oz edi. Biz uni o'zini tutib qo'ymasdan oldin to'xtatganimiz ma'qul. Rostini aytsam qo'pol bo'lishni yoki uni biron bir ko'rinishga keltirishni xohlamayman" , deb javob berdi u.
"Men u bilan sizning órningizga ishlashim mumkin " , men mas'uliyatni o'z zimmamga oldim. Uning munosabati jirkanch edi.
"U sendan nafratlanadi ikkovingiz uzoqroq tursangiz yaxshi bo'ladi" , deb ogohlantirdi u.
"Xavotir olmang men yaxshiman siz baribir ayol bilan ishlay olmaysiz." - deb xo'rsindim.
"To'g'ri, bu ~" , deb g'o'ldiradi u zavqlanib. Men uning qo'liga urdim va u nafas qisib kuldi.
— Demak, ishonchingiz komilmi? , deb so'radim u kontekstni tushunmasligini bilardim.
"Nima haqida?" , deb so'radi u men taxmin qilganimdek.
"Bugun kechqurun to'shakni baham ko'ramizmi? Agar oyog'imni orqangizga qo'ysam yana belingiz og'risa meni ayblamang" , deb ogohlantirdim.
"Men qilmayman" , dedi u jilmayib, lekin men yuzimni tekis tutishga harakat qildim.
— Chiroqqa Men turmayman! , deb xitob qildim.
“Ijozat bering, muammoni hal qilaylik xonim” , - dedi u rasmiy ravishda ta'zim qilib. U o'rnidan turguncha men tabassumimni bosdim.
U qaytib kelib ko'rpachaga kirdi.
"Xayrli tun" dedi u va men javob qaytardim.
Men nimadir haqida o'ylayotgan edim lekin yuragim ruxsat berdi va men ich-ichimdan kelganini qildim. Ko‘rpamni olib tashab Taehyungnikiga bostirib kirdim.