The Spring Buried in My Heard🥀
🌌Biz bazida hohlaydigan narsalarimizga irishish uchun baxida aziyat chekamiz🥀
Teahyung u ichida bir narsa o'zigandek bo'ldi u eunjining gaplarini ishitarkan ich ichidan sindi
Teahyung qizni tinchlantira boshladi
Bilib qo'y Eunji endi yoningda men borman va o'ziga kel
Yuragim og'rib ketyabdi teahyung juda ham yuragim og'rib ketyabdi
Jungkook vanihoyat uyqudan turdi va yonidagi qizga qaradi
Nega u qiz meni yonimda yotibdi bu kim o'zi
Narani hayotida esa suv quygandek ediva uhlardi
Yana ozroq yana ozroq uhlay iltimos
Jungkook asabiylashib o'zi u yerni tark etushni hohladi
Jungkook: hoyy tur dedim iflos taviya
Nara turdi va o'ziga kela boshladi va yonida dugonasini erini kurdi shock holatga tushdi
Sen bu yerda nimalar qilyabsan nega bir xonadamiz
Sendek taviyalar hattoki kecha tunini kim bilan o'tkizganini ham bilishmaydi iflossssss
Nara hecha narsani tushunmasdi va shuni bilardiki bu shunchaki xato emasdi bu shunchaki xiyonat edi Nara tezlik bilan kiyimlarini yig'ishtirib u yetni tark etdi
Memga kecha nimalar bo'ldi o'zi men eunjiga xiyonat qildim
Jungkook o'zidan nafratlana boshladi
Jungkook: naxotki men unga xiyonat qildim likin soojimdan kiyin men tamom bo'ldim shunchaki men o'zimni yuqotib qo'ydim soojin menga keraksan
Jungkook Soojini eslay boshladi u bilan o'tgan xar bir kunini tog'ri u eunjidan farzand kutardi likin Soojini shunchaki unutib yubora olmas edi
Soojin : Jeon ho'sh eunji bolani oldirdimi
Yordamchi: yo'q honim hozircha oldirmadi
Soojin: qonga qon bilan jonga jon bilam javob berasan Jeon ishonaver so'ngi qoningacha o'zim olaman
Soojin : nega meni yonimda turibsan shunchaki ularga ko'z quloq bul bir gap bo'lsa xabar ber ko'zdan qochirma
Yordamchi soojining gaplarini ishitib conani tark etdi
Soojin: ha jeon kechagi ishing menga foyda edi seni bu bolangni ham yo'q qilib kafan gado qilaman
Soojin g'azab bilan ichidan vishiladi va u ham eunjining yoniga yo'l oldi
Eunji hali ham yig'lardi hali ham kunika olmasdi bunga jungkookning xiyonatiga hali ham kunika olmasdi Teahyung esa uni quchib turardi
Bo'ldi eunji yig'lashni bas qil o'zingni qo'lga ol sen kuchli bo'lishing keraku
Bo'ldi chidaysan qorningdagi farzanding uchun ham chida
Shunday deb endi o'rnidan turdi qiz
Hali Jeon sendan almimni olaman qarab tur sen Kimsan Eunjiga xiyonat qiligaaaaa iflossss sen uchun xatto ko'z yoshlarim ham arzimaydi aslida
Teahyung sekin gapirardi, yuragini ochib berardi, lekin Eunji faqat yuragini tinglayotgandi.— “Eunji? Nima bo‘ldi?barini boshdan aytib ber” — dedi Taehyung, uning yuziga qarab.
Ammo qiz hech narsa demasdan, sekin, ikki qadam oldinga yurdi. U daraxt soyasidan nimalarnidir eslay boshladi.
Uning yuragi to‘xtagandek bo‘ldi. Nafasi qattiqlashdi.
Ular bir-birining yuziga kulib qarashar, so‘ng... asta bir-biriga egilishdi.
Qon uning yuzidan tortilgandek bo‘ldi. Dunyo birdan tovushsiz qoldi. Daraxtlar ham qimirlamasdi. Faqatgina yuragining "cho‘qq!" degan sinishi quloqlarida jarangladi.
Teahyung ham bu manzarani ko‘z oldiga keltirdu. Uning yuragi, lekin boshqa sabab bilan og‘ridi. Chunki u Eunji’ga qaradi.
Eunji qimirlamasdi. Ko‘zlari katta, nafas ololmay qolgandi. U hech narsa aytmadi. Faqatgina bir qadam ortga chekindi.
— “Eunji...o'zinga kel” dedi Taehyung, sekin, uning qo‘lini ushlamoqchi bo‘lib.
Ammo qiz uning qo‘lidan chiqib, yugurib ketdi.
— “EUNJI!” — deb qichqirdi Taehyung, lekin qiz eshitmasdi.
Yurak sindi. Nafas siqildi. Ko‘zdan yosh emas, jonsizlik oqdi.
Taehyung uning orqasidan qarab turdi.
“Men seni qo‘riqlay olmadim...” dedi u yuragi bilan.
Eunji yugurdi. Qayerga borayotganini o‘zi ham bilmasdi. Ko‘zlaridagi yosh yomg‘irga qo‘shilib oqardi. Yuragi esa har bir qadamda go‘yo “buzildi... buzildi...” deb urardi.Ko‘chalarda odamlar bor edi, lekin uning ko‘z oldida faqat Jungkook va Nara. Ularning quchog‘i. Ularning o‘pishi.
“U meni hech qachon sevmaganmi?”
“...va u meni shu yerda sindirdi.”
U ko‘prik yoniga yetib bordi. Soy oqayotgan edi. Qiz boshini egib, suvga qaradi. Suv shaffof edi, lekin unda o‘zini ko‘ra olmadi. Chunki o‘zi — endi yo‘qdek edi.
Qo‘lini derazaga qo‘ydi. Qo‘rquv... bo‘shliq... va og‘riq
U asta burildi. Nafas olishi og‘ir edi. Qarshisida — Taehyung.
U ikki daqiqa qizga tikildi. So‘ng asta, xavotir bilan yaqinlashdi.
— “Men seni butun shahar bo‘ylab izladim. Nega bu yerga kelding?”
Eunji hech narsa demadi. Faqat ko‘zlari to‘lib turganini ko‘rsatdi.
— “Men... bunga chiday olmayapmann, Teahyung. Mening dunyom buzildi. Men hech kimga kerak emasman. U... u meni tanlamadi. Meni yomon ko‘rdi. Hamma meni aldagan...”
U ho‘ngrab yig‘ladi. O‘zini tiya olmadi. Teahyung esa bir soniya ham ikkilanmadi — uni quchog‘iga oldi.
— “Yo‘q, Eunji. Men seni aldamadim. Men bu yerda edim. Har doim.”
— “Sen hech qachon yolg‘iz emassan. Men seni ko‘rayapman. Hozir ham, har kuni ham.”
Eunji uning ko‘kragiga boshini qo‘ydi. U endi yig‘lamadi. Faqat ichkarida birinchi marta... yengillik his qildi.
Yuragi hali ham og‘rirdi. Ammo bu og‘riq ichida bir chaqnoq bor edi — ishonch.Taehyung unga nafaqat dalda edi — u umid edi
Jungkook mashinani to‘xtatdi. Eshik oldida turgan kichkina uy — unga har safar iliqlik berib kelardi.
Yana taqillatdi. Yana. Yana. Taq. Taq. Taq.
Ko‘zlari jiddiylashdi. Yuragi ham nimadandir cho‘chib urar edi.
Vanihoy 10 qism iltimos fikrlaringizni bu fanficdan ayamang umid qilamanki yaxshi mutalaa qilasizlar