The Spring Buried in My Heart🥀
Jungkook: hozir esa bolajonimni qiynama va aqilli qiz bo'l
Dedi va u yerni tark etdi va o'z officeda tunashga qaror qildi
Manzil: Seul, Jungkookning shaxsiy ofisi, to‘y kechasidan keyin
Yomg‘ir oynalarga ohangsiz musiqadek urilardi. Jungkook qora teri kresloda cho‘zilib o‘tirgan, qo‘lida viski stakani, oynadan tashqariga – tungi Seulga tikilar, o‘yga tolib ketgandi.
Eshik taqilladi. Ichkariga uning ishonchli yordamchisi Minho kirdi – yoshi katta emas, ammo aqlli, sokin, kuzatuvchan yigit
– Janob, sizga bir narsa aytishim kerak, – dedi Minho, ehtiyotkorlik bilan.
Jungkook ko‘zlarini unga burdi. – Ayt.
Minho biroz sukutdan so‘ng gap boshladi:
– Siz... uni haqiqatdan sevasizmi?
Jungkookning qoshlari chimirildi. – Kimni?
Stul nari surilib, Jungkook turib, sekin Minho tomon yurdi.
– Sen aqlli yigitsan, Minho, – dedi u sokin, lekin kuchli ohangda. – Men seni shuning uchun ishga olganman. Lekin... bu savoling... bu haddan tashqari.
Minho yerga qaradi, lekin so‘zida qattiq turdi.
– Tog'ri aytingiz janob meni kechiriring ,hadimdan oshganim uchun.
Jungkook kulimsiradi. Bu kulgi kinoya aralash edi.
Va yordamchi u yerni tark etdi .
Ammo bir lahzaga, Jungkookning nigohi o‘zgardi. Ko‘zlarida o‘zidan ham yashirib kelayotgan bir savol, bir tuyg‘u yondi.
– Men uni sevamanmi?.. – U bu so‘zni lablari orasida asta pichirladi. – Yo‘q. Men uni egalladim. Uni yutdim. U mening kuchim, meniki... bo‘lishi kerak edi.U menga faqatgina bo'ysinishi kerak va menga boylik uchungina kerak xolos.
Tashqarida yomg‘ir yog‘ishda davom etdi.
Ammo Jungkookning yuragida – birinchi marta – qorong‘ulikdan boshqa nimadir so‘ray boshlagandi: “Agar men uni sevmasam... nega uning ko‘z yoshlari meni qiynaydi?”
Eunji ko‘zini ochganida, deraza ortida Seulning osmono‘par binolari jimjimador ko‘rinardi. Ammo bu shaharning go‘zalligi uni najot qilmasdi. Bu yer – garovga olingan orzulari, sotilgan erkinligi va singlisining umidi yashayotgan shahar edi.
Eunji oq libosda ko‘zguga qaradi. Ko‘zlarida charchoq, og‘riq va jur’at aralashib ketgan edi. Qornida ikki haftalik bir hayot yotardi – majburlikdan paydo bo‘lgan, ammo begunoh. U bolani yomon ko‘ra olmasdi. Bu axir nima bo'lsa ham uni farzandi edi .
Eunji: bolajonim oldin o'ylamay ish qilgandirman likin endi seni bu yovuz insonlardan himoya qilishga doimo harkat qilaman
Qizning nigohi shunchaki so'lib borayotgan gulga o'hshardi likin u singlisi va farzandi uchun kuchli bo'lishga majbur
To‘y marosimi boshlanganida, Jungkook kirib keldi. U nazoratda edi – vaziyat ham, odamlar ham, hatto Eunji ham — hammasi unga bo‘ysunardi.
Jungkook qizning qo‘lini tutdi. Uning nigohi sovuq, lekin g‘alabali edi. Bu nikoh – u uchun kuch edi, hukmronlik edi, boylik edi. Faqat Eunji uchun emas...
Va ular rasmga tusha boshlashi
Shunda jungkook qizni o‘ziga tordi va qo‘lidan ushlab oldi eunji tushunib kiyin fotografga qarab kuldi
So‘ng kilin kiyov bir biridan bo‘sa oldi
Shundan so‘ng eunjining yuzi qizarib ketdi jungkookga nisbata iliq tuyg‘uni his qildi
To‘y o‘sha kuni oxirlamadi — ularning o‘tmishi va kelajagi endi birga bog‘langan edi.
Va nihoya to'y ham tugadi va eunji va Jungkook Jungkookning uyiga kelishdi
Eunji eshikdan korgach : yana usha uyni ko'rib asablari buzila boshladi va u o'zi tunab qolgan xonaga kirdiva xona butkul o'zgarganini sezdi: gilamlar yumshoq, chiroqlar iliq, havo xushbo‘y. Ammo u o‘zini qamoqxonada his qilardi. Bu yer – erkinlik emas, asorat edi.
U libosining uzun oq dantellari yerda sudralardi. Nigohi hech narsaga qaramas, yuragi og‘ir tortardi. Ichkarida esa... Jungkook uni kutardi.
U qizga qarab sekin yurgancha keldi. Ko‘zlarida yumshoqlik emas edi — g‘alaba bor edi. Hukmronlik. G‘urur.
Eunji: bu yerda nima qilyabsan
Jungkook: o'z xonamda nima qilishim mumkin
Eunji : unda meni xanam qayerdaligini ayt men u yerga boraman
Jungkook eunjiga yaqinlashib masofani qisqartirdi labi labiga tegishiga bir harakatchalik masofa qoldi
Jungkook: sen mening xotinimsan va bu bizning xonamiz
Eunjini hatto gapini tugatmasdan jungkook uni labiga och buridek tashlanib ketdi
U qizning qo'llari halaqit bermasligi uchun bir qo'li bilan qizning qo'llarini tepaga qildi
U Eunjidan shavfqatsizlarcha bo'sa olib boshladi Eunji tipirchilay boshladi likin jungkookning tanasi qiznikidan 2 barobar kelgani uchun eunjining harakatlari befoyda edi Jungkook qizning labidan pastlashib bo'ynida zasos qoldira boshladi
Shu payt qayerdandir baqiriq ovozi ishitila boshladi
Jungkook bu ovozni birdan sezdi , tezda eunjidan uzoqlashib pasga tushib ketdi
Eunji: nima boshlab qo'yib endi tashlab ketimi g'alati u o'zi kim
Jungkook zinadan tusharkan ko'z oldida soojini ko'rib hursand bo'ldi
Soojin: sevgilim seni anavi taviya bilan qoldira olmayman
Soojin rashqdan o'lib qolay derdi ko'zlari kattalashga jahli chiqan
Jungkook: u seni oldingda hech kim sevgilim sen turganda uni tanlaymanmi
Jungkook kiyo bilan unga gapirdi
Eunji ham Jungkookning ortidan chiqib keldi
Eunji turgan joyida qotib qoldi
Negadir bu gapidan hafa bo'ldim to'g'ri uni sevmayman likin negadir uni qizg'onyapman
Hozir yig'lab yuboraman likin nega men bunchalik hafa bo'lib ketdim
Soojin:demak sen ekansanda usha eunji
Jungkook didinga qoyil qolmadim u nega benchalik sodda
Soojin kulib ,kinoyava va kesatig' aralashtirib gapirdi
Eunji: seni o'zi kimsan adashmasam Usha b* tch sensana
Soojin bu gaplardan qotib qoldi soojin endi gapirmoqchi edi Jungkook uni yuziga tarsaki tushirdi
Jungkook: avval o'zingni bil sen umuman men sevgan insoni haqorat qila olmaysan o'rningni bil
Sooji bundan kulimsirab o'zidan hafa bo'lgandek ko'rsata boshladi
Soojin : Jungkook u meni haqoratladi bu tarsaki unga kam u meni b* tch dedi sen sevgan ayolni
Soojin birdan yig'lay boshladi
Jungkook:Sen iflos kimsanki soojini yig'latadigan
Eunji: sendek ifloslardan nafratlaman hammangdan nafratlaman
Jungkook ortiq eunjini gaplarini ishitmasdan uni ura boshladi Jungkook eunjining sochlaridan suda muzdek yertolaga sudrab uni u yerga olib bordi va kamarini yechib yana urishni davom etdi .
Jungkook: sen iflos hali soojini haqoratlaysan sen lanati uni hatto tilinga ham olishga urinma
Eunjining og'riq butun tanasini o'rab oldi va baqirib iltimos qila boshladi
Eunji: ILTIMOS URMANG O'LIB QOLAMAN YETAR YETAR
Jungkook: Senuni joningni men asrab qoldimi o'zim olaman lanati iflos
Soojin bo'layotgan voqeadan shu qadar hursand ediki yeru ko'ka sig'mayotgandi
Battar bo'l bundanda radvolari hali oldinda go'zalim
Soojin huddi o'zini eunjiga achingandek ko'rsatib yer to'laga bordi
Soojin: Jungkook unday qilmang u axir o'lib qoladi
Jungkook: soojinga rahmat de u seni qo'limdan tirik chiqardi
Shunday deb eunjing ko'zlari oldida soojini quchoqlab yer to'lani tark etdi
muzlayabman juda ham likin negadur yurakgim yonib ketyabdi undan sal bulsada mehr kutgandim uni endi sevishga urunayotgandim likin yurakgim yonib ketyabdi bundan ko'ra usha kuni o'lsam bo'lmasmidi
euji o'ziga o'zi shunday den polda hamma joyi shilingan holda yotib yig'lardi
Bu payt esa soojin bundan mazza qilib ketardi va jungkook o‘tirgan joyiga borib jungkookning tizasiga o‘tirib oldi
Soojin : axir jungkook oshirib yubordingiz
Jungkook: u seni hafa qilolmaydi garchi qornida farzandim bo'lsa ham
Soojin: jungkook u bilan qachon ajrashasiz men sizni rashq qilyabman
Jungkook: men hech qachon sen kabi hech kimni sevib qolmayman u bilan 9 oydan so'ng yani farzandim to'g'ilgan kunidan so'ng ajrashaman u menga keraksiz chiqit kabi bo'ladi.U menga faqatgina bobomni ishonchi uchun kerak
Soojin: men o'g'limizga yaxshi ona bo'lishga harakat qilaman
Jungkook: albatta sen , farzandim va men baxtli oila bo‘lib yashaymiz
Soojin : intizorlik bilan kutib qolaman
Jungkook: unda bugun meni hursand qil
Soojin uning tizasida tufayli jungkookdan bo‘sa ola boshladi va ular aloqa qilishga kirishib ketishdi
So‘ng jungkook soojin o‘z xonasiga olib kerdi likin euji hatto esiga ham kelmasdi
5 qism ham tugadi umid qilamanki bu qismi ham sizlarga yoqdi