تشکیل پوکه معدنی
پوکه معدنی منحصر به فرد است که به دلیل وزن سبک و چگالی کم آن مورد توجه قرار گرفته است (پوکه خشک می تواند در آب شناور باشد). معمولاً در بلوک های سیمانی، بتنی و نسیم و به عنوان ساینده در پولیش ها، پاک کن های مدادی، لایه بردارها و برای تولید شلوار جین با سنگ شسته شده استفاده می شود. همچنین از پوکه برای از بین بردن پوست خشک کف پا در طی فرآیند پدیکور در برخی از سالن های زیبایی استفاده می شود. پوکه نوعی سنگ آذرین پر از حفره های حباب است و می تواند در تماس گدازه با آب و به سرعت سرد شدن تشکیل شود.
بیشتر بخوانید: پوکه معدنی چیست؟
پوکه از تماس گدازه با آب تشکیل می شود. این اغلب در مورد آتشفشان های نزدیک یا زیر آب رخ می دهد. هنگامی که ماگمای داغ با آب تماس پیدا می کند، خنک شدن سریع و کاهش فشار سریع با کاهش نقطه جوش گدازه، حباب هایی را ایجاد می کند. سرد شدن سنگ در زیر نقطه ذوب سنگ به این معنی است که وقتی سنگ پس از تماس با آب تقریباً بلافاصله به جامد تبدیل می شود، حباب ها در داخل آن به دام می افتند. از آنجایی که پوکه آذرین است، گاهی شبیه شیشه است و حباب ها بین دیواره های نازک حباب نیمه شفاف سنگ محبوس می شوند.
گازهای آتشفشانی و چگالی
بسته به مقدار گازهای آتشفشانی که از گدازه قبل از سرد شدن سریع می آید، می توان پوکه یا اسکوریا ایجاد کرد. پوکه رنگ روشن تری دارد، تخلخل آن نزدیک به 90 درصد است و تراکم کمتری دارد. اسکوریا با حباب های بزرگتر و دیواره های حباب ضخیم تر متراکم تر است و برخلاف پوکه که در ابتدا شناور است، به سرعت فرو می رود. اگر مقادیر زیادی گاز وجود داشته باشد، پوکه ایجاد می شود. وقتی گاز کمتری همراه با ماگمای چسبناک کمتر وجود داشته باشد، اسکوریا تشکیل می شود. پوکه می تواند به سرعت تشکیل شود و در گذشته، قایق های سنگ پا بزرگ از فوران های آتشفشانی زیر آب مانند طی فعالیت های آتشفشانی در نزدیکی تونگا در سال 2006 ایجاد شده اند