Sen Bilan Onlayn 🍁🪻 | 3-qism | "Qattiq Mehnat" 🖤
Albatta, Taeoh! 💯
Bu qism Yoongining ichki dunyosini yanada chuqurroq ochib beradi. Mehnatsevarlik, sadoqat, orzular va… yashirin tuyg‘ular. 3-qismda hayotiylik, iliqlik va biroz og‘irlikni aralashtirib, voqealarni his qilish imkonini beraman. Marhamat:
Oxirgi sinf. Bitiruvchilar safidaman. Endi o‘yin va hazillar orqada. Oldinda — imtihonlar, kelajak, tanlovlar va… men orzu qilgan hayot.🦋
Do‘stlarim “Qani, dam ol” deganlarida, men doimo javob qaytaraman:
— Keyin dam olaman. Avval o‘zimni yarataman. Hozir qiynalib olay! 🌚
Har kuni ertalabki soat 6:00 dan kechki 11:00 gacha dars, test, qayta dars, yana test… va tinimsiz o‘qish. Fikru hayolim repititorlarimda va maktabimda)☄️
Ba'zida telefonimni o‘chirib qo‘yaman. Hatto Multiolamdagi guruhga qaytish istagimni ham chetga surib turibman. O'qishga kirib olay, keyin qaytaman u yerga. 🍃
Faqat vaqti-vaqti bilan… Minho, Jony va Taeoh bilan ko‘rishib turaman. Ba'zan bizning safimizda Leo ham bo'ladi. Ajoyib singiljonim)
Ular hayotimning kislorodi desam adashmagan bo'laman. 🎳
— Yoongi, sen o‘zgaryapsan. Oldingiday quvnoq emassan, — deydi Jony bir kuni.🍭
Men esa tirjayib:
— O‘zgarish bo‘lmasa, o‘sish bo‘lmaydi. - dedim.🍁
Qishgi ta’tilda ishlashga qaror qildim.
O‘zimga shunday dedim: “Bir marotaba bo‘lsa ham, onamga o‘z topgan pulimdan narsa olib boraman.”🌱
Bir kafeda stajyor bo‘lib ishladim. Isitilmagan oshxona, sovuq qo‘llar, issiq choy quyish, undan ham issiq tabassum bilan mijozlarga xizmat ko‘rsatish — buning hammasi menga yangi hayotni o‘rgatdi.🪨
Ish haqi olganim kuni… sekin uyga keldim.
Onam divanda o‘tirgan edi. Yoniga bordim.🍁
— Ona… bu siz uchun, — deb konvert uzatdim.✉️
Unga qaradim… u esa menga. Ko‘zlarida yosh, labida tabassum.
— Yoongi… sen endi haqiqiy erkaksan, sen bilan faxrlanaman o'g'lim — dedi.🥹
O‘sha daqiqada, butun umr eslab yuradigan bir halovat, bir faxr yuragimni to‘ldirdi. Ota-onangni faxrlanish tuyg'usini tinglash... another level! Don't try to understand it, just feel it bro!🙂↕️
Yangi yil arafasi. Bu safar oilamiz bilan uyda, samimiy muhitda yangi yilni kutib oldik.🎄
Jony, Minho, Taeoh va men ko‘chaga chiqdik. Pusandagi tun… mo‘jizakor edi.🌟
Hamma joyda chiroqlar, mushaklar, odamlarning kulgusi, sekin qor yog‘moqda…🌨
— Qo‘llaringizni tepaga ko‘taring! — deb baqirdi Taeoh, qo‘lidagi pirotexnikani yoqarkan.✨
Osmonga rangli yulduzlar otilganida, ichimda nimadir titradi. Balki bu Yangi yil hayajoni emasdir…🪻
Yo‘q. Bu — sog‘inch edi.
Men Chae Youngni esladim. Yana. Yana. Yana…❄️
Minhodan vaqti-vaqti bilan so‘rayman:
— Qanday u? O‘qishlari, kayfiyati, hayoti?🌊
U har doim javob beradi:
— U doim o‘zida. Faqat… seni ko‘p eslaydi. Chunki og'zimdan bol tomib maqtab yuborganman. Sen multi olamga qaytishingdan oldinoq tanishtirib qo'yganman rasman.🪐
Bu menga yetarli. Shunchaki, u meni eslaydi, degani… bu men uchun butun tunu kun yurgan fikrlarimga ozgina taskin edi.💫
25-may.
Bitiruv kuni.
Maktab, ustozlar, sinfdoshlar — hammasi so‘nggi bor yig‘ilgan.🎨
Sahna, tabriklar, sovg‘alar…
So‘ng “Graduation” qo‘shig‘i yangradi. Qo‘shiq ortida hamma yig‘lay boshladi...🎖
Jony — ho‘ngrab, Minho — jim, ko‘z yoshlari yuzidan sirg‘alayapti.🥲 Hamma sinfdoshlarim va parallel sinfdagi sinfdoshlarim ham yig'lardi...😟
Men esa tik turibman. Yuragim ezilyapti, lekin ko‘z yoshlarim chiqmayapti. Bir tomchi ham ko'z yosh to'kmagan faqat men bo'ldim o'sha kuni)😶
Men chidashni tanlaganman. Chunki bu og‘riqlarni orzularim bilan almashtirganman.☀️
Yuzimda kulimsirash. Ichimda og‘riq.
So‘ng:
— Rahmat, maktab! Unutilmas xotiralar uchun — deb yuragimdan o‘tkazdim.🌸
Bu yakun emas edi.
Bu — boshlanish edi.
Chunki men hali uni uchratmadim.
Park Chae Young… seni ko‘rmaganman. Lekin yuragimda sen borligingni har kun his qilyapman. Seulga o'qishga kirishga qaror qilganimning sababi ham aynan sensan...🦦