Qonli ishq
Jungkook orindiqda bamaylihotir
o'tirar ekan odamlariga ishora qildi. Uning nima demoqchi ekanini anglagan erkaklar atrofni orab olgan qafaslardagi matolarni olib tashlashdi. Har bir qafas ichida bir necha haftalab och qolgan bo'rilarning irillashi yaqqol eshitilib turar edi. Ularning ko'zi darhol atrofdagi oljalarga qaratildi. Har biri qafasni yorib o'tib ularni goshtini tatib ko'rishni xohlashar edi.
- mendan nima istaysiz? - Saewon qafaslarga qarab alanglar ekan labi titrar burni achishib yiglab yubormaslikka chiranar edi. Unga butun boshli bo'rilar olja sifatida tikilib uyoqdan - buyoqqa yurgancha kuzatib ora - orada qafasga o'zlarini urushar edi.
- oynashni xohlayman - Jungkook orqasini orindiqqa suyadi. U zavq bilan qizni kuzatib uning qorquvini his qilishdan rohatlandi.
- agar xohlamasamchi? - titroq ovoz bilan.
- unda ular - bo'rilarga ishora qilib - sen bilan quvlashmachoq oyini oynashadi.
Qiz biri yutundiyu Jungkookga qaradi. Uning oldiga ikki taklif tashlandi o'lim yoki qarshidagi telbanamo odamni xohishini bajarish. Ulardan qay biri ko'proq havfli. Saewon bir qarorga tezroq kelishi kerak, chunki bu mahluqdan har narsa kutsa bo'ladi. Tosaddan qafaslari ochishni buyurib qolsa bo'rmi Saewon o'zini qanday qutqaradi?
- Uy hayvonim bo'lishingni, - Jungkook lab chetida kuldi, chunki u qizga rad etib bo'lmas taklif bergan edi.
- roziman ammo - gapirishdan oldin biroz tin oldi, - avval qollarimni yeching.
- bu yerda faqat men buyruq beraman - biroz asabiylikni his qilgan Jungkook mushtini siqdi - ammo qollaringni yechishimni juda xohlayotgan bo'lsang mendan iltimos qil.
- yana.. yana ayt otinib so'ra. Jungkook qollarimni yeching iltimos de!
Saewon lablarini qimtidi u hech qachon bunchalik o'zini hor his qilmagan edi. Bu mahluqni qafas ichida ochlikdan deyarli quturgan bo'rilar gachib tashlashini shunchalar xohladiki qollari yechilsayu uni bo'rilarni changaliga tashlasa.
- Jungkook qollarimni yechishlarini buyuring..iltimos - zo'rga vishilladi
- yaxshi hayvon, - Jungkook yuzida mamnun qiyofani yaratdi, ornidan turib uni boshini silab qoydi va avval qizni qollarini so'ng oyoqlarini boshatdi.
Arqonning tarangligidan qollari biroz shilingan Saewon ularni silab achishishni ketqizishga urundi.
Jungkook qizni bir zum kuzatib turgach qollarini chontagiga solib qaddini yana ham rostladi.
- ketish vaqti bo'ldi - Saewon unga qaradi. Jungkook allaqachon eshikdan chiqib ketgan edi. U atrofga yana bir bor ko'z tashladi. Jungkookning odamlari birin ketin uning ortidan ketdi, ammo u qimirlay olmayabti.
Qiz unga tikilib turgan yuzi tirtiq bir ko'zi ko'r bo'ridan nigohini ola olmayotgan edi. Unga chuqur nigoh bilan irillab tishlari ko'rinib turgan bo'ri shunchalar manoli qarar ediki qiz joyidan jila olmayotgan edi.
- ey sen.. senga alohida taklif kerakmi? Xo'jayin seni kutayabti, - erkakni ovozi eshitgan Saewon o'ziga keldi.
Bo'ridan nigohlarini uzib omborxonadan chiqib ketdi.
Tun kirib shafaq yuzi qora tusga burkandi. Oltin misol tovlanib turgan uy deyish hato bo'ladigan darajada hashamatli qorgon oldiga qora mashinalar yaqinlashar ekan, qoriqchilan darvozani ochishdi.
Qatorasiga 4 mashina uzun yolak boylab qorgon ortasida mashinalar bemalol qayta olishi uchun qurilgan aylana favvoraning har tomoniga birin - ketin toxtashdi.
Mashina ichidan avval ong so'ngra chap oyoq bilan tushgan Jungkookning beqiyos qiyofasini hizmatkorlar xonasidan kuzatib turgan qizlar, uning birgina qiyo boqishini duo qilgancha uni kuzatishar edi.
Odatda Jungkook uyda kam tashrif buyurishi sabab uni ko'rish baxti har doim nasib qilmasdi shu boyis hizmatkorlar ishlarini ham tashlab uni tomosha qilishar edi.
Jungkook mashinaning orqa tomoniga otib yukxonani ochti.
- Uyimizga keldik, - u manoli kulimsiradi, ammo tezda jiddiy qiyofaga kirdi.
U o'zining uy hayvonini qoliga kotarib oldi. Saewon har qancha qarshilik qilib uni tepishiga qaramay uni uy ichiga olib kirdi. Uning buyrugi bilan uy hayvoni uchun taxt qilib qoyilgan xonaga kirib qizni yotogiga tashladi.
Saewon yotoqqa tushiboq qochishni harakatini qildi, lekin belidan oralgan kuchli qollar uni yana yotoqqa uloqtirdi.
- yaxshi hayvonlar xo'jayiniga itoat qiladi, - dedi qizni qollari kaftlari orasiga mahkamlab.
- hayvon emasman men, odamman.. odam! - Saewon tipirchilab qarshilik qilishni davom ettirdi.
- Qarshilikdan foyda yo'q. Bu yolni o'zing tanlading, - qiz birdan tinchlandi. Jungkook mamnun qiyofaga kirdi. Saewon uchun bu qanchalar ogir bo'lmasin bu mahluq to'g'ri gapirgan edi.
Axir uning o'zi shu yolni tanlamadimi? Lekin kim ham o'limni tanlardi? Hammasiga shu mahluq aybdor u Saewonga ahmoqona takliflar berdi. O'limni hech qaysi inson tanlamasligini bilib ham ataylab qildi. Lekin Saewon taslim bo'lmaydi.
U albatta biron yolini topadi. U albatta bu telbadan qochib ketadi lekin qanday?. U Saewonni bir zumga bo'lsa ham yolgiz qoldiradimi?
Saewon anoyilardan emas, ammo mahluq ham aqlli ham havfli. Bu juda yomon. Saewon bir yolini topmasa, Jungkook uni uy hayvonidek zanjirlab qoyishi mumkun.
- Ustki kiyimingni yech - qizning hayollarini Jungkookni otkir ovozi tarqatib yubordi.
- n..nega? - Saewon biroz duduqlandi. Mahluq undan nima xohlaydi nega u kiyimlarini yechishi kerak. Nima mahluq u bilan...?
- Nima qilmoqchisiz? - qiz usti korpa bilan yopib oqraygancha Jungkookga qaradi.
- Nima? - Saewonning yuzi qizardi - men hechnarsa oylamadim - inkor qildi u
- ishonching komilmi? - Jungkook unga yaqinlashdi. Saewon bir yutindiyu ortga tisarila boshladi va orqasi bilan krovatga suyanib qolgach toxtadi.
- Qizarib ketding, - Jungkook unga yana yaqinlashdi. Saewonning ko'zlariga tikilib turar ekan, qolini uning yuzini yoniga qoydi.
- O'zing nima deb oylaysan, - Jungkookni birhil sokin tonda gapirishi Saewonni qorqita boshladi. Bu mahluq nima qilmoqchi? U avval unga kiyimini yechishni buyurdi, endi unga juda yaqin turibdi. Saewon yuzida Jungkookni issiq nafasini urulganini his qilib turardi va bu uning boshida juda ko'p tahminlarni yaratishini taminlar edi.
Ular ko'z aloqasini davom ettirar ekan, Jungkook unga yana ham yaqinlashdi. Saewonning ko'zlari kattalashdi. Bu mahluq unga juda yaqin, nima u bo'sa olmoqchimi? Avval bo'sa keyin esa... Yo'q yo'q Saewon bunday bo'lishiga yol qoyolmaydi.
- Hayollingizga ham keltirmang. Hech kim uy hayvonidan bo'sa olmaydi, - Saewon shok holatida nima deb yuborganini o'zi bilmay qoldi. Anglagan chogida esa tezda qoli bilan ogzini tosib oldi.
Jungkook kulimsiradi. Va ornidan turib undan uzoqlashdi. Saewon chuqur nafas oldi, uning yuzi qizarib hayajonlanganidan yuragi butun tanasi boylab ura boshlaganini his qildi.
Jungkook hech nima demay u yerdan chiqib ketdi. Yol - yolakay hizmatkorga uy hayvonini kiyimlarini o'zgartirishini va uni "Mahsus ish" - ga tayyorlashini uqtirdi va zinalar boylab xonasiga kotarilib ketdi.
- Nimalar deb qoydim - Saewon yuzini yostiqqa yashirib o'zini koyigancha matrasni mushtlab ura boshladi.
- Xonim shu yerdamisiz? - Saewon orta yoshli ayolning tovushini eshitib toxtadi.
- eshik ochiq - sokingina dedi va tezda yotoqni tartibga keltirib uning bir chetiga omotnatgina ornashib oldi.
Ayol eshikni ochib ichkariga kirdi va hurmat yuzasidan tazim qildi.
- Xo'jayin sizga kiyim berishni buyurdi, - ayol olib kelgan kiyimlarini yotoq ustiga qoydi va yana qizga yuzlandi.
- Menda yana biror ehtiyojingiz bormi?
Saewon inkor tarzda bosh irgadi va hizmatchi ayolga ketishi mumkinligini aytib ketqizib yubordi va u ketgandan song eshikni tezda yopib chuqur horsindi.
Va yotoq oldiga bordi. Haqiqatdan ham u 2 kundan buyon mahluq bilan bo'lgan quvlashmachoqda yetarlicha charchagan va yuvinishga vaqti bo'lmagan edi. U kiyimlarni olib yuvinish xonasiga kirib ketdi. U yaxshilab dush qabul qilib, o'tgan hayotini obdon oylab ko'rmasa bo'lmaydi.
Tun yarmi, tolin oyning hira yorugligi derazadan moralar edi. Eshik sekin ochilib yirik gavda xonaga kirdi. U krovat oldiga borib, oppoq kimonoda sokin uxlayotgan qizni ko'zdan kechirdi, so'ng krovat chetiga o'tirdi.
Qizni qulogi oldiga lablarini yaqinlashtirib sokin pichirladi:
- Uyg'on! - uning ovozi biroz hirillagan, go'yo oljasini yeyishga tayyorlanayotgan bo'rining okirishiga oxshar edi.
Qiz biroz ginshidi va sekin ko'zlarini ochti. Uning yuziga yaqin turgan quyuq qora ko'zli mahluqni ko'rib ko'zlari katta - katta bo'ldi, ammo u gapirishga ulgurmasdan yogon kaflar uning og'zini yopti.
- tshsh.. shovqinni yo'qtirmayman - dedi sokin qolini ogzidan olmagan holda - baqirma angladingmi?
Qiz bosh irgadi va erkak qolini uning yuzidan oldi.
- bu yerda nima qilyabsiz? - Saewon ornidan qozgalib orqasini krovatga suyagancha o'tirdi.
- Seni bir joyga olib borish uchun keldim.
Jungkook javob bermadi, ornidan turib Saewonga ortidan yurishni ishora qildi. Ular mahsus xonaga borishdi.
- Biz qayerdamiz - Saewon xonani kuzatib turli hil sovuq asboblarni tartib bilan terilganini ko'rib yutundi.
- o'tir - Jungkook mahsus stolga ishora qildi.
- Sendan xohlaysanmi yoki yo'q soramadim. Men senga buyruq berdim, - Jungkookning ishorasi bilan eshik yonida jimgina turgan ikki hizmatkor Saewonni ortidan kelib uni qolga olishdi va majburan stolga otqizishdi. Uning ikki qolini stolning ikki tarafidagi kishanlarga mahkamlab qoyishdi va Jungkookga tazim qilgan holda unga hakaqit bermaslik va tamga bosish marosimi u qadar yaxshi emasligini anglagan holda tezda u yerdan chiqib ketishdi.
- Meni nima qilmoqchisiz? - qiz qollarini tutqunlikdan qutqarishni istab tipirchilar edi, ammo foydasiz, uning qollari stolning chetlariga qattiq mahkamlangan.
- Seni mulkim deb belgilamoqchiman, - Jungkook qizni ortiga o'tib uning kimonisi biroz boshatib qizni yelkalarini ochib qo'ydi.
Saewon qorqib ketdi va Jungkookning sovuq qollaridan seskandi.
- iltimos qilaman.. menga tegmang - o'tindi qiz
- havotir olma uy hayvonlarimni qiynamayman, faqat senga dushmanlarim tegishga jur'at etmasligini taminlamoqchiman.
Jungkook " Alfa " tamgasi shakliga keltirilgan temirni qizdirdi. Saewon temirni olovda qanday qizishini tomosha qilar ekan, ko'zidan yosh tinmasdi. U Jungkookga bu ishni qilmasligi uchun yolvorar edi.
- menga yolvorishni bas qil.. men seni dushmanlarim hujumlaridan qutqarmoqchiman, - Jungkook qizni ortiga o'tdi.
- Siz shunchaki shu sozlar bilan o'zingizni oqlagab holda meni qiynab rohat olmoqchisiz - Jungkook qizigan temirni hamon qolidan ushlab turar ekan, labini Saewonni qulogiga yaqinlashtirdi.
- Yo'q men senga manashu tamga bilan uy hayvonim faqat menga tegishli ekanini hammaga ko'rsatmoqchiman. Bu tamgani ko'rganda hech bir erkak yoki ayol alfani uy hayvoniga tegishga jur'at etaolmasligini kafolatmoqchiman, - Jungkookning vishillagan shivirlashi Saewonni tanasida mitti ninachalar kirgandagi titroqni uygo'tib yubordi.
Jungkook uy hayvoni jimib qolgani sezib tanasini qayta rostladi va qizib turgan temirni uning yelkasining orqa qismiga bosdi.
Saewon og'riqdan baqirib yubordi orindiqni ikki tarafini qattiq siqib tanasini egallab olgan bu yaramas og'riqdan qutilishga urundi. Saewonning qichqirigi xonada baland yangrab turardi, ammo og'riqning zo'riga dosh berolmagan qiz hushidan ketganda bu qichqiriqlar tindi.
- meni uy hayvonimni qiynashni xohlamayman.. ammo bu tamga seni menga tegishli ekanini anglatib turadi, - Jungkook sokin gapirib uning ko'z yoshlar natijasida nam bo'lgan yuzini silab qollarini boshatdi va uni qollarida kotarib xonasiga oldib bo'rdi. Qizni yotoqqa yotqizib ustini korpa bilan yopti va uning yuziga ohirgi bor tikilib xonadan chiqib ketdi.