October 20

Ikki oʻt orasida 

1qism

Pov

Juda shoshilyabman xoziroq 18 qavatga chiqib uning xonasiga bostirib borib yuziga tarsaki tushurishni istayman ammo boʻlmadi uning xonasiga kirish oldida bir soqchi turar majburligimdan gʻazabimni bosib eshikni taqillatdim uning ovozi xa ovozi

- Kirishing mumkun

Qanday yashayapsan

- Sen   seni qoʻling bor shunday mi?

Kredit va pullarda...

Mening otamga nima qilgansan?

- Endi meni tushundingmi

Seni menga tashlab yuborgan shu inson emasmi?

- Jin ursin seni

Qanday qilib sen meni bunga ayibdor qilib qoʻyding

Ahhh aishhhhh

- Ha agar hamma narsa shunday boʻlishini bilganimda

Xech qachon senga oʻxshash kimsalarga murojaat qilmasdim

Afsus

2yil avval kollej hayoti

Pov Armin

Men ilk bor Seul shahriga kelishim bu yerga oʻqish uchun kelganman koʻpchilikning etishlaricha bu yerda oqish judayam qiyin ammo men bunga eʼtibor bermasligim kerak oʻzim uchun xamisha "xamasi yaxshi boladi" dep dalda beraman bu onamning gaplari edi.

Sinfga kirib borar ekanman oldimdagi dekan menga boʻsh joyni koʻrsatib oʻsha yerda oʻtirishim kerakligini eti. Men u yerga borib oʻtirdim va oʻz hayollarim ogʻushiga sinkib bordim biroq yelkamga kelib tushgan turtki sababli biroz choʻchib tushdim men unga qarab savol tariqasida - Nima kerak deya qoldim

Uni nazarida goyo men uni mensimagan dek tuyuldim u menga qarab

- Sen yana kimsan, yengisan shundaymi oʻrningdan turib boshqa joyga otir bu mening joyim

-Dekan bu yer bosh ekanligini etgan edilar shunga

-..... Sen tagi past oʻrningdan tur

- Nega menga bunday ahmoqona gaplar etiyabsan agar bilsang...

- Va men bilsam

- Sen

Ustoz: o Park Jimin sen bugun oʻqishga kelding xali bir birlari yaxshi tanimaysizlar u yengi kelgan oʻquvchi sal mehribonriq boʻl

-Tushundim

Ustoz: yaxshi Armin sen xali darsliklarining olmagan boʻlsang kerak ular oʻqituvchilar xonasida mening stolimda borib olib kel

Armin ustozga taʼzim qilganicha chiqib ketdi

U chindan ham oshami? Men bazan ishda yoʻlida televizorda yangiliklarda eshitardim

Kareyadagi eng yirik kompaniyalardan boʻlgan JP group rahbarining kichik oʻgʻli Park Jimin

Armin oʻz hayotlari bilan kitoblarini koʻtarib yurar ekan kimdir uni yelkasini turtib ketganin xam xis qila olmadi ammo biroz muvozanat yoʻqotganligi sabab qoʻlidagi kitoblari yerga sochilib ketdi. Uni turtib yuborgan inson xam yordam bermadi Armin kitoblarini yigʻishtirib olguncha bir oʻz vaqt ketdi

U sinf xonaga kirib borar ekan ustoz allaqachon darsini boshlab boʻlgan u nimadirlarni tushuntirar Armin stulga oʻtirishi bilan boshini partaga qoʻyib yotib oldi

Ustoz: Hamma eshitsin oramizda yengi oʻquvchi bor va u sizlardan 1yosh kichik oʻrningdan tur Armin va oʻzining tanishtir

Armin ustozni gaplarini eshitib biroz oʻzini noqulay his qildi

-Men Arminman va 17yoshdaman

Armin

Ustoz: boʻldimi?

-Xa

Ustoz: yaxshi oʻtir

.............

-uff juda ham charchadim

- sen bugun ertalab kollejda turtilib ketgan qiz bor-ku

- xa nima qipti

- u sinfdoshlaridan 1yosh kichik va goʻzal ekan shunday emasmi?

-men uni yuziga xam eʼtibor qaratadi axir bu noinsofdan emas

.............

Armin yangi olgan kvartirasiga kirib borar ekan u oʻzida toʻliqishdi his qildi endigina yotoqqa yotaman deganida qoʻl telefoni jiringlab qoldi ekrandagi yozuvni koʻrgach nim tabassum qilib koʻtardi

-Salom dada

-

- Xa ovqatlanib oldim oʻzingizchi

-

- Bilaman lekin sizning soligʻingiz uchun xam ishlab oʻqishim kerak nima boʻlishidan qatʼiy nazar oʻzingizni ehtiyot qiling

-

- Xa oʻqishlarim yaxshi

Dada alo alo dada

1-qism the end