Xiyonatning Shirin Ta’mi
Choi San Xeesoning yuziga qarab turar ekan, uning ko‘zlarida nafaqat shubha, balki qiziqish ham bor edi. Ammo bu qiziqish xavfli edi, chunki San hech qachon odamlarni oson sinovlardan o‘tkazmasdi.
— Menga bir hujjat kerak, — dedi San sekin gap boshlab. — Bu hujjat shahar chetidagi omborxonada saqlanmoqda. U yer mafiyaning boshqa guruhiga tegishli. Ular meni yer bilan yakson qilishga harakat qilishmoqda, va bu hujjat ularning rejasini fosh qiladi.
Xeeso jim qoldi. Bu vazifa qanchalik xavfli ekanligini his qildi, lekin ichidagi qo‘rquvni yuzaga chiqarmaslik uchun o‘zini bosdi.
— Men uni olib kelaman, — dedi u hech bir ikkilanishsiz.
— Juda yaxshi. Lekin bu oddiy ish emas. Ombor xavfsizlik tizimlari bilan to‘la va qurollangan odamlar tomonidan qo‘riqlanadi. Seni tutib olishsa, men seni tanimasligimni aytaman.
Xeeso sovuq ohangda javob berdi:
— Men bunday xavfga tayyorman.
San uning qat’iyatini sinayotgandek bir lahza tikilib turdi. Keyin stol ustidagi kichik, qora fleshkani oldi va unga uzatdi.
— Bu fleshkada hujjatni qidirish uchun kerak bo‘ladigan kod bor. Lekin yana bir narsa: ular seni kuzatishni boshlashi mumkin. Agar ular bilib qolsa, men seni o‘limdan saqlab qolmayman.
— Hozir, — dedi San keskin ohangda. — Tunda hujum qilish yaxshiroq.
Xeeso bosh irg‘adi. Uning yuragi tez-tez urayotgan bo‘lsa-da, bu o‘yinni davom ettirishdan boshqa chorasi yo‘q edi.
Tashqarida shahar chiroqlari qorong‘ilik bilan uyg‘unlashgan edi. Xeeso avtomobilga o‘tirib, Sanning ko‘rsatgan manziliga yo‘l oldi. Mashina ichida faqat fleshka va xavfli topshiriq haqida o‘yladi. U haydovchi o‘rnida o‘tirgan sardor bo‘lishi kerak edi, lekin bu safar sharoit uni o‘zining kuchini sinashga majbur qilayotgan edi.
Omborxonaga yetib kelganida, Xeeso mashinani yo‘ldan nariroqda qoldirdi. Binoni kuzatdi: ikki tarafda qurollangan qo‘riqchilar bor edi, ichkariga esa ikkita kamera kuzatish tizimi o‘rnatilgan. Bu yerga yaqinlashish juda xavfli edi, lekin Xeeso o‘z strategiyasini tuzib qo‘ygandi.
— Faqat bir imkoniyat, — dedi u o‘ziga.
U qurolini tayyorlab, sekin ombor tomon yurdi. Har bir qadamda yuragi tez-tez urar, ammo yuzidagi ifoda qat’iyat bilan yo‘g‘rilgan edi. U bilardi: birgina xato uning hayotiga zomin bo‘lishi mumkin.
Ombor ichiga kirganida, havoda qorishiq chang va moy hidi kelardi. Ichkarida turgan qutilar va yo‘laklar uning yashirinishi uchun qulay joy edi. U fleshkani ishlatish kerak bo‘lgan kompyuterni qidirdi. Nihoyat, orqa xonada kichik stol ustida bir kompyuterni ko‘rdi.
Ammo shu payt orqasidan tovush eshitildi.
— Kim u yerda? — deb qichqirdi qo‘riqchi.
Xeeso nafasini ichiga oldi va darhol yonidagi qutining orqasiga yashirindi.
U endi faqat ikkita narsaga tayanishi mumkin edi: tezkor harakat va kuchli aql.
Xeeso qutining orqasida turar ekan, qo‘riqchining og‘ir qadamlarini eshitdi. Tovushlar yaqinlashar, uning harakati esa tobora torayib borardi. Qo‘riqchi yonidan o‘tib ketganda, Xeeso nafasini ushlab turdi. U o‘zini shoshirishni emas, har bir harakatini hisob-kitob qilishni buyurdi.
Qo‘riqchi qutidan nariga o‘tishi bilan Xeeso engashib, orqa yo‘lakka chiqdi. Bu yo‘lak uni kompyuter turgan xonaga olib borardi. Xonaga yaqinlashganda, u qo‘riqlovchi kameralarni kuzatib turadigan ekranni ko‘rdi. Undan foydalanib, kameralarni bir necha daqiqaga o‘chirib qo‘ydi.
— Vaqtni boy bermaslik kerak, dedi u o‘ziga pichirlab.
Kompyuterga yetib borganida, fleshkani uladi. Qorong‘i ekran birdaniga yorishdi, va fleshka ichidagi dastur ishga tushdi. U hujjatlarni qidirayotgan edi. Har bir soniya Xeeso uchun juda uzun edi. Shu payt tashqaridan qadam tovushlari eshitildi.
— Tashqaridagi postda kimdir bor, — dedi kimdir.
Qo‘riqchilar ichkariga kirib kelishayotganini Xeeso aniq eshitdi. Kompyuterda hujjatlar ko‘chirilayotgan payt, uning yuragi tez-tez urardi. Ammo hozircha chekinishga yo‘l yo‘q edi.
Bir necha daqiqadan so‘ng hujjatni fleshkaga to‘liq ko‘chirib oldi. Kompyuterni o‘chirib, fleshkani cho‘ntagiga soldi va past ovozda nafas oldi. Ammo chiqish oson bo‘lmasligini bilardi.
Yo‘lakda yana ikkita qo‘riqchi paydo bo‘ldi. Ular Xeesoning yashiringan joyini sezganday to‘g‘ri o‘sha tomonga kelayotgan edi.
— Kimdir bu yerda ekan, — dedi ulardan biri.
Xeeso qurolini chiqarib, tishlarini tishlab oldi. U jangga tayyorlanib turgan edi, lekin o‘q uzish oxirgi variant bo‘lishi kerak edi.
Bir soniya ichida qaror qabul qilgan Xeeso yonidagi kichik metall buyumni olib, boshqa tarafga uloqtirdi. Buyum tushgan joydan tovush chiqdi, va qo‘riqchilar shovqinga qarab yo‘nalishdi.
Bu imkoniyatdan foydalangan holda, Xeeso darhol orqa eshik tomon yugurdi. Ammo uni kutayotgan boshqa xavfni sezmasdi.
Orqa eshikdan chiqishi bilan Xeeso turgan joyda yana bir guruh qo‘riqchilarni ko‘rdi. Ular qurollangan, tayyor holda turishardi. Xeeso qo‘llarini asta-sekin ko‘tardi va bir narsani bilardi: hozir yolg‘on gapirmaslik unga qimmatga tushadi.
— Men bu yerga noto‘g‘ri kirib qoldim, — dedi u jiddiy, lekin o‘ziga ishonch bilan.
Qo‘riqchilar boshlig‘i oldinga chiqdi va uning gaplariga javob bermasdan uni tekshira boshladi. Fleshkaning mavjudligi oshkor bo‘lish xavfi bor edi. Ammo Xeeso o‘zining haqiqiy maqsadini yashirishga muvaffaq bo‘la olarmikin?
Hamma narsa Sanning tuzog‘i yoki o‘z rejasiga qarab rivojlanayotgan edi. Xeeso ichida o‘zini tinchlantirishga harakat qilib, bir narsaga amin edi: bu xavfli o‘yin endi faqat boshlanmoqda.
Qo‘riqchilar boshlig‘i Xeesoni boshdan-oyoq sinchiklab kuzatdi. Ular uning qo‘lidan qurolni olib, cho‘ntagini tekshira boshlashdi. Fleshka topilib qolsa, Xeesoning vazifasi ham, hayoti ham tugashi aniq edi. Ammo u buni yuzaga chiqarmaslik uchun ichki xotirjamligini yo‘qotmaslikka harakat qilardi.
— Bu yerda nima qilyapsan? — dedi boshliq sovuq ohangda.
Xeeso ovoziga ishonch qo‘shib, javob berdi:
— Men noto‘g‘ri manzilga keldim. O‘ylashimcha, bu yer boshqa joy bo‘lgan. Hech qanday yomon niyatim yo‘q edi.
Qo‘riqchilar boshlig‘i uning so‘zlariga ishonganday tuyuldi, lekin baribir shubhali qarashni to‘xtatmadi. U qo‘lida ushlab turgan cho‘ntagini ko‘rsatib, fleshka topilmaganini ko‘rsatdi, lekin hech qachon hamma narsaga ishonavermasdi.
— Agar yolg‘on gapirayotgan bo‘lsang, bu yerda tanishlaring ham yo‘qdir, — dedi boshliq va yonidagi odamlardan biriga ishora qildi. — Uning suratini oling va kimligini aniqlang.
Xeesoning yuragi gursillab ura boshladi. Buning oxiri yaxshi bo‘lmasligini his qildi. Ammo yuzida hech qanday shubha ifodasi ko‘rsatmasdan javob berdi:
— Suratimni olishingiz mumkin, men oddiy kishiman.
Boshliq xitob qildi:
— Oddiy kishi bunday joyga kirmaydi.
Xeeso gapni boshqa yoqqa burmoqchi bo‘lib, qo‘li bilan cho‘ntagiga signal yuboradigan kichik qurilmani bosdi. Bu qurilma Sanga uning muammo ichida ekanligi haqida xabar yuborardi. Ammo u yordam kelishini kutishdan oldin o‘zini qandaydir tarzda bu holatdan chiqarishi kerak edi.
Shu payt bir mashina baland tovush bilan yaqinlashib keldi va birdaniga kuchli chiroqlar yoqildi. Mashinadan qurollangan odamlar tushib, vaziyatni qo‘lga olish uchun harakat boshlashdi.
Qo‘riqchilar o‘zlarini himoya qilishga o‘tishdi, lekin ular Sanning odamlarini tanishdi va birdaniga qurollarini pastga tushirishdi. Xeeso ichida biroz yengillik his qilgan bo‘lsa-da, bu faqat vaqtinchalik ekanini bilardi.
Mashina ichidan Choi Sanning o‘zi chiqdi. U sovuq tabassum bilan vaziyatni kuzatib turdi.
— Bu mening odamim, — dedi San. Ovozi shunchalik sovuqqina ediki, hech kim unga qarshi gapira olmadi. — Uni qo‘yib yuboring.
Qo‘riqchilar boshlig‘i qarshilik qilmoqchi bo‘ldi, lekin Sanning sovuq nigohini ko‘rib, hech narsa demasdan yon tomonga chekinib ketdi.
Xeeso unga qarab keldi va ichidan minnatdorlik his qildi, lekin bu hisni yuzaga chiqarmadi.
San unga yaqinlashib, past ovozda dedi:
— Bu yerda ishonchni qozonish o‘yinchoq emas. Keyingi safar yanada ehtiyot bo‘l.
Xeeso bosh irg‘ab, jimgina mashinaga o‘tirdi. Uning ichida ikki xil tuyg‘u to‘qnashar edi: yengillik va kelajakdagi xavfning yaqinlashayotganini his qilish.
San mashina ichida bir lahza sukutda qoldi. Keyin ichki oynadan Xeesoga qarab dedi:
— Hujjatni oldingmi?
Xeeso fleshkani cho‘ntagidan olib chiqdi va unga uzatdi.
San uni olib, jilmayib qo‘ydi:
— Juda yaxshi, lekin bu endi o‘yinning faqat birinchi bosqichi edi. Tayyor tur. Endi biz chinakam o‘yinga kirishamiz.
Mashina baland tezlikda shahar yo‘llari bo‘ylab harakatlanar ekan, Xeeso yangi xavflarga yuz tutishini his qildi. Choi Sanning ishonchini qozonish uchun hali ko‘p sinovlarni bosib o‘tishi kerak edi. Lekin ortga yo‘l yo‘q. Bu o‘yin endi boshlangandi.