The Womanizer
Har bir qizning hayotida faqatgina bir bora bo’ladigan eng nafis oni bu qordek beg’ubor tusdagi oppoq libos kiyib sevgan insoni bilan umrbod birga yashash uchun ilk bora bosilajak qadam ya’ni nikohdir… bu har bir qizning bir umr yodda qoladigan shirin lahzasi. Ko’plab qizlar uchun yoqimli bu kun lekin men uchun eng og’riqli sanalardan biriga aylangandi. Meni yovuzliklarga to’lgan oilam o’zlarining shaxsiy manfaatlari yo’lida keraksiz bir buyumni sotgandek sotishyotgan edi.
To'y oqshomimga o'z qonim bilan bezalgan libosni kiyib kirib kelardim hammaning savol nazarlari meni teshib yuborgudek edi …
A FEW HOURS AGO
Men shinam bir xonada oq libosda o’tirar ekanman atrofimda girdi-kapalak bo’layotgan pardozchi ayol ham tipirchilab jonimga tegishni boshlagandi.
- Tayyor, oydek kelin bo’lindingiz, juda yarashdi ko’z tegmasin, baxtingiz ham shunday chiroyli bo’lsin
- Qanday baxt haqida gapiryabsiz? Meni sotishyabdi, xonim ! Men xatto bir bora ko’rmagan erkakga turmushga chiqyabman, ehtimol bir qariyadir, yoki bo’lmasa nogiron kimsa, men xatto uni ismini bilmayman ~
_ Baxt so’zini eshitar ekanman qalbimning tubida alangalangan otash misoli hammani yoqishga tayyor bo’lgan kuch meni gapirishga undagandi. Gaplarimni eshitib jim qolgan ayol dadam va akalarimdan qo’rqdimi ortiq bir so’z demadi.
- Mayli xonim, men endi ketishim kerak, nima bo’lganda ham juda chiroyli bo’ldingiz ~
_ Ayol qaltiroq ovozlari bilan jumlalariga yakun yasab yengil boshini egdiyu xonadan chiqib ketishga shaylanarkan hali ular chiqib ulgurmasdan eshikdan tim qora libosda dadam va uning ortidan uchta akam kirib kelishdi.
Yirik va shahdam qadamlari bilan xonamni titratib yuborgudek kirib kelgan akalarim va dadamni ko’rib chiqish uchun tayyor turgan ko’z yoshlarim o’rnida qoldi. Shoshgancha o’rnimdan turib ta’zim qildim.
Dadam va akalarimdan shu qadar qo’rqamanki buni tasavvur qila olmaysiz. Agar bu dunyodagi eng yovuz odamni ko’rsat deyishsa ikkilanmay ularni ko’rsataman.
Akalarim dadamning ortida menga qarab turar ekan dadam menga asta yaqinlashib iyag qismimga qo’llarini olib bordi va asta ko’tarib o’ziga qaratdi.
- Areum ~ ! Gaplarim yodingdami?
Men esa daxshatga to’lgan nigohlarimni asta olib qochishga uringancha bosh irg’idim
- Unga farzand tug’ib berishing kerak, bittagina farzand ! U bizning Jeon Jungkookga qarshi qurolimiz bo’ladi. Bu orqali uni butunlayga qora-dori bozoridan yo’q qilamiz.
Demak Jeon Jungkook! Men turmushga chiqayotgan odamning ismi… dadam ilk bora hozir uning ismini tilga oldi. Lekin bu ism menga juda tanish lekin aniq xotirlay olmadim.
Dadam iyagimni qo’yib yubordi-yu ortiga burilib chiqib ketarkan ortidan ikki akam ergashdi va xonadan g’oyib bo’lishdi. Birgina akam hamon xonada g’azab chulg’ab olgan ko’zlari bilan menga boqib turganini ko’rdim. U sekinlik bilan menga yaqinlashib kela boshladi.
_ Birdaniga yaqinimga kelib yog’on qo’llari bilan belimdan o’rab o’zining ulkan tanasi bilan birlashtirgan akam quloqlarim ostida ismimni talaffuz qilganda butun tanam uvishib qolgandek edi
- Bu nima qilganingiz aka? Qo’yib yuboring ~ siz meni akamsiz, akam
_ Bu holdan ko’zlarim moshdek ochilib nafas olish ritmim ko’tarilgan xattoki yurak tovushlarim yaqqol eshitilib turardi. Uning qo’llari qafasidan chiqishga urinar edim.
- O’gay akang ~ men hech qachon seni akang bo’lmaganman! Egningdagi bu oq libosda yanayam ehtirosli ko’rinasan, o’zimni tiya olishimga ko’zim yetmayabdi, hozirni o’zida menga tegishli ekaningni his qilishmi istayman
Men uning yuziga bir bor kuchimni to’plab tarsaki tushurar ekanman u yuzini ushlab menga qaradi va kuldi. To’satdan menga qaytargan tarsakisidan yerga yiqilgan gavdamni ko’tarishga urinar ekanman akam Yoongi xonani tark etishdan avval menga qaradi.
- nozik gulimni tikanlari ham bormi ? Iloji boricha yangi eringni o’zingga yaqinlashtirmaslikka harakat qil, aks holda o’zingga yomon bo’ladi.
Yoongi akam ters o’grilib xonadan chiqib ketar ekan men esa yer bilan bitta bo’lgan jussam bilan yuzimni ushlagancha yig’lab qoldim.
PovAreum: Qochish ! Qochishim kerak, ehtimol qochishga ulgirarman ~ yo’q tutilib qolsam ular meni bir nima qilib qo’yadi. Lekin tavakkal qilmasam bo’lmaydi. Akam va o’zim umuman bilmagan erim
Ularni orasida tinch yashay olmayman, kichiklik chog’larimdan tinch yashashni istayman, lekin bu men uchun shunchaki orzuligicha qolishidan qo’rqib yashadim.
O’zim bilan olib borgan uzoq bahslashuvimdan so’ng qochishga qaror qildim. Ko’zimdagi yoshlarni artdim-u oq libosimni etak qismidan qo’lim bilan olib ko’tardim va yugurgancha xonadan chiqib ketdim. Ko’pchilik to’y ishlari bilan band ekanligi sababli uydan chiqishim qiyin bo’lmadi. Hamma hammasidan qochib ko’chaga chiqdim lekin qayerga boraman ? Meni boradigan hech kimim yo’q, onam yoshlik kezlarimda otamning kaltaklashlariga chiday olmay o’z joniga qasd qilgan. Demak men boradigan yagona joy bu onamning qabri, ya’ni qabriston ~ !
Zimistonlik va quyuq tuman qoplagan hududda qo’nim topgan “o’liklarning makoni” bo’lmish qabriston ichra qahraton qish bo’lishiga qaramay qiz ustini qalin qor qoplagan bir qabr ustida emaklagancha qorni changallab bor ovozida yig’lar edi.
- Oyi, nega meni tashlab kettingiz? Meni kimga ishonib bu yirtqichlarni orasida qoldirdingiz, menga sira achinmadingizmi? Turing oyi, sizni olib ketay, yana men bilan yashang Oyi !
Yig’layverib ko’zining qizil tomirlari bilinar darajaga yetgan hamda kipriklari ko’z yoshlari namligi va havoni sovuqligi tufayli joyida muzlab qolgandi.
- Menga bolaligimda akalaring seni himoya qiladi der edingiz, lekin ulardan meni kim himoya qiladi? Oyi! Narkobiznesiga berilib ketgan dadammi? Yoki menga qaraganda ko’zlaridan shaxvat tomib turadigan Yoongi akammi? Mast bo’lganida bor alamini mendan olib to’yguncha do’pposlaydigan Jimin akammi? Yoki men bilan umuman ishi yo’q bo’lgan Namjoon akammi?
_ Men uzoq vaqt yig’lab o’tirganimdan allaqachon qabrni ustini ko’rimsiz holga keltirganimni anglab yetganimda ancha kech edi. Ko’z yoshlarimni kaftimni orqa qismi bilan sidirib qornimdagi homilamni mayin silab mayus qarab qo’ygancha o’rnimdan turdim.
- Men ketaman oyi! Hammasidan qochib ketaman. Meni qochishgina ularning changalidan qutqara oladi. Bolamni ham bu jahannam ichida tug’ilishiga yo’l qo’ymayman, Faqatgina qochishni eplay olsam bas !
Qiz ustidagi kiyimini egniga mahkamlab qabristondan chiqishga shaylandi. Katta-katta qadamlar bilan qabrlar orasidan chiqish uchun oshiqarkan yo’l tugay demasdi.
Katta yo’lga chiqib olgan qiz tezlikni biroz oshirgancha yurishda davom etardi. Mashinani to’xtatish uchun qo’l ko’targanlarini barchasi bepisandlik bilan o’tib ketishar yetmaganiga yo’ldagi qordan paydo bo’lgan ko’lmaklarni qizga sachratib o’tardi
- La’nati bu yerdan tezroq ketishim kerak !
Men shu qadar qo’rqardimki buni tariflab berishim qiyin, lekin juda xatarli ishga qo’l urdim. Agar tutiladigan bo’lsam qolgan hayotim nima bo’lishini xatto tasavvur qilishni o’zi qo’rqinchli ~
Nihoyat uzoqdan bir mashinani ko’rdim. Shu qadar hursand bo’ldimki yo’lni o’rtasiga chiqib oldim. Lekin bu hursandchilik uzoqqa cho’zilmadi. U yaqinlashgan sayin DTH raqami ostidagi mashina bizni oilaga tegishli ekanini tushundim. Bu on dunyo ko’zimga qorong’u ko’rinar ekan qochish uchun juda kech edi. Qora qimmatbaho mashina tezlikni oshirib men tomon kelarkan men esa harakat qilib qochishdan foyda yo’qligini angladimu joyimdan jilmay birozdan so’ng bo’ladigan voqealarga o’zimni tayyorlashga tushib ketdim.
Mashina keskin tormoz bilan menga atigi yarim metr qolganda to’xtar ekan qorning qoldirlari libosimga sachrab uni battar holga keltirar edi
Qora so’ngi rusumdagi mashinadan birin ketin akalarim va dadam tushib kelarkan meni oyoqlarim qaltirashdan to’xtamas edi. Bu qadar tez qo’lga tushishimni tahmin ham qilmagan men ortga tisarila boshladim.
Jahl bilan kelayotgan ichkilikka berilib unga ruju qo’ygan o’rtancha akam Jimin ustimga bostirib kelar edi.
- Bu ne jur’at? Qochishga qanday hadding sig’di? Bizni Jeonlarni oldida sharmanda qilding, nomussiz … shu oyoqlaring bilan qochdingmi ?
- Aka yo’q iltimos, hammasini tushuntirib beraman , kechiring
_ Men ko’zlarimdan yoshlarim shashqator oqa boshladi. Baland ovozda yig’lashga tushib ketdim. Akamni ko’zlariga qarar ekanman uning ko’zlaridagi asabiylik meni daxshat botqog’iga
Yanada chuqurroq botishga majbur qilar edi. Ikki akam va dadam e’tiborsiz voqeani film tomosha qilgandek tomosha qilib turishar edi.
Jimin akam esa quturgan hayvondek o’kirib belidagi o’tkiz jismlar bilan ishlov berilgan qimmatbaho kamarini yechdi va ko’ylagimga yopishib ketdi.
- Shu oyoqlaring bilan qochdingmi? Shu qochishga undagan oyoqlaringni sindiraman
_ Jimin ko’ylagimni tortgancha kamar bilan oyog’imga zarbalar yo’llashni boshladi. Kamarning o’tkir uchli qismi oyog’imni pastki qismini go’shtini titib yuborishga ulgurgan edi. Terim yirtilib ochilgan joyidan chiqgan qon oq libosimni bir zumda alvon tusga kiritgandi.
Faryodlarimga qaramay zarbalardan qutula olmay so’ngi lahzada yerga kuchsiz yerga yiqildim
- Bo’ldi yetarli Jimin, u to’y shoxsupasiga o’z oyog’i bilan chiqishi kerak, aks holda maqsadlarimizga yeta olmaymiz
_ Yoongi akam keldida Jiminning qo’lidan mahkam tutib qoldi.
Dadam yuzimga bir tarsaki tushurdi.
- Men senga aytganlarimni qilishingni aytgandim. Bola … Bola tug’asan, u bilan qarindoshchilik rishtalari uni yo’q qilishni osonlashtiradi. Agar yana shunday qilgudek bo’lsang onangni ketidan nargi dunyoga ravona qilaman.
Yoongi meni qo’liga olib mashinaga tashlarkan barchamiz mashinaga joylashib to’y bazmiga qaytdik.
PRESENT TIME
Ichkari shovqin suron, hamma kelinni g’oyib bo’lganiga qiziqardi. Kuyov esa allaqachon meni kutayotganini bayon qilishganda men sarosimaga tushib qolgan edim. bir oyog’imni sudrab ichkariga kirishni boshladim.
- Kuyov shu yerda o’zingni biroz tartibla, yuzingni art, so’ng ichkariga kirasan, libosdagi qonga qiziqishsa burning qonaganini aytasan…
Men ro’molcham bilan yuzmimni artishga harakat qilar ekanman qaltiroq qo’llarim hech eplay olmasdi.
_Yoongi akam birdaniga yonimda paydo bo’lganini sezdim. Cho’ntagidan ro’molchani olib astalik bilam yuzimni arta boshladi. Yelkasi biroz ochiq bo’lgan ko’ylakni ochiq qismidan qo’lini to’g’ridan to’g’ri yelkamga tekkizib turgan Yoongi extirosli ko’zlarini menga qaratdi. Labini chetini tishlab qo’yar ekan hamma shu yerda ekani uchun yuzimni tartiblashda davom etdi.
Men esa og’ir yutunib qo’llarimni pastda mushtlab olgancha turar edim.
Dadam qo’llarini cho’zdi. Men uning qo’lidan tutib ichkariga yura boshladim. Hamma hayrat ila bizga qarab turar ekan go’yoki hamma qonli libosga qarayotgandek edi. Va yana oyog’imdagi og’riq ham shu qadar kuchli ediki tasvirlash mushkul …
Gullar va chiroqlar bilan bezalgan yo’lak oxirida teskari qarab turgan kostyum-shim kiyib olgan erkak ya’ni bo’lakak turmush o’rtog’imni ko’rinishi meni qiziqtirar edi.
Yo’lak oxirlab kuyovning yoniga yetib qolay deganimizda yigit ortiga burulib yuzimga qaradi. Shu on uning kelishgan yuziga nigohim tushar ekan hayratdan qotib qolgan edim. U meni tasavvurlarimdagi qariya ham emas, nogiron yoki telba ham emas, devona bir kishi ham emas, u binoyidek kelishgan bir zabardast yigit edi. Uning bahaybat gavdasi, silliq yuzi, kichkinagina qirra burni, jag’i ustidagi mitti holi ham o’ziga juda yarashgan, ayniqsa lablari chetiga taqib olgan xalqasi meni aqldan ozdira yozgandi. Jeonlardan bo’lgan Jungkook shu ekanda … umuman olganda u mukammal edi.
Dadam meni uni qo’liga topshirib bizni tark etdi. Marosim to’laqonli bajarildi. Hamma hursandchilik qilish bilan band edi. Faqatgina mendan boshqa. Tahminan 2-3 soatlarda barcha tarqalishidan avval biz zalni tark etdik. Kech tushib qolgani va to’y tugab ilj kecha bo’lgani bois hozir bo’lishi mumkin bo’lgan ishlardan qo’rqib uning ortidan bordim.
Jungkook esa qo’limdan tortqilagancha ketardi. Mashinaga chiqib uyga yo’l oldik. Jungkook mashinadan uyog’iga meni ko’tarib olib kirarkan men bo’ynidan qo’limni o’tkazib indamay ketardim. Yuqori qavatdagi xonani eshigini oyog’i bilan ochib xuddi shunday yana oyog’i bilan berkitib meni yotoq ustiga qo’ydi. Va o’zini ham birga ustimga tashab qo’li bilan og’irligini tashlamay tiragancha ko’zimga qaradi. Uning qaynoq nafasi shundoqqina yuzimga urilib turar edi. U bir muddat yuzimga termulib turar ekan men ham unga qarab turardim.
Va u birdaniga kulib yubordi va ustimdan turib chetda joylashgan stol ustidagi suvdan quyib ichdi.
- Nima ilk kechang boshqalarniki kabi o’tadi deb o’ylaganmiding, bizda unday bo’lmaydi, bizniki majburiy nikoh, otam va otang o’rtasidagi. Men allaqachon uylanganman, men ko’z oldingda o’z ayolim bilan aloqa qilaman, sen esa buni ko’rib ovozidan rohatlanasan qushcham…
_ Men birdaniga hayolot olamimdan chiqib butun tanam muzlab qoldi. Bu kutilmagan gap to’y ham meni qora taqdirdan qutqara olmasligini yana bir bor fahmlashimga yordam bergan edi. Ko’zlarimdan negadir yosh oqa boshladi lekin bo’sh kelishni istamadim.
- Men ham allaqachon turmushga chiqganman Janob Jeon, xattoki qornimda uning farzandini ko’tarib yuribman, tayyor tur, ertaga shu uyda shu xonada meni yaqinlik tovushlarimdan sen rohat olasan ~
Bu gapimdan Jungkookning xoma bo’ylab kulgan tovushlari yangray boshladi.
- Jasursan, senga past baho berib adashgan ko’rinaman, meni qiziqtirib qo’yding, chindan farzand kutayotganingni tekshirish uchun sinab ko’ramizmi ? Qani qanday tovushlar chiqarar ekansan? O’zimniki bilan qo’shilb chiqgan nolalaring menimcha yanada yoqimliroq eshitilsa kerak ~
Jungkook ustidagi kostyumni yechib xonaning qaysidir burchagiga irg’itdi va meni yotoqga itarib bir urunishda ustimda paydo bo’ldi ~