عمل جراحی شقاق مقعدی یا فیشر چگونه است؟ عوارض، هزینه و مراقبت ها
در صورتی که بیماری با استفاده از روشهای خانگی و دارویی و نیز تزریق بوتاکس بهبود نیابد، عمل جراحی توصیه میشود. در واقع عمل جراحی شقاق برای بیماری در حالت مزمن انجام میشود. در این حالت فشار بسیاری زیادی در عضله ایجاد شده و اسپاسم آن مانع از ترمیم زخم می گردد. بنابراین می بایست از روشهای جراحی برای کمک به ترمیم زخم استفاده نمود. سه روش مختلف برای این جراحی وجود دارد، که در ادامه به بررسی بیشتر آنها می پردازیم:
اسفنکتروتومی
یکی از روش های رایج درمان این بیماری است. اسفنکتروتومی در بیمارستان و تحت بیهوشی انجام میشود. برای این منظور قسمتی از عضله اسفنکتر و پوست اطراف مقعد را قطع می کنند. با این کار از طریق کاهش فشار وارده بر عضله، به ترمیم سریعتر زخم کمک می کنند. اسفنکتروتومی در دو روش باز و بسته انجام میشود.
اسفنکتروتومی باز بدون بخیه رها شده تا ترمیم شود. این روش خطر عفونت بیشتری دارد. در حالی که در روش بسته موضع جراحی شده را بخیه می زنند. به این ترتیب احتمال عفونت آن کمتر است.
فیشرکتومی
در صورتی که خطر آسیب رسیدن به عضله مقعدی و یا بی اختیاری مدفوع یا کنترل گاز روده وجود داشته و یا زخم فیشر در موضعی حساس و غیر قابل برش باشد. از روش فیشرکتومی استفاده می کنند. در این روش تنها یک برش بر روی عضله ایجاد می کنند. تا از فشار داخل آن کاسته شده و به ترمیم عضلات کمک شود.
فلپ پیشرفته
فلپ یکی دیگر از روشهای جراحی شقاق است که به ندرت انجام میشود. در این روش قسمتی از پوست سالم در اطراف مقعد به شکاف ایجاد شده یا همان شقاق بخیه زده می شود. این درمان ممکن است به تنهایی انجام شده و یا همراه با اسفنکتروتومی باشد.
عوارض عمل شقاق مقعدی
عوارض جراحی شقاق مقعدی در بیماران مختلف با شدت های متفاوتی بروز می کند. آمار ها نشان داده تقریباً 30% از بیماران پس از جراحی عوارض ناگواری را تجربه می کنند. مهمترین این عوارض عدم کنترل گاز روده و مدفوع است. از سایر عوارض می توانیم به خونریزی، درد شدید و احتمال عفونت اشاره کنیم.
عوارض این جراحی غالباً موقتی هستند. با این حال ممکن است دائمی شوند. همچنین ممکن است آبسه های کوچکی در اطراف مقعد ایجاد شود.
در کنار این عوارض سایر مشکلات مربوط به جراحی مثل بستری در بیمارستان، هزینه های بیشتر و یا دوره نقاهت طولانی موجب شده بیماران تن به انجام این درمان ندهند. از طرفی ریسک نتیجه جراحی و عوارض که بعد از آن برای بیمار ایجاد میشود، موجب شده پزشکان نیز این درمان را توصیه نکنند.