𝑫𝑨𝑹𝑲 𝑹𝑬𝑫 (𝑭𝒊𝒏𝒂𝒍
Men erta tongda yo‘lga chiqdim. Osmon hali yorishmagan, shahar hali uyg‘onmagan edi. Yuragim tinch emasdi, lekin aniq edi: bu safar men orqaga qaytmayman.
O‘sha tog‘ tomonga ketayotgan yo‘l — bu shunchaki yo‘l emasdi. Bu — mening savollarim, ichimda qolgan javoblar, qalbimdagi noaniqlik bilan yuzma-yuz kelish yo‘li edi.
Mashina oynasidan tashqariga qaradim. Daraxtlar jim. Havo salqin. Ko‘nglim esa bezovta. Jungkookning ovozini eslayapman. Kulgisini. Ba’zida jahl bilan aytgan so‘zlarini.
Yo‘l uzoq edi. Yolg‘iz edim. Har 10 daqiqada yuragim yana qattiq urar, birdan ko‘zimga yosh to‘lar edi. Bir nima bo‘lishini kutgandek edim. Lekin hech narsa bo‘lmadi. Shunchaki yo‘l davom etdi.
Tog‘ etagiga yetganimda, mashinani to‘xtatdim. Hamma narsa sukut. Odam yo‘q. Faqat qushlar ovozi eshitiladi. Bu yer... o‘sha joy. Jungkookning telefoni so‘nggi marta shu atrofda signal bergandi.
Pastga qarab yurdim. Butalar orasidan, yengilgina yo‘l bor edi. Yuragimda allaqanday hissiyot — qo‘rquv, umid, shubha, hammasi aralash.
Birdan, pastroqda bir kulba ko‘rdim. Kichkina, eski, yog‘ochdan qilingan. Derazalari yopiq. Esigi biroz ochiq.
Men sekin yurib bordim. Nafas ololmay qoldim.
Faqat divan, bir stol, devorda osilgan suratlar, va... xona burchagida o‘tirgan bir odam.
U boshini ko‘tardi. Ko‘zlari bevosita menga qadaldi.
Men qotib qoldim. Nafasim to‘xtab qoldi. Faqat... ko‘zlarim unga tikildi.
U ham hech narsa demadi. O‘rnidan turdi. Qadam tashladi. Yaqin keldi.
Men yig‘lab yubordim. Yuragimdan og‘ir tosh tushgandek bo‘ldi. Uni ko‘rib turibman. U tirik. Nafas olyapti.
U menga yaqinlashdi. Qolgan hammasi – sukut.
Biz gaplashmadik. So‘z kerak emasdi. Faqat ko‘zlarimiz gapirdi. Faqat quchog‘i hammasini tushuntirdi.
– Meni endi hech qachon tark etma, – dedim xuddi bolalardek.
Bir necha oy o‘tdi.
Hech kim bizdan bu voqea tafsilotini so‘ramadi. Biz ham hech kimga aytmadik. Lekin men bilar edim – uni yashirganlar, uni yo‘qotmoqchi bo‘lganlar bor edi. Ular hali ham yo‘qolmagan.
Lekin endi men qo‘rqmayman. Chunki endi yolg‘iz emasman.
Yuragim to‘g‘ri aytgan. U tirik edi. Va men uni topdim.
Shunchaki... ba'zida yurak haqiqatni boshqalardan oldin biladi.