Dark red
Ha demay, Jungkook va Shia katta, lekin qorongʻilikka burkangan uyga yetib kelishdi. Shia charchoqdan nafasini rostlay olmay, tez-tez nafas olar, ko‘zlarida toliqish aralash xavotir ko‘rinib turardi. U hech narsa demasdan mashinadan tushdi, ammo har bir qadami og‘ir tuyulardi.
Jungkook Shia tomon bir qarash ham tashlamay, yuragini muzlatib yuboradigan sovuqqina sukut ila katta qadamlar bilan yurib ketdi. Og‘ir, keskin qadam tovushlari koridor bo‘ylab yangrar, ularning har biri go‘yoki Shianing yuragiga qattiq urilardi. Yig‘lamoqchi bo‘lgan yurak jim turar, ammo har bir qadamda o‘zini yana va yana sindirib borardi.
Jungkook eshikni shart ochib, honasiga kirib ketdi. Bir zum ham to‘xtamay, bevosita vannaxonaga yo‘l oldi. Suvning shovqini orqasidan eshitildi — u sovuq suvni yoqib yuborgandi. Tomchilar tanasiga urilar, har biri go‘yoki ichidagi alamni, g‘azabni, o‘zidan ham yashirgan azobini yuvmoqchidek edi.
U indamadi. Na ohang, na so‘z. Faqat muzdek suv va ich-ichidan kelayotgan og‘ir nafaslar... Shia esa bu sukunatning ortida nimalar yashiringanini yuragi bilan sezardi.
Shia bu kecha oddiy kechalardan emasligini yuragi bilan ilg‘agandi. Tashqi sukunat ortida gupillab urayotgan his-tuyg‘ularni, havodagi og‘irlikni, hatto devorlardagi jimjitlikni ham u o‘qib turardi. U asta sekin, hech qanday shoshilinch harakatlarsiz pijamasini kiyib oldi — bu beparvo emas, aksincha, tayyorlik edi. Nigohlari uzoqqa qadalgan, yuragi esa xotirjam bo‘lishga urinar, ammo har zarracha harakatida qandaydir kutish bor edi.
Bu orada vannaxonadan suv shovqini asta so‘ndi. Eshik ochildi. Jungkook yuzida hech qanday hissiz ifoda bilan, faqat beli va yelkalarini qoplagan sochiqqa o‘ralgan holda chiqdi. Uning qadamlarida charchoq, lekin shu bilan birga, hal qiluvchi sokinlik bor edi — go‘yo bu tun qanday tugashini u ham allaqachon bilardi.
-Menga shunday tikilib turaverasanmi?Yechin—Jungkook Shianing qora sochlari va kòzlariga tikilib turardi,lekin Shia kiyimlarini yechishni boshlaganda uning tanasidan kòzlarini uzmasdi.
Shianing Kòkraklarini kòrib kòzlarim katta ochilib ketdi. Shia jim yotardi men esa belimdagi sochiqni yerga tashlab uni kòkraklarini tishlab bòsa olardim uning nola qilishi esa shu darajada yoqardiki mening azoyim turib ketdi.Uning ustidan turib shkafning ichidagi kichkina òyinchoqni oldim va menga begʻubor tikilgan Shianing ostiga sekin joyladim.U yigʻi aralash nolalar ham qilardi men esa zavqlanardim
Òyinchoqni uning ostidan tezlik bilan tortib oldim u esa juda qattiq baqir-chaqir qilardi uni chalg'itish uchun lablarimizni birlashtirib bòsa olardim va sekin azoyimni joyladim u hali ham yigʻlardi lekin bir sòz demasdi
Jungkook bir lahzaga jim qoldi.Chuqur nafas oldi. So‘ng u asta boshini ko‘tardi va ko‘zlarini Shianing yuziga qadadi. Bu shunchaki qarash emas edi
-Oyoqlaringni kengroq ochsang òzinga yaxshi boʻladi
Jungkook zarb bilan ichimga kirardi
-ahh se.kin se.kinroq
Shia ogʻriqdan qichqirardi va tinmay yigʻlab sekinroq deb baqir-chaqir qilardi bu Jungkookning asabiga tegardi va har ichiga kirganda tezlashardi
-Shia ozgina chida òzing ham bilasanku bu ishni òzim hohlaganim uchun qilmayapman biz farzandli bòlishimiz kerak bòlmasa bobom meni ham seni ham tinch yashashimizga qòymaydi
-ular jinsiy aloqa qilar ekan Jungkook endigina 20 yoshga tòlayotgan qizni qanchalik qiynalayotganini òylab sekinlashardi
Yarim soatlik Baqir-chaqirdan so‘ng, Jungkook asta o‘rnidan turdi. Qadamlarini shoshilmasdan tashlab, yana vannaxonaga yo‘l oldi. Boshqa har galgidek emas edi bu harakat — unda ham charchoq, ham mas’uliyat, ham ichki ehtiyotsizlik yashiringandi.
Eshik oldida to‘xtab, u yana bir bor Shia tomon qaradi. Ko‘zlari chuqur, tovushi esa bu safar sovuqqina va buyruq aralash edi:
— Men chiqqunimcha choyshabni almashtirib qo‘y. Va… uxlab qolma. Chomilib ol.
Shia unga hech narsa demadi. Faqat nigohlari bir lahza jimjimador so‘zlardan ko‘ra ko‘proq narsa aytgandek, qadalib turdi.
Eshik sekin yopildi. Suv yana oqishni boshladi. Va bu sokin tun yana bir his bilan to‘ldi — aytilmagan, lekin yuraklar eshitgan so‘zlar bilan.