Sakura blossom
Hanel yerga suyanib, titroq bilan o‘rnidan turishga harakat qilar ekan, boshidan o‘tganlar uni ich-ichidan sindirayotgandi. Ammo ichida asta-sekin bir isyon alanga ola boshladi. Har bir xo‘rlik, har bir azob uni faqat kuchliroq qilishini his qila boshladi. Qalbida endi qasos emas, balki o‘zligini tiklashga bo‘lgan intilish bor edi.
Hanel eshik tomon yurishga harakat qildi. Tana og‘rig‘i qanchalik kuchli bo‘lmasin, u endi taslim bo‘lmasligini o‘ziga va'da berdi. Eshikni ochdi va o‘zini sovuq tun havosiga urdi. Tashqarida sokinlik hukmron edi. Oyoqlari hali ham qaltirardi, lekin u bir qadam, keyin yana bir qadam tashladi.
Bu vaqtda Jungkook ichkarida o‘z-o‘zidan norozi edi. U Hanelga zarar yetkazganidan keyin ichida paydo bo‘lgan bo‘shliqni to‘ldira olmayotgandi. Hanelning so‘nggi ko‘z yoshlari, uning azobga to‘la nigohlari Jungkookni tinch qo‘ymasdi. Bu safar rashki va g‘azabi emas, balki nohaqlik qilganidan kelib chiqayotgan og‘riq uni ichidan kemirayotgandi.
— Nima qilayotganimni bilamanmi? — dedi u o‘ziga. Lekin allaqachon kech edi. U Hanelga yetkazgan zarar qaytarilmas edi.
O‘sha paytda Taehyung Hanelning ahvolidan bexabar edi. U ishini tugatgach, xonaga qaytib, Hanelni qidirishga qaror qildi. Ammo xonaga kirganda, u xonaning bo‘sh va sovuq ekanligini ko‘rib, yuragi tez ura boshladi. Hanel yo‘q edi. Eshik yonidagi qonni ko‘rdi va ichida vahima ko‘tarildi.
— Hanel! — deya baqirdi u ovozi titrab. Ammo javob bo‘lmadi. Taehyung hayotida birinchi marta o‘zini mutlaqo ojiz his qildi. U Hanelni himoya qila olmagan edi. U o‘z muhabbatini yo‘qotayotgandi.
Eshikdan yugurib chiqib, u har bir burchakni qidirishga tushdi. Ammo Hanelning izlari yo‘q edi. Faqatgina yo‘lda qolgan oyoq izlari uni bir yo‘lga boshlardi.
— Men seni topaman, — dedi u qattiq ovozda. — Qanday bo‘lmasin, Hanel. Men seni qaytaraman.
Mikasa bu paytda o‘zini g‘alaba qozongandek his qilardi. Jungkookdan Hanelni yo‘q qilishni so‘raganidan keyin o‘z rejalarini amalga oshirish uchun tayyorlanayotgandi. Ammo ich-ichida u ham bir narsadan azob chekardi: Taehyung hali ham Hanelni sevishini bilish uni ichida o‘rtardi.
— Men bu sevgi uchun jang qilaman, — dedi Mikasa o‘ziga. — Agar Hanel yo‘q bo‘lsa, Taehyung oxir-oqibat meniki bo‘ladi.
Lekin bu jangning narxi qimmatga tushishi mumkinligini u hali anglamasdi. Chunki Hanelni sindira olmagan har bir harakati Mikasani yana va yana yutqazishga majbur qilardi.
Hanel ko‘chani kesib o‘tib, bir pastda xiyobonga yetib keldi. Bu yerda daraxtlar orasida tinchlikni his qildi. Yuragi hali ham og‘rigan bo‘lsa-da, u ichidagi yangi hayotga intilishni his qilar edi.
— Men o‘z taqdirimni o‘zim yozaman, — dedi u past ovozda. — Endi hech kim meni sindira olmaydi.
Shu payt u kimningdir yaqinlashayotganini sezdi. Bu Jungkook edi. U uzoqdan ko‘rinib turardi. Ammo Jungkookning ko‘zlarida avvalgidek g‘azab emas, balki afsus va kechirim so‘rashga tayyorlik bor edi.
— Hanel, iltimos, meni eshit, — dedi u asta-sekin yaqinlasharkan. — Men xato qildim. Men shunchaki seni Taehyungdan rashk qilgandim. Ammo bu sening azob chekishinga sabab bo‘lishi kerak emas edi.
— Jungkook, sen meni azobga mahkum qilding. Endi hech qachon mendan kechirim so‘rama. Bu safar men o‘zim uchun yashayman.
Hanel ortiga burilib, yo‘lida davom etdi. Jungkook esa uning ortidan qarab turarkan, ichida o‘zini qanchalik pastga tushganini his qildi.
Bu safar Hanel uchun yangi hayot boshlanayotgan edi. Ammo bu yo‘lda kimlar unga qarshi chiqishini va kimlar uni qo‘llab-quvvatlashini faqat vaqt ko‘rsatardi.
Hanelning yangi boshlanishi
Hanel xiyobon bo‘ylab yurarkan, ichida og‘riq, xafagarchilik va bir oz qo‘rquv bor edi. Ammo bu safar uning yuragida umid uchquni ham yongan edi. U o‘zini sindirishlariga yo‘l qo‘ymaydi. Bu shafqatsizlik, bu xo‘rlik endi unga saboq bo‘ldi: hayotini o‘z qo‘liga olish vaqti kelgan edi.
Xiyobondan chiqib, Hanel eng yaqin mehmonxonaga kirishga qaror qildi. Qattiq urinishlardan keyin tanasida kuch qolmagandi. U mehmonxona resepsionidan xonani ijaraga olib, ichkariga kirdi. Xonadagi toza havo, yengil yoritish va sokinlik Hanelning qo‘rquvga to‘la qalbini biroz tinchlantirdi. Ammo uning ko‘z yoshlari to‘xtamas edi. U kresloga o‘tirib, o‘ylay boshladi: “Endi nima qilaman? Qaerga boraman? Bu shafqatsizliklarni qachon unutaman?”
Ammo bir narsa aniq edi: endi u o‘z taqdirini o‘zgartirish uchun kurashadi. U ichidagi barcha qo‘rquv va shubhalarni yengishi kerak edi. Birinchi navbatda, u o‘z hayotida kimni qoldirishni va kimni butunlay hayotidan chiqarishni aniqlashi lozim edi.
Bu orada Taehyung hali ham Hanelni qidirayotgan edi. U har bir ko‘chani, har bir burchakni ko‘zdan kechirdi, lekin Hanelni topolmadi. Ichidan kelayotgan afsus va aybdorlik hissi uni tobora ezib borardi.
Taehyung o‘z ichida shunday dedi:
— Men Hanelni himoya qila olmadim. U meni sevardi, lekin men uni eng og‘ir paytda yolg‘iz qoldirdim. Endi bu ishni tuzatishim kerak.
Taehyung faqatgina sevgisi va afsuslarini o‘ylardi. Ammo hali ham bilmasdi: Hanel endi unga qaytishni xohlamasligi mumkin edi.
Mikasa o‘zining o‘y-hayollariga g‘arq bo‘lib, Taehyung haqida o‘ylardi. U Hanelning yo‘qolgani haqida eshitgach, xursand bo‘ldi. Ammo ich-ichida bir xavotir ham bor edi. U Taehyungning o‘zidan uzoqlashib ketishidan qo‘rqardi.
— Men bu sevgini qo‘ldan chiqara olmayman, — dedi u o‘ziga. — Hanel endi yo‘q, lekin Taehyung hali ham uni unutmasa, men uchun bu yutqazish bo‘ladi.
Mikasa o‘zining navbatdagi rejasini tuzdi: u Taehyungni Haneldan butunlay uzoqlashtirish uchun har qanday qadamni tashlashga tayyor edi. U Hanel haqida yolg‘on gapirishi va Taehyungning unga bo‘lgan ishonchini sindirishi kerakligini tushundi.
Jungkook xiyobonda uzoq turib qoldi. Hanelning so‘zlari uning ongida jaranglardi:
— Meni tinch qo‘y, Jungkook. Endi mening hayotimga aralashma.
Jungkook bu so‘zlarning og‘irligini his qildi. U Hanelga zarar yetkazganidan chuqur afsusda edi. Ammo ich-ichida shunday deb o‘yladi:
— Men Hanelni bu holatda qoldirolmayman. Qanchalik qiyin bo‘lmasin, men undan kechirim so‘rayman va uni himoya qilaman. Endi o‘zimni tuzatish vaqti keldi.
Jungkook bir qarorga keldi. U Hanelni qaytadan topib, unga yordam beradi. U endi o‘zining shafqatsiz yo‘llarini tashlab, Hanel uchun yangi hayot yaratishga harakat qiladi.
Bir necha kun o‘tgach, Hanel mehmonxonada vaqtincha xavfsiz joy topdi. U xonasida o‘zini avvalgidan kuchliroq his qilayotgan edi. Uning tanasi hali ham jarohatlardan aziyat chekayotgan bo‘lsa-da, qalbi tiklanib borardi.
U o‘ziga shunday dedi:
— Endi hech kimga ishonmayman. Endi faqat o‘zimni himoya qilishni o‘rganaman. Hayotimni o‘zgartiraman.
Hanel yangi ish topish uchun shahar markaziga yo‘l oldi. U o‘zini qattiq sinovdan o‘tkazdi: yangidan boshlash uchun kerak bo‘lgan jasoratni topdi. Ammo uning yuragida bir narsa aniq edi: bu safar u Taehyungga, Mikasaga yoki Jungkookka bog‘lanmaydi.
Hanel bir kafeda ish boshladi. Bu oddiy ish bo‘lsa-da, uning uchun bu hayotda yangi sahifa edi. Har bir kun unga o‘zini tiklash imkoniyatini berdi.
Ammo Hanel hali bilmasdi: Taehyung, Jungkook va Mikasa uni qidirishda davom etardi. Uchala shaxsning har biri o‘z sabablariga ko‘ra uni topishga harakat qilayotgan edi. Hanelning hayotiga yana aralashuvlar bo‘lishi aniq edi.
Bu safar Hanelning yo‘li faqat uni yanada kuchliroq qilish uchun ochilgandi. Bu yo‘lda kim g‘alaba qiladi? Sevgi, qasos yoki haqiqiy ozodlik? Bu savollarning javobini faqat vaqt ko‘rsatardi.
𝐖𝐑𝐈𝐓𝐄𝐑: @SUGANA_CR