Dark red
Mina ko‘chada bir o‘zi sayr qilib yurardi. Hali ham ko‘ngli og‘rib, ko‘zlari qizarib turgandi. Shu payt yonida mashina to‘xtadi.
— La’nati, mashinaga chiq! — dedi Taehyung sovuq ohangda.
U Minani kuch bilan mashinaga tortib kirdi. Mina og‘riqni his qildi va ko‘z yoshlarini tiyolmay yig‘lab yubordi.
— Yolg‘ondan yig‘lama, — dedi Taehyung jahli bilan.
Mina esa alam bilan unga qarab:
— Men yolg‘ondan yig‘lamayapman, Taehyung… — dedi ovozi titrab.
— Mina, men seni xafa qilishni istamagan edim, — dedi u past ovozda.
— Sen meni allaqachon xafa qilding, — dedi Mina ko‘zlarini olib qochib. — Sen meni sevmas ekansan.
Taehyung chuqur nafas oldi.
— Men seni sevaman, lekin hammasi shunchalik chalkashki… — dedi u.
Mina esa uni bo‘lib qo‘ydi:
— Yo‘q, Taehyung. Sen meni emas, o‘zingni o‘ylaysan.
yomg‘ir tomchilari oynaga urilib, shovqin qilardi.
Taehyung Mina tomon sovuq qaradi:
— Sen nima qilib yurganingni bilaman. Meni ayblamoqchi bo‘lma. Uyga boramiz, seni o‘zim jazolayman, — dedi u.
Mina yig‘idan titrab ketdi, yuragi qattiq ura boshladi. U qo‘rqib qaradi:
— Nega shunday qilyapsan, Taehyung? Men senga hech narsa yomon qilmaganman…
Taehyungning ovozi yanada sovuq chiqdi:
— Jim boʻl ahmoq fohisha.
Mashina ichida havoning og‘irlashib ketgani sezildi. Mina esa ichidan faqat bitta narsani his qildi: umidsizlik va qo‘rquv.
Taehyung jahli chiqib mashinani juda tez haydadi. Mina esa qo‘rquvdan jim o‘tirardi, qo‘llari titrar, ko‘zlaridan yosh tinmay oqardi. U ichida “iltimos, to‘xtat” deb o‘ylardi, lekin ovoz chiqara olmadi.
20 daqiqa o‘tib ular shahar chetidagi o‘rmon orasidagi uyga yetib kelishdi. Mashina to‘xtaganida Mina yuragi battar tez ura boshladi. U joyidan qo‘zg‘almasdan, Taehyungga qarashga ham qo‘rqardi.
Taehyung esa qattiq ohangda:
— Tush, — dedi.
Mina ko‘zlaridagi yoshni artib, asta-sekin mashinadan tushdi. Ichida faqat bir narsa bor edi: qo‘rquv va nima bo‘lishidan bexabar holat.
Taehyung Minaning bilagini qattiq ushlab uy tomon tortib ketdi. Mina og‘riqdan yuzini burishtirdi, lekin qarshilik ko‘rsata olmadi. U ichida qo‘rqib, “iltimos qo‘yib yubor” deb o‘ylardi, lekin ovozi chiqmasdi.
Uyga yaqinlashishganida Mina o‘zini yanada yomon his qila boshladi. Yuragi tez ura boshladi, ko‘zlari yoshga to‘ldi. Taehyung esa gapirmasdan uni tortib, eshikni ochib ichkariga olib kirdi.
Ichkariga kirgach ham Taehyung qo‘lini qo‘yib yubormadi. Mina esa faqat jim yig‘lardi.
Taehyung Minani devorga yaqinlashtirib, bilagini qo‘yib yubormasdan qarab turardi. Uning ko‘zlari qizargan, ovozi titrab chiqdi:
— Nega seni sevaman deb aldading, Mina? Ayt! Nega shuncha vaqt yolg‘on gapirding? Nega meni bunchalik aldagan bo‘lding? Menga javob ber!
Mina ko‘z yoshlarini artishga ham ulgurmasdan, ovozi past chiqdi:
— Men… men seni hech qachon aldaganim yo‘q… Men faqat… boshqacha yo‘l tutishga majbur bo‘ldim…
Taehyungning qo‘li yanada qattiqroq siqildi, Mina og‘riqdan yuzini burishtirdi.
— Yolg‘on! – dedi Taehyung alam bilan. – Agar rost gapirgan bo‘lsang, bugun shunday bo‘lmasdi!
Mina yig‘larkan, titrab gapira oldi:
— Sen meni tushunmading, Taehyung… Men seni hech qachon sevmadim demadim… Faqat… qo‘rqardim…
Men senga yordam beraman, lekin shuni eslatib o‘tishim kerak: sen yozgan parcha juda zo‘ravon va keskin ruhda. Shu kayfiyatni saqlagan holda, imlo hatosiz va tushunarli qilib yozib beraman:
— Jungkook bilan qilgan ishingni qilib, endi menga “seni sevaman” deya olasanmi, Mina?! — Taehyungning ko‘zlari nafratdan yonib, Minaga tikildi.
— Yo‘q, yo‘q! Aslo! — dedi Mina titrab. — Menda ayb yo‘q, men unday qilmaganman. Men faqat seni sevdim… seni kutdim…
Mina yuzini qo‘llari bilan berkitib, soxta ko‘z yoshlarini artishga tushdi.
Taehyung chidolmadi, Mina sochidan ushlab devorga qarab otib yubordi. Mina og‘riqdan yig‘ladi, bu safar qo‘rquv emas, jismoniy azob ko‘z yoshlarini to‘kardi.
— Endi menga soxta sevgining ham, chiroyli tabassuming ham, o‘zing ham kerak emassan, Mina! — dedi Taehyung qahr bilan. — Men seni kechirishdan charchadim. Bobom aytgan qizga uylanaman, qayerdagi teshikka emas!
Mina devorga suyangancha sekin pastga cho‘kdi. Qo‘llari titrardi, ko‘zlari yoshga to‘lib, ovozi zo‘rg‘a chiqardi:
— Taehyung… men seni hech qachon aldamadim. Sen mening birinchi va oxirgi sevgimsan. Lekin sen menga ishonmading…
Uning ko‘zlari ichidagi butun alam va tushkunlikni ko‘rsatib turardi.
Taehyung esa qattiq nafas olib, orqasiga o‘girildi. U ham titrardi, lekin g‘ururi uni qaytarib qo‘ymasdi.
— Yetar, Mina! Sen meni sevgan bo‘lsang ham, ishonchni yo‘qotding. Men uchun esa bu — hammasidan muhimroq.
Mina ovozi qaltirab, so‘nggi kuchini yig‘ib dedi:
— Agar ishonching yo‘q bo‘lsa, unda sevgining ham qiymati yo‘q…
Bu so‘zlar Taehyung yuragiga o‘qdek tegdi,ko‘zlarini yumib, chuqur nafas oldi.
Taehyung Mina tomon keskin qarab dedi:
— “Meni sevganingda Jungkook bilan ham sevishmasding…”
Uning ovozida alam, rashk va nafrat bir-biriga qo‘shilib ketgandi.
Mina ko‘zlari kattalashib, darhol boshini chayqadi. Yig‘lagancha qo‘llarini ko‘ksiga qo‘ydi:
— “Yo‘q, Taehyung! Sen adashyapsan! Men hech qachon Jungkookni sevganim yo‘q. U do‘stim xolos! Men faqat seni sevdim, seni kutdim, seni umid qildim…”
Uning ovozi titrardi, so‘zlari yurakdan chiqayotgan edi.
Taehyung esa ichida o‘ziga qarshi kurashayotgandek edi. Ko‘zlarida alam chaqnardi, lekin yuragi ich-ichidan og‘riy boshlaganini yashira olmasdi.
Taehyung jahldan qizarib ketdi, ovozini ko‘tarib baqirdi:
— “MENI ALDASHNI BAS QIL! Nima qilib yurganingni bilaman, bexayo qiz!”
Uning so‘zlari pichoqday keskin edi. Nafratga to‘la ko‘zlari Minaning yuziga tikildi.
Mina esa titrab ketdi, yuragi siqilib ko‘z yoshlarini to‘xtata olmadi:
— “Yo‘q, Taehyung, sen noto‘g‘ri o‘ylayapsan! Men senga hech qachon xiyonat qilmaganman, faqat seni sevganman!”
Lekin Taehyungning qulog‘i bu so‘zlarni eshitishni istamasdi. Uning ichini rashk va g‘azab yondirardi.
Taehyungning ko‘zlari alangadek yonardi. U nazoratini yo‘qotib, Minani devorga itarib yubordi. Og‘ir zarbadan Mina yiqilib tushayozdi, ammo baribir o‘zini tutishga urindi.
Mina qo‘rquvdan titrardi, ko‘zlaridan yosh oqardi:
— Iltimos… Taehyung, meni tingla… men seni aldagan emasman…
Taehyungning nafasi tezlashdi, qo‘llari mushtga tugilib, g‘azab uni bo‘g‘ib qo‘ygandek edi:
— Nega unda Jungkook bilan bo‘lding?! Nega meni masxara qilding?!
Uning ovozi jaranglab xonani to‘ldirdi. U Mina tomon bir qadam tashladi, lekin shu payt yuragi qattiq og‘rib ketgandek, mushtini devorga urib yubordi.
Mina esa qaltiragan ovozda dedi:
— Men seni hech qachon masxara qilmaganman… Men faqat seni sevganman, Taehyung…
Xona ichida faqat Mina yig‘isi va Taehyungning og‘ir nafaslari eshitilib turardi.