MENDAN QOCHOLMAYSAN
"Sevgi kulrang hayotga rang kiritadigan yoki rangli hayotni kulrang qila oladigan g'alati tuyg'u..."
Taehyung balkonni tark etgandan so‘ng, ichimdagi bezovtalik yana kuchaydi. Pastda bazimning jazavali musiqa sadosi yangrar, mehmonlarning kulgilari eshitilardi. Biroq men bu hashamat ichida o‘zimni tamomila yolg‘iz his qilardim.
Qasrning balkonidan pastga qarab, yulduzlar nur sochayotgan bog‘ni ko‘rdim. Bu joy shunchalar go‘zal ediki, xuddi tushdek. Ammo go‘zallik ortida nimadir yashiringandek edi. Bu yerga kelganimdan beri ichimda bir shubha g‘imirlab yurgan edi: bu yer, bu odamlar – barchasi bir g‘alati edi.
To‘satdan, ortimdan past ovoz eshitildi:
– Malika Aveline, bu dunyo seni qanday og‘ushiga olganini his etyapsanmi?
Ortimga o‘girildim va oldimda qora libosli ayolni ko‘rdim. Uning yuzi oppoq, ko‘zlari esa yovvoyi edi. U menga yaqinlashar ekan, so‘zlarini davom ettirdi:
– Bu qasr, bu bazimlar, hatto Taehyungning so‘zlari – bularning hammasi yolg‘on. Sen bunga ishonmaysanmi?
– Siz kimsiz? Bu nima deganingiz? – deya dahshat va qiziqish aralash holda so‘radim.
U menga yaqin kelib, pichirladi:
– Men bu yerning haqiqatlarini bilaman. Lekin sen ehtiyot bo‘l. Taehyung sening baxtingni va ruhingni bir vaqtning o‘zida tortib olishi mumkin. Uning ortidan ergashish – bu faqat zulmatga qadam bosish.
Men bir qadam ortga chekildim, ammo uning so‘zlari qulog‘imda jaranglardi.
Ayol shunday deb g‘oyib bo‘ldi. Men yolg‘iz qoldim va bu sirli ayolning gaplariga ishonishim kerakmi, yo‘qmi, bilmasdim. Ammo shubhalarim endi yanada kuchaydi.
Shu paytda Taehyung qaytib keldi. Uning yuzida odatdagidek iliq tabassum edi, lekin ko‘zlarida qandaydir sirli narsa yashiringan edi.
– Aveline, meni kutganing uchun rahmat. Sen men uchun eng aziz insonsan, bilasanmi?
Men javob bermadim, lekin ko‘zlarimni uning yuzidan uzolmadim. U mening qo‘limdan ushlab dedi:
– Men seni bir joyga olib boraman. Faqat men va sen bo‘lamiz. Qani, yuraqol.
Uning so‘zlari qalbimni o‘ziga tortardi, ammo shubhalarim menga bir narsadan ogohlantirayotgandek edi. Biz qasrning ichki yo‘laklaridan yurib, qandaydir sirli xonaga keldik. Taehyung eshikni ochdi va meni ichkariga taklif qildi.
Xona kichik, ammo o‘ziga xos edi. Bu yerda kitoblar bilan to‘ldirilgan javonlar, eski suratlar, chiroyli shamlar bor edi. Taehyung bir javondan qandaydir eski kitobni olib, menga uzatdi.
– Bu kitobni och. Bu yerda senga oid haqiqat bor, – dedi u.
Men kitobni ochdim va undagi eski varaqlarni varaqlay boshladim. Har bir betda mening rasmlarim chizilgandek edi – bu rasmlar menga juda o‘xshardi. Kitobning oxirgi betida esa bir jumla bor edi:
"Aveline, sen bu dunyoga sevgi va nafratni sinab ko‘rish uchun kelding."
Bu so‘zlarni o‘qib, meni qo‘rquv bosdi. Men Taehyungga qaradim va so‘radim:
– Bu nimani anglatadi? Bu nimaning belgisi?
Taehyung asta oldimga keldi va qo‘llarimni ushladi:
– Bu taqdiring. Sen mening dunyoimni yoritgan malika bo‘lishga tug‘ilgansan. Ammo har bir nur sochuvchi yulduzning ortida zulmat yashiringanini unutma. Endi tanlov sening qo‘lingda.
Uning so‘zlari qalbimni titratdi. Men bu dunyoning sirlarini tushunishga urinayotgan bir paytda, Taehyungning so‘zlari va qora libosli ayolning ogohlantiruvlari meni ikki yo‘lning chorrahasida qoldirdi.
Bu hikoya qanday davom etishini, qalbimda sevgi va nafratning qanday kurashishini faqat taqdir bilardi...
2-qism tugadi reaksiya va comment yozish esdan chiqmasin ushbu fanfic Runa uchun yozilmoqda umid qilamanki unga ham juda yoqadi