The last warmth
Bora bir necha hafta davomida Jungkook bilan ko‘proq vaqt o‘tkazishga harakat qiladi. Uning his-tuyg‘ulari yanada kuchayib boradi, lekin Jungkook uni doimo sirli va yopiq tutadi. Bora o‘zini juda xavotirda his qiladi. Har safar Jungkook unga nisbatan o‘z hislarini ifodalashdan qochadi, lekin Bora uning ko‘zlarida biror narsa borligini his qiladi.
Bir kuni Bora, yelkasi og‘rib, charchagan holda, uni kuzatib yurganida, Jungkook unga yaqinlashadi va:
Jk:Bora, sen bilan bo‘lishim mumkin emas. Bizning dunyolarimiz juda farq qiladi. Men sening uchun zararli bo‘lishim mumkin, – deydi.
Bora uning so‘zlarini tinglab, bir necha daqiqa jim turadi. Uning yuragi tez-tez urmoqda, lekin u hech narsa deyishga jur'at etolmaydi.
B:Nega? – deb so‘raydi u, ko‘zlarida shubha va og‘riq bilan.
B: Nimani mendan yashiryapsan?
Jungkook bir lahza jim turadi, so‘ngra boshini pastga egib:
Jk: Buni tushunishing kerak, Bora. Har bir odamning o‘z yo‘li bor. Sen o‘z baxtingni topishing kerak.
Bora undan so‘nggi marta uning yuziga qarab, chuqur nafas oladi. U Jungkookning so‘zlaridan biror narsa tushunishga harakat qiladi, lekin har doim biror narsa yetishmaydi. Uning yuragi haliyam Jungkookning so‘zlaridan xatolikni sezmoqda, lekin u ham nimani anglayotganini bilmaydi.
Oradan o‘tgan haftalar davomida Bora va Jungkook o‘rtasidagi aloqa murakkablashadi. Bora uning sovuqligini va sirli bo‘lishini tushunolmaydi. U Jungkook bilan yanada ko‘proq yaqinlashishga urinsa ham, u har doim bir qadam ortda turadi. Bora esa uning ichki dunyosida o‘zini yo‘qotadi va o‘zini o‘zgacha his qilmoqda. Uning yuragida biror narsa bo‘lib turadi, lekin nima ekanini bilmaydi.
Bora bu o‘zgarishlarni sezadi, lekin u har doim Jungkookning sovuqligini va sirli holatini to‘g‘ri tushuna olmaydi. U bir necha marta Jungkookni to‘g‘ri so‘rab, unga nisbatan his-tuyg‘ularini aniqlashga harakat qiladi, lekin Jungkook unga javob bermaydi.
Bir kuni Bora kechqurun bir joyda yakkalanib, o‘zini juda beqaror his qiladi. U o‘ylaydi, bu vaziyatni o‘zgartirish uchun nimadir qilish kerakmi? Jungkook unga sevgi bildirmaydi, lekin Bora unga o‘zi chin dildan sevadi. U, ba'zan, Jungkookning yuragi unga qarshi chiqishiga qo‘rqadi, lekin shu bilan birga, uni o‘zgartirishga harakat qilmaydi. Bora buni faqat o‘zida his qiladi, lekin endi u bir qarorga keladi: o‘zi uchun haqiqatan nima muhimligini tushunishi kerak. Uning o‘zi qanday his-tuyg‘ularga ega ekanini, nima istayotganini bilishi lozim.
Oradan ko‘p vaqt o‘tadi. Bora va Jungkook hali ham birga bo‘lib, vaqt o‘tkazishadi, lekin Bora ichki bir orzu bilan yashashda davom etadi. U uni chin dildan sevadi, lekin Jungkookning so‘nggi paytlarda unchalik ochilmasligi va sirli bo‘lishi uni birmuncha ko‘proq anglashga undaydi. U o‘zi uchun javoblarni topishga harakat qiladi, lekin har safar u boshqacha yo‘llar bilan o‘ziga yangi savollar berishni boshlaydi.
Bir kun Bora va Jungkook tog'ga chiqishga qaror qilishadi. Bora uchun bu juda maxfiy va noodatiy qaror edi. U va Jungkook birga uzoq masofaga borishga, butun dunyodan uzoqda bo‘lib, faqat ikkalasi uchun maxsus bir joyda vaqt o‘tkazishga qaror qilishdi.
Tog‘ uzoqda, sovuq va kuchli shamol bor edi. Bora, qishda biroz xiralashgan havo ostida, o‘zini biroz noqulay his qilardi, ammo Jungkook uni tinchlantirardi. U, aslida, tog‘da faqat manzarani emas, balki o‘zaro yaqinlashishni, sirlarni ochishni va bir-birlarini yaxshiroq tushunishni xohlardi.
Jk:Bu yerda nima bo‘lsa ham, biz ikkovimiz bo‘lamiz, Bora,
– deydi Jungkook, Bora bilan birga yurib, tog‘ning pastida qolib ketgan manzarani kuzatar ekan.
Bora o‘ylay boshlaydi. Jungkookning bu so‘zlari unga noaniq hislar keltiradi, lekin u biladi: bugungi kun ularning orasidagi sirlarga yangi bir qatlam qo‘shishi mumkin.
Tog‘ning yuqori qismlariga yaqinlashganda, havo yanada sovuqroq bo‘ladi, lekin tog‘ning o‘sha joyidagi manzara Bora va Jungkookni o‘ziga tortadi. Tog‘ning tepasidan cho‘zilib yotgan keng tekislik, uzoqdagi shaharlar, uzoq-uzoqlarga qaragan ko‘llar, va to‘q yashil o‘rmonlarning o‘rtasida yengil qor ko‘rinadi. Yulduzlar, tog‘lar orasidan chiqib, shaxsiy va intimasiy bir sahnaga aylanadi.
Bora chuqur nafas oladi. Bir qarashda bu manzara hammasini unutishga yordam beradi. Har bir qarashda u yuragidagi barcha savollarni, barcha chalg‘igan fikrlarni bir zumga to‘xtatib turadi. U tog‘ning sovuq havo va manzarasini o‘zgacha his qiladi.
B: Qanday ajoyib manzara, – deydi Bora, qalbida uzoqdan kelayotgan sirli va sokin bir tasavvur bilan.
Jungkook Bora yoniga kelib, uni bir necha soniya kuzatadi. U o‘zining ichki dunyosida biror narsa anglashga urinishayotganini sezadi, lekin bu yerda, tog‘da, borligini anglashgacha, uni yengib o‘tiladigan sirli devorlar ham borligini tushunadi.
Jk: Buni har doim unutma, Bora. Biz shu yerdamiz, hozir, hech qanday xavotir yo‘q. Bu faqat bizni, faqat bizni bog‘laydigan o‘sha joy,
– deydi Jungkook, tovushida ozgina noaniqlik bor va borani bag'riga bosib.
Bora uning so‘zlaridan yana bir sir borligini biladi, lekin bu safar u undan yana biror narsa so‘ramaydi. Tog‘da, faqat bu ikkalasi uchun yaratilgan dam olishda, ular o‘rtasidagi masofalar kamayadi, ammo sirlar hali ham o‘rnatilgan bo‘lib qoladi.
Ular tog‘ning tepasiga chiqishadi, havo sovuq, lekin bu yerda ular faqat bitta narsa haqida o‘ylashadi: bu manzara va bir-birlariga qanchalik yaqin bo‘lishlarini tushunish. Manzara ularga yanada yaqin bo‘lishga, ichki hissiyotlarida yanada to‘liqroq bo‘lishga yordam beradi.
Tog‘dan qaratilgan yulduzli osmon, g‘arbga qaragan holda, ular o‘rtasidagi sirli bog‘ni yana bir bor mustahkamlaydi.
Lekin Bora bu yerda nimalar sodir bolishini bilmaydi va hozir uning bagrida issiq kamin yonida otiribdi. U 4 yil davomida Junkook bilan hech qamday yaqinlik qilmagan. U hatto jkga birinchi bosasini ham bermagan, u shunchaki kutgan jk borani sevishini aytishini lekn jk hali hamon unga tuygularini aytmagan.
Oradan 3 kun o'tdi.
Erta tongdan jkga sms keldi.
Sms:
seni tog'da ekanligingni bilama jungkook. Iltimos avval keladigan kafega kel
Havo sovuq. Yengil qor yog‘moqda. Tog‘lar jimjit. Osmonda quyosh xira tusda, ammo hali ham go‘zallikni yashira olmaydi. Bu yerga odamlar kam keladi — ayniqsa bunday mavsumda. Aynan shuning uchun Nara bu joyni tanladi. U bu yerga birinchi marta emas. U bu tog‘da ko‘p narsalarni yo‘qotgan... Hatto ota onasini ham.
Jungkook mashinasini kafe yoniga to‘xtatdi. Egnidagi qora palto sovuqni to‘liq yopa olmasa-da, u qadam tashlashda hotirjam edi. Yuragida esa bo‘ron. Kafega kirganida, Nara allaqachon ichkarida edi qizil sharfiga burkangan, muzdek barmog‘ida kofe stakani. U ko‘zlarini Jungkookga qadadi.
N:Keldingmi? Men bilardim, sen baribir kelasanki...
Jungkook sukut saqladi. Ichidagi hislar botqoqday.
N:Chunki... – Nara ovozi titradi. – Chunki men seni sevishdan to‘xtamayapman. Nima bo‘lganda ham. Hattoki sen boshqa qiz bilan bo‘lsang ham... men seni unutolmadim.
U shosha-pisha Jungkookning oldiga bordi, ko‘z yoshlarini yashirishga urindi, lekin bu samarasiz edi.
N: Iltimos, meni yana bir marta imkon ber. Men o‘sha Naraman. Biz birga kulgan, orzular qilgan, kechalarni birga o‘tkazgan... Sen u narsalarni shunchaki unutolmaysan, to‘g‘rimi?
Jungkook yuragini ushlab turgan fikrlarga qarshi kurashdi. U Bora haqida o‘yladi. Bora unga bo‘lgan ishonchi, oddiyligi, ko‘zlaridagi samimiyat... Ammo Narani ko‘rib, yuragida eski bir og‘riq harakatlana boshladi.
Jk: Men seni kechirishim qiyin...
– dedi u nihoyat.
Jk: Sen meni tark etganding, o‘sha kun... Meni pul uchun tashlab ketding. Men o‘zimni butunlay yo‘qotgandim.
Nara unga yaqinlashdi, qo‘lini uning yelkasiga qo‘ydi.
Jk: Men qo‘rqgandim. Seni yo‘qotishdan, seni yomonlashtirishdan, o‘zimni himoya qilishdan... Lekin endi men tayyorman. Hattoki, sen bilan bo‘lish uchun har qanday narsaga tayyorman. Men osha kuni senga yolgon gapirdim sening boyliging men uchun muhim emas
Uning nigohi qorong‘ilikda yaltiradi. Bu safar u mehr ko‘rsatibgina qolmay, yana Jungkookni o‘ziga qaytarish niyatida edi. Ammo bu niyat — soflikdan emas edi. Bu safar Nara — faqat sevgi emas, g‘araz, hasad va o‘zini pullar orqali istagini ham olib kelgan edi.
Jungkook jim. Ichida savollar, pushaymon, va qo‘rquv aralashib ketgan. Bora haqida nima deydi? U hali bu uchrashuvni aytmagan. Yashiryapti. Ammo nega?
U faqat past ovozda pichirladi:
Jk: Men seni kechirishga harakat qilaman, Nara... lekin bu sen o‘ylagandek oddiy emas.
Kafedan chiqqanida, sovuq shamol yuziga urildi. Ichidagi haqiqat esa undan ham sovuq edi.
