"Hearts Across Parallel World" 3-qism
Kechqurun. Suzy universitetdan uyga qaytayotgan edi. Ko‘chada shamol esmoqda, ko‘cha chiroqlari pas nur sochadi. U birdan orqasida qadam tovushlarini eshitadi.
Suzy (o‘zicha pichirlab):
— Bu kim?..
Qadamlar sekinlashadi. Suzy orqasiga qaraydi — J-Hope. U kostyumda, qo‘lida qora charm qo‘lqop.
J-Hope (juda sokin va muloyim):
—qo‘rqitib yubormadimmi?
Suzy (cho‘chib):
— Siz… Siz meni kuzatyapsizmi?
J-Hope (kulimsiraydi):
— Yo‘q. Men shunchaki yo‘limdan ketayotgandim. Sen Namjoonning singlisisan, to‘g‘rimi?
Suzy (hushyorlik bilan):
— Siz uni qayerdan bilasiz?
J-Hope:
— Biz... ish bo‘yicha uchrashganmiz. Men J-Hope. Hobi desa ham bo‘ladi.
Suzypov:
— axir bu bizning universitetda sovuq janobku. U har doim sovuq.
J-Hope (sokin):
— nega avvaldan xulosa chiqaryapsan
Sokin Shamol Suzyning sochlarini yelpib o‘tadi.
Suzy:
— Hali men sizga hech narsa demadim-ku… ammo siz allaqachon meni gapimni eshitgan odamdek gapiryapsiz.
J-Hope (ko‘zlarini qimirlatmay):
— Chunki men... seni ilgari ko‘rgandekman.
Suzy (ko‘zlarini qisib):
— Naxotki eslolmayapsiz
J-Hope:
- oh, esladim sen universitetda oqiysan.
Suzy:
-ha, lekin sizni uchratishim tasodifligiga ishonmayman.
J-Hope (sokin jilmayib):
— Ishonish shart emas. Ammo ehtiyot bo‘l, Suzy. Bu shahar ko‘rinishidan xavfsiz tuyuladi, ammo... senga qarshi nimalar yashirinayotganini bilmay qolasan.
J-Hope orqasiga o‘girilib, qorong‘ilikka singib ketadi. Suzy esa uning orqasidan uzoq qarab qoladi. Yuragida nimadir qimirlaganday...
Suzy uydagi xonasida oynaga qarab o‘tiribdi. Uning ko‘zlarida chalkashlik. Xonada akasi Namjoonning suratlari, ish hujjatlari, qalin jildlar bor. U uyga juda kam keladi. Chunki u Sirli bo‘limda ishlaydi.
Suzy (o‘ziga):
— Negadir J-Hopeni kop uchratyapman.
Deraza ortida qora mashina to‘xtaydi. Ichkarida J-Hope. Qo‘lida eski rasmlar bor — rasmlardan birida Suzy bolaligida, uning atrofida esa qora auraning izlari…
J-Hopepov:
— Demak, bu qiz o‘sha... Nihoyat topdim seni, Suzy.
Ertasi kun. Suzy kutubxonada o‘tirgan edi. Kitoblar orasidan qadimiy "Paralel Olamlar" deb yozilgan qo‘lyozma topadi. Kitobni ochishi bilan ichida “Do‘zax darvozasi” degan bo‘limni ko‘radi. U erda chizilgan suratlar: odam niqobidagi demonlar.
Suzy (pichirlab):
— Bu... aynan unga o'xshab ketadi. Ayniqsa uning ko‘zlari. Qora xissiz ko‘zlar....
Birdan kitob ichidan bir parcha qog‘oz tushadi. Unda faqat bitta jumla:
"U sening dunyong emas."
J-Hope:
— Yolg‘iz o‘qish xavfli bo‘lishi mumkin.
Suzy (seskanib):
— Siz yana?.. Meni yana kuzatyapsizmi?
J-Hope (kulimsirab):
— Menimcha, bu safar sen meni chaqirding. Qiziqishlaring menga o‘z domiga chorladi.
Suzy:
— Siz haqiqatan kimsiz va qanday odamsiz?
J-Hope (ko‘zlari qorong‘ulashib):
— Men...? Men siz o‘ylagandek oddiy inson emasman.
Suzy (orqaga tisarilib):
— Sizda nimadir shubhali. Bu meni o‘ylantiradi. Meni... o‘ziga tortadi.
J-Hope (past ovozda):
— Bu tuyg‘udan qocholmaysan, Suzy. Sen menga bog‘langansan. Qachonlardir... Balki allaqachon.
