Alvon yuraklar 4-qism ๐โผ๏ธ
Nima qilay, oshiq man senga,Balki senga yo'qdir keragim.Ko'nglimga mayli ozorlar bergin,Ammo buncha ezma yuragim.Tunlar bedor o'ylaylaman seni,Qalbimda qoldi-ku orzu tilagim.Menga mayli sevaman dema,Ammo buncha ezma yuragim.
* * *
Restoran ishchilari berilgan manzildagi uyga kirib borar ekan, katta kulrang darvoza ochilib ular kirishga ruxsat bergan qo'riqchilar ortida turfa gullar bilan bezatilgan bog' oldidagi katta 2 qavatli uyga ko'zlari tushdi. Ular bazm boshlanishidan ikki soat oldin uyni bezatish uchun kelishgandi va barcha kerakli narsalarni tayyorlashni boshlab yuborishdi. Ishni boshlashdan oldin bazm niqoblarini berishdi. Ishchilarning bir qismi uyni bezatish bilan, boshqa bir qismi esa bazm stollarini atirgul yaproqlari bilan bezashga bilan band bo'lishdi. Har bir stolda erkaklar uchun qora va ayollar uchun tillarangdagi niqoblar qo'yilgan edi. Tun kirishi bilan mehmonlar shu jumladan, raqsdagi guruh a'zolari ham kelishdi. Jungkook qora niqob raqib, bir qo'lida viski quyilgan bakalni tutardi , bir qo'li esa cho'ntagida turardi. Guruh a'zolari jungkook bilan bir joyga yig'ilishdi ammo, Hananing yo'qligi qizlarni xavotirlantirardi. Bazm boshlangandan so'ng Jungkookning otasi unga Jennieni raqsga taklif qilishni aytib sababi, Janob Jeon Jenniening oilasi bilan hamkorlik aloqalarini mustahkamlash uchun unashtirish niyatida edi. Buni xohlamagan Jungkook ko'zini yumib, qaysi qizning oldida to'xtasa shu bilan raqs tushishini aytdi. Hamna qizlar Jennie ham Jungkookning oldida 2 tarafidan qator tizilishdi. Bu paytda Hana oshxonadagi ishlarni tugatib, orqa eshikdan alvon ko'ylagini ushlab yugurgancha zalga kirib borardi. Yuzidagi niqobni to'g'irlab taqish bilan band bo'lgan holda yugurib, shoshganidan oldidagi bir yigitning ko'ksiga otilib tushdi.
H: kechirasiz, shoshganimdan turtilib ketdim, - Hana yigitning ko'ksidan qo'lini olmoqchi bo'lganida bilaguzugi uning kostyumiga ilinib qolib, Hanani ushlab qoldi. Yigit Jungkook ekanini hatto hayoliga ham keltirmagan Hana tezda bilaguzugini bo'shatishga harakat qilayotgan payt Jungkook u ga yordam berib, tikilib qoldi. JK o'rtasiga shu qizni tanlaganini ishora qildi : ijizatingiz bilan - deya Hanaga qo'lini uzatdi. Nima bo'layotganini tushunib yetmasidan Jungkook uni belidan ushlab ko'ksiga tomon tortdi. Ulardan so'ng hamma raqsni boshlab yubordi. Jungkook boshqa qiz bilan raqsga tushayotganini ko'rgan Jennie esa g'azabdan ularni kuzatib turardi.
JK:
Vals uchun qiz tanlayotganimda ko'ksimga uchib tushgan qizning niqob ostidagi qahva rangli ko'zlaridan kimligini bir zumda tanidim. U o'sha men har kuni ko'radigan, mashg'ulotlardan so'ng xatolarini yuziga aytib, qo'shimcha mashg'ulotlar uchun olib qoladigan qiz. U ham kimligimni bilgani aniq. Raqs tushar ekanmiz, undan uzmay tikilib turgan nigohimdan qochgan bu ko'zlar bizga qarab turgan yuzta yuzlarga qarardi. Uning kichkina tanasi qo'llarimga shunchalik mos edi-ki, bir ko'tarishda qushdek osmonga uchardi. Shu kichkina qushchani butun dunyo tashvishlaridan, yomon odamlardan berkitib qo'yishni istardim, hatto bunga zarracha haqqim bo'lmasa ham, o'zi xohlamasa ham. Belidan ochiq bo'lgan yuqori qismiga qo'llarimni yurgizar ekanman, unga bo'lgan har bir teginish tanasi bo'ylab titroq va qanchalik ta'sir o'tkazayotganini sezdim. Albatta mendan oldin hech qaysi yigit bilan bunchalik yaqin munosabatda bo'lmagani aniq. Birinchisi bo'lganimdan albatta xursandman. Undan keladigan yovvoyi atirgul hidini yodlab qolish uchun bo'yni tomon egilganimda lablarimiz orasida qanchalik kam masofa qolganidan shu kichik lablarga bo'lgan xohishimni zo'rg'a ushlab turdim. Hananing lablariga yetoshimga atiga 2 sm qolganda raqsimiz qanchalik tez tugab qolganini sezmaganimdan musiqa o'chishi bilan Hana quchog'imdan uzoqlashdi.
* * *
Bazm tugagandan so'ng Hana tezlikda kiyimlarini almashtirib, hech kimga sezdirmay yana o'sha restoran ishchisi sifatida uyni yig'ish to'ra boshladi. Orqa tarafga ishlatilgan idishlar to'la qutini olib chiqayotganda Taehyungni ko'rib qoldi H: T-Taehyung? Siz..hali ketmadingizmi? Th: endi ketmoqchi edim...hali ish tugamadimi? H: yo'q, hali biroz ishim bor edi. Taehyung Hana bilan orasida 2qadam masofa qoldirib qulog'i tomon egildi: Ertaga...mashg'ulotlardan so'ng daryo bo'yida soat 7da kutaman. Kelishing shart. Senga sovg'am bor, - deya lablar qulog'iga tegar-tegmas pichirladi va unga iliq kulgu ulashib, mashinasiga o'tirib ketdi. Ularning o'rtasida bo'layotgan hodisalarni uzoqdan kuzatib turgan Jungkook qo'llarini musht qilgancha jahl bilan qoshlarini chimirib, to'satdan Hananing oldiga borib, uning bilagini qattiq ushlagan holda uyidan tashqariga boshlab borardi. Nima bo'layotganini tushunmagan Hana bo'lsa qo'lini bo'shatishga harakat qilardi: Nima qilyapsiz! Qo'yib yuboring, og'riyapti! J-Jungkook!
Jk: jim bo'l! Shu tariqa u qizni uyidan tashqaridagi mashinasi turgan garajga olib keldi.
H: Mendan nima xohlaysiz o'zi! Mashg'ulotlarda ham faqat ayb topasiz, qo'shimcha mashg'ulotlarga qoldirib, qiynaysiz! Muammoingiz nima o'zi!
Jk: SEN! Menda bor yagona muammo sen, Hana!
H: Nima?....men? Bu galgi aybim nima yana?
Jk: Sen hayotimga kirib kelgandan beri halovatim yo'qoldi, Hana. Bilmaydi deb o'ylaysanmi? Avvaliga men bilan raqs tushasan, keyin borib Taehyung bilan o'ynaysan shunaqami?
H: N..nima demoqchisiz?
Jk: Nima demoqchiman ekanini yaxshi tushunib turibsan. Seni shunchalikka boradi deb o'ylamagandim. Hatto ko'chadagi fohishalar ham bunchalik yuzsiz emas!
Bum... Jungkookning bu gapi Hanaga xuddi ko'ksiga pichoq tiqqan del bo'ldi. Ko'zidan dur kabi oqayotgan yoshlarga qaramay, Jungkookka tarsaki tushirdi: Haddingizdan oshmang! Kimsiz-ki men haqimda bunday gaplarni gapirasiz! Tarsakiga e'tibor bermay Hanani bilaklaridan ushlab, Hanani mashinasiga tiradi: Bu yerda haddidan oshayotgan faqat sen! Bittada ikkita yigitning bo'yniga osilishga yuzi chidagan, bir dona gapimga chiday olmadimi?
H: Men hech kimning bo'yniga osilmadim! Hech kimga umid ham berganim yo'q.
Jk: Umid? Mashg'ulotlarda qilayotgan har bir harakating, atrofimda borliging menga qanchalik ta'sir o'tkazayotganini bilsangiz edi...atrofingdagi boshqa erkaklarga qilayotgan munosabating jahlimni chiqarish bilan birga meni aqldan ozdirayotganini bilmaysan, Hana. Sening ular qilayotgan hushomadlarga javobing sen haqangdagi fikrimni tubdan o'zgartirib yuborayapti.
H: Nima deb o'ylasangiz o'ylayvering! Siz bilan ishim yo'q. Endi bo'lsa yo'limdan qoching.
Jk: Men ruxsat bermagunicha hech qayoqqa ketmaysan. Jungkook Hananing lablariga tikilgancha ovozi pasayib borardi va o'zini Hananing yuziga yaqin olib kela boshladi. Eng qo'rqinchli narsasi - mashina va Jungkookning orasida qolgan Hana qo'llarini musht qilib chuqur nafas ola boshladi : Q-qo'yib yuboring..iltimos. Ketishim...k-kerak.
Jungkook buni eshitmagandek qabul qilib, bir zumda Hana bilan lablarini tutashtirdi. Qiz uni itarib yuborishga qanchalik harakat qilmasin, Jungkook bir qo'li bilan uning belini, bir qo'li bilan qo'llarini orqaga qilib qattiq ushlab turardi. So'nggi nafasi qolmaguncha undan lablarini olmagan Jungkook nafas rostlash uchun o'zini ortga surdi.
H: bu nima qilganingiz! Jungkook jimgina Hana suyanib turgan mashina eshigini ochishi bilan Hana o'rindiqqa tushdi: Hoy! Yo'q! Hoziroq chiqaring meni! Jk: Ilojim yo'q Hana.
Mashinaning ichiga tushib qolgan Hana xavotirga to'lib katta-katta bo'lib ketgan ko'zlari bilan Jungkookni o'zidan itarardi. Jungkook uning qo'llarini boshining tepasiga qo'yib, bo'ynida bir nechta bo'sa va qizil izlar qoldirar ekan, ikkinchi qo'li uning yubkasi tagiga qarab yurardi.
. H: Yo'q! J..j..jungkook iltimos! To'xtating! - mashina ichida vahimaga tushgan qiz amaksofobiya sabab butun tanasi qaltirardi. U qizning mashinalardan qo'rqishidan xabari yo'q Jungkook shimini bo'shatib, remen bilan daryo bo'lib oqayotgan yoshariga qaramay qizning qo'lini bog'lab qo'ydi. H: n..nima qilyapsiz! il..iltimos j..jungkook Y..yolvoraman bas qiling! AAAHHH...mm Hananing gaplariga e'tibor bermagan Jungkook bir urinish bilan Hanaga kirganidan qichqirib yuborgan Hana og'riqdan lablarini tishlardi: Aaa.. Yo'q!
H: J-J-Jungkook! Aahhh! Ah...
Qizning oyoqlarini belining atrofiga olib, temoni tezlashtiradi boshlagancha lablariga undan bo'lsa olish bilan band edi: Hana....endi menikisan...
Og'riqdan qichqirayotgan Hananing ovozi bilan ikki tananing to'qnashuvidan chiqayotgan ovozga sarmast bo'lgan Jungkook Hananing bo'yni va yelkalarida o'z izlarini qoldiradi boshladi. Oradan biroz vaqt o'tishi bilan Hana ham o'z ruhiy kasalligi ham Jungkook berayotgan og'riqlar sabab ko'z oldi xiralasha boshladi va titroq butun tanasini egallab olgandi. Hananing yig'i to'la ovozi va unga ko'rsatayotgan qarshiliklari kamayganini sezgan Jungkook uni ko'zlari yumilayotganini ko'rmagan holda tanasining har bir qismini o'zida his qilishda davom etardi. U so'nggi cho'qqiga chiqqan paytda Hana oxirgi baland ovozdagi qichqirig'idan so'ng hushini yo'qotdi. Buni sezgan Jungkook qizda o'z organini chiqarib qaraganda qizning oyoqlari ostidagi qonni va hushsiz yotgan qizni ko'rib, uni tartibga keltirdi: Jin ursin! Hana, ko'zingni och.! O'zingga kel, Hana! - butun tanasi hali ham qaltirayotgan Hana ko'zlarini sekin-astalik bilan ochdi va bor kuchini to'plab mashina o'rindig'idan turaman deganda qornining pastki qismida hali ham og'riq borligi sabab turar olmadi va Jungkook unga mashinadan chiqishga yordam berdi. Mashinadan chiqqan zahotiyoq kuchsizlikdan yerga o'tirib qolgan qizning ko'zlaridan yosh to'xtamay oqardi.
Jk: kel yordamlashaman
H: YO'Q! TEGMANG! - cho'ntagidan dorisini qaltiragan qo'llari bilan olib, ichdi.
Jk: to'xta, qanday dori...ichyapsan? H: sizga aloqasi yo'q! O'rnidan turaman deganda qaytib yerga o'tirib tushdi:Ayyy. Jk: qo'llarimdan tut yordamlaahaman.
H: kerakmas!
Hananing qarshiliklariga qaramay Jungkook uni qo'lida ko'tarib, uyiga olib kira boshladi.
H: yerga tushiring! Qo'yib yuboring meni!
Jk: Bu ahvolda uyga ketolmaysan..
H: ughhh...Jungkook! Pastga tushiring!
Jungkook Hanani o'z xonasiga olib kirib, yotoqqa joyladi.
Jk: bugun shu yerda qol. Qolganini ertaga gaplashamiz. Hayrli tun.
Jungkook xonani tark etib, Hanani o'z xonasida yolg'iz qoldirdi. Tong o'tguncha ko'ziga uyqu kelmagan qiz yig'layverib ko'zlari qizarganimdan shishib ketgandi. Tonggi soat 4 larda tinchlanib hotirjam orom ola boshladi. Tong otdi va Hananing uxlayotganink ko'rgan Jungkook uni uyg'ota boshladi. O'rnidan turar olmagan Hana joyida tosh qotib qoldi
Jk: Bugun mashg'ulotlarga bormaysan. Shu yerda qol
H: Ah.. Yo'q albatta boraman.
Jk: Sen bilan muhim masalada gaplashib olishim zarur.
H: Nima haqida?
Jungkook yotoq yonidagi stulga o'tirib Hananing ko'zlariga tik qarardi:
Jk: Menga turmushga chiqasan..
H: N-Nima?!