June 23, 2020

Erotica Art

In feite was de allereerste artistieke onderneming aller tijden misschien een eerbetoon aan de allesverslindende kracht van de erotiek - om precies te zijn een eenvoudige grottekening van een vulva. Hoe navigeer je van de minimalistische genitaliën naar de meer herkenbare erotische kunstwerken van mensen als Egon Schiele en Gustav Courbet? U bent hier aan het juiste adres. Als je gewoon geïnteresseerd bent in het pornografische gedeelte, bezoek dan https://www.porntubexl.nl/

Vandaag onderzoeken we de meest racistische hoekjes en gaten in de kunstgeschiedenis, vanaf 32.000 v.Chr. tot het begin van de 20e eeuw. Wees gewaarschuwd, deze tour is niet voor de preuts - of die op een werkcomputer. Voor de rest van jullie, geniet alsjeblieft van onze NSFW-glimp op de eeuwige liefdesaffaire tussen erotiek en kunst.

Prehistorische prikkeling in Frankrijk

Ongeveer 37.000 jaar geleden, in de rotsschuilplaats van Zuid-Frankrijk, Abri Castanet, durfde een gedurfde (of zeer verveelde) kunstenaar te gaan waar geen prehistorische creatieveling eerder was geweest. Met zorg en precisie sneed hij of zij een eenzame vulva in de rots. Niet alleen is deze visie op de prehistorische vagina het eerste tot nu toe bekende erotische kunstwerk, het kan ook de oudste grotgravure, periode zijn, die eens en voor altijd bewijst dat kunstenaars van hun naakten houden.

Hoop van Venus in Oostenrijk

Er is heel weinig bekend over de iconische kalkstenen sculptuur die nu bekend staat als 'Venus van Willendorf', gemaakt tussen 28.000 voor Christus. en 25.000 v.Chr. in Willendorf, een dorp in Neder-Oostenrijk. Nu zijn de bodacious babe en haar prominente schaamlippen een iconisch voorbeeld geworden van vroege artistieke weergaven van het vruchtbare vrouwelijke naakt.

Proto-Playboy in Egypte

Het oude Egypte was de thuisbasis van 's werelds eerste ondeugende mannenblad. Een enorme papyrusrol, met de naam The Turin Erotic Papyrus, meet op 8,5 voet en beschikt over 12 erotische vignetten en een verscheidenheid aan seksuele posities. De 1150 voor Christus issue centerfold heeft een orgie van geile farao's.


Vuile gerechten in Griekenland

Rond 500 voor Christus stonden de oude Grieken erom bekend symposia of drinkpartijen te houden, waar groepen met toga geklede individuen samenkwamen om te eten, dronken te worden en filosofie te praten. De rituelen bevatten vaak kylixen, ondiepe bekers met humoristische en vaak suggestieve afbeeldingen die de rand en bodem sieren, die pas zichtbaar werden als de wijn goed werd opgeslokt.


Ook was alle woede in het oude Griekenland pederastie, een erotische relatie tussen een volwassen man en een tienerjongen. Destijds was de Griekse cultuur doordrenkt met beelden van dergelijke relaties, vaak gerealiseerd via Attische vazen. Enigszins vreemd, de geslachtsdelen van de jongen worden zelden afgebeeld met een erectie, zelfs niet als ze worden betast, en penetrerende seks wordt nooit afgebeeld, alleen intercruraal.

Het onderscheid tussen erotische kunst en pornografie kan moeilijk te ontleden zijn. Door de geschiedenis heen hebben de veranderlijkheid van seksuele zeden en taboe geleid tot sterk fluctuerende attitudes ten aanzien van de weergave van vlees, van periode tot periode en tussen culturen. Neem bijvoorbeeld de Warren Cup, een oud Helleens vaartuig gegraveerd met homo-erotische beelden dat de toegang tot de VS in 1952 werd verboden op grond van obsceniteit, maar dat in zijn eigen tijd van 15 v.Chr. Nauwelijks een vermelding zou hebben opgewekt.
Niettemin, aangezien kunst bedoeld is om onze gevoeligheden te prikkelen, biedt erotische kunst, in de woorden van schrijver Antonio Varone, "een onduidelijke grond tussen de geest en de zintuigen, waar emotie wordt verward met verleiding". Een nieuw boek, The Art of the Erotic, legt een kader voor de geschiedenis van erotische westerse kunst voor de opkomst van psychoanalyse en postmodernisme, de spanning tussen ironie en oprechtheid, en een verschuiving van traditionele rechtlijnige representaties van de romantische impuls naar iets meer interpretatief en soms cynischer. Tegen de 20e eeuw waren kunstenaars niet langer tevreden met een eenduidige viering van de menselijke vorm. De wreedheid van seks en angst veroorzaakt door zelfbewustzijn begon voorrang te krijgen op opwinding - in de harde hoeken van Egon Schiele's gekwelde torso's ligt de angst van de moderniteit in al zijn koude verleiding.

Fotografie zorgde voor een nieuw medium voor erotische kunst en erotiek en voor een verdere vervaging van de grenzen tussen kunst en obsceniteit. Maar de impliciete kracht van foto's inspireerde ook nieuwe wegen voor insinuatie en humor. Nobuyoshi Araki's The Look from Erotos (1993) doordrenkt het oog van een vrouw met meer wellustige energie en humor dan elke Playboy-spread ooit zou kunnen. Fotografie bracht seks in de kunst verder tot leven en bood kijkers de prikkeling om te weten wat ze zagen dat er werkelijk was gebeurd, beelden waren tegelijkertijd ambitieus en verboden. Kunstenaars gingen van waardering voor vorm naar voyeurs - een subtiele verschuiving die zelf nieuwe onderzoekslijnen opleverde voor slimme beeldmakers. The Art of the Erotic herinnert ons eraan dat censuurdebatten die in de kunst rond seks blijven draaien, vaak tot grotere culturele verschuivingen in de receptie en perceptie van erotiek hebben geleid. Zolang kunstenaars hun verlangens omzetten in provocerende werken, zal het publiek in de rij staan ​​om hun fantasieën en angsten te weerspiegelen.