Claim me as yours again

"Onajon, kechirasiz, lekin bugun nonushta qila olmayman. Muhim imtihonim bor, patologiyadan. Bu semestrning oxirgi imtihoni, kech qolib bora olmayman. Keyin Jin hyun va Hobi hyun bilan ovqatlanaman."

Mrs. Jeon chuqur nafas olib dedi: "Kookie, och qoringa imtihonga bormaysan. Hech bo‘lmasa mana shu nonning bir bo‘lagini ye. Och og‘zingni, men o‘zim ovqatlantiraman."

"Onajon, men bola emasman-ku!" Jungkook gapini tugatishga ulgurmay, onasi og‘ziga non tiqib yubordi.

"Jim bo‘l! Mening nazarimda hali ham bolasan. Endi yuraqol, kech qolyapsan. Imtihoningga omad."

"Rahmat, onajon. Dadamga ayting, men ketdim, men shoshyapman. sizni yaxshi koraman" dedi Jungkook va chiqib ketdi.
Jungkook ketgach, janob Jeon o‘g‘li bilan ko‘rishish uchun pastga tushdi, lekin uni ko‘rmay, qoshlarini chimirdi.

"Jungkook allaqachon ketib qoldimi?"

"Albatta, azizam. Soatga qarang. Hozir u imtihon topshirayotgan bo‘lsa kerak," dedi xonim Jeon.

"Nonushta qilmaganmi? Bu bolakay. Umid qilamanki, hammasi joyida. Men kollejga borib, uni tekshirib kelaymi?"

Jeon xonm kulib yubordi: "Xavotir olmang, azizam. U non yeb ketdi va Jin va Hoseok bilan ovqatlanaman deb aytdi. Siz haddan tashqari xavotirlanasiz."

"Men o‘g‘lim haqida qayg‘urishim kerak. Bilaman, u kattakon yigit bo‘ldi, lekin men uchun u hali ham go‘dak," dedi janob Jeon devorga ilib qo‘yilgan Jungkookning suratiga qarab.

"Ha, Kookie'miz hali ham chaqaloq," – dedi Mrs. Jeon tabassum qilib.

"Voy, bu safar patologiya imtihonida butunlay adashdim. Umid qilamanki, o'taman," – dedi Hobi.

"Xavotir olmang, hyung, albatta o'tasiz," – dedi Jungkook va Hobi’ni yupatib, yelkasiga qoqdi.

"Siz ham har doimgidek muvaffaqiyatli bo'lasiz," – dedi Jin kollejdan chiqib ketayotganlarida.

"Eh, ehtimol," – Jungkook kulib qo‘ydi.
"Aytgancha, pizza yeb kelishga nima deysiz? Axir imtihonlarimiz nihoyat tugadi. Biroz dam olaylik, a?"

"Albatta, ketdik!" – dedi Hobi xursand bo‘lib.

Jungkook, Hobi va Jin imtihonlar tugaganini nishonlash uchun odatdagi joylari – Pizza Hutga yo‘l olishdi.
Ular restoranga kirishlari bilan begona, ammo juda kelishgan yigit ularni qarshi oldi. Bu yigit Jungkookning diqqatini tortdi. Uning go‘zalligiga hayrat bilan tikilib qoldi. Yigitning moviy-hazil ko‘zlari bor edi. Uning qop-qora sochlari uni yanada jozibador ko‘rsatardi. Qutichaga o‘xshash kulgusi juda yoqimli edi, ko‘zlari esa g‘oyatda go‘zal edi. Uning ko‘z ostida kichik xol bor edi.

"Kim Taehyungmi? Qanday chiroyli ism... xuddi o‘ziga o‘xshab," – deb o‘yladi Jungkook Taehyungning futbolkasidagi ismi yozilgan belgisiga qarab. U yigitning yuz qiyofasini sinchiklab o‘rganib qolganidan Jinning uni chaqirayotganini ham eshitmadi.

"Hey, Jk... hammasi joyidami? Nimaga o‘zingdan ketib qolding?" – so‘radi Jin.

"Ha... um... shunchaki biroz chalg‘ib qoldim..." – dedi Jungkook.

"Menimcha, mening go‘zalligimdanmi?" – dedi Taehyung, Jungkookni to‘satdan noqulay ahvolga solib.

"N-nima?"

"Bilaman, bilaman, men chiroyli ekanligimni hamma tan oladi," – dedi Taehyung hazillashib.

"Jin hyung esa Worldwide Handsome. Shuning uchun ortiqcha maqtanmay qo‘yaqol," – dedi Jungkook ko‘zlarini o‘girib.

"Aish, bolalar, urushmanglar! Kim chiroyli ekanini keyin hal qilamiz. Kook, yur, joyimizga boraylik," – dedi Jin.

"Voy, men faqat hazillashdim-ku..." – dedi Taehyung kulib.

Joyiga ketayotib, Jungkook Taehyungga kinoya bilan "Seni yomon ko‘raman," deb pichirladi.

"Qanday yoqimtoy yigit," – deb o‘yladi Taehyung.

U Jungkook haqida o‘ylab, o‘yga shunchalik berilib ketgan ediki, qarshisida qo‘llarini ko‘ksiga qovushtirib turgan Yoongini sezmay qoldi.

"Hey, Taehyung! Hushyor bo‘l !!!"

"Oh, Yoongi hyung, kechirasiz, sizni ko‘rmay qoldim."

"Ko‘rayapszmi, shunchalar o'yga botib ketganingizdan keyin meni qanday ko‘rasiz? Qanday bo‘lmasin, oshxonaga boring, sizga muhim bir narsa aytmoqchiman," – dedi Yoongi va Taehyungni oshxonaga sudrab olib ketdi.

"Voy, hyung, nima gap o‘zi?"

"Mana, qarang, Jimin o‘sha stol yonidan buyurtma olayapti. Ular bizning doimiy mijozlarimiz."

"Ha, ular kirishda meni ko‘rgan edi. Lekin nima qilishim kerak?"

"O‘sha porloq tabassum qilayotgan yigitni ko‘rdingizmi? Bilasiz-ku, ularning ismlari nima? U Hoseok. Men unga ko‘ngil qo‘yganman va..."

“U yigitni ko‘ryapsanmi, yorqin tabassum qilayotganini? Ishonchim komil, ularning ismlarini bilasan. U Hoseok. Men unga oshiqman va u bilan uchrashuvga chiqishni xohlayman, lekin hozir uni oldiga bora olmayman. Shuning uchun, iltimos, bu sevgi maktubini ularning buyurtmasini olib kelganingda, Hoseokning daftariga solib qo‘y. Tushundingmi?”

“Ha, tushundim. U yerda Jin hyung va yonida Kook bor, haqiqiy ismini bilmayman. Demak, o‘sha yigit Hoseok, to‘g‘rimi? Tushundim, hyung. Xavotir olmang. Kim Taehyung, sizning eng yaxshi do‘stingiz, bu ishni a’lo darajada bajaradi.”

“Voy, Tae, rahmat. Sen mening hayotimni saqlab qolding.” Yoongi Taehyungning yonoqlarini chimchilab qo‘ydi.

To‘satdan, bir ovoz ularni cho‘chitib yubordi.

“Tae, Yoongi hyung, nima qilyapsizlar? Boringlar va buyurtmalarni qabul qilinglar. Aks holda, xo‘jayin bizni kechirmaydi.”

“Namjoon hyung hech nima qilmaydi,” dedi Taehyung.

Jimin Taehyungning bema’niligiga xo‘rsinib qaradi: “Tae, sen bu yerga yangi kelgansan, shuning uchun shunday deyapsan... Ammo, ehtimol, u bilan do‘stlashishing mumkin. Baribir, 24-stolga pitssani olib bor. Yoongi hyung, sen esa 14-stolga bor... tezroq harakat qil.”

Buni eshitib, Taehyung pitssani olib stol tomon yugurdi:
"Salom, kutib qolganingiz uchun uzr. Buyurtmangiz." Taehyung tabassum qilib, o‘sha yerda turib qoldi. U Yoongidan yana qandaydir ko‘rsatma kutib qarab turardi, ammo Yoongi buyurtmalarni qabul qilish bilan band edi.

Buni ko‘rgan Jungkook qoshlarini chimiradi:
"Sen bu yerda nima qilib turibsan?"