4 кнігі ад Віталя Рыжкова

Літаратар Віталь Рыжкоў — пра 4 кнігі беларускай літаратуры, якія пакінулі след.

1. Ева Вежнавец «Па што ідзеш, воўча?»

Белліту нярэдка закідваюць фразу-мем — нібы «усё пра вайну ці вёску». Лепшая, на маю думку, кніга апошніх гадоў — магутнае комба і таго, і другога. Кніга пераканаўча даводзіць, што творчая задума важнейшая за ўпадабанні крытыкаў школьнай праграмы. Сто гадоў беларускай адзіноты сам-насам з часам.

2. Андрэй Адамовіч «Дзень паэзіі, смерці дзень»

Непрычасаная, правакатыўная, лірычная і нечаканая паэзія. Кніга, якая з лёгкасцю перажыла паэтычныя трэнды свайго часу, бо адпачатку была метамясарубкай усёй інфармацыі, даступнай аўтару — ад пачуццяў да навінаў, ад паэтыкі і да палітыкі.

3. Ян Баршчэўскі «Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях»

Важная класіка, якая дасюль адкрывае беларускі космас і беларусам, і нашым суседзям. Асабліва хочацца параіць у апошнім выданні ад выдавецтва «Папуры» — праз шыкоўныя ілюстрацыі Лізаветы Лянкевіч.

4. Ларыса Геніюш «Споведзь»

Наколькі не разумеў гэтую паэтку і паэтыку ў сваім юнацтве, нагэтулькі ж з радасцю адкрываў яе хараство для сябе ўжо ў дарослым узросце.

«Споведзь» — рэдкі для белліт звер. Непрыдуманая літаратура пра нязломнасць і адказнасць.

Актывістка, даследчыца, феміністка, арганізатарка сацыяльных мерапрыемстваў і праектаў Ксюша Малюкова — пра 7 важных для яе кніг.