Чловєчество се развивало много вєков. Јешче в часы првобытној хисторије ученjе и навыкы помагали чловєку жити и прєживати бєды. Когда првобытны чловєк имал нєкаку грєшку, он могл изгубити нєчто или не прєжити бєду. Затом организм чловєка научил се дєлати тако:

Когда чловєк имал грєшку, организм почел генеровати в собє субстанцију и изсылати субстанцију до мозгу. При помочи тој субстанције мозг поченал быти выше неупластичны, покушал себе "записывати" корекцију грєшкы в мозг. Но јешче хвала тому мозг додаточно будовал новы вакантны простор за нове знанjа.

Мы модернови људи имајемо само таковы мозг, равнако како првобытни људи. Јестли мы учимо се новы језык, и мы видимо своје грєшкы на практикє, и нєкто корегује наше грєшкы, то јест сигнал за организм добывати ту субстанцију - активатор неуропластичности мозга. То отварјаје простор мозга за ново учење.

Але јестли мы не видимо грєшкы, организм не твори ту хемичну реакцију за мозг. То не може помогти нам в ученjу. То може изгледати тако напр.:

Нєктори људиј могут чујати, же јих мозг јест наполњены и не имаје простор за ново знанjе. Просто јим јест потрєбно почети практиковати се. Други људи могут имати другы проблем: учебны материал јест легкы и чловєк не твори грєшкы, в таковој ситуације наученjе не иде. То, что ты учиш, не трєбује быти абсолутно легко за тебе.

⇒ Jест добро учити себе новы језык в групє људиј, напр. в писемных и гласовых чатах, кде јест можливо добыти помоч в поправјенjу грєшек.

*примєтка: то всечто работаје за дорастлых људиј. За шкољников то не буде велико потрєбно.

💎

Člověčestvo se razvivalo mnogo věkov. Ješče v časy prvobytnoj historije učenje i navyky pomagali člověku žiti i prěživati bědy. Kogda prvobytny člověk imal někaku grěšku, on mogl izgubiti něčto ili ne prěžiti bědu. Zatom organizm člověka naučil se dělati tako:

Kogda člověk imal grěšku, organizm počel generovati v sobě substanciju i izsylati substanciju do mozgu. Pri pomoči toj substancije mozg počenal byti vyše neuplastičny, pokušal sebe "zapisyvati" korekciju grěšky v mozg. No ješče hvala tomu mozg dodatočno budoval novy vakantny prostor za nove znanja.

My modernovi ljudi imajemo samo takovy mozg, ravnako kako prvobytni ljudi. Jestli my učimo se novy jezyk, i my vidimo svoje grěšky na praktikě, i někto koreguje naše grěšky, to jest signal za organizm dobyvati tu substanciju - aktivator neuroplastičnosti mozga. To otvarjaje prostor mozga za novo učenje.

Ale jestli my ne vidimo grěšky, organizm ne tvori tu hemičnu reakciju za mozg. To ne može pomogti nam v učenju. To može izgledati tako napr.:

Něktori ljudij mogut čujati, že jih mozg jest napolnjeny i ne imaje prostor za novo znanje. Prosto jim jest potrěbno početi praktikovati se. Drugi ljudi mogut imati drugy problem: učebny material jest legky i člověk ne tvori grěšky, v takovoj situacije naučenje ne ide. To, čto ty učiš, ne trěbuje byti absolutno legko za tebe.

⇒Jest dobro učiti sebe novy jezyk v grupě ljudij, napr. v pisemnyh i glasovyh čatah, kde jest možlivo dobyti pomoč v popravjenju grěšek.

*Primětka: to vsečto rabotaje za dorastlyh ljudij. Za školjnikov to ne bude veliko potrěbno.

Obrazok mozga jest za prosto tako, on ne pokazyavaje toj proces.

Žrlo: N. Travkina. Homo Mutabilis (kniga).