𝗪𝗛𝗜𝗧𝗘 𝗕𝗜𝗥𝗗𝗦 🦢 𝟎𝟐
Qirol bazm zaliga qaytib, og‘ir qadamlari bilan o‘z taxtiga o‘tirdi. Qadimiy musiqa sadolari, oltin idishlar chalingan shovqinlar, shohona liboslar orasida yuragi yolg‘iz edi.
Zal shovqin bilan toʻlgan, mehmonlar shoʻx musiqa ostida raqs tushar, bazmdan zavqlanishar, bir necha malikalar shaxzoda Hyunjinga yoki qirol Liamga koʻz suzar, goʻyo bularning foydasi bor edi. Qirol Liam zalga qaytgach oʻz taxtiga joylashadi, uning yuzi har doimgi kabi sovuq hech qanday his yoʻq edi goʻyo. U qoʻliga qadah olib simiradi va qadahga tikilgan koʻyi bir necha daqiqalar, soniyalar oldingi uning oyoqlariga tiz choʻkkan qizning yuzini hayolga yoyadi. Qizning uzun va nam kipriklari bir biriga qorishgan, qalin qoshlari charchoqdan bir tekis boʻlgan, qattiq qaygʻu, yigʻi sabab yuzlari lablari qizargan... Va yana titroq yelkalar. Qirolning tagida oʻlishga ham tayyor joriyalar hatto malikalar tayyor, bu qiz esa butun bir borliqqa qarshi.
—
Mehmonlar orasida suhbat qurayotgan bu ikki yoshning biri majburan jilmaysa, biri soʻzlashdan toʻxtamasdi.
— Solara qirolligiga kelish qiyin boʻlmadimi charchab qolgandirsiz
Oʻzga yurt shaxzodasi Felix mayin ovozi ila qizga qancha yondashishni suhbat qurishni istasa, malika Alena tezroq bu yerdan chiqishni istardi.
— shaxzoda... Men tashqariga chiqishim kerak, izin bersangiz..
Qizning ovozi hijolatomus chiqar ekan falix buni eʼtiborga ilmaydi.
— tashqariga? 'taajjublanadi Felix' sizga hamroh boʻlish men uchun sharaf malikam
Deya iltifot koʻrsatadi u. Sabrsizlangan Alena esa felixga oz yaqin keladi.
— shaxzoda bu no oʻrin boʻlsada aytaman, men hojathonaga chiqishim zarur, endi esa hayr.
Qiz deyarli pichirlash bilan gapiradiyu sekingina zaldan chiqib ketadi ammo bu yaqin kelish orasida tez urib ketgan shaxzodaning yuragi tanani qizdiradi. U sekin qoʻlini yuragiga qoʻyib jilmayadi.
Yaqin kelganingda yuzimga urilgan nafasing va pir piragan koʻzlaringni, kipriklaringni yuragim qanday unutsin?....
—
Bazm tugab hamma mehmonlar tarqaldi. Qirol, shaxzoda, malika, ot boqar, saroy aʼyonlari barcha oʻz honasida oʻz ishlari bilan mashgʻul edilar..
~
Qancha qarshilik qilmay bari befoyda goʻyo, hatto ayblarimni aytsamda ular meni majburlab yuvintirib, meni saramjonlashdi. Egnimga kiydirishgan bu rasvo, lekin tilla rangdagi juda ochiq koʻylakni sal teginsa tushib ketadigandek qilib kiydirishdi. Men baribir qarshilik qilaman, qasam ichib aytolaman qirol bu kecha meni qoʻyib yuboradi ha huddi shunday, ahir nebqilib boʻlsada oʻzini qondirishi kerak. Men bu lanati saroyga oʻtinch soʻrab keldimu oʻrniga kim boʻldim. Oʻrnimdan turtqilab turgizgan ayol meni oʻziga qaratib tekshirdi.
— hurliqosan hurliqoo, qirolimizga yoqishning aniq, faqat bu tuning qiynoqlarsiz oʻtadi chamassi.
Bir nelar deya qomatimga koʻz yugurtirib chiqgach endi ketishimizni, tayyorlangan honaga* borishimizni aytdi. Endi ne foyda qarshilikdan
Endi ne boʻladi deb oʻylaysiz? Qirol joriya bilan tun oʻtkazadimi? Yoʻq yoʻq.
Joriya qirol qoshiga kelgach oʻzining aybli ekanini aytadi, qirolning qoshlari koʻtarilib kularkan qiz tobora jaxli chiqar, ortiqcha gapirishdan oʻzini tiyardi. Qirolning zulmatga choʻmgan qorachiqlari qizning ochiq tanasida* sayr qiladi u bir qoʻlini qizning koʻkragi ustiga sekin qoʻyib uni silaydi, sovuq qoʻllar natijasida titragan qizning tanasi oʻzini ortga tortib uning qoʻlini havoda qoldiradi. Yana bir bor jilmaygan qirol esa ortiga oʻgirilib yotoq ustiga oʻtirib orqasini suyaydi.
— yechin!
Qirolning qalin va buyruqli ovozi qizni koʻzlarini kichraytiradi
— aslo.
— ukangning hayoti uchun kuyinmaysanmi? eshitishimcha ukasi uchun jonini fido qilguvchi 'opa' ekansan. Endi ham uni oʻlishini istaysan chogʻi.
Bu tahdid edi. Qirol oʻz istagiga erishish uchun har ne ga qodir.
Ukasi haqidagi gaplar... Qiz bilardi, ukasi qocha olmay zindonda qolganini bilardi. Endi u ukasi uchun bu faxsh ishlarni qiladimi? Tanasini qirolga baxshida etadimi?.
Bir necha daqiqalardan soʻng qiz sekin yechindi, uning yelkalaridan tortib oyoq uchigacha. Koʻkragida koʻrinmagan ich kiyim uni tanho koʻrsatardi. Ozgʻingina tana? Yoʻqq qizning beli, bilaklari ozgʻin boʻlsada oldi va orqa tana* lar uni jozibali koʻrsatardi. Qirolning qorachiqlari allaqachon unga tan berd. Pastki labini tishlagach chuqur nafas chiqardi. Hozir qizning tanasiga oʻz tanasini qoʻsholmasada uni bemalol qiynay oladi.
Avvaliga qirolning buyrugʻi va tahdidi ila yechingan qiz, endigi galda yana bir tahdid bilan raqs tusha boshladi. Oʻz tanasining silkinishidan yuzlari qizarib, gʻururi toptalsada u, ukasi uchun majbur..
~ uning tanasiga tan bermay ilojim yoʻq edi. Uning koʻkraklari har raqs tushganida silkinar, pastki tanasi har qimirlaganda hayolimni butkul oʻgʻirlab istagimni oshirardi. Uni tomosha qilish shunchalar zavq beradiki... tanasiga teginganidagi rohatni oʻylab oʻzgacha zavq tuyardim
Keyingi kun.
Saroy taxt honasi jiddiyat va sukunat bilan toʻlgan edi. Har kim oʻz oʻrnida. Qirol Liam oʻz taxtida salobat bilan oʻtirar, atrofida esa vazirlar, sarkardalar va a'yonlar tizilgan. Taxt qarshisida bosh egib turgan malika Alena va uning yonida turgan turgan yigit.
— Sangwoo.
Qirolning hukmron ovozi yangradi. Soʻng gapida davom etdi.
— sen bugundan buyon malika Alenaning shaxsiy qoʻriqchisisan.
Alena esa ich ichidan gʻazablangan boʻlsada hech nimani bildirmadi. Bu taxt honasi. Bu yerda his tuygʻularni namoyon etish man etilgan.
Qirol davom etdi.
— Sangwoo bugundan boshlab malika Alenani har nedan qoʻriqlaysan. Qasamyod qil.
Qirolning buyrugʻi va sangwoo bir qadam oldinga chiqdi va ovozi toʻnini balandlatti.
— men Sangwoo. Malika Alenani butun vujudim bilan himoya qilishga, har bir nafasida uning xavfsizligini ta'minlashga, unga zarracha zarar yetkazmoqchi boʻlgan har qanday odamga, jismga qarshi kurashishga qasamyod qilaman. Malika hayot ekan — men oʻlimdan choʻchimaslikka, malika uchun jonimni fido qilishga qasamyod qilaman!.
Soʻng u bosh egib qirolga tazim qildi.
Qirol rozi ohangda bosh irgʻadi.
— yetarli endi hamma ketishi mumkin.
Zal asta boʻshadi. Nihoyat taxt xonasida faqat uch kishi : Qirol, malika Alena va sangwoo qoldi.
Alena boshini koʻtarib gʻamgin ammo gʻazabli nigoh bilan akasiga yuzlandi.
— buning nima keragi bor aka
Qirolning jiddiy nigohlari qizga qadaldi.
— kerak Alena... Saroyda har qanday xavf hiyonat bilan oʻralgan. mendagi yagona asrovchi insonim bu sensan. Seni har kimga ham ishonolmayman.
Qirol iloji boricha xotirjam soʻzlashga harakat qilardi. Qirolning soʻzlari Alena uchun qanchalar taʼsirli boʻlmasin u baribir bunga qarshi edi. Qirol gapida ohirigacha turishini bilsada.
— unda nega Adrian emas? Nega aynan Butunlay begona inson boʻlishi kerak axir.
Qizning qattiq ovozlari iltijoga aylanardi. Qirol esa bir zum jim turdi. Soʻng qattiq jiddiylik va hukmronlik ila javob berdi.b
— Adrian faqatgina ot boqar va seni saroydan tashqari doʻsting holos, oʻzga hech kim! Menning gapim qonun Alena. Bu masalani yop!.
Soʻng qirol taxtidan turib chiqib ketar ekan sangwoo ham Alena ham bosh egishdi. Qirol chiqib ketgach, Alena yuzini koʻtarib sangwoo tomon qaradi. Unga sovuq nazar bilan tikildi. Soʻng bir ogʻiz soʻzsiz yuzini burib, xonani tark etdi. Sangwoo sekin boshini koʻtarib sirli tarzda jilmaydi. Uning hayolida suzayotgan har xil, puxta oʻylangan rejalar ʼ, amalda oshirilishi kerak boʻlgan ishlar talaygina.
*Ex malika Alena... Hozircha nafas olib tur, senga ham vaqt keladi hali. menga Adrian kerak...
Uning lablari yuzi uzra keng yoyiladi. Soʻng malikaning izidan otlanadi..
Alena esa saroydan chiqgan koʻyi ot hona tomon borardi. Izidan ergashayotgan qoʻriqchisini sezsada ahamiyat berishni istamasdi..
*Lanati endi bunisi ortiqcha, menga nima keragi bor qoʻriqchini. Yana u meni adrianimga juda oʻxshaydi. Yoʻq yoʻqqq.. adi ning boʻyi ancha uzun undan, yana yelkalari ham keng. Uff...
- bu orada ot honadan chiqgan ikki yigit shaxzoda Hyunjin va ot boqar Adrian, ot egariga oʻtirib oʻrmon tomon chiqib ketishdi.
Uni ot honadan izlay izlay topolmagan malika Alena esa saroyga qaytib ketti.
Hammomni sukunat chulg‘agan edi. Tiniq bug‘ havoni to‘ldirib, devorlarni yalang‘ochlab yuborgan g‘amgin sokinlik ichida joriya yolg‘iz edi. U oynaning qarshisida, yalang‘och holatda, qilt etmay turardi. Uning tanasi go‘yoki qiynoqlar tarixini so‘zlardi. nozik bilaklari, bo‘yin atrofidagi ko‘karishlar, sonlari va oyoqlaridagi tish izlari, shishgan lablari... Qirol u bilan to‘la yaqinlik qilmagan bo‘lsa-da, tanasi bilan bemalol o‘ynagandi.
Joroya asta qo‘lini ko‘kragiga olib bordi. Moviy tus olgan ko‘karishga engilgina tegdi. Achishish butun vujudini qamrab oldi, go‘yoki shu lahzada yuragi ham shunchalik siqildi.
Pichirlab, oynadagi aksiga qaradi. Lablari asta qimirlagan koʻyi oʻziga oʻzi soʻzladi. — Naelora... Sen nimaga erishmoqchi eding?.. Endi esa nimalar bo‘lyapti?..
Nimalar boʻlyapti... Qizning maqsadlari ne edi ?.
Oradan bir necha kunlar oʻtardi. Qirol har tunda joriya Naelora bilan oʻynashardi. Uni yalangʻoch holatda yoki beliga, koʻkraklariga taqilgan shiqirdoq turli tuman shahvoniy taqinchoqlar taqib raqs tushishga majburlardi.
Oʻzga joriyalar unga hasad qilardi. Albatta qirolning suyukli joriyasi Safi ham. U ancha vaqtdan buyon qirolning suyukli joriyasi.
Suyukli? U faqatgina kechaning, tunning zavqi uchun suyukli boʻlgan. U qirolni jonidan ortiq sevsada, qirolga esa faqat yotoq ishlari uchun kerak.. endi uning oʻrni almashyaptimi? Qirol deyarli 3 kundan beri oʻzga qizni quchogʻiga olyapti axr.
—
Malika Alena shu 3 kun davomida ot honaga borar , Adrianni topolmay pastki labi shishib qaytardi. Adrian undan qochyaptimi? Adriansiz hech nima tatimagani kabi Alena 'bal'ga ham bormadi...
Bal?
Yiroq oʻzga yurt. Felix boshchilik qilayotgan saltanat oʻzining go‘zalligi, jimjit lekin ulugʻvor muhitga to‘la saroylari bilan mashhur edi. U yerda hashamat, odob-axloq va saroy madaniyati avloddan-avlodga o‘tgan, bal kechalari esa bu yerning eng muhim anʼanasi edi.
Zalda musiqaning ilk ohanglari yangradi. Birinchi vals boshlandi. Juft-juft bo‘lib maydonga chiqayotgan yoshlardan iborat ilk raqqoslar aylana hosil qilgancha, ohangga monand yuraklar bilan harakat qilishardi. Hamma hayajonda. kimdir sevgilisi bilan raqsga tushayotgan, kimdir esa qalbida yashirincha kimnidir izlayotgandi.
Ammo Felix yolgʻiz edi. Uning qoʻli hali ham bo‘sh. U o‘z istagini Alena bilan birinchi valsni tushishni orzu qilgan, lekin undan hamon darak yoʻq edi…
Shaxzoda Yoongini ilintira olmagan malika Akiira asabiylashgan koʻyi qarshisidagi begona - shaxzoda yoki zodagon bilan vals tushardi. Malikaning asabdan qisilgan koʻzlari atrofga alanglab Yoongini qaysi yaramas qiz bilan vals tushyapti deya izlab, unga termulyotgan shaxzodaga etibor bermasdi.
— lablaringiz boʻl tomib kimnidir xaqoratlayapsiz, bali shu qirmizi gaplaringiz sadosidan ismingizni eshitishga izin berarsiz?
Shaxzoda nihoyat qizni oʻziga qaratdi. Lekin hammaga bir hil zahar misoli boʻladigan bu qiz qarshisidagi insonni ham bir zahar soʻzlari ila choqib olishni istadi.
— ismimni eshitish hammaga ham emas, sizga keladigan boʻlsak bir kechalik insonsiz holos.
Soʻng qoshlarini koʻtarib maʼgrurlandi qiz.
— balki har tun bagʻringizda boʻlishni istarman.
— bagʻrim keng emas hamma ham kiradigan.
Deyarli uyatsiz ohangda gapirdi qiz.
— oʻzga hech kim kerakmas... Faqat men. Bagʻringizda.....
Yigit qizning koʻzlarini asir qilgan koʻyi sekin jilmaydi.
Ikki qorachiqlar toʻqnashdi. Unutilgan zal.. odamlar.. har qanday laxza...
Bir lahza, bir oʻpich va abadiylik boshlanadi....
— Nargeno mamlakati kenja shaxzodasi Minxo..
— Akiira Meadows..
Yigitning gipnoz qiluvchi soʻzlari ila qiz oʻzi bilmagan holda ismini aytarkan bundan negadir afsuslanmadi. Uning avvalgi chimirilgan qoshi koʻtarilgan, yigitga pinhodek qarardi...
— Akii... Ismingiz juda goʻzal oʻzingiz kabi.
Qiz bexosdan jilmayadi...
Ular musiqaga monand vals tushishadi, qorachiqlar bir birining ortidan quvar kipriklar ularni monand toʻsardi... Shaxzoda Minxo qizning belini qoʻyib yubordiyu kaftidan tutdi. Malikaga qarab sekin jilmaydi. Unga hayron qolgan qiz jim turar ekan shaxzoda uni qoʻlidan tutib tura boshladi...
. . . Ular saroy bogʻiga kelishdi. Atrof yam yashil butazor, daraxtlar bilan oʻralgan. Minxo endi soʻzlamoqchi boʻldiyu, koʻzlari katta katta boʻlib kimnidir koʻrib qolgan qiz Minxo ni qoʻlidan tortib pastga oʻtirib yoshirinshfa undadi
— shish... U yerda odamlar bir 2 kishi.
Pichirlab gapirgan qiz barmoqlari bilan ulardan sal kam 4 metrcha narida turgan yoshlarni koʻrsatti...
. . .
Jake, qizning qarshisida tiz choʻkib unga tikildi. Ayni damda ikki yuraklar ham tez urar tanani qizdirardi. Soʻng u qoʻliga bir kichik uzukni oldi.
— menga turmushga chiq iltimos qilaman. Hayotimning yagona chirogʻi, qalbimning egasi faqat sensan...
Uning mungli mehrga toʻla soʻzlari leoraning koʻzlarini yoshga toʻldirdi...
— seni sevaman Jake.. ha ha roziman roziman.
Qizning koʻzlaridan quvonch yoshi oqardi. Deyarli baxtdan oʻlay degan jake qaltiragan qoʻllari bilan uzukni qizning nomsiz barmogʻiga taqdiyu oʻrnidan turiboqq uni qattiq quchoqladi... Leora uning qaynoq bagʻrida baxtdan sarmast edi...
. . .
— hihhh ular hozir oʻpishishadi.... Qaramang.
Akiira minxoning yuzini oʻziga qaratib kaftlari ila uning koʻzlarini yopdi. Yetmaganiga oʻzining ham koʻzlarini qattiq yumdi. Bu vaziyatdan foydalanishni istagan Minxo esa koʻzidan qizning qoʻlini oldiyu uni oʻziga tortib lablarini muhrladi.
—
Hyunjinning koʻzlariga uyqu kelmasdi, yarim tun boʻlsada u akasining qirolning unga berilgan buyrugʻini oʻylardi. Malika Lusi Meadows bilan uchrashish... Balki bir biriga toʻgʻri kelsa turmush qurish. Lekin yoʻq u istamaydi. U allaqachon suyukli joriyasi Felizni ishqida telbaga aylangan... Qizning qorachiqlari, uzun kipriklari, uzun jigar rang toʻlqinsimon sochlari, tanasining mayin va nozikligi va hyunjinning oʻzi qoldirgan moviy izlar.... Hyunjin aslida uning nimasiga oshiq boʻldi? Bu oʻzi uchun ham jumboq. Lekin qalbiga oʻrnashgan sevgi haqiqiy edi...
. . .
Oʻzining kichik kulbasida istiqomat qilayotgan yolgʻiz qiz... U hatto oʻz sevgisidan ham vos kechib oʻzga qirollikga keldi. Akasi sangwoo ning bir necha hiylalariga sherik boʻlgan bu qiz uni va akasini azoblagan barchadan qasos olishni istardi. Oʻsha qirol, oʻsha qonun Anana, oʻdhs zulmli qarashlar, oʻsha qochoq shaxzoda... Bari baridan qasos olishni istaydi u. Va albatta shunday boʻladi ham!.
U qalam va varroq oldi, soʻng malikaga qoʻriqchilik qilib yurgan akasiga xat yozdi...
. . .
Allaqachon yarim tun boʻlgandi. Osmon bulutli. Malika Alena oʻz qasridan qochgan misoli ot honaga kelib Adrianni majburlab vals tushardi. Qiz tinmay kular, Adrian esa bu raqs tezroq tugashini, malika esa ketishini istardi.
— vals tushishni bilmayman degandinku, anaa biz ajoyibmiz...
Alena lablarini yana ham keng yoydi.
Soʻnggi harakatga oz qolganda oyogʻi sirpangan qiz koʻzlari katta katta boʻlib kettiyu Adrianning yoqasidan ushlab tortdi. Natijada qizning ustiga qulagan Adrian shokka tushib qoldi. Qoʻrquvdan chuqur nafas olgan qiz asablari taranglashyotgan yigitga qaradi.
— yaxshimisiz, qani turing.
Adrian qizni ustidan turmoqchi boʻldi lekin u Adrianning yoqasidan ushlab oʻziga qaratdi.
Tez boʻlgan harakatni Adrian tushinmadi. lekin bexosdan unga tikilgan qorachiqlardan uzulolmadi... Alena unga tikilgan koʻyi sekin lablariga qaradi...
— izin berasanmi ?
— nima.....
Va malika, otboqarning yoqasidan yana ham tortib lablarini birlashtirdi.