BLOOD LOVE
JUNGKOOK POV
Y/Nning ko‘zlari yoshga to‘lib ketgan edi. U titrayotgan qo‘llari bilan o‘zini quchoqlab o‘tirardi.
Men sekinroq harakat qilib, unga yaqinlashdim. Qo‘rqitib qo‘yishni istamasdim.
— "Hammasi joyida, Y/N… Men bu yerdaman."
Uning lablari titradi, ko‘zlari esa ishonchsizlik bilan menga tikildi. Sekin yelkasiga qo‘limni qo‘ydim.
— "Ular ketishdi. Hech kim seni tegmaydi."
Y/N bir necha soniya jim qoldi, so‘ng ohista pichirladi:
— "M-men... o‘ldim deb o‘yladim..."
Uning ovozidagi titroq yuragimga sanchildi. U shunchalik qo‘rqqan ediki, butun vujudi qaltirab turardi.
Men uni sekin quchoqladim va qo‘llarimni beliga mahkam o‘rab, boshini yelkamga qo‘ydim.
— "Hech qachon... — ovozim qattiq chiqdi. — Hech qachon senga hech kim tegishiga yo‘l qo‘ymayman."
Y/N kaftlarini mening ko‘kragimga qo‘yib, sekin ko‘zlarini yumdi.
— "Jungkook…" — u xuddi biron narsa aytmoqchi bo‘lgandek edi, lekin to‘xtab qoldi.
Men qo‘llarimni sochlari orasiga suqib, ohista pichirlab yubordim:
— "Bu uyda sen xavfsizsan, Y/N. Endi hech kim senga zarar bera olmaydi."
Uning yurak urishi sekinlashib, titrashi pasayganini sezdim.
Men barmoq uchlarim bilan yuzidagi yoshlarni artdim va ko‘zlariga tikildim.
— "Kel, endi bu yerdan chiqaylik."
U mayin bosh irg‘adi. Men uni yordamlashib turg‘azdim va qo‘lidan tutgancha shkafdan chiqarib, yotoqxonadan olib chiqdim.
Lekin yuragim hanuz g‘azab va shubhalarga to‘la edi. Bu soxta hujum kim tomondan uyushtirilgan?
Va nima maqsadda?
Y/Nni yotoqqa yotqizdim. U hali ham biroz titrayotgandi. Sochlarini ohista silab, peshonasidan o‘pdim.
— "Men shu yerdaman. Hech narsa bo‘lmaydi."
U biroz bezovtalik bilan yostiqqa bosh qo‘ydi. Ko‘zlari charchoqdan yumilayotgan bo‘lsa-da, qo‘rquv hali ham yuzi va harakatlaridan sezilib turardi.
— "Mendan uzoqlashma, iltimos…" — deya sekin pichirladi.
Yuragim shuv etib ketdi.
— "Men hamisha yoningda bo‘laman."
U asta-sekin uyquga ketdi.
Men asta o‘rnimdan turib, bir necha soniya unga qarab qoldim. Ko‘zlarim qizarib ketgandi. Ichim g‘azabga to‘lib borardi. Kimdir mening uyimga bostirib keldi. Kimdir Y/Nni qo‘rquvdan qaltiratdi.
Jimgina xonadan chiqdim. Endi men sabr qilib o‘tira olmayman.
Qattiq ovozda chaqirdim:
— "RM! JIMIN!"
Ularning har ikkisi ham darhol yugurib kelishdi. RM g‘amgin yuz ifodasi bilan menga qaradi. Jimin esa jahl bilan tishlarini g‘ijirlatardi.
— "Nima gap, Jungkook?" — RM ohista so‘radi.
Men unga sovuq nigoh bilan tikildim.
— "Kim edi bular? Kim menga qarshi o‘yin boshladi?"
Jimining ko‘zlari o‘t chaqnadi.
— "Jung—"
Qo‘limni ko‘tardim. Hech qanday bahona yoki yolg‘on eshitgim kelmasdi.
— "Haqiqatni istayman. Hozir va shu yerda."
Xonada o‘lik sukunat cho‘kdi. Lekin men allaqachon bir narsani his qila boshlagandim.
Kimdir mendan sir yashiryapti.
Ichimda g‘azab va shubha aralash hislar qaynardi. Bu hujum tasodif emas. Kimdir uyimda mening yo‘qligimni aniq bilgan holda reja tuzgan. Bu Suga edi. Lekin u buni qanday bildi?
Men RM va Jimin tomon qaradim.
— "Bu hujum qanday qilib men yo‘q bo‘lgan paytga to‘g‘ri keldi? Kimdir uydagi vaziyat haqida ma’lumot berib turgan bo‘lishi kerak."
Jimin jahl bilan mushtlarini tugib, o‘zini zo‘rg‘a bosib turardi.
— "Bu aniq Suganing ishi. Lekin u bunday aniq ma’lumotni qayerdan olgani bizga qorong‘i."
RM esa boshini silkitib, qo‘llarini yoniga tashladi.
— "Jungkook, biz ham hayronmiz. Men hammasini nazorat qilib turdim. Hech kim uyingga kirganini yoki biron narsa shubhali bo‘lganini sezmadim."
Men unga tikildim. Ich-ichimdan nimadir notog‘ri ekanini his qilardim. Lekin RM—bu RM edi. Mening bolalikdan yaqin do‘stim. Men unga shubha qilishni xohlamasdim.
Shu payt miyamga bir fikr keldi. Suga, faqat mening yo‘qligimni bilish bilan kifoyalanmay, Y/N haqida ham bilar ekanmi?
Agar u Y/Nning homiladorligini bilgani bo‘lsa…
Qo‘llarim musht bo‘lib tugildi. Yo‘q. Bu mumkin emas. Men bu sirni faqat o‘zimning yaqin odamlarimga aytgan edim.
RMning yuzi jiddiy, lekin beg‘ubor edi. Unga shubha qila olmasdim.
Men chuqur nafas olib, yuzimni qo‘llarim bilan artdim.
— "Qanday bo‘lmasin, bu faqat boshlanishi. Suga to‘xtamaydi."
RM bosh irg‘adi.
— "Biz senga bu ishda yordam beramiz, Jungkook. Yana shunaqa hujum bo‘lmasligi uchun chora ko‘ramiz."
Men unga ishonishim kerak. Axir RM doim yonimda bo‘lgan.
Lekin ichimdagi bezovtalik yo‘qolmasdi.
BLOOD LOVE
43-qism
JUNGKOOK POV
Ichimdagi bezovtalik yanada kuchayib borardi. Bu uy endi xavfsiz emas. Suga men yo‘q paytimda hujum qilishni tanladi. Demak, u rejalashtirgan narsasi hali tugamagan.
Men bir qarorga keldim. Y/Nni bu yerdan olib ketishim kerak.
— "Endi bu uyda qolish mumkin emas." — dedim qattiq ohangda.
RM va Jimin menga hayron qarashdi.
— "Nima?" — RM qoshlarini chimirib, stulga suyanib oldi.
— "Men Y/Nni boshqa joyga ko‘chiraman."
Jimin ko‘zlarini qisib, nigohini menga qadadi. U mening nimani nazarda tutayotganimni anglab yetdi.
— "O‘sha joyga bormoqchimisan?"
Men bosh irg‘adim. Bu qarorni qabul qilishim oson bo‘lmadi.
RM esa hamon tushunmasdan bizga tikilib turardi.
— "Qanaqa joy haqida gap ketyapti? Uyni ko‘chirish kerak bo‘lsa, biz hammamiz birga harakat qilamiz."
Men RMga tikilib, sovuq ohangda gapirdim:
— "Bu joy haqida faqat men va Jimin bilamiz. Sen emas."
Uning yuzi birdan o‘zgarib ketdi.
— "Nima? Nega mendan yashirgansan?"
— "Chunki bu faqat eng zarur paytda ishlatiladigan joy."
Men shunday deb, Jimin tomonga qaradim.
— "Y/Nni tayyorla. Biz hozir jo‘naymiz."
Jimin bosh irg‘ab, xonadan chiqdi.
RM esa hamon joyidan qimirlamasdi. Uning nigohida norozilik va nimanidir yashirishga urinish bor edi.
Men unga yana bir bor sovuq tikildim.
— "Bu masalada savol bo‘lishi mumkin emas, RM. Men qaror qildim."
U hech narsa demadi, lekin yuzidagi ifodadan nimadir uni qattiq bezovta qilayotganini sezdim.
Lekin hozir RM haqida o‘ylashga vaqt yo‘q edi. Y/Nni bu yerdan olib ketishim kerak.
Hali hech kim topa olmagan joyga.
SUGA POV
Men kompyuter ekraniga tikilib o‘tirardim. Jungkook, sen qayerga shoshilyapsan?
RM o‘z ishini juda yaxshi bajardi. Endi men ularning uyidagi barcha kameralarni nazorat qilyapman. Hamma joy aniq ko‘rinib turibdi, har bir harakat, har bir so‘z—hammasi mening nazoratim ostida.
Jungkookning yuzidagi jiddiylikni ko‘rib, yengil kulib qo‘ydim.
— "Demak, sen maxfiy joyga Y/Nni olib ketmoqchisan? Qiziq…"
Bu joy haqida RM ham bilmas ekan. Bu esa ikki xil ma'noga ega.
Birinchidan, Jungkook shuncha yil davomida eng yaqin odamini ham ishonchiga kiritmagan. Demak, u har doim ham RMga to‘liq ishonmagan.
Ikkinchidan, men hozircha bu joy qayerda ekanini bilmayman.
Biroq, barcha sirlar oshkor bo‘ladi.
Men ekranda RMning qotib qolgan yuzini kuzatdim. U Jungkookning bu qaroridan hayratda. O‘zini nazorat qilishga harakat qilyapti, lekin ichida nimadir uni bezovta qilmoqda.
— "Yo'q, RM. Endi orqaga chekina olmaysan. Agar Jungkook senga shubhalansa, rejamiz rasvo bo‘ladi."
Men qo‘limdagi qahvani stolga qo‘yib, sekin bosh irg‘adim.
— "Biroq, biz bir narsani aniq bilamiz."
Jungkook Y/N uchun butun dunyoni yoqishga tayyor.
Va bu uning eng katta zaifligi.
Men stulga suyanib, yana ekranga tikildim.
— "Keling, Jungkook. Ko‘raylik-chi, qanchalik uzoqqa bora olasan?"
BLOOD LOVE
45-qism
SUGA POV
Men ekrandagi tasvirlarni diqqat bilan kuzatib, rejamni mukammal qilish uchun o‘ylardim. Jungkook Y/Nni ko‘chirmoqchi. Bu biz uchun eng yaxshi imkoniyat.
Qo‘llarimni bir-biriga chalishtirib, o‘zimga yaqin turgan eng ishonchli odamlarimni chaqirdim. Ular xonaga kirishdi va men ularga qarab, qat'iy ohangda gapirdim:
— "Jungkook Y/Nni ko‘chirishni rejalashtiryapti. Biz bu vaziyatdan foydalanishimiz kerak."
Ular e'tibor bilan tinglashardi. Men davom etdim:
— "Biz ikki guruhga bo‘linamiz. Birinchi guruh Jungkookning kompaniyasiga hujum qiladi. Bu ularning e'tiborini chalg‘itadi va ko‘plab qo‘riqchilarni o‘sha yerga jalb qiladi."
Birinchi guruh sardori bosh irg‘ab, tayyorligini bildirdi.
— "Ikkinchi guruh esa Y/Nni ko‘chirish paytida hujum qiladi. Jungkookning uyida kamroq qo‘riqchi qoladi, bu bizga qulaylik yaratadi."
Ikkinchi guruh sardori ham roziligini bildirdi.
Men ularning ko‘zlariga qarab, qat'iy ohangda so‘zlarimni yakunladim:
— "Bu bizning eng yaxshi imkoniyatimiz. Harakatlarimizni aniq va tezkor amalga oshiramiz. Jungkookning zaif nuqtasidan foydalanib, uni tiz cho‘ktiramiz."
Ular bir ovozdan:
— "Ha, sardor!" — deb javob berishdi.
Men bosh irg‘ab, ularga ishora qildim:
— "Boringlar, tayyorgarlikni boshlanglar."
Ular xonadan chiqishdi. Men esa yana ekranga tikilib, ichimda pichirladim:
— "Jungkook, sening har bir qadamlaringni kuzatib turibman. Bu safar sening oldingda men bor."