JK-201015-01

MONEY RICH 88

ล่องไพร ภาค 2 ตอนที่ 19 https://moneyslotxo.cc/

“ดู! ว่าคนแก่พาฉันมาเจออะไร ทุกคืนไม่แมลงป่องโตเท่ากำปั้นอยู่ในแบล็งเก็ดของฉันก็ตะขาบยักษ์อย่างนี้อยู่บนเตียงทุกวันได้ยินแต่เสียงทุกหนทุกแห่งมืดมองไม่เห็นอะไร ถามคนแก่นายบาบูน มื่อไรเราจะออกไปพ้นจากป่านี้?”

ข้าพเจ้าเห็นตาเกิ้นตีหน้าชอบกล หันไปพึมพำกับพ่อเฒ่าสักครู่ หันกลับมา

“พ่อเฒ่าว่า ตะขาบตัวนั้นยังเป็นลูกของมันเมื่อพ่อเฒ่ามากับพ่อของพ่อเฒ่าเคยพบตัวโตกว่านั้น พ่อเฒ่าว่าอีกว่า รู้ไปทำไมว่าเมื่อไรจะออกจากป่า ถ้าไม่ตายวันหนึ่งข้างหน้าก็คงพ้น” เกมสล็อตออนไลน์

ดร.สมิท คราง “โอ ไมก็อต! คนแก่อะไรพูดไม่เป็นคน ฟังเขา, คุณสาก ท่านด้วยคุณรวง คนแก่จะพาเรามาตายในป่านี้”

ไมราได้ฟังก็ลุกขึ้นไปยืนอยู่ข้างสามี มองดูพวกเราด้วยสีหน้าซึ่งขอความเห็นใจ พลางหันไปพูดกับเขาด้วยเสียงปลอบโยนว่า

“ไปนอนเสียดีกว่า, ทอม, คนแก่ไม่มีเจตนาร้ายอะไร เขาบอกแล้วว่าเราจะพบอะไรในป่านี้ ใจดี ๆ ไว้อีกไม่กี่วันเราคงจะออกจากป่าและพบนาคาเชียมิพวกนั้น”

ดร.สมิท ถอนใจ “ฉันเสียใจที่อ่อนแอไป คงไม่สบายเพราะอากาศในป่านี้เต็มที แม็คโกกรอสโซ “นรกสีเขียว” ในอเมริกาใต้ยังไม่อย่างนี้ ขอโทษทีคุณสาก คุณรวง คนแก่และนายบาบูน”

เขาเดินตามภรรยาเข้าไปในเต็นท์ประมาณสัก 5 นาทีเศษ ไมราก็กลับออกมาที่กองไฟและนั่งลงตรงหน้าพลางถอนใจว่า “หลับไปแล้ว ทอมผู้น่าสงสารความกังวลว่าการเดินทางของเราจะล้มเหลวทำให้ประสาทเขาไม่ดี มีใช้นิดหน่อย ฉันให้กินยา ตื่นขึ้นก็คงหาย” เกมสล็อตออนไลน์

ดร.สมิท ดูค่อยสบายขึ้นจริงในวันรุ่งขึ้นแต่เขาก็ไม่เป็น ดร.สมิท คนเก่าอีกต่อไป เงียบขรึมและไม่ค่อยพูดค่อยจาตลอดการเดินทาง จนกระทั่งไมราเองก็แสดงความหนักใจเพียงแต่ไม่พูดออกมาเท่านั้น อย่างไรก็ตามขณะที่หยุดพักหุงหาอาหารกลางวันกัน หล่อนเลี่ยงมานั่งลงข้างข้าพเจ้า เอ่ยขึ้นด้วยเสียงอ่อนใจว่า

“คุณสากคงจะเข้าใจดีกว่าใคร ๆ ที่ทอมเขาเปลี่ยนไปอย่างนั้นมันไม่ใช่เรื่องเจ้าป่าทำเขาอย่างคนแก่หรือพวกลูกหาบเข้าใจ แล้วก็ซุบซิบกันมันประสาทของเขาเท่านั้นเอง”

ข้าพเจ้า “ฉันเข้าใจและเห็นใจคุณหมอ, แหม่ม, แต่ฉันก็เข้าใจนิสัยในการเชื่อผีสางนางไม้และเจ้าป่าของพวกนั้นด้วย มันช่วยไม่ได้แต่ก็ไม่มีอันตรายอะไร ตราบใดที่ตาเกิ้นกับคุณเรืองและฉันยังอยู่พวกนี้จะไม่หนีหาย หรือทิ้งเราไปไหน กะเหรี่ยงพวกนี้ไม่เหมือนกับชาวป่าในทวีปอัฟริกาหรืออเมริกาใต้...”

ไมรา “ฉันขอบใจ คุณสากเป็นผู้ชายคนหนึ่งในผู้ชายน้อยคนที่ฉันเคยไว้วางใจ...นั่นอะไรกัน?”

เสียงร้องลั่นของ ดร.สมิทและกะเหรี่ยงลูกหาบทั้งหลายเป็นเหตุให้เรายุติการสนทนาไว้เพียงนี้ กระโดคลุกขึ้นยืนพลางหันหน้าไปก็พอดีต้นไม้ขนาด 3 กำ ต้นหนึ่งล้มครืนลงมาห่างออกไปทางขวามือ ไม่ถึง 5 ก้าว กิ่งของมันหวิดศีรษะเราไปนิดเดียว พ่อเฒ่าหัวหน้าบ้านเผโบมาคว้ามือลูกสาวของแกกระโดดไปทางหนึ่ง ร.อ.เรือง ยืนประทับปืนแต้ แต่ไม่กล้ายิง ตาเกิ้นวิ่งเข้าไปฉุดมือ ดร.สมิท ซึ่งยืนตะลึงอยู่ข้างกองไฟที่กระจายตรงมาทางไมรากับข้าพเจ้า ตรงหน้าเราออกไป กะเหรี่ยงลูกหาบทั้งหลายวิ่งสับสนอยู่ระหว่างขอนไม้ดำทะมึนสูงแค่เอวซึ่ง เคลื่อนไหวได้ป่าทั้งป่าในบริเวณนั้นสั่นสะเทือนเหมือนหนึ่งเกิดแผ่นดินไหว เพียงแต่มันไม่ใช่ขอนไม้อย่างที่เราเข้าใจแต่แรกและไม่ใช่แผ่นดินไหวอย่างที่ข้าพเจ้าคิด

ไมรา สมิท กอดแขนข้าพเจ้าไว้แน่นด้วยความตกตะลึงพรึงเพริดและลืมตัว พึมพําว่า “เจ้าป่าของกะเหรี่ยงพวกนั้นแสดงอภินิหารหรืออะไรกันแน่คุณสาก?”เกมสล็อตออนไลน์

ข้าพเจ้าฉายไฟกราดไปทางเสียงกิ่งไม้หักและต้นสักถล่มนั้นสั่นสะเทือนเหมือนจะล้มตามต้นแรกลงมา พิจารณาดูประกายมะเมื่อมของสิ่งที่เข้าใจว่าขอนไม้ซึ่งบิดตัวเลา ๆ อยู่ต่อหน้าห่างออกไปไม่ถึง 10 ก้าวก็ตอบว่า

“เร็ว ๆ แหม่ม, พาคุณหมอหลบไปทางโน้น ก่อนที่ต้นไม้เหล่านั้นจะล้มตามกันลงมาอีก”

ไมรา “บอกฉันก่อน ว่าอะไรกัน?”

ข้าพเจ้า “งู ซึ่งใหญ่อย่างที่ฉันหรือแหม่มและคุณหมอเองอาจจะ ไม่เคยเห็นมาเลยในชีวิต”

ไมรา สมิท มิได้พูดอะไรต่อไปอีกจนคำเดียว หล่อนผละจากข้าพเจ้าตรงเข้าไปที่สามีและตาเกิ้นภายในพริบตาต่อมา ทั้ง 3 คนก็วิ่งลับเนินข้างหลังไป ข้าพเจ้าเองยังคงถือไฟฉายจับอยู่ที่ศีรษะขนาดไหกระเทียมของอสรพิษตัวนั้น มองดูนัยน์ตาอันทึบของมันเหมือนถูกมนต์สะกด พลางก้าวเข้าไปช้า ๆ ร้องเรียก ร.อ.เรืองซึ่งยืนถือ .375 คู่มือของเขาอยู่ ข้างหน้าว่า “เล็งที่ก้านคอ คุณเรือง แล้วรีบหลบเข้าหาที่กำบัง ระวังหางของมันและต้นไม้เหล่านั้น”

พูดเกือบไม่ทันขาดคำเสียงระเบิดสนั่นก็ก้องไปทั้งป่า ภายในพริบตาต่อมานั้นเหตุการณ์หลายอย่างปรากฏขึ้นพร้อม ๆ กันจนข้าพเจ้าสังเกตแทบไม่ทันแม้กระสุนปืนของ ร.อ.เรือง นัดนั้นจะเข้าที่หมายและการระเบิดของมันทำให้เลือดกระจายเหม็นคาวคละคลุ้งไปทั่ว หัวอัน ใหญ่ที่ห้อยพับอยู่กับพื้นดินหางอันยาวและมหึมาขนาดลำตัวของงูยักษ์ตัวนั้นก็ยังคงดิ้นสะบัดเต็มแรงอยู่อีกพักใหญ่ ๆ ต้นไม้ขนาดเล็กถูกกวาดเตียนไป ต้นที่ใหญ่หน่อยก็สั่นสะเทือนเหมือนจะถอนรากโค่นลงเสียให้ได้ เสียงไม้หักโครมครามและเสียงพวกลูกหาบร้องด้วยความตื่นตระหนกตกใจ เมื่อพวกของมันคนหนึ่งถูกหางวัดกระเด็นไปหลายทอด ระคนปนกันไปอย่างน่าสยดสยองแต่ภายในชั่วอึดใจทุกสิ่งทุกอย่างก็ยุติมีแต่ชากอันปราศจากชีวิตของงูยักษ์ตัวนั้นกองอยู่เป็นภูเขาเลากา ซากของป่าที่ยับเยินและบรรดาลูกหาบที่รอดจากความแหลกลาญไปได้อย่างน่าอัศจรรย์ เกมสล็อตออนไลน์