November 5, 2020

JK-201105-03

MONEY RICH 88

ฆาตกรรมเหยื่อรายที่สอง 1(สล็อต)

พี่ซายะอายุมากกว่าผมสิบสามปี ดังนั้นปีนี้ควรจะอายุสักสี่สิบเอ็ด แต่อาจะเป็นเพราะไม่สบายจึงแลคล้ายคนอายุ50ไปแล้วจริง ๆ เขาผอมแห้งไปทั้งตัว ผิวหนังห่อหุ้มกระดูกน่าสงสารและดูช่างไร้ชีวิตชีวา ลูกกระเดือกเกลือกกลิ้งไปมาส่อเงามรณะ แต่สีหน้าของเขากลับฉายแววมุ่งมั่นเต็มเปี่ยม ยิ่งไปกว่านั้นยังมีแววแห่งความตั้งใจอันแรงกล้าราวกับกำลังต่อสู้กับอะไรบางอย่าง ทั้งที่เลิกหวังในชะตาชีวิตของตนแล้ว ว่าแต่รอยยิ้มแฝงด้วยเลศนัยเมื่อครู่หมายความว่าอย่างไรกันนะ

“ขอโทษที่ให้รอค่ะ นี่น้องทาซึยะ เชิญค่ะ” “ทาซึยะ มานี่ ทุกคนรออยู่ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว” คุณย่าอุเมะกับคุณย่าทาเคะนั่งอยู่ตรงหัวนอนของพี่ซายะเหมือนทั้งสองตัวเช่นเดิม แต่หนึ่งในนั้นชี้ไปที่นั่งข้างตัว ผมไม่รู้เลยว่าคนเรียกเป็นคุณย่าอุเมะหรือคุณย่าทาเคะ ผมเดินเขาไปนั่งตามที่ท่านบอกก้มหัวกลาย ๆ ไม่เจาะจงทำความเคารพใครเป็นพิเศษ

“ซายะ นี่ทาซึยะน้องชายเจ้าไง ตัวใหญ่โตแข็งแรงใช่ไหม ทาซึยะ นี่พี่ชาย” ผมก้มหัวโดยไม่ได้พูดอะไร พี่ซายะจ้องด้วยสายตากลืนกิน(สล็อต)แล้วเอ่ยด้วยเสียงค่อกแค่กมีเสมหะในคอว่า “เป็นผู้ชายแข็งแรงจริง ๆ ด้วย น่าแปลก สายเลือดทาจิมีผู้ชายแข็งแรงขนาดนี้ได้ด้วย ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เป็นเสียงหัวเราะแฝงแววร้ายกาจ พี่ซายะไอรุนแรงขณะหัวเราะ ทั้งเสียงไอและกลิ่นน่าขยะแขยงตลบอบอวลไปทั่วห้อง จนผมไม่สามารถทนเงยหน้าขึ้นได้ในที่สุดอาการไอของพี่สงบลง พี่หันหน้าไปทักทางคนที่นั่งอีกด้านว่า “น้องชิน เป็นอย่างไรบ้างล่ะ น้องชายแข็งแรงขนาดนี้กลับมารู้สึกโล่งใจขึ้นไหม ฉันเองก็วางใจ นอนตายตาหลับได้ว่ามีทายาทสืบสกุลดีอย่างนี้ คุณลุงซูเนะเล่าครับ ช่วยดีใจกับผมด้วยสิ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” พี่ซายะทำท่าจะไออีก คุณย่าคนหนึ่งจึงรีบเอาถ้วยจ่อปากให้ดื่ม ลูกกระเดือกพี่เกลือกกลิ้ง ดื่มน้ำเอื้อก ๆ จนสุดท้ายส่ายศีรษะไปมาแล้วเอ่ย

“พอแล้ว ไม่เอาแล้ว คุณย่าเรื่องมากจัง” พี่ซายะปฏิเสธเสียงแข็งแล้วหันมาทางผมอีก “ทาซึยะ จะแนะนำให้รู้จักนะ คนที่นั่งอยู่มุมโน้นคือ คุณลุงซูเนะเป็นหมอ พักหลังเห็นว่าใหมู่บ้านมีหมอเก่งกว่า แต่หากญาติกันหรือเธอเองถ้าไม่สบายอย่างน้อยให้คุณลุงท่านดูให้นะ คนนั่งข้าง ๆ นั่นคือน้องทาโร่ เป็นลูกพี่ลูกน้องเธอ กลับมาหมู่บ้านนี้โดยไม่มีทรัพย์สมบัติติดตัวมาเลย เธอเองต้องทำความรู้จักกันไว้ รู้ไหม เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม ต้องทำตัวให้ทุกคนรักไว้ ที่ต้องระวังไว้ก็คือ ต้องไม่ให้คนอื่นมาแย่งสมบัติของตระกูลทาจิไป” พี่ซายะเริ่มไอรงแรงขึ้นมาอีก อาการทรมานของเขาทำให้(สล็อต)ผมหายใจไม่ทั่วท้อง ขณะเดียวกันก็รู้สึกเหมือนมีสิ่งดำมืดคล้ายหมึกดำของปลาหมึกแผ่ซ่านอยู่ในท้อง ผมไม่รู้ว่าด้วยเหตุใดพี่ซายะจึงแสดงความเครียดแค้นอาฆาตต่อคุณลุงซูเนะหรือพี่ทาโร่อย่างออกนอกหน้า ญาติพี่น้องท้องเดียวกัน ทำไมจงต้องผูกใจเจ็บด้วย ตระกูลโบราณในบ้านนอกนี่ช่างเข้าใจยากจริง จนผมรู้สึกทั้งประหลาดใจ น่าละอาย และสลดหดหู่ในเวลาเดียวกัน อาจเป็นเพราะตื่นเต้นอาการไอของพี่ซายะจึงไม่หยุด ไอแล้วไออีก ไออยู่ตลอดถึงขนาดกลัวว่าจะหมดลมไปทั้งที่ยังไออยู่ ระหว่างไอมีเสียงเสมหะในคอดังเสียดแทงใจ ยิ่งไปกว่านั้นกลิ่นขยะแขยงเกินเกินบรรยายก็ยิ่งแรงขึ้นอบอวลไปทั่วบรรยากาศชื้นของหน้าฝน แต่ไม่มีใครยื่นมือเข้ามาประคองดูแลพี่ซายะเลยสักคน ฝาแฝดคุณย่าอุเมะกับคุณย่าทาเคะยังคงมองเฉยไปข้างหน้าไม่มองไปทางพี่ซายะเลย เป็นเพราะปลงกับชะตาชีวิตของพี่ซายะแล้วกระมัง ช่างเย็นชากันเหลือเกิน พี่ฮารุซึ่งนั่งอยู่ตรงท้ายสุดก้มหัว ไหล่สั่นเทาเล็กน้อย ผมหันไปมองดู เห็นตั้งแต่คอไปถึงใบหน้าด้านข้างของเธอแดงเป็นไฟ อาการทรมานสาหัสของพี่ซายะคงยิ่งทำให้เธอไม่อาจเงยหน้าขึ้นได้กระมัง

คุณลงซูเนะ...ผมมารู้ทีหลังว่าชื่อจริงท่านคือ ซูเนะมิ... ท่านอายุประมาณหกสิบปี ผอมเห็นแต่หนังหุ้มกระดูก ตาเป็นประกาย ผมขาวสลับดำ ท่าทางเป็นคนแข็ง ๆ ท่านเฝ้ามองอาการไอของพี่ซายะอย่างไม่กระพริบตาอยู่แต่ไกลโดยตลอด ถ้าสายตานั้นสามารถฆ่าคนได้ พี่ซายะคงตายด้วยความทรมานไปในพริบตาแล้ว รูปหน้าเรียวยาว จมูกโด่งของคุณลุงชวนให้ผมคิดว่าในวัยเด็กท่านคงหน้าตาหล่อเหลา และยิ่งอายุมากขึ้นก็ยิ่งน่าเกรงขามขึ้นไปอีก เวลานั้นใบหน้าของคุณลุงซูเนะมีเพียงรอยยิ้มเยาะอันบ่งบอกถึงความเคียดแค้นและสมน้ำหน้า

พี่ทาโร่... (สล็อต)ตอนแรกตั้งแต่ผมเข้ามาในห้องนี้ ผมระวังคนนี้มากที่สุด แต่ทำอย่างไรผมก็เดาใจคนผู้นี้ไม่ได้เลย อายุเขาคงพอ ๆ กันกับพี่ฮารุ รูปร่างใหญ่ เจ้าเนื้อ ผิวขาว ผมตัดสั้นเกรียน เขาสวมเสื้อขนสัตว์ซอมซ่อดูแล้วรู้ทันทีว่าเพิ่งกลับมาจากทหาร แต่หนวดเครายาวเกะกะรกรุงรัง เป็นอย่างที่มิโกะเคยพูดไว้ครั้งหนึ่งว่าปล่อยตัวจนโทรม

ดังที่บอกไว้เมื่อครู่ ผมเฝ้าสังเกตสีหน้าคนผู้นี้ตั้งแต่ตอนเข้ามาในห้อง ถ้าเป็นไปได้ผมอยากลองอ่านสีหน้านั้น แต่อ่านไม่ออกเลย ชายคนนี้กอดอกเงียบตาไม่ขยับสักนิด เขาเงียบเฉยและหันหน้าออกไปข้างนอกตลอดเวลา มองจากมุมหนึ่งอาจรู้สึกว่าเขาแกร่งไม่กลัวใคร แต่ถ้ามองอีกแง่หนึ่งผมกลับสงสัยว่าเขาอาจหมด(สล็อต)อาลัยตายอยากก็เป็นได้