JK-201105-06

MONEY RICH 88

คืนที่นอนไม่หลับ 2 slot

หอพักมหาวิทยาลัยเทียนซู จิ้วมาไกเดินลัดเลาะตามมุมมืดหลบเลี่ยงกล้องวงจรปิด จนมาถึงหลังหอพัก เขาก็หยิบแผ่นจารึกออกมา 3 ใบก่อนที่จะเผาไหม้กลายเป็นขี้เถ้าปกคลุมทั่วร่าง เขาตั้งสมาธิเร่งพลังจิตวิญญาณ ขี้เถ้าที่ลอยล้อมรอบ เร่งความเร็วในการหมุนวนอย่างรุนแรง ก่อนที่เขาจะปีนขึ้นไปที่ชั้น 3 ที่เป็นห้องของเขาและพลักหน้าต่างที่เขาเปิดเตรียมไว้เข้าไปอย่างรวดเร็ว จากมุมมองของกล้องวงจรปิดจะเห็นแค่เพียงเงาวูบหนึ่งที่ไม่มีอะไรพิเศษเท่านั้น

ทันทีที่เข้าห้องเขาก็ถอดเสื้อโค้ทสีดำ ก่อนที่จะเข้าห้องน้ำชำละร่างกายจนสะอาดเรียบร้อย เมื่อออกมาก็กวาดตาสำรวจห้องอย่างพอใจ เขาทำลายอุปกรณ์ทุกอย่างเรียบร้อย รวมถึงกล่องสมุนไพรต่างๆ ที่เขาเอาไปทิ้งในตอนเช้า และกล่องใส่อุปกรณ์วาดข่ายอาคม ที่เขาตีเนียนทิ้งไว้ที่บ้านใครก็ไม่รู้ ซึ่งเขาแน่ใจว่า คนที่บ้านนั้นต้องไม่พูดเรื่องกล่องใส่อุปกรณ์ข่ายอาคมออกมา เพราะมันไม่น่าจะเชื่อมโยงกับเหตุการณ์เหนือธรรมชาติได้เลย และเพื่อความแน่ใจเขาจึงใส่ยาโอสถเอาไว้ต้องรู้ก่อนว่ายาโอสถถูกสุด ราคาขั้นต่ำก็ 1,000 เครดิตแล้ว สำหรับครอบธรรมดาเงินจำนวนนี้ slot สามารถนำไปใช้ได้หลายวันคนที่บ้านนั้นอาจจะคิดจริง ๆ ว่ามีคนมาตอบแทนบุญคุญ แม้คนในบ้านจะไม่มีใครเคยช่วยหญิงสาวก็ตาม พวกเขาก็คงไม่ตามหาคนที่ทิ้งของราคาแพงไว้ให้ ดังนั้นเขาแน่ใจว่าไม่มีใครสืบตามรอยมาได้แน่

น่าเสียดายที่เขายังไม่สามารถใช้พลังไฟได้ ไม่อย่างนั้นการทำลายหลักฐานมันจะง่ายกว่านี้ ไม่ต้องทำอะไรยุ่งยากวุ่นวาย เมื่อตรวจสอบจนแน่ใจแล้ว เขาก็ขยี้ชุดนอนตัวเองเล็กน้อย ให้ดูยับเหมือนคนนอนมานานแล้ว ก่อนที่จะทิ้งตัวลงบนเตียง เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ ก็มีเสียงเปิดประตูเข้ามา พร้อมเสียงพูดคุยเสียงดัง “ทำไมพวกเราไม่เข้าไปสำรวจเหตุการณ์เหนือธรรมชาติละพี่ใหญ่” จูเหวินพูดด้วยน้ำเสียงเสียดาย “พวกเราอยู่แค่ขั้นผิวหนัง เข้าไปก็เป็นแค่ตัวประกอบเล็ก ๆเท่านั้น ข้างในมันต้องชุนนุมวุ่นวายแน่นอน พวกเราไม่จำเป็นต้องเสี่ยงเขาไปเจ็บตัวหรอก”หวังเสี่ยวเปาพูดอย่างจริงจังก่อนที่เขาจะเปิดไฟห้อง “อ่าวน้องเล็กมานอนที่นี่เหรอวันนี้” เจินหูพูดขึ้นอย่างแปลกใจ จิ้วมาไกแกล้งทำเป็นพึ่งตื่น ยันตัวลุกขึ้นมาขยี่ตาเล็กน้อย ก่อนที่จะถาม “พวกพี่ใหญ่กลับมากันแล้วเหรอ วันนี้ไม่ได้ไปอาคารบ่มเพาะ?” “อ่า พวกเราไปทำธุระที่อื่นมา วันนี้เลยไม่ได้ไป” เจินหูอ้อมแอ้มตอบเล็กน้อย ก่อนที่จะขอตัวไปอาบน้ำ

“น้องเล็ก นายนอนต่อเถอะ เดียวพวกฉันอาบน้ำก็เข้านอนแล้ว” จูเหวินพูดขึ้นก่อนที่ จะเดินไปทำอะไรกุกกักที่เตียงของตัวเองส่วนหวังเสี่ยวเปาเดินหายเงียบไปที่ระเบียบ เห็นการหลบหน้าเหมือนหนีความผิดของทั้ง 3 คนแล้ว จิ้วมาไกกระตุกยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนที่จะทิ้งตัวลงนอน ในใจท่องเคล็ดบ่มเพาะจิตวิญญาณหัวใจพิสุทธิ์ แม้จะลำบากไปบ้างที่ไม่ได้นั่งบ่มเพาะ แต่ด้วยประสบการณ์และความเคยชิน ทำให้ไม่นานก็สามารถสงบจิตบ่มเพาะจิตวิญญาณได้ slot

หลายชั่วโมงต่อมา ภายในห้องนอกจากจิ้วมาไกที่นอนหลับแล้ว คนอื่นต่างก็นั่งสมาธิบ่มเพาะพลังอย่างขยันขันแข็ง

มันเป็นภาพที่คุ้นเคยอย่างมากในอดีต เขาไม่ใส่ใจในการณ์บ่มเพาะ ทำให้หลังจากศึกษาตำราเสร็จแล้วเขาก็จะล้มตัวนอน ส่วนทั้งสามคน ก็จะนั่งสมาธิบ่มเพาะพลังอยู่บนเตียง ปึ้ง ปึ้ง ปึ้งงง เสียงเคาะประตูดังขึ้น เรียกสติจากคนในห้องให้มองหน้ากันด้วยความงุงงง ดึกขนาดนี้แล้วใครยังจะมาหาพวกเขาอีก หวังเสี่ยวเปา เป็นพี่ใหญ่จึงเป็นคนลุกจากเตียงเดินไปเปิดประตู เมื่อเปิดประตู หวังเสี่ยวก็ต้องแปลกใจ เพราะเบื้องหน้าของเขา เป็นหญิงสาวในชุดโค๊ทยาวสีน้ำตาลเข้ม ใบหน้างดงามราวรูปสลัก รูปร่างสูงโปร่ง ขาเรียวยาวชวนมอง แค่มองแวบเดียว เขาบอกได้เลยว่าหญิงสาวเบื้องหน้า สามารถเทียบได้กับเทพธิดาหลานจูเบิง สาวงามอันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัยเทียนซู ติดที่ใบหน้าของหญิงสาวนั้น เย็นชาราวกับจะแช่แข็งผู้คน ทำให้ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ หืม…เดียวก่อนนะ ที่นี่มันหอพักชายไม่ใช่เหรอ!

เมื่อได้สติหวังเสี่ยวเปาก็เอ่ยปากถามขึ้น“คุณเป็นใคร ที่นี่มันหอพักชายนะ!”หญิงสาวเมินเฉยอย่างสิ้นเชิง เธอพลักร่างอ้วนใหญ่ของหวังเสี่ยวเปาออกด้านข้างอย่างง่ายดาย ทั้งที่น้ำหนักตัวของหวังเสี่ยวเปานั้น 150 กิโลกรัม เธอก้าวยาวๆ เข้ามาด้านในห้อง ก่อนที่จะกวาดตามองสำรวจรอบห้อง โดยไม่สนใจเจ้าของห้องเลยแม้แต่น้อย เจินหูและจูเหวินผุดลุกจากเตียง เดินไปทางหวังเสี่ยวเปาแล้วถามเสียงเบา“เธอเข้ามาที่นี่ได้ยังใง?” “ฉันก็ไม่รู้” หวังเสี่ยวเปาส่ายหัวเบาๆ

“เราเรียกยามมาดีไหม” เจินหูเสนอขึ้น สายตาจับจ้องร่างงดงามอย่างเหม่อลอย พลางกลืนน้ำลายอึกใหญ่ slot

จิ้วมาไกแกล้งทำเป็นพึ่งตื่น เมื่อเห็นว่ามีหญิงสาวยืนอยู่เขาแกล้งตกใจ กระโดดลงจากเตียงก่อนที่จะไปยืนอยู่กับคนอื่น“พี่ใหญ่สาวงามนี่เป็นใครกัน?” หวังเสี่ยวเปาส่ายหัวเบาๆ สีหน้าของเขาตอนนี้ว่างเปล่าสุดๆจิ้วมาไกลอบสำรวจหญิงสาว ที่กำลังเดินวนรอบห้องของเขา เมื่อเห็นกำไลข้อมือสีดำทองมีลวดลายมังกรลี้ลับ เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนที่จะคลายออกอย่างรวดเร็ว หญิงสาวสำรวจห้องอยู่ครู่หนึ่ง แล้วตวัดสายตาคมกริบ สำรวจร่างของพวกเขา ก่อนที่จะถอนสายตาออกไปมองทางอื่น โดยที่ไม่ยอมเปิดปากพูดอธิบายอะไรออกมาซักครึ่งคำ “น่ากลัวชะมัด” จูเหวินตัวสั่นระริก เมื่อหญิงสาวมองสำรวจร่างของเขาเมื่อครู่ มันเหมือนกับว่าเขาถูกมองลึกเข้าไปในจิตใจ