JK-201013-06

MONEY RICH 88

อัจฉริยะไร้ค่า 2 สล็อต

นับตั้งแต่เวลาที่โลกเลื่อนเข้าสู่ยุครุ่งอรุณ เวลาก็ผ่านไป 9 ปี ความเข้าใจในการบ่มเพาะพลังของผู้คนมีมากขึ้น และได้มีการจัดระดับการบ่มเพาะพลังที่คนทั้งโลกเข้าใจสล็อตโดยระดับการบ่มเพาะเริ่มแรกเรียกว่าระดับสร้างฐาน

ระดับสร้างฐาน แบ่งเป็น 9 ขั้นหลัก แต่ละขั้นมี 3 ขั้นย่อย(ต้น กลาง สูง) รวมเป็น 27 ขั้นสร้างฐาน

ขั้นที่ 1 ผิวหนัง ขั้นที่ 2 กล้ามเนื้อ ขั้นที่ 3 เส้นเอ็น ขั้นที่ 4 อวัยวะภายใน ขั้นที่ 5 กระดูก ขั้นที่ 6 โลหิต ขั้นที่ 7 ไขกระดูก ขั้นที่ 8 ชีพจร ขั้นที่ 9 หลอมปราณ สล็อตณ ปัจจุบันผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งที่สุดอยู่ในขั้นสูงสุดและสร้างพลังปราณ… ระดับลมปราณขั้นต่อมาคือ ปราณที่ก่อกำเนิด ปราณปฐพี ปราณนภาเวลาเดินไปเกือบ 1 ชั่วโมง จิ้วมาไกก็ต้องถอนหายใจอย่างแผวเบา เขาจัดระเบียบข้อมูลต่างๆในหัวอย่างรวดเร็วในตอนนี้ร่างกายของเขาอ่อนแออย่างมาก ทำให้เมื่อใช้ความคิดมากๆจะเกิดอากาศเจ็บเล็กน้อย

กริ้ง ๆ“วันนี้พอแค่นี้นะครับ คาบต่อไปเราจะมาเรียนเรื่องของการ สร้างโลกจำลองและโลกเสมือนขึ้นมาเอง วันนี้เลิกกันได้แล้ว”อาจารย์พูดรวดเร็ว แตกต่างจากท่าทางอันเบื่อหน่ายตอนบรรยายลิบลับ เมื่อพูดเสร็จเขาก็เดินออกจากห้องไปทันทีราวกับเหาะนักศึกษาที่นั่งเรียนอยู่ต่างลุกขึ้นและแยกย้ายกันออกจากห้องเรียน

จิ้วมาไกค่อยๆยันตัวลุกขึ้น เดินก้าวยาวๆออกจากห้องเรียน ท่าทางของเขา เหมือนจะพยายามสะกดข่มอารมณ์บางอย่างอยู่“นั้นมัน‘อัจริยะ’ไม่ใช้เหรอ”สล็อต

“จุจุ ตอนนี้คงจะเอ้ยว่าอัจฉริยะไม่ได้แล้วละ เพราะมันกลายเป็นคนพิการไปแล้ว” “ใช่ ตอนนี้ตำหนักยุทธและพลังของมัน ถูกทำลายลงไปแบบไม่สมบูรณ์ เศษชิ้นส่วนตำหนักยุทธ ตกค้างในร่างกาย เขาไม่สามารถฟื้นฟูตำหนักยุทธที่เสียหายและไม่สามารถสร้างตำหนักยุทธใหม่ได้ ตอนนี้มันก็ไม่ต่างจากคนพิการ เป็นขยะชิ้นหนึ่งเท่านั้น”

“โชคร้ายจริง ๆเลยนะ ที่ต้องกลายเป็นคนพิการ แม้ว่าเขาจะฉลาดแค่ไหนก็ตาม แต่ในยุคสมัยนี้ ถ้าไม่สามารถบ่มเพาะพลังได้ มันก็เป็นแค่อัจฉริยะไร้ค่าคนหนึ่งเท่านั้น”

เสียงกระซิบดังขึ้น ทันทีที่จิ้วมาไกเดินออกจากห้องเรียน เขาไม่สนใจคนที่กำลังซุบซิบกันอยู่ เขาเดินอย่างรวดเร็ว ไปตามระเบียงอาคาร ระหว่างทางก็มีผู้คนพูดคุยเกี่ยวกับเขาไม่ขาดสาย แต่เขาก็ขี้คร้านเกินจะสนใจ

เพราะสิ่งที่ทำให้ชะตาชีวิตของเขาในอดีตพินาศย่อยยับ กำลังจะเกิดขึ้น ทำให้เขาต้องตั้งสติข่มอารมณ์ที่เดือดดาลของตัวเองให้เย็นลง…สล็อต

เดินลงมาถึงชั้นที่ 1 ในขณะที่กำลังเดินออกจากอาคารเรียน เขาก็พบกับหญิงสาวสูงโปร่ง ในชุดเดรสแขนยาวสีฟ้าอ่อน หุ่นสวยได้สัดส่วนราวกับนาฬิกาทราย ผิวขาวราวกับหยกขาวเนื้อดี ขาเรียวยาว ผมดำยาวสลวย ใบหน้ารูปไข่ คิ้วโก่งโค้งราวคันศร ดวงตาเรียวราวดวงตาหงส์ จมูกโด่งเข้ารูป ริมฝีปากชมพูอ่อน พูดได้ว่าทุกส่วนของหญิงสาวคือศิลปะชิ้นเอกของโลก เมื่อเธอยืนอยู่หน้าอาคารเรียนแสงของดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน กระทบร่างงามเปล่งประกายระยิบระยับ สวยงาม น่าหลงไหล ราว เทพธิดา หลานซูเอิ่งสาวงามอันดับ 1 ของ มหาวิทยาลัยเทียนซู หญิงสาวที่นอกจากรูปร่างหน้าตาจะงดงามไร้ที่ติแล้ว ชาติตระกูลและความสามารถด้านการบ่มเพาะและวิชาการก็ไร้ที่ติ ไม่ยิ่งหย่อนไปมากกว่ากันเลย รวมถึงนิสัยอันแท้จริงของเธอนั้น ช่างอบอุ่น อ่อนโยน ไร้เดียงสา เรียกได้ว่าเธอเป็นเทพธิดาในคราบมนุษย์ ในอดีต หลานซูเอิ่งบังเอิญมาทานอาหารที่ร้านอาหารครอบครัวของเขา ทำให้พวกเขาทั้งสองคนรู้จักกันโดยบังเอิญ และเธอก็ได้ติดใจรสชาติในการทำอาหารของเขา จนกลายเป็นขาประจำที่ร้าน และจากนิสัยของเธอ เธอไม่คิดอะไรมากนักเรื่องการคบหาเพื่อนต่างเพศ ทำให้เขาและเธอกลายเป็นเพื่อนกัน สล็อต

เขาในตอนนั้นคิดแค่ว่า ตัวเองโชคดีที่ได้เป็นเพื่อนกับสาวงาม โดยที่ไม่คิดเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต…

เมื่อเดินออกจากอาคารเรียน หลานซูเอิ่งก็เห็นจิ้วมาไกเดินออกมาพอดี เธอยกยิ้มงดงามราวดอกไม้บาน จนผู้คนชะงักงันราวกับถูกสะกด

“จิ้วมาไกวันนี้นายกลับมาเรียนแล้วเหรอ”

อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด จิ้วมาไกเผลอกระตุกยิ้มแผ่วเบา ก่อนที่จะรีบเก็บซ่อนอย่างรวดเร็ว เขาเดินไปหาหญิงสาวอย่างช้าๆ สล็อต

หลานซูเอิ่งแปลกใจเล็กน้อย ปกติจิ้วมาไกจะต้องรีบเข้ามาหาเธออย่างกระตือรือล้น ไม่ได้แสดงท่าทางเย็นชาแบบนี้ หรือว่าเพราะการถูกทำลายตำหนัก ลักษณะนิสัยก็จะเปลี่ยนไปเลย เมื่อคิดถึงตรงนี้ ใบหน้าอันงดงามก็โศกเศร้าขึ้นมาทันทีการเปลี่ยนแปลงแค่เล็กน้อย ทำให้ผู้คนที่ยืนดูอยู่ห่างๆ รู้สึกเศร้าเสียใจขึ้นมา พลางจ้องเขม่งมองจิ้วมาไกอย่างดุร้าย บังอาจทำให้สาวงามเสียใจ แกมันผู้ชายน่ารังเกียจ สล็อต

จิ้วมาไกที่ตอนแรกคิดว่าตัวเองตั้งสติได้ดีแล้ว ก็อดที่จะเลิกคิ้วขึ้นมาไม่ได้

แค่เปลี่ยนสีหน้า อารมณ์ของผู้คนก็เปลี่ยนตาม ตัวเขาในอดีตก็หลงมัวเมา ไปกับการแสดงออกที่แสนบริสุทธิ์ของอีกฝ่าย จนโงหัวไม่ขึ้น

ถ้าเขาไม่ใช้คนที่มาจากอนาคต มีประสบการณ์ชีวิตมากกว่า 100 ปี เขาคงตายอย่างโง่งมโดยที่เขาไม่รู้ตัว