JK-201105-04

MONEY RICH 88

ฆาตกรรมเหยื่อรายที่สอง 2(สล็อตเกมส์ออนไลน์)

ข้าง ๆ พี่ทาโร่มีโนริผู้เป็นน้องสาวนั่งอยู่ ผมมองหน้าเธอแวบแรกก็ตัดสินว่าเธอเป็นหญิงน่าเกลียด มนุษย์เรามักผันแปรไปตามความสัมพันธ์ด้านผลประโยชน์ ถ้าเธอสวย ผมคงเห็นใจมาก และคงรู้สึกผิดในเรื่องบาปที่พ่อก่อไว้ แต่เธอไม่ค่อยสวยนัก ผมไม่เพียงไม่รู้สึกผิดแต่กลับโล่งอกด้วยซ้ำ โนริมองทุกคนไปรอบ ๆ ด้วยใบหน้าว่างเปล่า จะว่าไร้เดียงสาก็อาจใช่แต่สีหน้าว่างเปล่านั้นคงมิได้มาจากความไร้เดียงสาอย่างเดียวแน่ โนริเป็นหญิงหน้าผากกว้าง แก้มตอบ เข้าใจแล้ว เป็นไปตามที่มิโกะพูดไว้เลยว่า อย่างไรก็ดูไม่ออกว่าอายุห่างจากผมปีเดียว ไม่ได้หมายความว่าเธอดูเก

ด็ก แต่เธอยังไม่เป็นสาวต่างหาก ถ้ามองร่างกายอันอ่อนแอของเธอเพียงแวบเดียวก็รู้ว่าเธอคงคลอดก่อนกำหนด เธอทำหน้าแปลกใจมองหน้าทีละคนไปรอบ ๆ แล้วพลันสายตานั้นก็มาหยุดที่ผม ก่อนนิ่งค้างไปในที่สุด โนริไม่หลบตาทว่ากลับจ้องมองผมด้วยสายตาว่างเปล่าเป็นการจ้องแบบไร้เดียงสาด้วยความแปลกใจเท่านั้น

พี่ซายะไม่หยุดไอง่าย ๆ ระหว่างไอมีเสียงฟืดฟาดคล้ายเสียงเป่าขลุ่ยทิ่มแทงกระดูกอย่างเจ็บปวดยิ่งขึ้น แต่กระนั้นก็ยังไม่มีใครเอ่ยอะไร บรรยากาศอันน่าอึดอัดทรมานแผ่กระจายปกคลุมไปทั่ว ทันใดนั้นพี่ซายะก็โบกมือขึ้น “บ้า! บ้า! ฉันทรมานขนาดนี้แต่ไม่เห็นมีใครช่วยอะไรเลย บ้า ๆ ๆ...” ขณะนั้นอาการไอของพี่ซายะยิ่งรุนแรงขึ้นอีก มองไปเห็นเหงื่อเย็นเปียกชุ่มอยู่ตามบริเวณขมับ “ยา...ขอยา...ยา...ใครช่วยเอายา...” ฝาแฝดคุณย่าอุเมะกับคุณย่าทาเคะมองหน้ากันและผงกหัวเบา ๆ หนึ่งในฝาแฝดนั้นเปิด(สล็อตเกมส์ออนไลน์)กล่องเล็ก ๆ ตรงหัวนอน หยิบเอากระดาษยาที่พับเป็นซองอยู่ข้างในออกมาหนึ่งห่อ อีกคนเตรียมน้ำ “เอ้า ซายะ ยา” ศีรษะพี่ซายะบนหมอนยกขึ้นตาเสียงนั้น ปากหันไปทางถ้วยน้ำ ผมไม่รู้ว่าพี่คิดอย่างไรจึงหันมาทางผม “ทาซึยะ นี่เป็นยาของคุณลุงซูเนะ มาดูสิ ได้ผลชะงัดเลย” เวลานั้นพี่ซายะคิดอะไรอยู่หรือถึงได้พูดเช่นนั้นออกมา จนบัดนี้ผมก็ยังไม่รู้เจตนาแท้จริงของพี่ซายะ อาจเป็นเพียงการประชดคุณลุงซูุเนะกระมัง แต่ออกออกจะเป็นคำพูดที่ตรงเกินไปและมีความหมายสยดสยองด้วยพี่ซายะดื่มยาจากคุณย่าแล้วฝังหน้าลงกับหมอนครู่หนึ่ง อาการไอหยุดไปอาจเป็นเพราะล้าจากเมื่อครู่ ไหล่บาง ๆ จึงกระเพื่อมอย่างแรงแต่ค่อย ๆ สงบลงพลอยทำให้ผมรู้สึกโล่งใจขึ้น แต่ทันใดนั้นร่างของพี่ซายะกลับเกร็งกระตุกอย่างแรง “หาย..หายใจ..ไม่ออก...น้ำ...” พี่ซายะคลานออกมาจากที่นอน มือทั้งสองกุมบริเวณคอ ความหวาดกลัว(สล็อตเกมส์ออนไลน์)จากอาการนี้ยังเทียบไม่เท่ากับอาการไออย่างทรมานเมื่อครู่ ผมพลันนึกถึงตอนคุณตาสิ้นใจขึ้นมาขนลุกไปทั่วร่าง “อ้า คุณย่า พี่ซายะ...” คุณย่าทั้งสองเองก็ดูจะตื่นตระหนกกับอาการทรมานไม่เหมือนทุกครั้งของพี่ซายะ พวกท่านลนลานเอาน้ำให้ดื่ม แต่พี่ซายะดื่มไม่ได้แล้ว ได้ยินเพียงเสียงฟันกระทบปากถ้วยดังกึกกัก

“ซายะ นี่ ทำใจดี ๆ น้ำ เอ้า น้ำ” พี่ซายะทำท่าปัดมือนั้น มือจิกลำคออยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดมีเลือดไหลออกมาจากปากเละปลอกหมอนสีขาว แล้วร่างของเขาก็ไม่ขยับเขยื้อนอีกเลย

นึกขึ้นมาตอนนี้ผมยังรู้สึกกลัวอยู่เลย เวลานั้นผมรู้สึกราวกับมีสิ่งเลวร้ายคล้ายหมอกสีดำสนิทท่วมท้นหลั่งไหลอยู่ในห้องด้านในชั้นลอยอันมืดสลัว ประหนึ่งมีอันตรายประชิดตัว กระตุ้นให้ผมอยากวิ่งหนีออกไปจากตรงนั้นในทันที ท่านผู้อ่านทั้งหลาย ถ้าอยากหัวเราะความขี้ขลาดของผมก็เชิญเถอะ นี่ไม่ใช่การเห็นความตายครั้งแรกแล้ว ผมเห็นทั้งคุณตาและพี่ชายว่าเมื่อปรากฎตัวต่อหน้าผมแล้ว ครู่ถัดมากลับต้องตายด้วยความทุรนทุรายน่ากลัว ยิ่งไปกว่านั้นการตายของพวกเขาทั้งคุณตาและพี่ชายยังเหมือนกันอีกด้วย็็ดเ้ื่

โดนวางยา... ย่อมเป็นธรรมดาที่ผมจะพลันแวบคิดไปถึงเรื่องนั้น แต่คนอื่น ๆ กลับเงียบสงบ คุณลงซูเนะฉีดยาสองสามเข็มแล้วส่ายหน้าไปมาอย่างสิ้นหวัง “สิ้นล้มแล้ว ตื่นเต้นเกินจนเป็นการเร่งปลิดชีวิตตัวเอง” ผมตกใจหันกลับไปมองหน้าคุณลุงและมองไปรอบ ๆ (สล็อตเกมส์ออนไลน์)อย่างสลดใจที่ทุกคนไม่สงสัยอะไร แต่ยอมรับคำพูดนั้นแต่โดยดี แม้คุณลุงซูเนะจะพยายามเอ่ยอย่างเป็นปกติ แต่ผมรู้ว่าคำพูด ‘สิ้นลมแล้ว’ ของเขานั้นสั่นเล็กน้อย...และรู้อีกว่าคุณลุงเห็นผมมองอยู่จึงลนลานก้มหน้า...ทั้งคำพูดสั่นเครือ ทั้งท่าทางลนลานตอนผมมองหน้าคุณลุง มันไม่ธรรมดาแน่นอน คุณลุงซูเนะต้องรู้อะไรบางอย่าง ผมเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจลึก ๆ ผมไม่สามารถจับความรู้สึกของพี่ทาโร่ในเวลานั้นได้เลย เขาไม่เหมือนคุณลุงซูุเนะ ตอนพี่ซายะทุรนทุราย พี่ทาโร่ยังพอมีอาการตกใจให้เห็นอยู่บ้างแต่จากนั้นเขาจ้องมองหน้าพี่ซายะสิ้นลมไปโดยเงียบเฉย ส่วนโนริน้องสาวก็ตาโตว่างเปล่าแบบไร้เดียงสา

ผมอยากตะโกนออกมาจริง ๆ แต่คำพูดจุกอยู่ในคอ ‘ไม่ใช่ ไม่ใช่นะ ไม่ใช่การตายธรรมดา ต้องถูกใครวางยาเหมือนเหมือนกับคุณตาแน่’ แต่ผมไม่ได้ตะโกน ผมกลืนคำพูดที่จุกอยู่ลงไปในที่สุด