JK-201011-03

MONEY RICH 88

ชิซุมะกับสุเกะคิโย 1 (สล็อตเกมส์ออนไลน์)

เคนตะยิ้มพลางพูดว่า "เปล่าครับ คุณคิโย ผมไม่ได้ตั้งใจจะหลอกคุณเลย แค่อยากจะให้แน่ใจเรื่องนั้น เท่านี้คุณก็ช่วยผมได้เยอะแล้วครับ ว่าแต่คุณคิโยครับ คดีวากาบายาชินั้นยังไม่แน่ว่าจะเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมบ้านฮานามิหรือเปล่า แต่ตามความคิดผม เป็นฆาตกรคนเดียวกันแน่ แต่คดีนั้นเอาไว้ก่อนเถอะครับ เรากลับมาที่คดีฆาตกรรมคิโยตัวปลอมดีกว่า เขาถูกฆ่าตายในช่วงสี่ทุ่มถึงห้าทุ่มคืนวันที่ 12 และหลังจากนั้นอีกหนึ่งชั่วโมงศพถูกเอาไปปักกลับหัวในทะเลสาบ คุณคิโยครับ เวลานั้นคุณอยู่ที่นี่ ที่เมืองนามิหรือเปล่าครับ

" คิโยเงียบ เขาจะไม่เปิดปากอีกแล้วไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหรือมีอะไรเข้ามา เคนตะยิ้มพลางสั่นกระดิ่ง บ่าวหญิงเข้ามาตามเสียงกระดิ่ง

"เอ้อ เธอช่วยไปพาคนที่รออยู่ด้านโน้นเข้ามาหน่อย" บ่าวหญิงออกไปครู่หนึ่ง แล้วพาชายสองคนกลับมา คนหนึ่งสวมเสื้อคอตั้งสีดำ อีกคนสวมชุดทหารผ่านศึกสีกากี ทั้งคู่ยังหนุ่ม สารวัตรเลิกคิ้วด้วยความสงสัย

"สารวัตรครับ ขอแนะนำ คนนี้ชื่อคุณเคจิ ทำงานสถานีนามิบน เป็นคนยืนรับตั๋วในทางออกช่องเก็บตั๋ว ตอนที่รถไฟจากชินจูกุมาถึงสถานีนามิบน เวลาสามทุ่มห้านาทีคืนวันที่ 13 อีกคนชื่อคุณริวตะเป็นคนขับรถถีบรับจ้างคอยผู้โดยสารอยู่หน้าสถานีในช่วงเวลาเดียวกัน เอาล่ะ คุณอุเอดา คุณโองิจิ จำคนคนนี้ได้ไหม" เคนตะชี้ไปทางคิโย ชายทั้งสองพยักหน้า

"คนนี้น่ะหรือ..." เคจิ พูด "เป็นผู้โดยสารคนเดียวที่ลงจากรถไฟขบวนโตเกียวที่สถานีนามิบน เวลาสามทุ่มห้านาทีในคืนวันที่ 13 ครับ คืนนั้นหิมะตกหนัก ผมจำได้เพราะว่าท่าทางเขาดูแปลกๆ ตั๋วที่ได้รับมาก็ของสถานีชินจูกุครับ"

ริวตะ โองิจิคนขับรถถีบรับจ้างเสริมว่า "ผมก็จำได้ครับ ตอนรถไฟขบวนสามทุ่มห้านาทีคืนวันที่ 13 มาถึง ผมรอผู้โดยสารอยู่หน้าสถานี ผู้โดยสารที่ลงจากรถไฟขบวนนั้นมีน้อยมากครับ...ผมเรียกเขาให้นั่งรถถีบแต่เขาไม่พูดอะไร เอาแต่เดินก้มหน้าย่ำหิมะ ครับ ไม่ผิดแน่ เพราะคืนนั้น(สล็อตเกมส์ออนไลน์)หิมะตกหนักครับ"

"อ้อ งั้นหรือ ขอบใจนะ ทางตำรวจอาจจะเรียกมาถามอีก วันนี้แค่นี้แหละ..." ทั้งสองเดินออกไป เคนตะหันไปทางสารวัตร

"เช้านี้ผมเอารูปถ่ายคุณคิโยไปลองถามที่สถานีนามิบนดู ผมติดใจทรงผมของคุณคิโยน่ะครับ คงเพิ่งตัดมาได้แค่สามสี่วันเท่านั้น คุณคิโยไม่มีทางตัดผมแถวนี้แน่ เพราะถ้าเข้าร้านตัดผมย่อมปิดหน้าไม่ได้ ถึงตัวช่างตัดผมจะไม่รู้จักคุณคิโย แต่ไม่ได้แปลว่าลูกค้าในร้านจะไม่รู้จัก เพราะฉะนั้นถ้าคุณคิโยคิดจะตัดผม เขาจะต้องตัดที่อื่นซึ่งไม่ใช่แถวนี้ ผมอยากรู้ว่าเขามาถึงที่นี่เมื่อไหร่ จึงลองไปถามที่สถานีดู ผมคิดว่าคุณคิโยไม่จำเป็นจะต้องซ่อนหน้าอีก เพราะคุณคิโยสวมชุดทหารผ่านศึก ตอนนี้คนนามิทุกคนต่างรู้ดีว่าตำรวจกำลังตามตัวผู้ชายชุดทหารผ่านศึกที่ปิดหน้า ถึงคุณคิโยจะไม่อยากให้คนเห็นหน้า แต่ก็คงปิดหน้าไม่ได้แล้ว คุณอุเอดะกับคุณโองิจิถึงจำหน้าเขาได้ไงครับ" เคนตะหันไปทางโคคิน

"คุณครูโคคินครับ คุณก็นั่งรถไฟขบวนที่มาถึงสถานีนามิบนเวลาสามทุ่มห้านาที วันที่ 13 ใช่ไหมครับ"

"ค่ะ ใช่ค่ะ" เสียงโคคินทำท่าจะขาดห้วง

"คุณอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับบ่ายในโตเกียว เห็นข่าวคดีฆาตกรรมคุณคิโยก็เลยรีบมาสินะ" เคนตะยิ้มแล้วหันไปทางสารวัตรทาจิ"สารวัตร เข้าใจหรือยังครับ ครูโคคินรู้ข่าวฆาตกรรรมคุณคิโยจากหนังสือพิมพ์ฉบับบ่ายจึงรีบรุดมาจากโตเกียว ถ้าเช่นนั้นคุณคิโยะผู้มาจากโตเกียวด้วยรถไฟขบวนเดียวกัน อาจจะอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับบ่ายที่โตเกียวก็ได้ อย่างน้อยก็มีความเป็นไปได้ แปลว่าคุณคิโยอาจจะได้ข่าวฆาตกรรมคิโยตัวปลอมจากหนังสือพิมพ์ฉบับบ่าย ด้วยความตกใจจึงรีบกลับมา"

"แต่กลับมาเพื่ออะไรครับ..." "เพื่อจะแกล้งทำเป็นฆ่าคุณทามะ"

"แกล้งทำ... (สล็อตเกมส์ออนไลน์)แกล้งทำหรือ" ทามะเงยหน้าขึ้นราวกับถูกสะกิด ใบหน้าขาวซีด นัยน์ตาที่จ้องเคนตะร้อนแรงเป็นประกาย เคนตะพูดปลอบ

"ใช่ครับ แกล้งทำครับ คุณคิโยไม่มีความคิดจะฆ่าคุณสักนิด เขาแกล้งทำเป็นว่าอยากฆ่าคุณให้คนอื่นเห็น เพียงแค่ต้องการให้จดหมายสารภาพดูสมจริงมากขึ้นเท่านั้นเองครับ"

ฉับพลันนั้นความสะเทือนใจแผ่ซ่านไปทั่วร่างทามะ ร่างเธอสั่นไปทั้งร่างขณะจ้องเคนตะด้วยสายตารุ่มร้อน น้ำในตาพลันเอ่อล้น น้ำตาไหลพรั่งพรูราวกับน้ำตก ทามะร้องไห้โฮ

เคนตะเองก็อึ้งไปด้วยความตกใจ เขามองดูทามะอยู่ครู่หนึ่ง ตลอดมาเคนตะคิดว่าทามะเป็นผู้หญิงใจแข็ง ซึ่งเธอก็เข้ม

แข็งจริง ทำให้เขามักนึกเสียดายว่าเธอขาดความเป็นหญิง แต่ทามะผู้อยู่ข้างหน้าเขา(สล็อตเกมส์ออนไลน์)ขณะนี้ร่ำไห้สะอึกสะอื้นบ่งบอกถึงความโดดเดี่ยวอันทุกข์ทรมานเคนตะสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณความเป็นหญิงของเธอเป็นครั้งแรก เคนตะกระแอมพลางพูด

"คุณทามะครับ เรื่องที่เกิดขึ้นวันก่อน...ที่คุณคิโยพยายามจะฆ่าคุณ คุณตกใจมากหรือครับ"