JK-201011-05
MONEY RICH 88
มิติแห่งพงไพร ตอนที่ 1 https://moneyslotxo.cc/
ในหุบเขาพงไพร มีสำนักที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งคือ ‘สำนักแปลงสวรรค์’ เป็นสำนักที่ขึ้นชื่อเรื่องโอบอ้อมอารีช่วยเหลือผู้คนโดยไม่แบ่งแยก ไม่ว่าจะเป็นผู้บ่มเพาะจากทาง‘โลก’ที่ได้เข้ามาในมิติร้อยพงไพร หรือชาวบ้านดั้งเดิมภายในมิติ พวกเขาจะปฏิบัติกับพวกเขาอย่างเสมอภาคไม่แบ่งแยกมาจนเป็นเวลานาน slot
ทุกวันของมิตินี้จะมีผู้คนที่ไม่ได้เป็นคนในสำนักแปลงสวรรค์ เข้ามาขอคำชี้แนะในการบ่มเพาะ บางครั้งจะมีการแจกจ่ายโอสถคุณภาพดีตลอด ที่ช่วยในการบ่มเพาะและรักษาโรคต่างๆ พูดได้เลยว่าสำนักแปลงสวรรค์ เป็นสำนักที่ดีงาม จนผู้คนในมิติร้อยพงไพรต่างใหความเคารพนับถือเป็นอย่างมาก
แต่ในวันนี้ภายในหุบเขาพงไพร สำนักแปลงสวรรค์ ที่เคยสง่างามเต็มไปด้วยผู้คนคึกคักมากมาย กลายเป็นซากปรักหักพังและมีควันไฟสีดำเผาไหม้จนท้องฟ้าแดงฉาน กลิ่นเหม็นไหม้มากและกลิ่นสนิมเลือดลอยตลบอบอวนน่าคลื่นไส้อาเจียนมาก บนพื้นดินเต็มไปด้วยร่างของมนุษย์นอนทอดยาวเรียงรายนับหมื่นร่าง เลือดสีแดงคล้ำจำนวนมหาศาลไหลนองลงสู่ผืนดิน ทำให้หุบเขาสมุนไพร กลายเป็นดินแดนโลหิตที่น่าสยดสยอง
ยอดเขาไร้นามแห่งหนึ่ง อยู่ไม่ห่างจากหุบเขาพงไพรมากนัก slot
บริเวณใต้หุบเขามีคนจำนวนนับมาก กำลังตั้งขบวนให้เป็นวงกลม ล้อมรอบใต้ตีนของเขาไร้นามอย่างหนาแน่นมาก บนยอดเขามีร่างของชายวัยกลางคนสองคน กำลังนอนแน่นิ่งอยู่ในสภาพบาดเจ็บสาหัส ร่างของคนทั้งสองเต็มไปด้วยมีบาดแผลน้อยใหญ่ทั่วร่างกาย แทบไม่ต่างจากผ้าขี้ริ้วขาดๆเต็มไปด้วยเลือดผืนหนึ่ง
“ผู้อาวุโสจิ้วมาไก ท่านควรมอบโอสถทิพย์ทะลวงนภาให้แกพวกข้าเถอะนะ การบ่มเพาะโอสถของท่านนะขนาดนี้ ต่อให้จ้าวใช้โอสถทิพย์มันก็ไม่สามารถทำให้ท่านเข้าถึงระดับลมปราณนภาได้หรอก ”ชายวัยกลางคนใส่ชุดคลุมสีทองหรูหราท่าทางสง่างาม เขาเอ่ยขึ้นมาอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน ดูเป็นผู้มีคุณธรรม
“หึ! จ้าวอี๋เจียน แกไม่ต้องมายกคำพูดสวยหรูขึ้นมาพูดอีกแล้ว แค่โอสถทิพย์ทะลวงนภาเพียงเม็ดเดียว พวกแกจะกล้า สั่งการพันธมิตรเก้าคุณธรรมอันยิ่งใหญ่ของพวกแก มาทำลายสำนักเปลี่ยนสวรรค์ของพวกข้าได้ยังไง บอกมาว่าพวกแกมีเหตุผลอะไรถึงต้องทำลายสำนักของพวกข้า!!!”หนึ่งในสองร่างที่ถูกรุมล้อม ตะโกนขึ้นมาด้วยเสียงอันทรงพลัง จนแผ่นดินสั่นสะเทือน slot
เขาเป็นชายอายุวัยกลางคนที่มีร่างกำยำเต็มไปด้วยกล้ามอันน่าเกรงขาม แต่เขาโชคร้ายที่ ณ ตอนนี้ข้อมือซ้ายถูกตัดออก หน้าอกขวามีรอยดาบฟันจนลึกเกือบถึงหัวใจ ส่วนต่าง ๆของร่างกายมีบาดแผลน้อยใหญ่น่าหวาดหวั่นนับไม่ถ้วน ใบหน้าอันองอาจกล้าหาญ ตอนนี้ขาวซีดราวแผ่นกระดาษ
“บัดซบ! เจินหู แกกล้าลบหลู่ ท่านประมุขสมาพันธ์ แกอยากจะตายมากเลยสินะถึงกล้ามาทำเช่นนี้!”เสียงร้องด่าทอดังขึ้นจากด้านหลัง ชายวัยกลางคนในชุดสีขาวสะอาด ทะยานข้ามผ่านผู้คนมาหยุดเบื้องหน้า ของชายวัยกลางคนร่างกายกำยำ slot
“จูเหงิน แก! เจ้าคนทรยศ!!! ข้าไม่คิดว่าวันนี้ แกจะยังกล้ามาเสนอหน้าออกมาอีก ถ้าไม่ใช่เพราะแกพี่ใหญ่ก็คงไม่ต้องตาย”เฉินหูคำรามลั้นทันทีที่เห็นใบหน้าของอีกฝ่าย
ใบหน้าของจูเหงินแปรเปลี่ยนไปในวูบหนึ่ง แต่อีกไม่นานเขาก็รีบเก็บซ้อนสีหน้าของเขาอย่างรวดเร็ว
“พี่รอง ท่านอย่าพูดใส่ร้ายข้าแบบนั้นนะ ข้าไม่ได้ทรยศพวกท่าน ข้าแค่เลือกที่จะออกจากสำนักที่ชั่วร้ายของพวกท่าน มาเข้าสำนักกระบี่คุณธรรม 1 ใน สำนักหลัก ของสมาพันธ์เก้าคุณธรรมเท่านั้นเอง ส่วนการตายของพี่ใหญ่ จะโทษก็ต้องโทษพวกท่านเอง ที่ไม่รักชีวิตของท่าน กระทำแต่สิ่งชั่วร้าย ข้าได้แต่ต้อง‘ฝืนใจ’ปราบปรามพวกท่านที่‘เคยเป็น’พี่น้อง ให้หยุดการกระทำในสิ่งที่ชั่วช้าเท่านั้นเอง”
“แก...” เจินหูกัดฟันแน่นด้วยความโกรธแค้น ในอกเต็มไปด้วยเลือดที่มีความคลั้งแค้นที่ใกล้จะระเบิด
“ใช้แล้ว พวกเราเป็นฝ่ายธรรมะ ต้องกำจัดเหล่ามารร้ายเช่นพวกเจ้า มันเป็นหน้าที่ในสิ่งของพวกเราที่ต้องทำ โอสถทิพย์ทะลวงนภาเป็นเพียงเหตุผลหนึ่ง ที่ช่วยให้สำหนักของพวกเจ้าไม่ถูกเรียกว่าสำนักมาร เพราะพวกเราเห็นแก่หน้าผู้อาวุโสจิ้วมาไก ที่เคยช่วยเหลือพวกเราเมื่อครั้งในอดีต
แต่ในเมื่อเจ้าเป็นคนเรียกร้อง หาเหตุผลที่แท้จริง ที่สำนักของพวกเจ้าต้องถูกทำลายขึ้นมา พวกข้าจะรายงานความผิดทั้งหมดของพวกเจ้าเอง”ชายวัยกลางคนในชุดคลุมยาวสีน้ำเงินลายคลื่นทะเล เดินออกมาอย่างเชื่องช้า
“คารวะท่านเจ้าสำนักทะเลคุณธรรม” จูเหงินรีบก้มหัวเคารพอย่างนอบน้อม เจ้าสำนักทะเลคุณธรรมพยักหน้าแผ่วเบา แล้วหันไปคำนับ จ้าวอี๋เจียน พลางโบกมืออย่างแผ่วเบา หน้าจอโปร่งใสก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ
“สำนักแปลงสวรรค์ ต่อหน้ากระทำตัวเป็นผู้ที่มีคุณธรรม แจกจ่ายโอสถทิพย์ รักษาให้แก่ผู้คน ให้ความช่วยเหลือผู้ยากไร้ แต่เบื้องหลังใช้สมุนไพรคุณภาพต่ำผสมโอสถ ทำให้โอสถเป็นพิษมากว่าประโยชน์ ทำให้ผู้คนบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก… ลักลอบค้าขายสิ่งต้องห้ามร้ายแรง เข้าไปในโลก… ทำให้เกิดอันตรายแก่คนธรรมดามากมาย…”
อ่านข้อกล่าวหาไปแล้วเกือบร้อย คนที่ไม่ได้เป็นคนในสมาพันธ์เก้าคุณธรรม แต่ตามมาดูการกวาดล้างสำนักแปลงสวรรค์ สำนักที่พวกเขาต่างให้เคารพนับถือ slot เพื่อหาทางช่วยเหลือผู้ประสบภัย แม้ด้วยกำลังของพวกเขาจะไม่สามารถช่วยให้รอดพ้นได้จากภัยพิบัติได้ แต่พวกเขาก็สามารถกระจายข่าว เพื่อโจมตีสมาพันธ์เก้าคุณธรรมในภายหลังได้แต่เมื่อได้ยินความผิดของสำนักแปลงสวรรค์ที่กล่าวมาทั้งหมดนั้น สีหน้าและท่าทางของพวกเขาต่างแปรเปลี่ยน ได้จับกลุ่มพูดคุยอื้ออึงดังระงมไปทั้งทั่วบริเวณ ยิ่งได้ยินข้อกล่าวหาข้อหลัง ๆแล้วนั้น มีเรื่องคดีดักชิงทรัพย์และปล้นฆ่า มีการลักลอบค้าทาศ และเรื่องน่าหวาดกลัวหลายข้อที่ผู้คนเคยได้ยิน พวกเขาไม่คิดเลยว่าสำนักที่พวกเขาเคารพนับถือจะลักลอบกระทำชั่วช้าแบบนี้ได้
จากชื่นชมมากจึงทำให้กลายเป็นรังเกลียดในพริบตาเลยทีเดียว เจินหู ฟังข้อกล่าวหาด้วยสีหน้าสิ้นหวัง
“พวกแก พวกแก… ไอ้พวกสารเลวบัดซบเอ้ย!” เจินหู โกรธแค้นจนกระอักเลือดสีแดงออกมากองใหญ่
ความผิดทั้งหมดที่พวกมันกล่าวมา เป็นพวกมันที่เรียกตัวเองว่าสำนักคุณธรรม ทำเองแท้ ๆ เขาไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะหน้าด้านขนาดนี้ โยนความผิดที่ตัวเองก่อขึ้นมาทั้งหมด ใส่ความให้คนอื่นโต้ง ๆ แบบนี้หรอ พวกมันกะจะโยนความผิดและฝั่งพวกเขาลงหลุมไปพร้อมกันชัดๆ