Hell on Earth
Salqin kuz fasli. Daraxtlarning bariglari yashildan sariq va olovrang larga almashishga ulgurgan kunlarning bir. Jimin kòzlarini sekin esa ochar ekan òzini yumshoq yotoqda ekanligini his qildi. Xona harorati u doim his qilib keladigan zax va sovuq emas, aksincha issiq va yoqimli edi. U ilk kòrgan narsa u doim koradigan qora temir qafaslar emas aksincha oq devirlar, oltinrang naqishlar edi. Boshi juda qattiq ogirirdi. Qòllari bilan boshini sekin ushlar ekan qòllari kishan emasligini ham sizdi. Sekin xonaga razm tashlar ekan u yillar davomida azoblab kelingan zax xonada emas , huddi jannatga tushgan singari jannatmakon xonada ekanligini bildi. Negadir bu xolatni kòrgach kòzlaridan òz ozidan kozyoshlar sizib chiqa boshladi. U ozini olgan deb o‘yladi. Yiģlab yubordi. Alam va ogriq bilan yiģlab yubordi. Uning alamli yig‘isi buyun xonani to‘ldirdi....
Jimin POV : Vanihoyat... vanihoyat o‘ldim. Qutuldim... Usha jahannamdan qutildim... uning menga qilgan vaxshiyliklaridan qutuldim. E hudoyim senga raxmat! Jonimni olganing uchun raxmat... olganim uchun raxmat...
Jiminni yig‘layotgan ovozi boshqa xonalarga ham tarqalidi va bu ovozni eshitgan yoshi katta odam sekin Jimin bir xonaga oldiga keldi. Boshida kirishga ikkilandi keyin sekin Ikki marta taqillatib ichkariga kirdi. Jimin esa eshik taqiqlagan ovozni eshitgach yiglashdan tuxtab eshik tarafga qaradi. Ichkariga kirgan odamni kòrgach qorqanidan ortga tisarildi. Uni korqayodganini kòrgan yoshi katta odam uni tinchlantirmoqchi boldi.
- oglim tinchlan! Senga hech narsa qilmayman. Shunchaki ahvolingni bilish uchun keldim... - odamning ovozida achinish va havotir bor edi.
Jimin: Men òldimmi? Siz farishtamisiz? - Jiminning ovozida tutash bor edi. Yoshi katta odam esa uni bu gapidan so‘ng boshida hayron qoldi keyin kulib yubordi.
- hahahahaha yoq oglim olganing yoq. Jungkook seni asrab qoldi. Hozir bizni uydasan. Men esa farishta emasman - kechik tabbassum qildi. Jimin esa bu gapdan so‘ng yana yiģlab yubordi.
Jimin : Demak undan hatto òlib ham qutila olmas ekanman - alamli kuldi. Yoshi katta odam esa uni bu xolatini korib yanada achinib ketdi.
- ogil sen bilan gaplashib olishimiz kerak. Agar ozingni yaxshi his qilayotgan bòlsang men senga ovqat olib kelib beraman. Ovqatlanganingdan sòng gaplashamiz hopmi? - muloyim ohangda sòradi lekin Jimin javob bermadi. U boshini eggancha jim turdi xalos.
Yoshi kattaroq odamni qistovudan sòng majbur ovqatlangan Jimin hozir unga tikilib turishgan usha yoshi katta odam va aftidan uning rafiqasi, eshik oldida esa yosh yigit nigohlaridan hijolat holda turardi. Bu kechik oila Jimindan bir nimalar haqida so‘rashni xoxlarni lekin nima xaqida birinchi gap boshlashni bilishmas edi. Ora orada huddi sin birinchi gap boshqa degandek bir birlariga qarab qoyishardi.
Tomon qirilgan ovozi xonada yanradi. Yoshroq yigit ota onasining yonidan sekin joy olib òzi birinchi gap boshlashga kirishdi.
- Salom. Meni ismim Jeon Jungkook. Bular esa meni ota onam. Jeon Han va Jeon Maryam... biz seni tugrirogi men seni 2 kun avval mashinada bilmasdan urib yubordim. Chunki sen tusatdan mashinam qarshisidan chiqding. Sen buni eslay olasanmi ?
Jungkook: Unda bizga aytchi senga nima bolgan? Men seni ahvoling og‘ir deb shifoxonaga olib borgandim lekin kirishimdan avval shifoxona atrofidagi bir tuda barzangilar mashinamni tuxtatib mendan seni so‘rashdi. Shunda tushundimki sen ulardan qochib menga tuģri kelib qolding. Keyin meni uyimga olib keldim. Endi javob ber seni bu axvolga ushalar soldimi? Sen ular bilan qanday aloqang bor? Xavotir olma biz bu xaqida hech kimga aytmaymiz va hatto seni himoya ham qilamiz. Bizga ishonishing mumkun. - Jungkook juda hotirjamlik bilan gapirdi. Jimin esa bularni tinglagach sekin Jungkook tomon qaradi.
Jimin : Sizlarga hammasini aytsam bir iltimosimni bajarasizlarmi? - tushkun ohangda soradi. Kòzlari ham ma'yus edi.
Jimin : Unda meni òldiring... Meni topib olishmaslaridan meni òldiring... hech kim topa olmaydigan joylarga ko‘mib tashlang... iltimos. - mayus va tushkun ohangda gapirdi. Uning bu gapidan so‘ng Jeon oilasi shok xolatda qolishdi.
Janob Jeon: Oglim bu nima deganing? Iltimos olim haqida gapirma. Hali yoshsan. Hayoting oldinda. Ishon hali hammasi yaxshi boladi.
Jimin: Yaxshi bolmaydi ! U bor ekan hech nima yaxshi bolmaydi. U bolmasa ham meni bu axvolimni ko‘rganlar jirkanishadi. Yaxshi bolmaydi... hech nima yaxshi bolmaydi - ģazab bilan beixtiyor qichqirib yubordi va tirnoqlari bilan yuzning yura boshladi. Uning tirnaganda yuzidan qon sizib chiqarkan uni bu xolatidan qurquvga tushgan Jungkook ornidan darrov turib uning qòllaridan qattiq ushlab, siltab òziga qaratdi. Keyin esa ozi beixtiyor Jiminni quchoqlab oldi.
Jungkook: Kechir... kechir... bòldi tinchlan. Va'da beraman hammasi yaxshi boladi. Ozim seni himoya qilaman. Hammadan. Doim yoningda bolaman. Kechir... iltimos ozingni bos...
Jimin: Charchadim... uni zorlashlaridan charchadim, har kuni kaltaklanishdan charchadim, qo‘rquvda yashashdan charchadim, olgim kelyabdi.... iltimos meni òldiring! Agar u meni topsa sizlarni ham oldiradi. Men esa yana usha qafasga qaytaman. Iltimos o‘lishni xoxlayman. Meni o‘tiringlar...
Jimin Jungkook ning quchog‘ida uzoq vaqt yigladi. Jungkook esa uni ovutib sochlarini silab utirdi. Janob Jeon va Jeon xonim Jiminga achinib kòzlari yoshlandi. Jimin tinchlangandan sòng Jungkook sekin uning kòz yoshlarini artdi va u tengi tiz tukib utirdi.
Jungkook: Tinchlan. Chuqur nafas ol. Bizga hammasini aytib ber. Hayoting haqida! Senga nimalar qilishganligi haqida. Ishon biz seni doim ishitishga va yordam qòlini tuzishga tayyormiz.
Jungkook shu darajada mehir va ishonch bilan gapirdiki Jimin unga ishondi va gap boshladi.
Jimin: Hammasini aytsam mendan jirkanmaysizlar tugrimi? Hozirgidek meni bag‘ringga bosasan-a ? - yiģi ovozda
Jungkook : Ha ! Soz beraman... -Jungkookning ham kòzlari beixtiyor yoshlandi. Jimin esa ohir yutinib gapira boshladi.
Jimin : Meni ismim Jimin. 20 yoshdaman. Urtaxol oilada tugulganman. Dadam va oyim doim menga mehribon va ģamgur edilar. Tinch va baxtli yashardim toki 17 yoshga kirmagunimcha... ( ogir yutundi). Bir yigit hayotimda paydo bòldi. U bilan kechik oziq ovqat dukonida tanishdik. Men u yerda sotuvchi edim. U har kuni kelardi va har doim bir hil qimmat sigaret olardi. Menga esa doim shirin sozlar aytib shirinlik berib ketardi. Men uni yaxshi odam deb uylardim. Bir kun otam ishlayotgan korxonada muammo chiqib, otamga tuxmat qilib qamashdi. Onam bilan yolģiz qoldik. Dadamni oqlash uchun juda kòp joylarga bordek lekin hammasi bizni rad etishdi. Otamni hatto sud qilmasdan qamashdi. Keyin usha yigit paydo boldi. O‘zini Kim Namjoon deb tanishtirdi. Meni ilk kòrgan kunidan boshlab sevib qolganini, buni qanday aytishni bilmayodganini hozir esa muammoga dush kelganimni bilgach yordam berish uchun kelganini aytdi. Agar unga turmushga chiqsam u dadamni ozod qilishlariga yordam berishini, ular baxtli yashashini taminlashini, Men ni ham barcha orzularimni amalga oshirishini aytdi. Boshida rozi bo‘lmadim ammo keyin otamni qamoqda azob berishyotganligini, hozir shifoxonada ekanligini eshitganimdan so‘ng rozi boldim. Tuy juda tez bòldi. Tuyimizdan sòng u va'dasida turib dadamni ozod bolishiga yordam berdi. Namjoon juda katta odam edi. Qòli hamma joyga yetardi. Men uylardimki bu odam doim meni himoya qiladi. Baxtli yashayman deb. Lekin xato oylagan ekanman. Turmushimizni birinchi kundayoq u meni kaltakladi. Sababi meni guzalligimni qòriqchilar korgani edi. Uni bu ishidan sòng men hafa bo‘ldim va ketmoqchi boldim. U esa bu ishimdan yanada g‘azablandi. Meni oyoqlarimni sindirdi va... ( yana chuqur nafas olish va ogir yutinish. Biroz sukunat) va... Meni zorladi..
- Jeon oilasi zo‘rlash sozini eshitgach boshlarini yerga tegishdi. Jimin esa gapini davom ettirdi.
Jimin : U bu ishni xar kuni qildi. Meni har kuni urardi. Kunlab och qoldirardi. Nimaga Menga bunday qilayotganimni so‘raganimda u meni juda sevishini, guzal ekanligimni, guzallar doim xiyonat qilishini, meni ham hiyonat qilmasligim uchun shunday qilayotganini aytardi. Meni hammadan rashk qilardi. Men juda kòp marta balki hayotimiz tugatar deya harakat qilib kordim lekin bolmadi. U uzgarmadi. Aksincha avvalgidanda yomonlashdi.
Bir marta qochib ketishga urindim. U meni tutib oldi. Menga qochishimga yol qoyib bergan quriqchilarni barchasini kòz oldimda mayda bo‘laklarga bolib tashladi. Yuraklarini esa ozimga yeyishga majbur qildi. Qanchalik qarshilik qilmay u bu ishini tuxtamadi. Men ikki davomida inson gushtini yeyishga majbur boldim. U meni huddi itdek zanjirlab qoydi. Deraza va eshiklar doim yopiq bolardi. Men kun va tunni farqiga bormaydigan bolib qolgandim. Ko‘zlarimga har narsalar ko‘rina boshlagandi. Yana bir kun ota onam Men ni qidirib kelishdi. Meni og‘ir axvolda ekanligimni doim yaralarimga dori surtib davolaydigan ayol xabar beribdi. Dadam meni olib ketish uchun juda kòp harakat qildi. Hatto Namjoonga qol kutardi. Bu esa Namjoonga yoqmadi. U ularni meni saqlaydigan zax omborga olib borib bog‘lab qoydi. Ota onam koziga bu xarob axvolda koringanim uchun ozimdan jirkandim ammo u bundan battarini qoldi... ( yana chuqur nafas olish va yutinish) U... U ota onam koz ungida meni yana zorladi. Huddi itdek zanjirlangan xolatimda, qamchi bilan meni urgancha shavqatsiz harakat qildi. Onam meni bu axvolda kòrib chidolmay hushidan ketdi. Bechora odam meni hushimdan ketgunimgacha yiģlab azoblanishimni kuzatdi.
Ozimga kelganidan so‘ng Namjoon menga narkotik berdi. Juda kop miqdorda birdi. So‘ng qo‘limga miltiq berib , òzimga ota onamni òldirtirdi. ( hissillab yiģlab yubordi) qanchalik yalinmay qanchalik yig‘lamay foydasi bolmadi. Eng yomoni ularni jonsiz jasadini itlar qanday qilib hurlan yeyayodganini jim kuzatib turardim. Keyingi bir yil men oz ota onamning suyaklari bilan bir xonada qamalgan holda yoddim. Bu gal qafasda qamalgan edim. Oyoq qullarim bogliq, tanam esa juda jirkanch xolda edi. 1 oy avval esa u uyga ichib keldi. Yana meni zorlardi keyin esa bu ishlardan charchaganini, Men endi unga avvalgidek rohat bermay qo‘yganimni aytdi. Lekin meni hali ham sevishini , hech kimga bermasligini ham aytdi. Boshqalar menga qaramasligi va jirkanishi uchun meni guzalligimdan ayirishi kerak ekanligini aytdi. U shu darajada pisixlarcha gapirardiki, juda qurqib, qochishga urindim bolmadi. Ming urinmay qo‘llarimni ham oyoqlarimni ham bushata olmadim. U qayerdandir qolida kislota bilan keldi... ( Jiminni tanasi qaltiray boshadi. Nafasi siqilib ketdi. Hatto gapira olmay qoldi. )
(Namjoon mast xolda Jiminni yuzini kislota bilan kuydiradi. Tongda o‘ziga kelganida Jiminni ogir axvolda topadi. Negadir Jiminni olishini xoxlamaydi va shifoxonaga olib boradi. Shifokorlarga katta pul tulab yashirincha davolatadi. Jiminni yuzi va tanasidagi yaralar 2 oy deganda zòrģa bitadi. Jimin bolsa boshqa Namjoon bilan qolishni xoxlamaydi va shifokorlarni aldab qochib ketadi. Uni qochganini bilgan shifokorlar Namjoonni quriqchilariga habar beradi va Jiminni ortidan tushishadi. Jimin qochaman deb katta yolga chiqqanida Jungkook bilmasdan urib yuboradi. )
Jungkook boshqa chidab tura olmadi. Uni bu gaplashishdan tuxtatdi va Jiminni quchoqladi.
Jungkook: Bòldi jim ! Gapirma! Davom etma! Sen bularga qanday chidading? Qanday bardosh berding? Hudo haqqi gapirma! Meni kechir! Seni azoblarini qayta eslatganim uchun kechir... afsusdaman....
Jungkook Jiminni quchoqlagancha yiģlab yubordi. Jimin ham jim yiglardi. Janob Jeon va Jeon xonim ham bir birlarini quchgancha yiglashardi. Ular Jiminni òtmishidan qattiq tasirlanishgan edi...
Usha kundan so‘ng Jeonlar oilasi Jiminni o‘g‘illari qilib asrab olishdi. Ular juda boy va obruliy oila edi. Korea boyicha yetakchi biznisminlardan biri deb ularni aytsa bolardi. Janob Jeon va Jeon xonim kelishgan xolda Jungkook va Jiminni germaniyaga yuborishdi. U yerda Jiminni kuygan yuzini plastik operatsiya qilib butunlay boshqa odamga aylantirishadi. Endi Jimin Park emas Jeon va Jeonlar oilasining tòngich oģli. Hamma Jiminni Jeonlarning sirli ugli deb biladi. Jungkook esa undan kichkina bo‘lganligi uchun Jiminni doim Hyung deb chaqiradi. Jimin yangi hayotidan mamnun edi. Namjoonni butunlay unutgan edi. Endi Jimin oddiy yigit emas u Jeonlar kampaniyasining teng yarimini qonuniy egasi va mashur model. Uning suratlari butun dunyoda mashur. Dior va MiuMiu kabi mashur kompaniyalar uni ozining ambasatori bòlishini orzu qilishadi. Jimin hozirgi hayotidan minnatdor. Jeonlar oilasini juda qattiq sevadi. Ular uchun har narsaga tayyor. Jungkook bilan esa juda yaqin. Aka ukalardanda yaqinroq. Ular doim sirdosh va bir birlarini qollab quvvatlashadi....
Jimin ish stoli ustida hujjatlarni ko‘zdan kechirar ekan kimdir xonasiga ruxsatsiz bostirib keldi. Jimin esa bundan hayron ham bolmasdan yonida turgan qahvani ichin hotirjam ohangda gap boshladi.
Jimin: Qachon eshikni taqillatib kirishni urganasan Jungkook. Men muhim ish bilan bant bolishim mumkun ekanligini hech oylaysanmi?
Jungkook : Jimin-shiiii jahling chiqmasin. Axir erkatoy ukang senga ajoyib yangilik aytgani keldi. - Erkalanib gapirdi.
Jungkook: Men seni aytganingni qilib Taehyungga turmush qurishni taklif qildim. U rozi boldi. Ertaga koreaga qaytamiz. U men va seni akasi bilan tanishtirmoqchi ekan. - Jungkook shu darajada hursand holda gapirdiki Jimin ham bundan hursand edi.
Jimin : Unda hoziroq 3 kishilik belet buyurma qilaman. Oyim va dadamga ham borishimizni aytaman.
Jungkook:Voyeeeyyyy Jiminniiiiii biram yaxshi odamsan. Seni juda juda juda juda juda juda yaxshi koraman. Bilasanaaaaa- Jungkook hursand bolganidan Jiminni quchoqlab oldi. Jimin esa uning yilkasidan yingil urgancha baxtdan kulib Jungkookni quchoqlab turardi.
Jimin: Men ham seni yaxshi kòraman Jungkook. Sen bo‘lmaganingda men bu darajalarga yetmasdim. Sendan minnatdorman....
Shu tariqa ular Koreaga qaytishdi. Janob Jeon va Jeon xonim ularni quchoq ochib kutib olishdi. Hamma hursand hayod esa tinch edi....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
_jeon_jeona_fanfic Muallif Park Minji