KILL ME
Ustoz Kang: Sen bn yolģiz qolganimizda gaplashaman.
Jimin: Zotiolilarini iltimoslarini men uchun bajarasiz tuģrimi Onnie? - Jimin jiddiy ohangda savol berdi. Astro esa uning uta jiddiy ekanligidan biroz quradi va ha degandek bosh silkadi. Shunday qilib Yoongi va Jimin saroydan ketishdi. Qolganlar esa reja asosida harakatga kirishishdi...
Yoongi va Jimin ketgach barcha reja asosida ishga kirishdi. Astro Jimin qiyofasiga kirib xammani kòz ungida Taehyung va Jungkook bilan birga saroyga kirib keldi. Hech kimga hech nima demadi. Shunchaki unga ajratilgan xonaga kirib ketdi. Saroy xonimlaridan bir uni xonasi eshigi oldiga kelib " nimadir xohlaysizmi " deb so‘raganda " hech nima kerak emas. Men chaqirmagunimcha bezota qilmang " deb buyruq berdi. Saroy xonimlari ham shu buyruq ga buysunib boshqa uni bezota qilishmadi.
Yarim tun. Astro qancha harakat qilmasin uxlay olmasdi. Goh chap goh òng taraf burilib uxlashga urunardi. Lekin hech buni eplay olmasdi. Xayolida faqat Ustoz Kang bilan otgan tunlari kelaverardi. Yoq siz yomon xayolga bormang. Astro hech qachon Nasaga hiyonat qilmagan. Bular shunchaki oddiy do‘stona tunlar. Ular tonggacha bir birini bag‘rida issiq taftlarini his qilgancha uxlashardi xolas. Xozir bòlsa Astro yolģiz va negadir sovuq qotmoqda. Uning ichiki hissiyotlari yoshligidan buyun doim iliqlik taratib turuvchi mehribon quchoq tomon undardi. Lekin nega bunday ekanligini ham ozi bilmasdi...
Oxiri taslim boldi. Urnidan turib kichik ilon qiyofasida xonasidan chiqdi. Asrofni kuzatib eshigi oldida ikki eshik og‘asi va huddi shuncha saroy bekalari tungi navbatda turganliklarini ko‘rdi. Astro sezdirmay ular yonidan sudralib utib saroy hovlisiga chiqib oldi. Saroy hovlisi juda katta va manzalari gullar bilan juda viqorli ko‘rinardi. Hozir tun bo‘lganligi uchun har o‘n qadam uzoqlikka chiroqlar urnatilgandi. Chiroqlar sabab ulkan hovli huddi kungiz kuni singari yoruq edi. Astro sekin sudralib ut-ulanlar orasidan yashirincha hovlini kesib utib chiqish darvozasi oldiga yetib keldi. Darvoza oldida ham ikkita qizil libos keyin olgan askarlar har yarim soatda asrofni aylanib chiqardilar. Astro ham ularni darvoza oldidan uzoqlashini kutib turdi. Ular uzoqlashgach esa sezdirmay saroydan chiqib ketdi. Jeonlar saroyi va Tibbiyot saroyi bir biriga qarama qarshi joylashgan va yetarlicha uzoq masofa bor edi. Astro buni yaxshi bilardi va shunga qaramasdan tavakkal qilib saroydan chiqdi. Uzoq sudralishlardan sòng u ozi xoxlagan manzilga yetib keldi. Tibbiyot saroyini quriqlardigan askarlar yonidan sezdirmay òtishni uddalab ichkariga kirdi. Saroy juda katta va bu saroyda tabobatga oid eng qadimgi narsalardan hozirgacha bolgan buyumlarni bemalol topsa bulardi.
Avvallari bu saroyda juda qizg‘in edi. 100 dan oshiq tabiblar va tabib shogirdlari shu yerda yashashardi. Usha vaqtlar ustoz Kang oddiy shogirt tabib edi. Biroq Hukumdor Min Yoongi taxtga utirgach barchasi uzgardi. U otasi o‘limidan shu darajada darg‘azab bolgandiki juda kòp tabiblarni boshini oldirdi. Qolganlari jonlari shirinlik qilib qochib ketishdi. Faqat Tabib Kang gina saroyda Min sulolasiga sadoqatli ekanligini isbotlab qoldi. Utgan yillar davomida u juda kòp amaldorlarni, oli nasablilarni, saroy ogalarini, saroy bekalarini, kanizaklar va davolashiga muqtoj bòlgan barchani yolģiz òzi davoladi. Hozir esa bu ulkan sovuq saroyda faqatgina u yashaydi. Ichkariga faqatgina bemorlar va unga kirishga mumkun...
Astro saroyga kirgach sekin Ustoz Kangning shaxsiy xonasiga sudralib bordi. Xonaga kirganida xona qob qorong‘u va hech kim yoq edi. Astro Ustoz Kangni yulaklar buylab sudlarib atrofni tekshirdi va bir xonada topdi. Astro avvallari bu xonani ko‘rmagan, kòrgan bòlsa ham e'tibor bermagan edi. Ichkariga sekin sudralib kirarkan xona, xonani yoritib turgan chiroq va juda kòp usti mato bilan yopilgan suratlar borligi kordi. Sekin odam qiyofasiga kirib xona markazida turgan qolgan rasmlardan ancha kattaroq bo‘lgan rasm oldiga keldi. Boshida rasm ustiga o‘ralgan matoni oziroq kutarib rasmga qaradi. Lekin nima chizilganligini tushunmagach butunlay olib tashladi va hayratda qotib qoldi. Chunki rasmda ozi tasvirlangandi. Rasm shu darajada chiroyli chizilgan ediki guyo Astro qarshisida òz egzagini ko‘rgandek bòldi. Huddi haqiqiydek , rasmdan tirilib chiqadigandek.
Astro hayrat bilan tikilarkan ortidan notanish insonning ovozini eshitib muzlab qoldi.
- Sen bu yerda nima qilyabsan?
Astro boshida biron bir askar uni korib qoldi deb o‘yladi. Lekin keyin saroyga faqat Ustoz Kang kirishi mumkinligini eslab ortidagi inson kimligi haqida shubhada qoldi. So‘ng sekin ortiga ògirildi va qizil libos kiyib olgan , oq niqobli odamni kordi. Astro karah holda sozsiz usha insonga tikilar ekan usha inson qollarida kutarib olgan qimmatbaxo ranglardi Astro odidan shunchaki olib utib ketdi va usha guzal rasm oldiga quyib ozi Astro oldiga keldi. Astro esa undan kozlarini uzmay tikilib turardi.
- Nega bu yerdasan Astro? Jeonlar saroyida bolishing kerak emasmi? - niqob ortidan eshitilgan bu mayin ovoz Astroni chuqur hayollardan olib chiqib savollar umoniga tashladi. " bu odam kim? Nega bu yerda? Nega yuzini yashirib olgan? Tabib Kang qani? Bu yigit faqat ular biladigan rejadan qanday habordor ? Bu savollar uning boshini egallab olgandi...
Astroni jimligini korgan usha niqobor yigit Astro nega jimligini taxmin qilib sekin niqobini yechdi. Niqob ortida esa juda kelishgan yuz turardi. Bu yuz shu darajada kelishgan ekandiki Astro tush koryabman deb uylay boshlashiga sababchi boldi.
Astro : Sen kimsan? - hayratlangancha suradi. Bu savolni eshitgan yigit esa balant ovozda haxolab kula boshladi. Astro esa unga axmoq singari qarab turardi. Yigit bir necha daqiqa kulgach òzini zòrģa ushlab oldi va Astro oldiga kelib ikki qòli bilan Astro qòllarini ushladi. Uning kòzlariga tik boqib kechik tabbassum qildi.
- Astro bu men Lan man. Shunchaki bugun asil qiyofamga ozgardim. - mayin ovozda aytilgan bu gapdan so‘ng Astro Langa shook holda qaradi.
Astro : Lan? Bulishi mumkin emas! U bu darajada kelishgan emasdi ...
Astro uylamasdan gapirib yubordi. Buni eshitgan Lan esa yana balant ovozda kulib yubordi. Biroz òziga kelib kulishdan tuxtagach esa yana Astroga yuzlandi.
Lan: Azizam Sen meni anchadan buyon qari chol qiyofasida ko‘rganing uchun asil qiyofamdan hayratlanayodgandirsan xoyna-hoy. Axir bilasanku men Elfman. Men 200 yil yashayman.
Astro : Lan... - Astro qarshisidagi yigitga boshdan oyoq sinchiklab qaradi va bu inson ozining qadirdon iliqligi ekanligini his qildi. So‘ng uning qòllaridan tutib turgan Lanning qullariga qaradi va chap qòliga tongda ozi boglagan bogichni kòrib yanada amin bòldi.
Astro sekin Lanning bogich boglangan qulini ushlab lablari oldiga olib keldi va mayin upich qoldirdi. Lan esa bu holatdan hayratlanar ekan Astro unga mehir bilan qaradi upich bosgan qòlini yuzi oldiga olib kelib, yuzi bn huddi mushikchalardek surtindi.
Astro: Mening qadirdon issiqligim... Sen hozirgi holatning menga juda yoqdi. Doim shunday qol... - mayin ohangda gapirdi. Lanning esa yuragi juda juda tez urardi...
Lan : Ichib oldingmi ?- hayrat bilan gapirdi.
Astro : Yoq... - mayin ohangda kechik tabbassum bilan.
Lan : Unda nega bunaqa gaplarni gapiryabsan ? - hayajon bilan
Astro: Chunki seni sogindim...
Lan : Nima uchun ? Axir.. birgamizku
Astro: Bilmadim... bilganim shuki seni issiq qichoģingni xoxlayman. Meni quchoqla, up, hayrli tun tila , bag‘ringda uxlashimga ruxsad ber...
Lan : Aniq ichib olmading tuģrimi? - yanada hayrat bilan soradi.
Astro : Yoq - sekin shivirladi va qòllarini keng yozib Lanni buynidan osilib quchoqlab oldi. Oyoqlarini Lanning beliga uran oldi. LAN esa uning mayin tabbassumiga song yorqin kòzlariga qaradi.
Lan : Mening malikam men bilan uxlashni xoxlar ekan xohishlarini so‘zsiz bajaraman.
Lan Astroni kutarib xonadan olib chiqdi. Yulaklar boylab yurib òz xonasi oldiga keldi. Ichkariga kelib Astroni sekin yotog‘iga yotqizdi. Astroning kòzlariga qaradi. Bu ko‘zlarga uzoq tikilib turdi va nima xoxlayodganini bila olmadi. Sekin undan uzoqlashdi. Astro yodgan joyida Lanni kuzatar ekan Lan ustidagi qizil hambok ni yechib tashladi. Song sekin Astro oldiga joylashdi. Ikkisini ham bemalol urab turadigan choyshabini olib uradi. Keyin esa Astroni issiq quchoģiga tortib peshonasidan updi. Astro ham uning bag‘riga yaxshilab joylashib olib sekin kòzlarini yumdi.
Astro: Bugun tuģulgan kuningmidi? - kòzlarini ochmagan holda shivirladi.
Astro: Nega menga eslatmading ?
Lan : Ozing eslashingni xoxladim...
Astro : Tuģulgan kuningni unutdim va bu kun oddiy kundek utdi.
Lan : Bitta sen emas barcha unutdi. Lekin hafa emasman. Muhimi yonimdasan...
Astro: Asil qiyofanga tuģulgan kuning bolganligi uchun qaytdingmi?
Lan : Ha. Bu kun òzimni yashirishni xoxlamadim.
Astro: Xonadagi suratlarni sen chizdingmi?
Lan : Chunki menga yoqasan. Buni ozing ham bilasan. Men chegaralarimni qayerda tuxtashini bilaman. Senga erisha olmasligimni ham bilaman. Hech bolmasa suratlaring meniki bolib qoladi. Sen bunga qarshilik qila olmaysan.
Astro: Bizga birga bolish mumkun emas.
Lan : Bilaman... - tushkunlik bilan gapirdi.
Astro : Biroq bugun senga chegaralarni biroz buzishingga ruxsad bermoqchiman. Tug‘ilgan kuningni unutganim uchun.
Astro uta hotirjamlik bilan gapirdi va kòzlarini ochib unga hayrat bilan qarab turgan Langa tikildi.
Lan : Kasal bolib qoldingmi? Yoki alaqsirayabsanmi ? - Lan shu darajada Astroning gaplaridan hayratda ediki hatto ishona olmasdi. Shu sabab bir qòli bilan Astroning haroratini tekshirib kordi. Hammasi joyda. Astro betob emas. Unda nega bunday deyabdi ?
Astro Lanni peshonasida turgan qòlini olib tashladi va tezda uning yoqasidan ushlab òziga tortdi. Lan nima bolganini anglashga ulgurmasidan lablarida Astroning yumshoq lablarini his qilib toshdek qotib qoldi. Kòzlari katta katta bòlib ochildi. 1 daqiqa davomida u hozirgi holatni anglashga harakt qildi. Bu vaqt Astro Lanning ogziga tilini kiritishga ruxsad sorab harakt qilardi. Lan taslim bolib kòzlarini yumdi. Sekin Astroni tagiga oldi va javoban upa boshladi. Ular shu darajada chuqur va ehtirosli busa olisharnidki ikkisi ham nafas olishni butunlay unutib qoyishgandek edi.
Oradan besh daqiqa utib lablar bir bir dan uzuldi va chuqur chuqur nafas olina boshlashdi
Lan : Yana opsam mayli ?- sekin shivirladi. Astro esa javoban " Ha" deya bosh silkadi. Lan ruxsad olgach lablarini Astroning lablariga bu gal ozi bosdi va chuqur busa ola boshladi. Bu busa shu darajada chuqur va ehtirosli ediki ikkisi ham butun dunyoni unutib ayni shu busa bilan yashayodgandek edilar...
Lablar yana uzulganda ikkisi ham hayajondan ogir nafas oldi. Bir biring kòzlariga tikilishdi. Ikkisining ham kozlarida extiros yulduz singari miltirab turardi.
Lan: Nega bunday qilding? Endi seni shu darajada xoxlayabmanki òzimni ushlab tura olmaslikdan, senga zarar berishdan qòrqyabman.
Astro : Seni yaxshi kòraman Lan. Hislarim juda kuchli lekin bu sevgi emas. Men sizsiz hayotimni tasavur qilolmayman. Tugulganimdan to shu kungacha yonimda eding. Menga keraksan. Senga ozimdan ham koproq ishonaman.
Lan : Sen mening hislarim bilan uynashyabsan.
Lan : Men ketishim kerak - Lan urnidan turib xonadan chiqib ketdi. Astro esa uning ortidan pushaymonlik bilan qarab qoldi.
Oradan bir necha soat utgach Lan òzini va hissiyodlarini tinchlantirib xonaga aytib keldi. Kelganida Astro uning yotog‘ida shirin bolib uxlab yotardi. Lan sekin unga yaqinlashib yuzini tusgan sochlarini qulog‘i ortiga oldi. So‘ng sekin undan qisqa busa olib òzi xonasining bir burchagiga utirdi. Uxlayotgan Astroga tikilib uzoq va chuqur hayollarga berilib ketdi.
Hammasi Qish faslida boshlandi. Qishloq oqsoqoli bo‘lmish Janob Park ning rafiqasi qiz farzandli bòldi. Oqsoqol bu kechik qizaloqni yillar davomida kutgan edi. Ular turmush qurishlaridan avval Oqsaqolding yolģiz singlisi tuzalmas kasal tufayli vafod etgandi. Oqsaqol agar qizli bòlsa singlisini ismini qoyib mehribon bolishga doim himoya qilishga qasam ichgandi. Turmush qurqanidan sòng birinchi farzandi ugil bòldi. Kutilganidek ugli qolgan imugilardan ancha kuchli edi. Yillar utdi hamki Oqsoqolning qizlik bolish orzusi amalga oshavermadi. Vanihoyat yillar utib bu orzu amalga oshib qizli bòldi. U qizli bolganligi haqida barchaga baralla aytdi. Qishloqdagilar bu qizaloqdan katta umid qilishardi. Huddi ota onasi va akasi singari buyuk tabib boladi deb uylashardi lekin bunday bòlmadi. Qizaloq 1 yoshga kirganda òzi bilmagan holda onasini la'natladi va onasi la'nat sabab vafod etdi. Ayolini olimi Oqsaqoga qattiq ta'sir qildi. Qiziga bòlgan mehri so‘ndi. Endi unga faqat ayolini qotili sifatida qaray boshladi. Butun qishloq Imugilar qora utmishini bilishardi va qizaloqning bu kuchi ularni vayron qilishidan qo‘rqib undan uzoq yurishga harakat qilardilar. Hamma undan yuz ugirgan bir paytda faqatgina uning akasi uning qòlidan tutdi. Singlisini hammadan humoyalash, yoki qolganlarni singlisining boshqarib bolmas siridan himoyalash uchun qishloqning bir burchagida yolģiz yashaydigan Lan ismimli bolaga Singlisini ishonib topdirdi.
Lan unga ishonib topshirilgan qizaloqga uzgacha boglanib qoldi. Qizcha ham Lan oldida juda erkin edi. Lan qizni shu darajada qattiq yaxshi korardiki qayerga borsa uni ozi bilan olib yurardi. Qishloqdagilar ularni ko‘rsa shivir shivir qilib o‘zlarini olib qochishardi.
Usha kun keldi. Barcha bolalar bir joyga yig‘ildi. Lan ham istamaygina qizaloqni marosimga olib bordi. Marosim boshlandi. Barcha bolalar ota onalari yordamida sehirlarini ozodlikka chiqarishdi. Oqsaqol qizing marosimga qatnashtirishdan bosh tortdi. Ushanda ham uning akasi va suyukli yori yordamga keldi. Marosim ohirlab qolganida ular qizaloqni sehirni ozod qilishdi.
Bu vaqtda avvalgi marosimda oz juftini topa olmagan Nasa ning sehir ham òz juftini qolganlar orasidan izlardi. Bizning qizalogimin singari Nasa ham qishda u bilan bir oyda ikki kun farq bilan dunyoga kelgandi. U dunyoga kelganida va bir yoshga tulganida sehrini namoyish qildi. Butun qishloq axolisi uning sehridan lol qolishdi. Hali qishloqda bu darajada kuchli sehir egasi dunyoga kelmagandi. U shu darajada kuchli ediki Oqsoqolni ham uning o‘glini ham ortda qoldirardi. Uning ota- onasi bunday juda baxtiyor edi. Oqsaqol ham bu bolani kelajagi buyuk boladi deb bashorat qilgandi. U birinchi marta marosimga qatnashganida òz juftini topa olmagandi. Usha vaqtlar uning ota onasi yolgiz oģlidan havotir olishgandi. Lekin... Lekin bu havotir endi daxshatga aylandi...
Uzoq qidirishlardan sòng Qizaloqning sehri òz juftini tanladi. Ya'niy qishloq kelajagi deb bashorat qilingan yigit va qishloq falokati deb bashorat qilingan qiz bir birini tanlashdi. Barcha daxshatada edi. Qizaloqning Akasi va suyukli yoridan tashqari. Chunki ular umid qilishardiki bu ikkisi bir kun imugilarning yashirin qismatini uzgartiradi deb...
Kunlar utib borardi. Lan unga ishonilgan qizaloqga bor mehrini berardi. Uni barchadan himoyalash uchun doim harakat qilardi. Qizaloq esa deyarli kuning yarmini oz jufti bilan o‘tkazardi. Nasaning ota onasi uni qizchadan qancha ozoq tutishga harakat qilmasin Nasa faqat u tomon intilardi. Lan esa suyuklisini Nasadan rashk qilardi. Tinimsiz uqishga va Nasadan yaxshiroq tabib bo‘lishga harakat qilardi. Ich ichidan umid qilardiki bir kun undan ozib ketib suyuklisiga òzini unga koproq munosib ekanligini isbotlashga. Biroq qancha harakat qilmasin bari befoyda edi. Lan oylar mashq qilib uddalagan sehrini Nasa bir qasharda uddalardi. Barcha harakatlar bilan Nasa Landan ustun turardi. Lan tushundiki bu yerda qolsa hech qachon Nasasan uzib keta olmaydi. U uzoq o‘yladi. Suyuklisini tashlab ketish u uchun juda qiyin edi lekin ketishga qaror qildi. Buni oqsoqolga va o‘gliga aytdi.
Oqsaqol bunga rozi boldi lekin ogli u ketsa singlisiga kim g‘amhurlik qiladi deb havotirda qoldi.
Lan ketishi kerak bolgan kun keldi. Qishloqdagilar uni kuzatishga kelishdi. Hamma unga omad qilardi lekin Lan faqat sungi marta suyukli qizalog‘ini korishga oshiqardi lekin qizaloqni hech kim xayrlashish marosimiga olib kelmadi. Orniga oqsaqol unga kechik jonsiz ilonchani berib uni suyuklisi berganini, bir kun qaytganida uni shu ilon bilan tanib olishini aytganini aytdi. Lan kaftidagi kechik ilonchaga kòzlarida yosh bilan qaradi va bir kun bu qishloqga eng kuchli Imugilardanda kuchliroq tabib bo‘lib qaytaman deb qasam ichgancha ketdi.
Yillar o‘tdi. Lan juda qiynalsada yolida uchragan barcha tabiblardan òzi bilmagan davolash usullarini organdi. Ko‘plarni davoladi va mehrini qozondi. Suyuklising sovg‘asini hech qachon qolidan qo‘ymadi. So‘ng kimdir unga ZHONGGUE saroyida kuchli tabiblar borligini, u yerga borsa kòp narsalarni urganini aytishdi. U ham hech ikkilanmasdan usha yerga bordi. Kuchli tekshiruvlardan oziroq hiyla yordamida otib oldi. So‘ng saroyda ishlay boshladi. Bosh tabiblarga ergashib ularning davolash usullarini o‘rgana boshladi. Saroy rostan ham davolashni urganish uchun juda qulay edi. U yashirincha kutubxonalarga kirib kitob oqib òz ustida ishlashda davom etdi.
Mana biz bilgan usha og‘riqli kunlar yetib keldi. Valiyaxt shahzoda Imugilar qishlog‘idan eng kuchli tabiblarni olib kelganligi haqida habar butun saroyga tarqaldi. Lan buni eshitib juda hursand bòldi. Chunki ulardan suyuklisini qay axvolda ekanligini bilsa bolardi. Oradan bir kun otib u Ustozi oqsaqol va Nasa bilan korishdi. Nasa juda kelishgan bòlib ulg‘aygan edi. Lan ham juda kelishgan bolsada boshlarini e'tiborni tortmaslik uchun inson yoshiga mos qiyofada edi. Ular uzoq suxbatlashishdi. Nasa Lan ketganidan so‘ng qizaloq ham yuqolganligi haqida aytganida Lanning nafasi tomog‘ida tiqilib qolgandek bo‘ldi lekin keyin u bilan doim birga bolgan usha janji iloncha aslida Suyukligi ekanligini korib butunlay hayratda qotib oldi.
Nasa òz sehir bilan kechik ilonni Inson qiyofasiga kirishiga yordam berdi. Ilon òz insoniy qiyofasiga kirganida Lanning ham Nasaning ham nafasi tomog‘iga tiqildi. Chunki ularning qarshisida shu darajada guzal qiz turardiki oshiq bolmaslining imkoni yoq edi. Uning uzun sochlari , ohu kozlari, qon kabi qizil lablari , oppoq terisi barcha barchasi aqildan ozdiradigan darajada edi. Ammo bu guzallik Langa tegishli emasdi. Kunlar o‘tar, Nasa òz sehir kuchini ko‘rsatar, butun saroy bundan lol qolardi. Lan shunda yillar davomida qilgan harakatlari bir pulga aylanganidan tushkunlikka tushgandi. Koz oldida shuncha yillar qattiq sevib kelgan suyuklisi o‘zgasi bilan edi. Uni emas begonani quchardi, unga emas begonaga tabbassum qilardi, unga emas o‘zgaga sevishini aytardi. Lan butunlay singandi. Hayotni unga qizigi olmagandi huddi o‘zgalarga uni qizigi bolmagandek...
TELBA QALBIM...
Telbaga aylanib boryabman asta Ko‘zlaringni humor qilar ko‘zlarimYillar ham shamoldek o‘tdi bir pastaSog‘inch olov misol yoqar bu tanim.
Bilaman yoningda bordir òzga yorQalbing faqat u deb yarar har lahza Lekin jonim senda aytar sozim borYuragimni menga qaytar , iltimos ...
Sen uchun yozilgan she'rlarim dasta Sochimga oq tushib boryabdi asta Yuragim qo‘lingda qolgandir xasta Yuragimni menga qaytar, iltimos
Kechay desam senda qolgan yuragim Sevay desam qalbsiz yoqdir imkoni O‘zgasin qòlini tutsam ham balki Senda qolar mening bechora qalbim
Mayliga men senga tilayman pok baxt Jannat yo‘llarida yoring bilan yur Agar usha yerda tuqnashib qolsak Qabimni òzimga sekin berib qo‘y...
Usha daxshatli kun ham keldi. Valiahd shahzoda Imugilarni qirib tashlashlarini buyurdi. Imugilar kelajagi deb bilingan Nasa ham Valiahd shahzoda qolida jon berdi. Bu habar Lanni daxshatga soldi. U barchasini unutib faqat ogir axvolda qolgan suyuklisiga suyanchiq bo‘ldi. Uni qo‘lladi, dalda berdi. Lan sabab Astro tez òzini tikladi lekin yuragidagi alamzadalik uni tark etmadi. Bir kun tonda Lan Astroning yonida ilon qiyofasida topdi. U huddi avvalgidek harakatsiz va jonsiz edi. So‘ng qirolichani vafod etganini eshitdi. Tushundiki bu ishni Astro qilgan. Biroq u Astroning qilgan bu ishi uchun undan ozoqlashmadi, yoki tashlab ketmadi. Huddi avvalgidek uning yonida qoldi.
Kunlar haftalarga, haftalar oylarga , oylar yillarga ulashib borardi. Tibbiyot saroyi endi avvalgidek nurga, hursandchilikka bor emasdi. Ko‘plab tabiblar qatil qilingandi, qolganlar esa saroyni tark eshitgandi. Faqatgina Lan borar joyi bo‘lmaganligi uchunmi yoki Astroni òzi bilan qayerlarganidir sarson qilib olib yurishni xoxlamagani uchunmi saroyda qoldi. Valiahd shahzoda endi hukumdor edi. U har lahza Lanni o‘ldirishga buyurishi mumkin edi lekin yoq bunday bòlmadi. U saroyda yolģiz tabib bo‘lib qoldi.
Keyin Jimin paydo bòldi. Lan ning qadirdon dostining ogli. Lan hech bòlmasa u tikil qolganidan mamnun bolgandi. Lekin Jiminni hukumdorga kanizak bolgani uni ham ich etini yerdi. Jimin har kuni uning yoniga kelardi. Azobli bolsada tabbassum qilishga harakat qilardi. Lan uni nimalar his qilyodganini biroz bolsada tushunardi. Iloji boricha uni ishga kumib tashlashga, hayot, kelajak, o‘tmish haqida oylamasligiga harakat qildirardi. Biroq Jimin bir sonya bosh qolsa chuqur hayollarga berilib ketardi. Bir nuqtaga tikilgancha tushkun qolardi. Lan uni bu axvolidan qattiq achinardi. Jiminga qarab ota onasi unga qanchadan qancha yaxshiliklar qilganini eslar lekin ozi javob qaytara olmayodganidan qattiq afsus qilardi....
Bundan keyingi voqealar sizlarga ma'lum azizlarim. Har bir qismatning ohir qiyinchiliklari bor. Buni esa faqat inson ozi biladi. Boshqalar esa unutishadi...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Bu qism Astro va Ustoz Kang ortasida bòldi. Keyingi qism Yoongi va Jimin haqida ketadi. Xatoliklar uchun uzur. Reaksiya kutib qolaman.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
_jeon_jeona_fanfic Muallif Park Minji