Still with you 19-qism🎀
Jungkook Yoongi bilan suhbatini tugatgach, kompaniyaga borishga tayyorlandi. U kechagina Hawaiidan uchib kelgan bo'lsada allaqachon muammolarni hal qilishga kirishib ketdi
Bu yoqda Yoongi Jkga kelishini aytgan bo'lsa, u yoqda Taehyungga Jimin qo'ng'iroq qilgandi
Jimin bolaligida AQShga ota-onasi bilan ketganidan keyin uzoq yillar davomida Koreyaga qaytmagan edi. Ammo endi Koreyaga qaytib, aynan Taehyung uchun kelayotganini aytib, Taehyungni hayajonlantirdi. Ular o‘zaro juda yaqin do‘stlar bo‘lishgan, bolalikdagi xotiralar hali ham jonli edi.
Jimin Taehyung bilan telefonda gaplashdi. Uzoq yillar davomida bir-biridan uzoqda bo‘lishgan, lekin bu safar, Jimin AQShdan qaytib Koreyaga kelayotgani haqida xabar bermoqchi edi.
“Taehyung, men Koreyaga qaytyapman,” — dedi Jimin, ovozida biroz taranglik va ehtiros bor edi. “Yaqinda Koreyaga boraman. O‘sha eski davrlarni eslashga vaqtimiz bo‘ladi, ikkalamizga ham bu juda kerak deb o'ylayman.”
Taehyung bir lahza jim turdi, so‘ngra qisqa va samimiy javob berdi: “Jimin… Sen demak qaytyapsan, endi biz juda ko‘p suhbatlar qilishimiz kerak. O‘tgan yillarni qanday o‘tkazganingni bilishni istayman. Birgalikda o‘sib, hayotimizni o‘zgartirdik, lekin endi vaqti keldi, balki qaytganingda hammasini qayta boshlarmiz"
Jimin, Taehyungning so‘zlarini eshitib, yengil tabassum bilan javob berdi: “Shu gaplarni kutgandim. Ertaga ko'rishamiz, reysim ertalab”
Telefonni qo'ygach, Jiminni qalbida bir xil qaror tug‘ildi — u haqiqatan ham Taehyung uchun qaytayotgan edi, lekin bu safar u faqat bolalik do‘stligi uchun emas, balki yangi hayotga, yangi boshlanishga qadam qo‘yishi kerakligini his qildi.
Jungkook har doimgidek Taehyung bilan kompaniyasiga bordi. Ammo u bugun juda xavotirda edi, chunki kompaniyaga yetib borishi bilanoq barcha muammolarni xabar topadi. U yo‘qligida prakurorlar kelib, tekshirib ketishgan ekan. Jungkookning yuragi siqildi, chunki bu holat uning ishlariga katta zarar yetkazishi mumkin edi. Jahli chiqdi, taqsimot va huquqiy masalalar yuzasidan boshni qiynayotgan xodimlariga nisbatan shubhalar va nafrat uyg‘ondi.
Jungkook shiddat bilan qadam tashlab xonaga kirganida, Park Hyunsikni ko‘rdi. Hyunsik o‘zining odatdagi xotirjamligi bilan, biroq Jungkookning g‘azablangan ko‘rinishini sezgan edi.
o'shanda Jungkook tug'ilgan kunidan keyin kompaniyaga kelib Hyunsikni ishga olishga qaror qilgandi. Hyunsikni shunchaki haydab yuborish fikri qasos olishni anglatmasdi. Jungkook ikki karra ko'p qasosni rejalashtiryabdi. Kompaniyada yetishmayotgan pulni uni bo'yniga qo'yishni o'ylaganfi
Lekin Hyunsik Jungkookni chindan yaxshi ko'rardi. Insoniy tarafdan ham, boshliq sifatida ham. Ammo Jungkook uni boshiga ne kunlarni solishini hech ham bilmasdi. Hyunsik kompaniya uchun ko'p harakat qilardi
Jungkook kompaniya prezidenti sifatida o'zining vazifalari bilan to'liq band bo'lgan edi. U strategik qarorlar qabul qilish, muhim uchrashuvlar o'tkazish va kompaniyaning kelajagi uchun qarorlar chiqarish bilan shug'ullanar, kundalik ishlarining haddan tashqari yukini his etardi. Chet elda bo'lgan paytida esa kompaniyada ko'plab muammolar paydo bo'lib, barcha diqqatini o'ziga jalb qilgan edi. Majlis zalida yakunlangan uchrashuvdan keyin, u nihoyat chiqib, yoniga ukasi Jungwonni ko'rdi.
Jungwon kompaniyaga kelganida Jungkook hali majlisda bo'lgan edi. U akasining ishi juda ko'p ekanligini yaxshi bilardi, ammo bugun unga bir narsa aytishi kerak edi. Shu bois, kutishga qaror qildi. U kompaniyaning holatini o'ylab, vaqti-vaqti bilan akasining qarorlarini tanqid qilardi, lekin o'zini yaxshi tutishi kerakligini bilardi.
Oradan bir soat o'tdi va nihoyat Jungkook majlisni tugatib chiqdi. U ukasini kutib o'tirganini ko'rib, o'zini biroz noqulay his etdi. Jungwon akasini ko'rganida uning yuzida hech qanday hisni ko'rmadi, faqat sovuq, befarq bir ko'z qarashini sezdi. Bir vaqtlar bir-biriga juda yaqin bo'lgan ikki aka ukadagi bu masofa, Jungkookni ajablantirdi. U juda hayratda qoldi chunki kompaniya boshqaruvini o'z qo'liga olish uchun Jungwonni haydab solganida u akasiga nisbatan juda keskin o'zgargandi
Jungkookning ichidagi bir qism uning ukasining shiddatini tushunishga harakat qilardi ammo boshqa bir qismi unga g'azab bilan qarardi.
Jungwon bir necha kun davomida ichida yig'ilgan fikrlarni akasiga aytish uchun vaqtni kutgan edi
Jk: xo'sh, yana nima xohlaysan?
Jungwon: sizga aytadigan gaplarim bor edi, menga atiga 5 daqiqa ajrata olasizmi?!
Jungkook o'zini ichkaridan tiqilgan xotiralar bilan to'la, amr etganicha bu gaplarni eshitishni istamadi. Ammo u ukasining so'zlarida bir narsani sezdi: orzulari va istaklari bilan to'lib-toshgan bo'lsa-da, uni haligacha birov emas, o'zi boshqarishi kerakligini bilish kerak edi.
Jungwonning yuzida tushkunlik va afsus barq urardi. U qanday qilib uzr so'rashini, akasiga nima deb aytishini aniq bilmasdi. Bir necha bor chuqur nafas oldi va nihoyat o'zini majbur qilib, oldinga bir qadam tashladi. Akasi Jungkook uning qanday xohish bilan kelganini sezdi va shunchaki xotirjam, o'zini ushlab turib, uni kutib turdi. Jungwonning so'zlari juda o'zgarib, kechikkan vaqtda bo'lsa ham, unda chin dildan chin afsuslanish sezilardi.
Jungwon: Aka, ehtiyot bo'ling. Onam bug'alterlaringizdan birini sotib olgan. Ulardan biri sizni yashirin font ochgan deb ayblab, qamoqqa jo'natmoqchi. Iloji bo'lsa, o'sha ayg'oqchini topib, tezroq jazolang.
Jungkook uning so'zlarini diqqat bilan tinglab turdi. Bu og'ir, achchiq va shuningdek, tahlikali vaziyat edi. Ammo u Jungwonning hislarini tushunishga harakat qilib, baland ovoz bilan javob berdi.
Jungkook: Sen kechagina men bilan kompaniya uchun kurashayotganding. Endi kelib xuddiki men tarafda ekaningni ko'rsatib, onangni sotyapsanmi? Yoki bu ham sening rejangning bir qismimi?
Jungwon biroz jim bo'lib qoldi. U qiyin ahvolga tushib, so'zlarni topishga urindi. So'ng, birdaniga yuragidagi barcha so'zlar birlashib tilidan chiqib ketdi
Jungwon: Meni kechiring aka. O'sha paytda birdan kompaniya qo'limdan chiqib ketgani uchun jazavaga tushib, nima qilayotganimni bilmay qolgandim. Lekin endi yaxshilab o'ylab qarasam, kompaniyani boshqarishga ko'proq sizni haqqingiz bor. Men shunchaki sizni qo'llab-quvvatlashni tanlayman. Sizni qay darajada yaxshi ko'rishimni bilmaysizda!
Jungkookning ko'zlari yanada yumshab ketdi. U o'zining kichik ukasini ko'rib, uning ichidagi o'zgarganlikni, o'zini anglaganligini sezdi. Bir lahza jim turib, nihoyat, unga yondashdi va qattiq quchoqladi. U darrov ukasiga ishondi
Jungkook: Senga aytganimdek, har doim yonimda bo'l, sening yordaminga har doim ehtiyojim bor. Bu kompaniya men uchun faqat ish emas balki bizning oilamizning kelajagi. Buni bilaman, sen meni haqiqatan ham yaxshi ko'rasan shu barobarida men ham Seni qattiq yaxshi ko'raman ukajon
Jungwon yana bir marta chuqur nafas olib, akasiga minnatdorlik bilan qaradi. Bu aniq bir bosqichning tugaganini va ular uchun yangi bir davrning boshlanganligini anglatib turardi
Jungkook ukasi Jungwon u bilan birga ekanligini bilgach hayotida nihoyat tinchlik va baxtni his qila boshladi. Kech tushgach Taehyung va Jungkook uyga qaytishdan oldin, ovqatlanishga qaror qilishdi.
Restoranga kirib, yuqori sifatli ovqatlardan tatib ko'rishgandan keyin, Taehyung bir oz o'ychan bo'lib qoldi. Jungkook uning harakatlaridan nimanidir sezdi. Taehyung odatda kulib, hazil qilishni yaxshi ko'rardi, lekin bugun uning yuzida bir parcha tashvish bor edi. Jungkook darhol uni kuzatib so'roqqa tutdi.
Jungkook: Nega xafaligingni sezyapman? Nima bo'ldi?
Taehyung biroz jimib qoldi, so'ng yuzini pastga solib, so'zlarni topishga harakat qilgandek gapini boshladi.
Taehyung: Kichkinaligimdan birga katta bo'lgan qiz bola do'stim bor, ota-onam unga uylanishga majbur qilishyabdi. Biroq men uni sevmayman. Sevganim esa.... Nima qilishimni bilmayapman.
Jungkook bir muddat jim bo'ldi, Taehyungning og'ir holatini tushunib, u bilan birga o'tirgan stolga qo'lini qo'ydi.
Jungkook: Sen ularga sevganing borligini aytmadingmi? Nimani kutyapsan?"
Taehyungning ko'zlari bir muddat bo'sh bo'lib qoldi, u boshqa narsalarga qarashga urinib, qayta o'zi uchun javob berishga harakat qilardi.
Taehyung: Aytishga hali kuch topa olmadim. Ular... ular meni tushunmaydi deb qo'rqaman. Ular uchun bu faqat an'anaviy bir narsadir. Agar men ularga aytsam, ular meni tanqid qilishi mumkin.
Jungkook uning hislarini tushunib, chuqur nafas olib, tinchlantiruvchi tarzda so'zlab qo'ydi.
Jungkook: Yaxshi, kel keyingi hafta birga borib, o'rtamizdagi barcha narsalarni ularga tushuntiramiz. Hech narsa bizni to'xtatolmaydi. Ular seni tushunishlari kerak va agar ular seni yaxshi ko'rishsa, seni to'liq qo'llab-quvvatlaydilar.
Taehyung uning so'zlaridan ilhomlanib, sal qattiqroq nafas oldi va ko'zlarida ozgina xavotirni yo'qotib, yana bir bor ishonch hosil qildi.
Taehyung: Mayli, roziman. Seni eshitganimda, har doim kuch topaman.
Jungkook yuzida tabassum bilan unga qaradi, so'ng o'zining haqiqiy sevgilisi bilan hayotning har bir qiyinligiga qarshi kurashishga tayyor ekanini his etdi. Ular birga bo'lsa, hech narsa ularni to'xtata olmasdi
Jungkook va Taehyung qo‘llarini bir-biriga shivirlab ushlagan holda uyga qaytishdi. Ularning yuzida bir oz charchoq, lekin baxtiyorlik alomatlari bor edi. Bugungi kunning hammasi o'tdi, ammo ular bir-biriga tushunmovchilik bilan qarashayotganini sezmagan edilar. Ertaga ular har ikkalasi mas'uliyatli ishlar bilan shug‘ullanishlari kerak edi, lekin ikkalasi ham bir-biriga bu haqida gapirmagan.
Yoongi tonggi reysiga ulgurish uchun turar joyidan shoshilinch ravishda chiqib, hammasini orqada qoldirib ketdi. Ertalab, odatdagidek, u hali tushkunlikda edi. Yuzini sochiq bilan artib, kiyinib, tezda oyoqqa turdi, so‘ng o‘zini shunchalik tashvishlangan holda his qilardi, go‘yo butun dunyo unga qarshi turgandek
Samolyotga chiqish uchun aeroportga yetib kelganida, u nafasini rostlab, ro‘yxatdan o‘tish uchun oxirgi imkoniyatni qo‘ldan boy bermaslikka harakat qilardi. Ammo vaqt bir soniya ham sekinlashmaydi – uning quvnoqligi va odatdagi tartibli hayoti hammasi bugun qisqa vaqtga ko‘rinmay qolgan edi.
Yoongi aeroportning reyslarga o‘tish joyida o‘zini kechikkan deb o‘yladi. U tezda samolyotga olib boradigan shoxobchaga intildi
Yoongi samolyotga shoshilib chiqib, o‘z o‘rnini topish uchun joylarni ko‘zdan kechira boshladi. U to‘g‘ri o‘rnini tezda topib, bemalol o‘tirdi. Biroq, uning quvonchi uzoqqa bormadi — samolyotning ichki qismidan bir yigit keldi, yuzida qattiq ifoda bilan Yoongi tomon yo‘llandi
— Hey, janob! — deb yuqori ovoz bilan aytgan yigit, Yoongining yoniga kelib, o‘z o‘rnini olishni talab qildi. Bu Jimin edi. Ha, aynan Jimin — Taehyungning bolalikdagi do'sti. Lekin hozirda nimalar bo‘layotganini tushunish qiyin edi.
Yoongi o‘rnidan bir oz ko‘tarilib, Jiminning talabini rad etgancha, o‘z joyini tekshirdi va tasdiqladi:
— Bu mening joyim. Sen o‘zingnikini top, — dedi Yoongi, yuzida sovuqqonlik bilan.
Jimin bir oz ajablandi ammo o‘zining aniqligiga ishonch hosil qilib, biroz harakat qilgani ko‘rindi. U joyini qidira boshladi.
— Bu joy meniki! Men allaqachon band qilganman, — deya qattiq gapirdi Jimin, qolgan yo‘nalishda o‘zini hakamdek his qilib.
— Xato qilayapsan. Bu mening joyim va bu yerda men o‘tirishim kerak.
Ularning o‘rtasidagi munosabatlar keskinlashib borardi. Yoongi, odatdagi tarzda, o‘z o‘rnini himoya qilishni istardi. Shuningdek, Jimin ham bu holatdan chiqish uchun kuchli bahslashishni boshladi. Ular ikkalasi ham bir-birining so‘zlarini to‘xtatishga harakat qilib, og‘ir havo changaliga tushgan edilar.
Yoongining jahli kutilmaganda o‘ta kuchli bo‘ldi. U o‘zining joyini himoya qilishda davom etar ekan, endi sabr-toqatini yo‘qotdi. "Buni to‘xtatish kerak", — deb o‘ylab, u nihoyat stuardessani chaqirdi. Uning ovozi qattiq va jarangli edi, atrofdagi yo‘lovchilar bir zum jim bo‘lib, nima bo‘layotganini kuzatishdi.
— Hey, stuardessa! — Yoongi qattiq baqirdi, ko‘zlarida o‘ta kuchli qaror bor edi. — Bu odamni o‘z joyini topishga yordam bering!
Stuardessa darhol harakatga o‘tdi, har bir harakatida ehtiyotkorlik bor edi. U Yoongining chaqirig‘ini e’tiborga olib, ikki yigitning o‘rtasidagi kelishmovchilikni hal qilishga harakat qildi. U tezda Jiminning joyini tekshirib chiqdi va bu payt uning xatolari aniq bo‘ldi. Jiminning o‘rindig‘i boshqa joyda edi.
— Janob Jimin, — dedi stuardessa muloyimlik bilan, ammo baribir qat’iy ovozda, — sizning joyingiz narigi tarafda.
Jimin biroz to‘xtab, bir zum o‘ylanib qoldi, lekin o‘zi shunday noqulay vaziyatga tushganidan darrov uyatni his etdi. Lekin buni sezdirishni istamadi. Uning yuzida bir onlik qaror va jahlni ko‘rish mumkin edi, lekin u o‘zining kuchli emotsiyalarini ichida saqlab, Yoongidan uzr so‘ramay o‘z o‘rnini tark etdi.
U o‘zi bilan kurashar ekan, Jimin tezda o‘z joyini qidira boshladi va o‘sha paytda Yoongi ham o‘rnida baxtiyor bo‘lolmadi uning ichida qattiq norozilik sezilardi. Biroq, u bu vaziyatni yashirishga harakat qildi va o‘zining yuqori pozitsiyasini saqlashga intiladi.
Jiminni ortda qoldirib, Yoongi o‘zining joyiga qaytib o‘tirdi, yuzida so‘nggi kulgu ham bor edi, ammo ichki dunyosida ancha keskinliklar jo'sh urardi
Ular birinchi marta uchrashganlarida bu munosabat hech kim kutmagan tarzda, janjalli va ancha og‘ir bo‘ldi. Bu qarama-qarshilik, har ikki yigitning bir-biriga bo‘lgan munosabatlari yana uzoq vaqt davomida ta’sir qilishi mumkin edi.
Jimin va Yoongi o‘rtasidagi janjal samolyotda o‘z nihoyasiga yetgan bo‘lsa-da, ularning o‘rtasidagi charchoq hali ham davom etardi. Har ikkisi ham o‘z joylariga o‘tirganidan so‘ng ikkala yigit ham o‘z fikrlarida sukut saqlashga qaror qilishdi, ammo bu ahvol, albatta, uzoq davom etmasdi. Samolyot Koreyaga yetib borganida, Taehyung va Jungkook o‘zlarining do‘stlarini birga kutib olishardi. Bu degani esa Yoongi va Jimin takroran yana va yana uchrashishadi
Koreyada Taehyung va Jungkook Bam bilan o‘ynab o‘tirishganida, Taehyungning yuragi ichkaridan bir o‘zgacha noqulaylikni sezardi. U Jimin haqida o‘ylashni boshladi, lekin uning kelishi haqida Jungkookka aytishga kuch topa olmadi. U o‘zini ancha noqulay his qildi, xuddi bu gapni aytish juda og‘irdek. Ammo, nihoyat, Jungkookning o‘zi gapni boshladi.
" Bugun kechki paytda aeroportga borishimiz kerak" dedi Jungkook, Taehyungga qarab.
Taehyung bir oz ajablanib, so‘ngra tezda javob berdi:
Jungkookning so‘zlari aniq va qat’iy edi:
— Xayoling qayerda? Aytdim-ku, aeroportga borishimiz kerak.
Taehyung bir zum jim turdi, bu gaplar uni hayratda qoldirdi.
— Lekin nima uchun? — deya so‘radi, uning yuzida shubha va savolni ko‘rish mumkin edi.
Jungkook kulib, o‘zi uchun tabassum qilib dedi:
— Do‘stim Yoongi AQShdan kelyapti. Uni kutib olamiz.
Taehyungning yuzida ajablanishning o‘rniga, birdan kulgu paydo bo‘ldi. U Yoongi haqida eshitib, yuzida o‘zgacha bir qiziqish paydo bo‘ldi. Ammo keyin, ichida bir his tug‘ildi va shu bilan, har qanday taassurotlardan xoli bo‘lgan holda:
— Jimin ham kelyapti, — dedi u, noxush bir ohangda, so‘zlari birdan qattiq bo‘lib ketdi.
Jungkook bir zum jim turdi, Taehyungning so‘zlarini tushunishga urinib:
— Jimin? — deya so‘radi, uning ovozida shubha bor edi.
Taehyungning yuziga yengil bir ifoda tushdi, ammo u darrov ko‘zlarini qisib, jim bo‘ldi. U Jimin haqida gapirishni istamagan edi, lekin o‘zining ichki his-tuyg‘ulari, uni kechirishga va barcha narsalarni aytishga majbur qilayotgan edi.
Jungkook Taehyungning o‘ng tomoni va boshini biroz kuzatib, keyin sezdi bu holat unchalik oson emas edi. Taehyung o‘z do‘sti Jiminni ko‘rishni kutayotganini bilgan holda, ichki jihatdan juda noqulay va noaniq edi.
Jungkook Taehyungning so‘zlarini eshitganidan keyin, bir zumga jim turdi. Unga Jimin haqida endi eshitish qiyin bo‘lgan edi. Ularning munosabatlaridagi o‘zgarishlar, oradan ko‘p vaqt o‘tsa ham, Jungkookning ichki dunyosida qandaydir tug‘ilgan hislarni uyg‘otdi. U o‘zini bu holatda boshqacha his qildi, Taehyungning Jimin bilan o‘tgan yillarini bilib, uning do‘stiga nisbatan qandaydir bexos qarashlarini sezdi.
" — Kim u Jimin? Nega u haqida endi bilyapman? " Jungkook, biroz ajablandi ammo o‘zining ichki hissiyotlarini yashirishga harakat qilib Taehyungdan so‘radi. Unga bu gaplarni aytish, ichida biror narsani o‘zgartirishga urinish edi.
Taehyung bir nechta chuqur nafas oldi. U har doim Jimin bilan bog‘liq xotiralarni xush ko‘rgan, lekin bir necha yillar davomida ularning yo‘llari ajralgan. Endi Jimin Koreyaga qaytishga qaror qilganini eshitib, Taehyungning ko‘zlari o‘ziga xos bir yengillik bilan yongandi. U Jungkookka qarab sekin aytishni boshladi:
"Jimin bolaligimdagi do‘stim... Uni juda sog‘indim. U bilan ko‘p vaqtlarimizni birga o‘tkazganmiz, lekin keyin u ota onasi bilan Aqshga ko'chib ketdi. Endi, u Koreyaga qaytayabdi va men uni kutib olish uchun bormoqchiman" Taehyungning ovozi yumshab, ichki dunyosida biron-bir iztirob borligini sezdi.
Jungkook Taehyungning so‘zlaridan bir oz hayratga tushgan edi. U Jimin va Taehyung o‘rtasidagi aloqalar haqida ilgari bilmagan, ammo hozir bu ma’lumot unga yangi ko‘rinishda, qattiqroq tasavvurga aylandi. Uning ko‘zlari sezdirmastan Taehyungni kuzatib, ichidagi hislarni tutishga harakat qildi.
"Yaxshi Tae men seni tushundim" deya, Jungkook asta-sekin so‘zlab, o‘zining haqiqiy hissiyotlarini yashirgancha, Taehyungning ichki kurashlarini inobatga olib, muloyim javob berdi. Uning ichida bir narsa uyg‘ongandi lekin u hali buni Taehyunga sezdirishga yo‘l qo‘ymadi.
Samolyotning so‘nggi reysi AQShdan kelib, Koreyaga qo‘nganini eshitganidan so‘ng, Taehyung va Jungkook aeroportga yetib kelishdi. O‘rtada taranglik bor edi. Ular ikkisi Jiminni va Yoongini kutayotgan edi. Ular aeroportda, samolyotdan chiqqan yo‘lovchilarni kuzatisharkan, Taehyungning yuragi biroz tezroq urdi. Jiminni ko‘rishga, uning yuziga yana bir bor qarashga tayyor edi.
Samolyotdan chiqqan odamlar orasida nihoyat Yoongi va Jimin paydo bo‘lishdi. Yoongi hamon o‘zining qattiq, lekin iliq tabassumi bilan atrofdagilarga qarab kelayotgan edi, Jimin esa qattiq va aniq qadamlar bilan, samolyotdan tashqariga chiqqan edi. Taehyungning ko‘zlari birdan jilolandi. U Jiminni ko‘rdi, lekin uning oldida qandaydir so‘nggi o‘zgarishlar paydo bo‘ldi.
Jimin va Taehyung bir-biriga qarashdi. Ammo ularning o‘rtasidagi tuyg‘ularni so‘zlar bilan ifodalash qiyin edi. Jimin Taehyungga qarab, kulib yuborishi mumkin edi, lekin u o‘zi ichida turli hislarni boshdan kechirayotgan edi. Taehyung ham unga jilmayishga harakat qildi, lekin bu kulgu so‘nggi paytlarda bir-birini tushunishning muhimligini anglatayotgandek edi.
Jungkook esa ularga etibor qilmayotgandek o'zini tutib Yoongini izlay boshladi
reaksiyalar va komentariyadagi iliq fikrlar keyingi qismni tezlashtiradi☺️🎀