🔮 QON MALIKASI 🔮 (Vampirlik, sirlar, sevgi va vahshiylik bilan to‘la fanfik)
Qorong‘u tun. O‘rmon sukunatga cho‘mgan, faqat shamolning shitirlashi va uzoqdan eshitilayotgan bo‘g‘iq tovushlar bor edi. Jihyee yugurardi. Nafasi qisib borardi, yuragi esa go‘yo ko‘ksidan chiqib ketgudek edi. U ortiga qaradi – qop-qora ko‘zlar, tig‘dek tishlar, vahshiyona istak bilan to‘la maxluqlar uni ta’qib qilardi.
"Yana biroz… faqat yana ozgina!" – deb o‘ziga pichirladi Jihyee.
Lekin birdaniga, oldida allaqanday soyalar harakatlana boshladi. U o‘zini to‘xtatishga urindi, lekin kech edi. Qaltis yo‘lda qoqilib ketdi va yerga yiqildi. Endi qochishga imkon yo‘q edi…
— Nihoyat seni ushladik, Qon Malikasi! – deb pichirladi vampirlarning rahbari.
Uning ko‘zlari qizg‘ish tusga kirib, yuzidagi ifoda qoniqish bilan to‘lgan edi. Jihyee endi qocholmasligini tushundi. Uning tanasida oddiy insonlarnikidan farqli qon oqardi – bu qon vampirlar uchun shifobaxsh, kuch beruvchi va hatto abadiyat hadya etuvchi suyuqlik edi. Shu sababli, u doimo quvg‘inda edi.
Shu payt, to‘satdan, havo titradi. Shamol kuchayib, qip-qizil chaqmoq osmonda yalt etdi. Shundan keyin esa…
— Hush, qo‘lingni tekkizsang, o‘lasan!
Jihyee hayrat bilan qaradi – u erda bir odam turardi. Yo‘q, odam emas… Vampir. Lekin u boshqalardan farqli edi. Uning uzun qora kiyimi shamolda hilpirardi, muzday nigohi esa zulmatday chuqur edi. Sochlari yelkasiga tushib turardi, lablari esa qotib qolgan jiddiy ifodaga ega edi.
— Jungkook… – Jihyee beixtiyor uning ismini pichirladi.
Bu vampir uni necha bor himoya qilgan edi. Ammo u hech qachon bu himoyaning sababini tushunmagan edi. Nega Jungkook har doim uning atrofida? Nega u boshqa vampirlar singari uning qoniga chanqamaydi?
Jungkook bir qadam oldinga yurdi. U vampirlarni sovuq nigohi bilan ko‘rib chiqdi. Keyin esa bir lahzalik harakat bilan ularning rahbarining bo‘ynidan ushlab oldi.
— Sen noto‘g‘ri o‘ljaga hujum qilding, – uning ovozi past, ammo dahshatli edi.
Shu zahoti, Jungkook vampirning yuragiga panjasini botirdi va uni yirtib tashladi. Qon sachradi. Boshqa vampirlar esa dahshatga tushib, chekinishga majbur bo‘lishdi.
Jihyee bularning barchasini qo‘rquv bilan kuzatdi. U birinchi marta Jungkookning bunday shafqatsizligini ko‘rayotgan edi… lekin ayni paytda, uning ichida qandaydir tushunarsiz his uyg‘ondi.
Jungkook Jihyee tomon yurdi. U tiz cho‘kib, qo‘lini unga cho‘zdi.
— Endi xavfsizsan, – dedi u past ovozda.
Ammo Jihyee o‘zini g‘alati his qilardi… yuragi tez urardi, tanasi esa sustlashib borardi. U pastga qaradi – tanasida tirnalgan joydan qizil qon oqar edi. O‘sha vampir unga tegishga ulguribdi!
Jungkook uning qon hidini his qilgan zahoti, ko‘zlari birdan qorayib ketdi. Nafasi og‘irlashdi.
— Jihyee… men… – u o‘zini ushlab qolishga harakat qilardi.
Lekin Jihyee tanasidagi og‘riqni his qilib, qaltiradi. Nafasi qisilib borardi.
— Jungkook… iltimos… – uning ovozi titrardi.
Jungkook qaltirayotgan qizga qaradi. Uning yuragi siqildi. U bunga tayyor emas edi… lekin boshqa iloji yo‘q edi.
U lablarini Jihyeeniki tomon yaqinlashtirdi… va tishlarini sekinlik bilan uning bo‘yniga botirdi.
Bu tun abadiy esda qoladigan tun edi. Bu tun Jihyee insonlikni yo‘qotgan, lekin abadiyatni qo‘lga kiritgan tun edi…
Jihyee nafasi qisilib, butun tanasida issiq va sovuq to‘lqinlar almashardi. Uning bo‘ynidagi tirnalgan joydan Jungkookning tishlari ohista sirg‘alib chiqdi. Issiq qon og‘iz bo‘ylab sirg‘alib tushdi. Jungkookning ko‘zlari yanada qorayib, butun gavdasi tarang tortildi.
Lekin u o‘zini ushlab turishga majbur edi.
U sekinlik bilan Jihyee tanasini ushladi va uni erkin quchog‘iga oldi.
— Sen… o‘zgarasan, Jihyee, – dedi u past ovozda.
Jihyee uning nigohiga qaradi. Ko‘zlari avvalgidan ham yorqinroq, qizg‘ish tusga kirib borardi. Qon tomirlaridan qandaydir issiq kuch oqayotganini his qildi.
— Bu… nimasi? – uning ovozi titrardi.
Jungkook unga shafqat bilan qaradi, lekin uning nigohida bir quyuq qayg‘u ham bor edi.
— Bu abadiyatning boshi, lekin eng og‘ir bosqichi… – pichirladi u.
To‘satdan, Jihyeenining yuragi dahshatli zarba berdi. U og‘riq bilan yerdan tisarildi, boshi aylanib ketdi. Uning bo‘ynidagi tirnalgan joydan qon emas, qandaydir qora suyuqlik oqayotgandek tuyuldi.
— Jungkook… bu og‘riq… juda kuchli! – uning ovozi titrardi.
— Hamma vampirlar buni his qiladi… bu o‘zgarish jarayoni. Lekin sen boshqalardan farqlisan. Sen… maxsus qon egasisan, Jihyee. Sening qoninga ega bo‘lishni istaganlar juda ko‘p…
Jihyee titrardi. Butun jismi olov ichida qolgandek edi. Ammo ayni paytda yuragi ham, tanasi ham boshqacha his qilardi… kuchliroq… tezroq…
— Men… o‘zimni boshqacha his qilyapman…
Jungkook uning bo‘ynidagi izga qaradi. Tishlar botgan joy asta-sekin tiklanib borayotgan edi.
Jihyee asta ko‘zlarini yumdi. Butun dunyo quyuq qorong‘ilikka cho‘mgan edi.
Atrofdagi daraxtlarning shitirlashini. Uzoqdagi vampirlarning shivirlarini. Hatto, Jungkookning yurak urishini ham!
— Bu nima? – u chuqur nafas oldi.
— Bu sening yangi hayoting, Jihyee. Endi sen ham menga o‘xshaysan.
Jihyee o‘zini engilroq his qilganida, asta qo‘llarini oldinga cho‘zdi. Uning terisi avvalgidan ham oppoq va silliqroq edi. Nigohlari esa… oynadagi aksida u o‘zining qizg‘ish tusga kirgan ko‘zlarini ko‘rdi.
Jihyee asta o‘zining yangi kuchlarini sinab ko‘rdi. Qo‘llari avvalgidan ham yengil va chaqqon edi. Hatto eng mayda harakatlarni ham aniq his qilardi. Shabada esishi bilan har bir chang zarrasi uning terisiga tegayotganini sezardi.
Lekin… yuragining ich-ichidan qandaydir bo‘g‘iq istak ko‘tarilayotgan edi. U o‘zini tutishga harakat qildi, lekin bir narsa uni tinch qo‘ymayotgan edi.
Jihyee yonidagi Jungkookga qaradi. Uning bo‘ynidan yurib kelayotgan qon tomirlarini tiniq ko‘rardi. Bir qadam tashladi. Nafasi og‘irlashdi.
Jungkook esa jim kuzatib turardi. Uning nigohida hayajon va xavotir aralashgan edi.
— Jihyee… – dedi u past ovozda.
Lekin qiz eshitmayotgandek edi. Og‘zi qurib, ichidagi tuyg‘u kuchayib borardi. U Jungkookning oldiga bordi va yuziga yaqinlashdi.
— Men… qon istayapman… – uning ovozi pichirga o‘xshardi.
Jungkook jilmaydi. Uning nigohida biroz hazil, biroz jiddiylik bor edi.
— O‘zingni yo‘qotma, kichkintoy. Hali nazorat qilishni o‘rganmading.
U Jihyeening iyagidan tutib, asta orqaga surdi. Jihyee esa uni bir necha soniya kuzatdi. Yuragi yana tez ura boshladi.
Keyin to‘satdan, yirtqichning chaqqonligi bilan Jungkookning ustiga tashlandi!
Lekin Jungkook uni ushlashga ulgurdi. O‘zining kuchli qo‘llari bilan Jihyeening belidan ushlab, pastga bosdi.
— Voy-voy, juda vahshiy bo‘lib qolibsan-ku… – u Jihyeening qulog‘iga shivirladi.
Jihyee lablarini tishladi. Ichida olov yonardi, lekin Jungkookning qo‘llari uni joyida mahkam ushlab turardi.
— Jungkook… men… o‘zimni ushlay olmayman…
Jungkook unga sinchkovlik bilan qaradi. Keyin ohista jilmayib, bo‘ynidagi sharfini yechdi.
— Xo‘sh, mayli. O‘rganishing kerak. Mendan ol.
Jihyee hayrat bilan unga tikildi.
Jungkook qo‘lini uning sochlari orasiga tiqdi va sekin siladi.
— Men buni xohlayman, Jihyee. Sen meniki bo‘lding. Endi biz bir-birimizga ishonishimiz kerak.
U so‘zlarini ohangdor va jozibali qilib aytdi. Jihyee esa hech narsa o‘ylay olmasdi. Ichidagi tuyg‘u butun tanasini egallab olgandi.
U asta lablarini Jungkookning bo‘yniga yaqinlashtirdi… va tishlarini botirdi.
Bu, albatta, shunchaki qon olish emas edi.
Bu… ular orasidagi yangi bog‘liqlikning boshlanishi edi.
( Jihyeening kiymi boshqa db tasavvur qliila😁😂)
Jihyee Jungkookning bo‘yniga tishlarini botirgach, uning butun vujudidan iliq energiya o‘tib ketdi. Bu shunchaki qon emas edi. Bu… bir-biriga bog‘lanishning muhrlanishi edi.
Jungkook esa hech qanday qarshilik ko‘rsatmadi. Uning qo‘llari Jihyeening belidan silkitmasdan ushlab turardi. U ko‘zlarini yumar va chuqur nafas olar edi.
Jihyee oxirgi tomchigacha qonning ta’mini his qildi va asta boshi aylanib, orqaga tortildi. Uning ko‘zlari yanada yorqinlashdi, yuragi esa shiddat bilan urardi.
Jungkook esa yengil kulib, barmog‘ini bo‘ynidagi iz ustidan ohista yurgizdi. Qon oqishi darhol to‘xtadi.
— Xo‘sh, qanday tuyuldi? – uning ovozi hazil bilan past ovozda yangradi.
Jihyee nafasini rostlab, unga qaradi. Qon ichgandan keyin u o‘zini yanada kuchliroq, yanada tirikroq his qildi.
— Bu… g‘alati. Lekin ayni paytda juda… yoqimli… – dedi u lablarini yalab.
Jungkook jilmayib, unga yaqinlashdi. Uning barmoqlari ohista Jihyeening sochlarini siladi.
— Bilasanmi, biz endi bog‘landik. Bu oddiy qon ichish emas. Endi sen meniki, men esa seniki. Hech qachon ajrala olmaymiz.
Jihyee bu so‘zlarni eshitib, beixtiyor yuragining tubida qandaydir issiq hisni tuyib ketdi. Lekin u hali bu nimani anglatishini tushunmasdi.
To‘satdan, o‘rmonning chekkasidan vahshiyona qichqiriqlar eshitildi.
Jungkookning nigohi sovuq tusga kirdi. U qattiq oh tortdi va Jihyeega qarab pichirladi.
— Ha. Seni hech kim tinch qo‘ymaydi. Endi sen menga tegishlisan, bu degani – sen uchun kurashishim kerak bo‘ladi.
— Yoki… men seni jang qilishni o‘rgatishim kerak.
Jihyee hayrat bilan unga tikildi.
— Men ham jang qilishim kerakmi?
Jungkook jilmaydi va ohista uning iyagidan ushlab, yuzini o‘ziga qaratdi.
— Albatta. Chunki sen oddiy vampir emassan. Sen Qon Malikasisan. Va barchani oldida faqat bitta yo‘l bor – seni yo yo‘q qilish, yo bo‘ysundirish.
U Jihyeening qo‘lini ushladi va yuragining ustiga qo‘ydi.
— Endi bu yurak abadiyatga tegishli.
Jihyee uning so‘zlarini eshitib, o‘zining qanday yo‘l tanlashini anglab yetdi. Endi u faqatgina qochadigan ojiza emas edi.
Endi u Jungkook bilan birga… jang qilishi kerak edi.
Jihyee Jungkookning qo‘lidan mahkam ushlab turardi. Yuragi hali ham yangi hayotining keskin o‘zgarishlarini qabul qilib ulgurmagandi.
— Men qanday jang qilishni o‘rganishim kerak? – so‘radi u biroz hayajon bilan.
Jungkook jilmayib, uning barmoqlarini ohista siqdi.
— Avvalo, sening ichingdagi qudratni uyg‘otishimiz kerak. Sen boshqa vampirlardan farqlisan, Jihyee. Sendagi qon – maxsus, noyob. Sen o‘z kuchlaringni boshqarishni o‘rganishing kerak.
U Jihyeeni o‘zi bilan birga o‘rmonning qorong‘i qismiga boshladi. Atrof sukunatga cho‘milgan, faqat uzoqdagi yaproqlarning shitirlashigina eshitilardi.
Jihyee butun tanasi bilan boshqacha energiyani his qilayotgan edi. Har bir harakati avvalgidan ham tezroq, yengilroq.
Jungkook to‘xtadi va orqaga qarab, jilmaydi.
— Ko‘raylikchi, sen qanchalik tez o‘rgana olasan.
Jihyee unga shubha bilan qaradi.
Jungkook birdan ko‘zlarini qizg‘ish tusga kiritdi va g‘oyibdek tezlik bilan Jihyeening ortiga o‘tdi.
Jihyee hatto nima bo‘layotganini tushunishga ulgurmay, Jungkookning qo‘li belidan o‘tib, uni yerdan ko‘tarib yubordi. Jihyee qichqirib yubordi, lekin orqaga ag‘darilib, havoda harakatini boshqara oldi.
U pastga tushdi va yerga yumshoq qo‘ndi.
— Ooo, ancha yaxshi reflekslar! – dedi Jungkook tabassum bilan.
Jihyee nafasi ichiga tushib ketdi. Hali ham yangi kuchlariga to‘liq ko‘nika olmagandi, lekin Jungkookning hujumidan keyin ichki instinktlari ishga tushdi.
— Ooo, ancha yaxshi reflekslar! – dedi Jungkook tabassum bilan.
Jihyee esa hayratda edi. Qanday qilib u havoda harakatini boshqara oldi? Qanday qilib… yerga shunchalik yengil tushdi?
Jungkook asta yura boshladi, atrofida doira chizayotgandek edi.
— Qon Malikasi bo‘lish – shunchaki kuchli bo‘lish degani emas, Jihyee. Sen o‘z energiyangni his qilishni o‘rganishing kerak.
Jihyee chuqur nafas oldi va atrofga quloq tutdi. Yaproqlarning shitirlashi, havo oqimi, hatto eng nozik tovushlar ham unga aniq eshitilardi.
Shu payt Jungkook ko‘z ochib-yumguncha yana yo‘q bo‘ldi.
— Yo‘qoldi?! – Jihyee atrofga alangladi.
To‘satdan, bir narsa ortidan shiddat bilan yaqinlashayotganini sezdi. Bu safar qo‘rquv uni qotirib qo‘ymadi. Tanasi o‘ziga bo‘ysuna boshladi. U orqaga burilib, Jungkookning hujumidan qochdi.
Lekin Jungkook yana g‘oyib bo‘ldi.
Jihyee tishlarini tishlariga ishqalab, yon tomonga sakradi va to‘satdan Jungkookning qo‘lini ushladi.
— Yana senmi?! – u o‘zining muvaffaqiyatidan hayratga tushdi.
— Ancha yaxshi… – u qo‘llarini pastga tushirdi va ohista Jihyeening bo‘yniga qaradi.
— Ammo sen hali ham vampir sifatida yangi tug‘ilgansan.
U asta Jihyeega yaqinlashdi. Nafasi iliq, nigohi esa sirli edi.
Jihyee yuragining tez urishini his qildi. Bu qo‘rquv emas edi. Bu… butunlay boshqacha his edi.
Jungkook uning sochlari orasiga barmoqlarini tiqdi va sekin shivirladi:
— Men seni o‘rgataman, Jihyee. Lekin… mukammal bo‘lishing uchun men bilan yanada yaqinroq bo‘lishing kerak.
Jihyee yutinib, uning jozibali nigohidan qochishga harakat qildi. Lekin Jungkookning lablari qulog‘i yaqinida paydo bo‘ldi.
— Qochma. Endi men seniki bo‘ldim, sen esa meniki…
Jihyee butun tanasi titraganini his qildi. Endi u faqatgina o‘zini himoya qilishni emas… balki haqiqatni ham anglab yetishi kerak edi.
U Jungkookdan uzoqlasha olmadi.
— Men senga ishonaman, Jungkook…
Jungkook jilmayib, uning iyagidan ohista ushladi.
— Shunday bo‘lsa, ertaga sening birinchi haqiqiy sinoving bo‘ladi. Tayyor tur…
Tong yorisha boshlaganda, Jihyee o‘zini odatdagidan kuchliroq his qildi. Ichidagi yangi qudrat tobora uyg‘onayotgan edi. Lekin bu hali ham unga g‘alati tuyulardi. Kecha Jungkook unga:
— Bugun birinchi haqiqiy sinoving bo‘ladi.
— degandi. U nimani nazarda tutdi?
Jihyee ko‘zlarini ochdi va yoniga qaradi. Jungkook u yotgan yerga suyanib, unga qarab jilmayib turardi.
Jihyee unga qoshlarini chimirib qaradi.
— Biz vampirlarmiz, Jihyee. Bizga uxlash shart emas. Faqat kuchni tiklash uchun ba’zan tin olish kifoya.
Jihyee chuqur nafas oldi va o‘rnidan turdi. Uzoqda o‘rmonning chetida allaqanday shovqin eshitildi. U diqqat bilan quloq soldi.
Jungkookning tabassumi yo‘qoldi.
Jihyee yuragining urishini sezdi.
Jungkook unga o‘qdek tikilib qaradi.
Shu payt o‘rmonning ichkarisidan bir nechta odam chiqdi. Ular qora kiyimda, qo‘llarida kumush xanjar va o‘q yoy bor edi. Ko‘zlarida nafrat uchqunlari porlardi.
— Qon Malikasi shu yerdaligini bilamiz! Uni bizga topshir, Jungkook! – qichqirdi ulardan biri.
Jihyee hayratdan ko‘zlarini keng ochdi.
— Men haqimda allaqachon bilishadi?!
Jungkook tishlarini tishlariga ishqaladi.
— Albatta, bilishadi. Sen oddiy vampir emassan, Jihyee. Sening qoninga egalik qilgan har qanday vampir misli ko‘rilmagan kuchga ega bo‘ladi. Shuning uchun ular seni yo‘q qilishni istaydi.
Jihyee ichida qo‘rquv bilan adrenalin bir-biriga aralashib ketdi. U jang qilishga tayyormidi?
— Bu sening sinoving. Orqaga qaramay jang qil. Yo‘qsa, seni hech kim asray olmaydi.
Jihyee nafas oldi va oldinga qadam tashladi.u
U endi begunoh inson emasdi. Endi u Qon Malikasi edi.
Vampir ovchilari hujumga o‘tdi…
Vampir ovchilari tezlik bilan harakatlanib, Jihyeega yaqinlasha boshlashdi. Kumush xanjarlar oy nuri ostida yaltirardi.
— Uni yo‘q qiling! – qichqirdi ulardan biri.
Jihyee yuragining tez urishini his qildi. Qo‘rquv bor edi, lekin shu bilan birga, ichida nimadir uyg‘onayotganini sezdi. Bu g‘azab, qudrat va zulmat edi.
Jungkook yoniga kelib, sekin pichirladi:
— Ichingdagi kuchni uyg‘ot, Jihyee.
Jihyee ko‘zlarini yumdi va nafasi ichiga tushib ketdi. Atrofidagi har bir tovush aniq eshitila boshladi. Yurak urishlari, shamolning shitirlashi… va nihoyat, uning qonidagi qudrat uyg‘ondi.
Ko‘zlarini ochganda, ular qizg‘ish tusga kirgan edi.
— Kelinglar. – dedi u past, ammo vahimali ohangda.
Ovchilar birin-ketin unga hujum qilishdi. Birinchisi xanjarini sanchmoqchi bo‘ldi, lekin Jihyee g‘oyibdek harakat qilib, orqaga sakradi. Uning harakati shunchalik tez ediki, ovchi uni kuzata olmadi.
Keyingi lahzada Jihyee ovchining ortida paydo bo‘ldi va uni kuch bilan nariga uloqtirdi. Boshqasi o‘q uzmoqchi bo‘ldi, lekin Jihyee havoda sakrab, o‘qni havoda ushlab oldi.
— Bu menga ta’sir qilmaydi. – dedi u jilmayib.
Jungkook yengil qahqaha otib, unga qaradi.
— Men seni kuchli bo‘lishingni bilardim.
— Bu… imkonsiz! U oddiy vampir emas!
Jihyee ularning oldiga sekin yurib bordi.
— Men oddiy vampir emasman. – dedi u, tovushidagi sovuqlik bilan ularni qaltirashga majbur qilib.
— Men Qon Malikasi – Jeong Jihyee-man.
U bir zarb bilan yetakchi ovchini yerga urdi. Qolganlari qo‘rquvdan qaltiray boshladi.
Jungkook uning yoniga kelib, Jihyeening qo‘liga barmoqlarini ohista tekkizdi.
Jihyee tishlarini yalab, ovchilarga past ohangda dedi:
— Orqaga qaytib, menga qarshi chiqish qanday oqibatlarga olib kelishini hammaga ayting. Bu oxirgi ogohlantirishim.
Ovchilar hech narsa deyolmay, jimgina chekingancha o‘rmon ichiga g‘oyib bo‘lishdi.
Jihyee chuqur nafas oldi. Uning ichidagi energiya hali ham titrab turardi.
Jungkook esa uning yonida jilmayib turardi.
— Sen haqiqatdan ham mukammalsan. – dedi u past ohangda.
Jihyee unga qaradi va ko‘zlarini qisib jilmaydi.
— Bilaman. – dedi u mag‘rur ohangda.
Jungkook unga yaqinlashib, qo‘llarini beliga qo‘ydi.
— Endi bizning navbatimiz. – dedi u sirli ohangda.
Jungkook uning iyagini sekin ko‘tardi va sekinlik bilan lablarini lablariga yaqinlashtirdi.
— Chunki endi sen meniki bo‘lding, Jihyee…
Jihyee Jungkookning yuziga hayrat bilan tikildi. Uning nigohlari chuqur va sirli edi, lekin hozir unda boshqa narsa ham bor edi—bir oz vahshiylik, bir oz… orzu.
Jungkook sekinlik bilan lablarini Jihyeenikiga yaqinlashtirdi.
Jihyeening yuragi g‘alati urayotganini his qildi. Endi u odam emasdi, lekin baribir bu hissiyot… o‘zgarmagandi.
Lekin Jungkook oxirgi lahzada to‘xtadi.
— Men seni istayman, Jihyee. – dedi u past ovozda.
Jihyee ko‘zlarini qisib, jilmaydi.
Jungkook uni qo‘yib yubordi va orqaga bir qadam tashladi. U qo‘llarini musht qilib tugdi, ko‘zlari qorong‘u bo‘lib borayotgan edi.
— Sen… men uchun juda xavflisan.
Jihyee qoshlarini chimirib, unga yaqinlashdi.
Jungkook yutinib, unga tik qaradi.
— Sening qoning men uchun eng shirin narsa. Agar men hozir seni o‘pganimda… o‘zimni tiyolmasdim.
Jihyee birdan tushundi. Uning qoni oddiy emas edi. U vampirlar uchun eng kuchli jozibaga ega qon edi.
Lekin… Jungkook boshqa vampirlardan farqli edi, shunday emasmi?
Jihyee uning oldiga borib, qo‘lini yuziga qo‘ydi.
— Men sendan qo‘rqmayman, Jungkook.
Jungkook lablarini tishlab, boshi bilan uni sekin orqaga surdi.
— Sen qo‘rqmasliging mumkin, lekin men seni yo‘qotishdan qo‘rqaman.
Uning bu so‘zlari Jihyeeni larzaga soldi.
Jungkookning ichida o‘zi bilan kurash ketayotganini sezdi. Bu shunchaki istak emasdi, bu… ehtiros, muhabbat va shu bilan birga xavf edi.
Jihyee unga yengil jilmayib qaradi.
— Agar men seni tanlagan bo‘lsam, sen ham o‘zingni nazorat qilishni o‘rganishing kerak.
— Juda shafqatsiz Malikam bor ekan-da…
— Qon Malikasi shafqatli bo‘lsa, bu dunyo uni yo‘q qiladi.
Jihyee asta yonidan o‘tib ketarkan, shivirladi:
— Lekin men seni baribir olaman, Jungkook.
Uning ovozida ishonch va hukmronlik bor edi.
Jungkook esa u ketayotgan tomonga qarab, jilmayib qo‘ydi.
— Sen haqiqiy Qon Malikasi bo‘lib ketyapsan, Jihyee.
Lekin ular hali ham xabarsiz edilar… ularni kuzatib turgan boshqa vampir bor edi.
Kim u? Nima uchun u Jihyeega qiziqib qold
Jihyee o‘rmon bo‘ylab yura boshladi. Oy nuri uning yuzini yoritib turardi. Yuragi hanuz tez urayotgan edi—Jungkookning so‘zlari, uning nigohlari, tanasidan otilayotgan issiqlik… Bularning barchasi hali ham ongida aks sado berayotgandi.
Kimdir uni kuzatayotganini his qildi.
Jihyee to‘xtadi va atrofga quloq soldi. Biron tovush chiqmayotgandi, lekin vampir sezgilari kimdir borligini aniq aytardi.
— Kim u? – dedi u ovozini baland qilib.
Ammo keyin, daraxt shoxlari shitirlaganini eshitdi. Qorong‘ulik ichidan asta-sekin bir siymo paydo bo‘ldi.
Jihyee hayratdan ko‘zlarini keng ochdi.
Taehyung sekin oldinga yurib keldi, ko‘zlari qorong‘u edi.
— Qon Malikasi… men sen bilan gaplashmoqchiman.
Taehyung unga yaqinlashib, shivirlagancha javob berdi:
— Seni… himoya qilishim kerak.
— Meni himoya qilish? Sen nimani nazarda tutyapsan?
— Sen hali buni bilmayapsan, lekin sening qoning faqat kuchli vampirlar uchun jozibali emas. U… boshqa mavjudotlar uchun ham qimmatbaho.
Jihyeening rangi o‘zgarib ketdi.
Taehyungning yuzi jiddiy tus oldi.
— Bu dunyoda faqat vampirlar yo‘q, Jihyee. Sen maxsus qonga ega bo‘lganing uchun, endi sen faqat vampirlar uchun emas, balki…
U gapini to‘xtatdi va orqaga qaradi.
Jihyee ham sezdi. Kimdir kelardi.
Keyingi soniyada daraxtlar orasidan yana bir siymo chiqdi.
Bu odam emasdi. Bu… ko‘zi yaltiragan qora mavjudot edi.
— Nihoyat, seni topdim, Qon Malikasi… – shivirladi u, tovushi quloqlarga g‘alati va dahshatli eshitilardi.
Jihyee ichida qandaydir qo‘rqinch his qildi. Bu… odatiy vampir emasdi.
Jungkook qayerda edi?! U bunga tayyor emasdi… Yoki u haqiqatan ham tayyormi?
Jihyee oldidagi sirli mavjudotga tikildi. U vampir emas edi. Tanasidan qorong‘u tuman chiqib turardi, ko‘zlari esa… qop-qora, tubsiz edi.
— Kim sen? – dedi Jihyee, tovushidagi dag‘allikni yashirishga harakat qilib.
— Sen hali ham anglamadingmi? Sen bizning ovimizsan, Qon Malikasi.
Taehyungning yuzi keskin o‘zgarib ketdi.
— Qoch, Jihyee! – deya qichqirdi u.
Lekin qochishning iloji yo‘q edi. Mavjudot shunchalik tez harakat qildiki, bir lahzada Jihyeening orqasida paydo bo‘ldi va bo‘ynidan tortib, uni ushlab oldi.
Jihyee tishlarini tishlab, qarshilik qilishga urindi, lekin tanasi beixtiyor titrardi. Bu narsa… boshqa vampirlarga o‘xshamasdi.
— Sen meniki bo‘lasan, Malikam… – shivirladi qorong‘u mahluk.
Havoda bir sharpilik sezildi. Keyingi soniyada qizil ko‘zlar yaltirab ketdi.
U g‘azab bilan paydo bo‘ldi va bir zarb bilan qorong‘u mahlukni nariga uloqtirdi. Jihyee erkinlikka chiqib, nafasini rostladi.
Jungkook esa nafasini bosib turib, o‘ta vahshiy holatga o‘tgan edi.
— Sen mening Jihyeemga tegishga jur’at qildingmi? – dedi u past ovozda, lekin ovozida bunday tinchlik yo‘q edi—bu sof g‘azab edi.
— Demak, meni to‘xtatmoqchisan?
Jungkook jilmaydi, lekin bu mehribon tabassum emasdi.
Keyingi soniyada Jungkook va qorong‘u mahluk bir-biriga shiddat bilan hujum qilishdi.
Jihyee buni shunchaki tomosha qilolmadi. U o‘z kuchini his qilayotgan edi. Ichida allaqanday energiya to‘planayotgan edi.
U qo‘llarini musht qilib tugdi va yuragi tez ura boshladi.
Keyingi lahzada uning tanasidan qizg‘ish energiya otilib chiqdi.
Jungkook va qorong‘u mahluk kurashni to‘xtatib, unga qarashdi.
Jihyee ko‘zlarini ochdi. Endi u qizg‘ish rangga emas, balki… olovli tillarang tusga kirgan edi.
— Yo‘q… bu qanday bo‘lishi mumkin?
Jihyee esa shunchaki jilmaydi.
— Endi bu jangni men tugataman.
___
Jihyee atrofidagi havoning qanday o‘zgarayotganini his qildi. Ichidan otilayotgan olovli tillarang energiya butun o‘rmonni larzaga soldi.
Jungkook ham Taehyung ham hayratda edilar.
— Bu qanday kuch?.. – pichirladi Jungkook.
Lekin Jihyee o‘zi ham bilmasdi. Ichida allaqanday yangi qudrat uyg‘onayotgan edi. Vampirlarga xos bo‘lmagan, boshqa mavjudotlar ham orzu qiladigan kuch.
Qorong‘u mahluk qattiq tirjaydi.
— Demak, sen haqiqatan ham o‘zgachisan. Lekin bu kuchni nazorat qila olasanmi?
U bir soniyada Jihyee tomon yugurdi. Tezligi shunchalik yuqori ediki, oddiy odam hattoki ko‘ra ham olmasdi.
Jihyee allaqachon harakat qilgan edi.
U sezgirlik bilan yon tomonga qochdi va bir harakat bilan qo‘llarini oldinga cho‘zdi. Uning kaftidan yorqin energiya nurlari otilib chiqdi va to‘g‘ri mahlukning ko‘kragiga urildi.
Qorong‘u mavjudot ortga uchib ketdi va daraxtlarga borib urildi. Uning sharpasi o‘chib, ko‘rinishi o‘zgarib borayotgan edi.
Jihyee ko‘zlarini qisib, unga tikildi.
— Kim sen? – dedi u sovuqqonlik bilan.
Mavjudot o‘rnidan zo‘rg‘a turib, ko‘zlarini qisdi.
— Sen… – u yoqimsiz jilmaydi. — Sen, albatta, hamma narsani bilib olasan, Qon Malikasi. Lekin… bu jang hali tugamadi.
U birdan qorong‘u tuman ichida g‘oyib bo‘ldi.
Atrof yana jimjit bo‘lib qoldi.
Jungkook Jihyeega yaqinlashdi va uning qo‘llaridan ushladi.
— Men… o‘zimni g‘alati his qilyapman.
Jungkook sekin qo‘llarini uning yuziga qo‘ydi.
— Sen… hozir haqiqiy Qon Malikasisan. Lekin sen bu kuchni qanday nazorat qilishni o‘rganishing kerak.
Jihyee o‘ylab qoldi. Uning tanasi qizigan, yuragi esa hayajondan tez urayotgan edi.
— Men buni o‘rganaman. Lekin sen yonimda bo‘lasanmi, Jungkook?
Jungkook jilmaydi va lablarini sekinlik bilan uning peshonasiga tekkizdi.
Lekin… kimdir ularni uzoqdan kuzatib turgan edi.
Bu jang endi endigina boshlangan edi.
Jihyee va Jungkook o‘rmonning ichkarisiga qarab yurishdi. Oy nuri daraxt shoxlari orasidan ko‘zga tashlanib turardi. Jihyee hali ham tanasidagi o‘zgarishlarni his qilayotgan edi—ichidan qandaydir kuch to‘lqini o‘tib ketayotgandek.
Jungkook uning qo‘lidan sekin ushladi.
— Seni hali bunchalik qudratli bo‘lishingni kutmagandim, – dedi u shivirlagancha.
— Men ham… – dedi u. — Lekin bu kuch nimadan kelayotganini bilmayman.
— Balki seni o‘rgatishim kerakdir.
Jihyee unga savolomuz tikildi.
Jungkook ko‘zlarini jilmaytirib, uning bo‘yniga yaqinlashdi.
— Sen hali to‘liq vampirga aylanmagansan, lekin bu kuchni to‘g‘ri boshqarmasang, xavfli bo‘lishi mumkin.
Jungkookning qizil ko‘zlari porladi.
— Birinchi navbatda, qon ichishni o‘rganishing kerak.
Jungkook sekin jilmaydi va bo‘ynini ochdi.
Jihyee hayratdan unga qarab qoldi.
— Yo‘q… Men bunday qila olmayman!
Jungkook uning qo‘llaridan ushlab, ohista dedi:
— Meni ishontirishga harakat qilma, Jihyee. Sen buni hohlasang ham, hohlamasang ham qilishga majbursan. Aks holda, o‘zingni yo‘q qilasan.
Jihyee yutindi. Yuragi shiddat bilan urar, boshida esa minglab savollar charx urardi.
Men Jungkookning qonini ichsam, nima bo‘ladi?..
Jihyee yuragini bazo‘r bosib turardi. Jungkookning bo‘yni oldida edi, tomirlarida qon urayotganini his qilardi.
"Men buni qila olmayman… lekin negadir ich-ichimda istayapman."
— Qo‘rqma, Jihyee. Sen meni og‘ritmaysan.
Jihyee ko‘zlarini yumdi va chuqur nafas oldi. Ichidagi qonga bo‘lgan ehtiyoj tobora ortib borardi. Oxiri, u asta-sekin bo‘yiniga yaqinlashdi.
Uning lablari nihoyat Jungkookning terisiga tegdi.
Jungkook sekin ko‘zlarini yumdi.
Jihyee mayin nafas olib, tishlarini ohista botirdi…
Issiq, shirin, sehrli qon og‘ziga urildi. Uning tomog‘idan yoqimli titroq o‘tdi. Butun tanasi qudrat bilan to‘lib borayotgan edi. Qon bilan birga, u Jungkookning energiyasini ham his qildi.
Jungkook yengil ingrab, uni yanada mahkam quchoqladi.
— Shunday… O‘zingni tutma, Jihyee.
Jihyee esa buni eshitmasdi. Hozir u o‘zining eng tub ma’naviy ehtiyojini qondirayotgan edi. Ko‘zlari yaltirab ketdi. U endi vampir edi. Haqiqiy Qon Malikasi.
U birdan o‘zini orqaga tortdi. Nafasi og‘ir, yuragi esa g‘alati urayotgan edi.
Jungkook lablarini yaltiratib jilmaydi.
— Juda yaxshi… – dedi u shivirlagancha. — Endi sen to‘liq o‘zgarding.
Lekin ayni paytda, bu holatdan hech qanday qo‘rqinch his qilmasdi. Aksincha… o‘zini to‘liq his qilardi.
Ammo… birdan yer larzaga kela boshladi.
Jihyee va Jungkook bir-biriga qarashdi.
Birdan qattiq qichqiriq eshitildi.
Taehyung o‘rmondan yugurib chiqdi, ortidan esa… o‘nlab qora mahluklar kelayotgan edi.
Ularning ko‘zlari faqat zulmatdan iborat edi. Va ular shunchaki vampir emas edi… Ular boshqacha, yovuzroq mavjudotlar edi.
Jungkook va Jihyee birga oldinga qadam tashlashdi.
Va endi u kimligini hamma bilishi kerak edi.
Jihyee chuqur nafas oldi. Endi u boshqa inson emas edi. Uning tanasi yengillashgan, harakati esa nihoyatda tezlashgan edi. Qonining har bir tomchisi qudrat bilan to‘lib, yuragi o‘zgacha urayotganini his qilardi.
— Jungkook, ular kim? – dedi Jihyee, ko‘zlari qorong‘u mavjudotlarga tikilgancha.
— Ular Qadimgi zulmat farzandlari. Ular faqat haqiqiy Qon Malikasi uyg‘onganda paydo bo‘ladilar.
Jihyee yaltirab turgan ko‘zlari bilan unga tikildi.
— Demak, ular meni yo‘q qilish uchun kelishgan…
— Ha, lekin ular noto‘g‘ri shaxs bilan dushmanlashishgan.
— Men aynan shuni o‘ylayotgan edim.
Birdan eng oldinda turgan mahluk vahshiyona qichqirdi va ularga hujumga o‘tdi!
Lekin Jihyee bu safar o‘zining kimligini yaxshi bilardi.
U oddiy inson emas. U Qon Malikasi.
Bir soniya ichida u yashin tezligida yo‘q bo‘ldi va yana paydo bo‘ldi… to‘g‘ridan-to‘g‘ri mahlukning orqasida.
— Juda sustsan, – pichirladi u va o‘tkir tirnoqlari bilan mahlukning yuragini teshib o‘tdi.
Mavjudot og‘riqdan qichqirdi va kulga aylanib ketdi.
Taehyung buni ko‘rib, hayratdan ko‘zlarini keng ochdi.
Ammo u gapini tugatishga ulgurmay, yana o‘nlab mavjudotlar hujum qildi!
Jungkook ham, Taehyung ham o‘z o‘rinlarini egallab, jangga sho‘ng‘ishdi. Ammo Jihyee…
Jihyee o‘zini cheklamayotgandi.
U yirtqich kuch bilan ularga hujum qilardi. Har bir harakati nazorat ostida edi. Harakatlari nihoyatda nafis, ammo halokatli edi. Uning ichidagi yangi qudrat tobora kuchayib borayotgandi.
Bir payt u osmonga sakradi va ikki qo‘lini oldinga cho‘zdi.
Birdan uning atrofida tillarang energiya paydo bo‘ldi va katta portlash yuz berdi!
Barcha zulmat mavjudotlari qorong‘u tuman kabi parchalanib, havoga singib ketdi…
Jihyee yerga tushdi va chuqur nafas oldi. Uning butun tanasi kuch bilan to‘lib toshgan edi.
Jungkook unga yaqinlashib, qo‘llaridan ushladi.
— Men seni bunchalik qudratli bo‘lishingni kutmagandim…
Jihyee jilmaydi va uning ko‘zlariga tikildi.
— Endi sening yoningda tura olishimni his qilyapsanmi?
Jungkook jilmayib, yuzini unga yaqinlashtirdi.
— Men doim seni yonimda his qilganman.
Va u… lablarini Jihyeenikiga bosdi.
Bu bo‘sa avvalgilaridan butkul boshqacha edi. Chunki endi ular teng edi.
Endi Jihyee oddiy inson emas edi.
Jihyee lablarida Jungkookning o‘pichidan qolgan issiqlikni his qilar, yuragi esa shiddat bilan urayotgan edi. U endi boshqa inson emas… u boshqa mavjudot edi. Qon Malikasi.
Jungkook sekin orqaga chekindi va unga hayrat bilan tikildi.
— Sen… juda go‘zalsan, – dedi u shivirlagancha.
— Men buni har doim bilardim, lekin hozir… – u sekin uning yuziga tegdi. — Sen faqat go‘zal emas, balki qudratlisan ham. Endi hech kim senga zarar bera olmaydi.
Jihyee qoshlarini biroz ko‘tardi.
— Hech kimmi? – dedi u jilmayib.
Jungkook uning yelkasidan tortib, yengil pichirladi:
Jihyee kulib yubordi, lekin ayni paytda yuragidagi qandaydir notinchlik ham sezilar edi. Bu jang rostdan ham tugadimi?
Taehyung ularning yoniga yaqinlashdi. Uning kiyimlari qon va chang bilan qoplangan, ammo tabassumidan ma’lum edi – u ham bugungi jangdan g‘ururli edi.
— Shunaqa bo‘ladimi endi? – dedi u. — Biz vampirlar va zulmat mavjudotlariga qarshi urush ochamiz, sen esa Jungkook bilan faqat o‘pishish bilan band bo‘lasanmi?
Jihyee jilmaydi va Taehyungga bir qadam tashladi.
— Agar istasang, seni ham o‘pib qo‘yay? – dedi u qotillarcha jilmayib.
Taehyung birdan orqaga chekindi.
Jungkook esa past ovozda xuddi g‘urillagan kabi tovush chiqardi.
— Jihyee faqat menikiga tegishli.
Jihyee unga qarab bosh chayqadi.
— Men hech kimga tegishli emasman, Jungkook. Men – Qon Malikasi.
Jungkook unga o‘tkir nigoh bilan qaradi.
— Demak, sen o‘zingga sodiq bo‘lishni xohlaysan?
Jihyee sekin oldinga qadam tashladi va Jungkookning bo‘yniga lablarini yaqinlashtirdi. Uning issiq nafasini his qilgan Jungkook beixtiyor yuragini tez urayotganini payqadi.
— Men hech qachon o‘zimni yo‘qotmayman, – dedi Jihyee shivirlagancha. — Lekin men faqat senga tegishliman.
Jungkook jilmayib, uni belidan mahkam tortdi.
— Shunday bo‘lsa, men bundan baxtiyorman.
U yana Jihyeening lablarini o‘zinikiga bosdi. Bu bo‘sa oldingilaridan ham kuchliroq, ehtirosliroq va chuqurroq edi. Bu bo‘sa endi faqat sevgi haqida emas edi. Bu bo‘sa ularga tegishli bo‘lgan taqdir haqida edi.
Qorong‘ulikdan nimadir kuzatib turgan edi.
Ularning baxti uzoq davom etarmikan?
Jihyee g‘azabini ichiga yutib, bo‘sh kelmaslikka ahd qildi. U sirli qizning gaplarini eslarkan, yuragida qandaydir notinchlik sezdi. Kim edi u? Nima uchun aynan uni tanladi?
Jungkook yonida turar, qo‘llari musht bo‘lib tugilgan edi.
— Biz bu qizni topishimiz kerak, – dedi u past ovozda. — U senga shunchaki ogohlantirish bermadi, Jihyee. U allaqachon harakat qilishni boshlagan.
— O‘ylashimcha, u shunchaki tahdid qilayotgan bo‘lsa kerak. Axir Qon Malikasi kuchli vampir bo‘lsa, kim uni yeng oladi?
— Men kuchliman… lekin hozircha bu kuchimni to‘liq anglab yetmadim.
— Demak, biz senga o‘zingni anglashga yordam beramiz.
Jungkook kulimsirab, qo‘llarini cho‘zdi.
Jihyee hayrat bilan unga tikildi.
— Jang? Sen jiddiy gapiryapsanmi?
— Ha, – dedi Jungkook. — Sening kuchingni to‘liq ochishimiz kerak. Agar jang qilmasang, u sirli qiz kelganida o‘zingni himoya qila olmaysan.
Jihyee lablarini tishladi. Bu aqldan ozgan g‘oya edi. Lekin u to‘g‘ri edi.
— Mayli, – dedi u jilmayib. — Seni ayamaaaaan!
— Meni yengish qiyin bo‘ladi, malikajon.
Jihyee yuragi tez urayotganini his qildi. Bu shunchaki oddiy jang emas edi. Bu haqiqiy sinov edi.
U tezlik bilan oldinga otilib, Jungkookga zarba berdi. Lekin Jungkook chaqqonlik bilan undan qochib, orqasiga o‘tdi.
— Juda sust, Jihyee, – dedi u piching bilan.
Jihyee shoshilmay turgan joyida g‘amgin iljaydi.
— Xo‘sh, men sustman deysanmi?
Shu ondayoq uning tanasi harakatga keldi. U soniyalar ichida Jungkookning yonida paydo bo‘ldi va unga kuchli zarba berdi. Jungkook orqaga uchib ketdi, ammo havoda burilib, oyoqqa tushdi.
— Hmm… – u jilmaydi. — Yaxshi harakat!
Taehyung hayrat bilan ularga tikildi.
Jihyee esa kurash davom etayotganidan lazzat olayotgan edi. Bu uning haqiqiy kuchini uyg‘otayotgan edi.
Lekin to‘satdan, osmon gumburladi. Havoga qalin qora bulutlar o‘raldi.
— Tayyor bo‘ling! – deb baqirdi Jungkook.
Jihyee yuragini mahkam ushladi. Bu endi shunchaki mashg‘ulot emas edi.
Haqiqiy jang boshlanayotgan edi.
Osmon tobora qorayib borardi. Qalin bulutlar oyni yashirib, atrofni g‘amgin sukunat chulg‘adi. Jihyee yuragida qandaydir sovuq his paydo bo‘ldi.
— Kimdir yaqinlashmoqda, – deb pichirladi Jungkook.
Birdan o‘rmon ichidan qattiq shamol esdi. Tuman zichlashdi.
Shu so‘zlar havoda aks sado berdi.
Jihyee va Jungkook yonma-yon turib, oldinga qarashdi. Taehyung esa tishlarini g‘ijirlatib, tayyor turardi.
Tuman ichidan O‘SHA SIRLI QIZ chiqib keldi. Uning ortidan esa yana uchta qop-qora kiyingan, ko‘zlari qon rangida yonayotgan vampirlar paydo bo‘lishdi.
— Siz yana keldingmi? – dedi Jihyee, o‘zining ovozidagi nafratni yashirmay.
— Men seni kuzatishdan charchamayman, Qon Malikasi.
— Endi esa, o‘zingga qanday qobiliyatlar berganingni ko‘rsatib qo‘rsang bo‘lardi…
— Men senga hech narsani isbotlamayman, – dedi Jihyee sovuqqina. — Lekin, agar jang xohlasang…
Uning qizg‘ish ko‘zlari yalt etib yonib ketdi.
Sirli qiz bir lahzada harakatga keldi. Uning tezligi shunchalik g‘ayritabiiy ediki, Jihyee buni sezib ham ulgurmay qoldi.
Jihyee bir soniya ichida havoga uchdi va daraxtga borib urildi.
— JIHYEE! – Jungkook baqirib, unga yetib borishga harakat qildi, lekin boshqa vampirlar yo‘lini to‘sdi.
Jihyee og‘riqni his qildi, lekin darhol o‘zini qo‘lga oldi. U boshini ko‘targanida, sirli qiz oldida turardi.
— Sen hali yetarlicha kuchli emassan, – dedi u jilmayib. — Lekin men seni kuchliroq qilaman…
Uning ko‘zlari Jihyeenikiga qadaldi.
Jihyee g‘azab bilan tishlarini tishladi.
— Meni hech kim egallay olmaydi!
U birdan yashin tezligida oldinga otilib, qizga zarba berdi.
Qiz orqaga chekindi, lekin kulimsirashdan to‘xtamadi.
— O‘h-ho‘… bu yaxshilandi, – dedi u qiziqish bilan.
Bu orada Jungkook uchta vampir bilan jang qilardi. Ularning harakatlari tez edi, lekin Jungkook yanada chaqqon edi.
— Men seni himoya qilaman, Jihyee! – deb baqirdi u, bir vampirning bo‘yniga chang solib.
Jihyee yuragi shiddat bilan urdi. Bu jang ular uchun o‘ta xavfli bo‘lishi mumkin edi.
U hech qachon taslim bo‘lmaydi!
Jihyee yerdan sakrab turdi. Uning ichida qandaydir g‘ayritabiiy kuch uyg‘onayotgan edi. U endi qo‘rqmaydi.
— Qiziq… kuching ortyapti, – dedi u jilmayib. — Lekin bu yetarli emas.
Birdan havodan sharpalar paydo bo‘ldi.
Jihyee bo‘sh kelmadi. U o‘zining ichki kuchini his qilardi. Bu oddiy vampirlik kuchi emas edi. Bu— QON MALIKASINING KUVVATIDIR!
Uning ko‘zlari qizg‘ish olovday yonib ketdi.
— Agar men yetarlicha kuchli emas bo‘lsam, unda…
U yerdan sakrab, havoda burildi. Unga otilgan sharpalarni bir zarbada yo‘q qildi.
Jungkook uzoqdan unga hayrat bilan qaradi.
Lekin u ham o‘z jangidan chalg‘iy olmadi. Uchta vampir bilan urishayotgan edi. Ulardan biri orqasidan hujum qilishga urindi, lekin Jungkook ko‘rmasada, his qilib, yashin tezligida burilib, vampirning yuragiga qattiq zarba berdi.
— Bu o‘yin emas! – deb g‘azab bilan baqirdi u.
Vampir qon tuflab, yerga quladi. Qolgan ikkitasi esa hayrat bilan ortga tisarildi.
Sirli qiz Jihyeega tikilib turar, uning ko‘zlarida qiziqish zohir edi.
— Sen haqiqatan ham noyobsan, Qon Malikasi.
Jihyee tishlarini g‘ijirlatdi.
— Meni shunday atashni bas qil!
— Lekin bu haqiqat-ku, – qizning lablarida sirli tabassum paydo bo‘ldi. — Qon Malikasi bo‘lish senga yoqadi, shunday emasmi?
Jihyee titrab ketdi. Nega bunday his-tuyg‘ular ichini qamrab oldi?
Bu kuch… Bu ochlik… Bu… qonga bo‘lgan chanqoqlik!
Jihyee birdan ko‘zlarini yumdi. Yo‘q! U o‘zini yo‘qotmaydi!
Lekin ayni paytda, sirli qiz oldinga yurdi.
— Sen hali kuchingni to‘liq ochmagansan. Men esa…
U shunday deya, qo‘lini Jihyeenikiga uzatdi.
Jihyee nafasi ichiga tushdi. Uning qo‘llari muzday edi, ammo ichidan qandaydir energiya otilib chiqayotganini his qildi.
Jungkook esa buni ko‘rib, qahr bilan oldinga otilib ketdi.
Jungkook bir lahzada Jihyeening oldida paydo bo‘lib, sirli qizga zarba berdi. Qiz orqaga uchib ketdi.
— Unga yaqinlashishingni xohlamayman! – deb baqirdi Jungkook.
Sirli qiz kulimsirab, lablarini yaladi.
— Hmm… shuning uchun sen meni qiziqtirayotganding-da…
U yana ko‘zlarini Jihyeega tikdi.
So‘ng birdan qalin tuman ko‘tarildi.
Jihyee, Jungkook va Taehyung hech narsani ko‘ra olmay qoldi.
— Ehtiyot bo‘ling! – deb baqirdi Taehyung.
Lekin sirli qiz allaqachon g‘oyib bo‘lgan edi…
Tungi shabboda o‘rmon yaproqlarini ohangdor shitirlatib, osmon esa qop-qorong‘i tus olgan edi. Jihyee, Jungkook va Taehyung Qora Klan qarorgohiga yaqinlashayotganda, havoda nimadir o‘zgarayotganini his qilishdi.
Jihyee yuragini mahkam ushladi. Ichki sezgisi unga nimanidir ogohlantirmoqday edi.
Jungkook uning yonida yurarkan, past ovozda gapirdi:
— Agar nimadir bo‘lsa, men seni himoya qilaman.
— Men endi o‘zimni himoya qila olaman, Jungkook.
Uning ko‘zlari yashirin kuch bilan chaqnadi.
Jungkook jilmaydi, lekin uning yuragi ichkarida g‘alati g‘ashlik sezardi. U Jihyeenining asta-sekin o‘zgarayotganini his qilardi.
Jihyee boshini ko‘tardi va uning yuragi bir lahza to‘xtagandek bo‘ldi.
Ularning oldida ulkan qora darvoza ochildi.
Bu joy go‘yo qon va sirlar bilan yashiringan qal’a edi. Qorong‘u minoralar osmonni qoplab, atrofda qorong‘ilik hukm surardi.
Jihyee lablarini qattiq tishladi. Bu joy unga qandaydir tanishday tuyulardi.
Lekin u bu yerda hech qachon bo‘lmagan edi… To‘g‘rimi?
Bir necha qora kiyingan vampirlar ularga yaqinlashdi. Ularning ko‘zlari qon rangida yonardi.
Biri oldinga chiqib, Taehyungga tikildi.
— Bu kimlar? – deb g‘azab bilan so‘radi.
Taehyung hech ikkilanmay javob berdi:
Hamma bir zum jim bo‘lib qoldi.
Ular birdan tiz cho‘kib, boshi bilan yerga tekkizishdi.
Ular… unga sajda qilishmoqda?!
Jungkook uning qo‘lini siqdi. Bu joy unga yoqmayotgan edi.
Qora Klan yetakchisi ularga qarab yurdi. U uzun qora libos kiygan, yuzi ochiq, lekin juda sirli va sovuq edi.
— Nihoyat, bizning malikamiz keldi.
Uning ovozi past, lekin yurakka qadar o‘tuvchi edi.
Bu joyning sirli kuchi uni tortmoqda edi.
Jihyee titragancha orqaga bir qadam tashladi. "Men ularning malikasi?!"
Bu mumkin emas edi. Bu qanday hazil?!
Lekin… uning ichidagi sirli kuch buni tasdiqlayotgandek edi.
Qora Klan yetakchisi oldinga yurdi. Uning qizg‘ish ko‘zlari Jihyeenikini teshib o‘tayotgandek edi.
— Sen buni his qilyapsan, to‘g‘rimi?
Jihyee lablarini mahkam tishladi.
"Men bu joy bilan bog‘liq ekanligimni his qilyapman."
Ammo bu qanday bo‘lishi mumkin?!
Jungkook sabr bilan unga qarardi. Uning ko‘zlarida shubha va xavotir bor edi.
Taehyung esa, doimgidek, sokin turardi.
Qora Klan yetakchisi yana gapirdi:
— Sen Qora Klanning qonidan yaratilgansan. Sen bizning malikamiz bo‘lishing kerak edi. Lekin seni odamlar olamiga yashirincha olib chiqishgan.
Jihyee nafas ololmay qoldi. "Nima?!"
— Kim?! – dedi u xuddi tili qotgandek.
Jihyeenikining yuragi shiddat bilan urib ketdi. "Onam va otam?!"
Qora Klan yetakchisi unga yaqinlashib, past ovozda shivirladi:
— Sen, Jeong Jihyee… aslida vampir qizsan.
Jihyee qotib qoldi. Bu… mumkin emas.
Jungkook birdan qattiq harakat bilan Jihyeenining oldiga o‘tib, uni himoya qildi.
— Yetar! – dedi u jahl bilan. — Siz faqat uni manipulyatsiya qilmoqchisiz!
Lekin yetakchi faqat jilmaydi.
— Yo‘q, biz faqat haqiqatni aytyapmiz.
Jihyeenikining boshi aylandi. Bu juda ko‘p ma’lumot edi!
U o‘zini yo‘qotib qo‘ygandek his qildi. Kim edi u? Qayerga tegishli edi?!
Tashqarida g‘alati shovqin eshitildi.
— Malika! Bu yerni tark eting! – deya baqirdi bir vampir.
Jungkook Jihyeening qo‘lidan mahkam tutdi.
— Biz bu yerdan chiqishimiz kerak!
Lekin Jihyee hali ham qotib turgan edi. U qayerga borishi kerak?
Insonlar dunyosiga qaytishi mumkinmi?
U endi vampirlar olamiga tegishlimi?!
Jihyee qo‘lini ko‘ksiga bosdi. Yuragi shiddat bilan urayotgan edi. "Bu rost bo‘lishi mumkin emas!"
U inson bo‘lishi kerak edi… Lekin nega qonida nimadir qaynayotgandek his qilyapti?
Tashqarida esa jang boshlanayotgan edi.
Qora Klanga dushmanlar hujum qilgandi.
Jungkook Jihyeening qo‘lidan tortib oldi.
Taehyung ham oldinga chiqdi. Uning nigohi har doimgidek sirli, ammo jiddiy edi.
— Agar sen Qora Klanning malikasi bo‘lsang, ular seni hech qachon qo‘yib yuborishmaydi, Jihyee.
Jihyee hayratdan ko‘zlarini katta ochdi. "Demak, men…"
U atrofga qaradi. Qon va jang. Qichqiriqlar va shiddat.
"Men insonlar olamiga qaytishim kerakmi? Yoki bu yerni tanlashim kerakmi?"
Uning tanasi o‘z-o‘zidan harakat qildi.
Jihyee hech qanday qo‘rquvni his qilmay, orqasiga o‘girilgancha yovuz vampirlarga qaradi. Ko‘zlari ichida allaqanday chaqnash paydo bo‘ldi.
Barcha hujum qilayotgan vampirlar birdan orqaga uloqib ketishdi!
Jungkook hayrat bilan unga tikildi.
Jihyee o‘zining titrayotgan qo‘llariga qaradi. "Bu menmi?"
Uning ichidagi qon… haqiqatan ham maxsus edi.
Jihyee haliyam nafasini rostlay olmasdi. U o‘z kuchidan hayratda edi.
Jungkook esa uning yonida qotib qolgandi. U ham hayratda edi.
— Jihyee… – dedi u past ovozda. — Sen… bu kuchni qayerdan olding?
Jihyee esa faqat o‘zining titrayotgan qo‘llariga qarardi. Bu kuch… uni ichidan chaqirayotgandi.
"Bu meniki emas!" – degan fikr miyasiga keldi.
Qora Klan yetakchisi unga qiziqib tikildi.
— Sen buni his qilding, to‘g‘rimi?
Jihyee beixtiyor yutindi. "Qon chaqirig‘i?"
Yetakchi sekin unga yaqinlashdi va shivirladi:
— Sen oddiy vampir emassan, Jihyee.
— Demak… – Jihyee qaltirab so‘radi. — Men kimman?!
Yetakchi uning qo‘liga qaradi.
Jihyeenining boshi aylanib ketdi. "Qora Qon malika?!"
Jungkook qattiq tishlarini g‘ijirlab, Jihyeening oldiga o‘tib, uni himoya qilish uchun turdi.
— Bas qiling! – dedi u jahl bilan. — Jihyee sizning qoningizga tegishli emas!
Lekin yetakchi faqat kulib qo‘ydi.
— Lekin uning o‘zi bizni tanlayapti.
Jihyee beixtiyor yuragini mahkam ushladi. "Bu to‘g‘rimi?"
Jungkook uning qo‘llarini ushlab, unga past ovozda gapirdi:
— Sen kim bo‘lishingdan qat’i nazar, men seni hech qachon tashlab ketmayman.
Jihyee yuragi qattiq urib ketdi. Jungkook…
Ammo Qora Klan atrofida yana qon to‘kilmoqda edi. Jang tugamagan edi!
Jihyee hali ham hansirab turgan edi. "Men Qora Qon Malikasi ekanman…"
Bu qanday bo‘lishi mumkin?! Axir u butun umrini oddiy inson sifatida o‘tkazgan edi!
Jungkook uning qo‘lidan mahkam ushlab turardi. Uning ko‘zlarida xavotir bor edi.
— Jihyee, ularning gaplariga ishonma.
Lekin Jihyeenining ichida nimadir uyg‘onayotgandi. Nimadir uni chaqirayotgandi.
Yetakchi jilmayib unga qaradi.
— Qoning javobni biladi, Jihyee.
Jihyee yuragini ushladi. "Mening qonim…"
Uning ichida vampir qon bor edi.
Qora Klanning eng kuchli jangchisi kelib, yetakchiga past ovozda nimadir pichirladi.
Yetakchi birdan qoshlarini chimirib oldi.
Lekin hech kim unga javob bermadi.
Birozdan so‘ng, yetakchi og‘ir nafas olib, unga jiddiy qaradi.
— Jihyee, biz seni hoziroq qutqarishimiz kerak.
Jungkook g‘azab bilan oldinga chiqdi.
Lekin yetakchi unga beparvo qaradi.
— Dushmanlar buni allaqachon sezishdi. Ular seni izlashyapti.
Jihyeenining yuragi tez urdi. "Kim meni izlayapti?!"
— Agar ular seni topsa, seni yo‘q qilishadi.
Jihyee birdan boshini ko‘tardi. "Yo‘q qilish?!"
Jungkookning mushtlari tugildi. Uning sabr kosasi to‘lgan edi.
— Kim? – dedi u o‘shqirib. — Kim Jihyeeni o‘ldirmoqchi?!
Yetakchi chuqur nafas olib, past ovozda javob berdi:
Jihyee orqaga tisarildi. "Qonlar Kengashi?! Bu kimlar?!"
Yetakchi unga qarab davom etdi:
— Ular sening kuchingni bilishadi.
— Sen vampirlarni ham, insonlarni ham boshqaradigan yagona mavjudotsan.
Jihyee qotib qoldi. Bu… mumkin emas!
Jungkook esa asta uning oldiga o‘tib, past ovozda gapirdi:
— Qayer bo‘lishidan qat’i nazar… Men seni himoya qilaman.
Jihyeenining yuragi yana shiddat bilan urib ketdi. "Jungkook…"
Lekin vaqt yo‘q edi. Dushmanlar allaqachon ularni izlab kelayotgan edi!
Jihyee va Jungkook Qora Klan ichida sirli, qorong‘u yo‘lda chopishayotgandi. Jihyeenining yuragi sekin-sekin tinchlanib bormoqda, lekin uning ichidagi qo‘rquv hali ham mavjud edi.
Buning ortida nima yotganini o‘ylab, u o‘zini biroz yo‘qotganini sezdi.
Jungkook, men nima qilmoqchiman?
Uning nigohi Jungkookning orqasidan yugurayotgan dushmanlar ustidan o‘tdi.
— Bizni topishlari vaqt masalasi.
Jungkookning ovozida xotirjamlik bor edi, lekin uning ko‘zlarida xavotir va og‘irlik sezilar edi.
— Biz qayerga bormoqchimiz, Jungkook?
Jungkook sekinroq qaytarib berdi:
— Men seni himoya qilaman, Jihyee. Bu jangni sen o‘z qoling bilan yutding.
Jihyee uning so‘zlariga ishonmaslikni xohlagan edi.
"Men hamma narsani o‘zgartira olamanmi?!"
Uning qarashlari Jungkookning yuziga yopishib qoldi. Jungkook, men seni yo‘qotishni xohlamayman!
Ammo, birdan ularning yo‘llari kesishdi.
Birinchi qarashda Jihyeening ko‘zlari yomon narsa sezganini anglatardi. Dushmanlar endi yaqinlashmoqda edi.
— Ular bizni kuzatishadi! – dedi Jungkook o‘sha payt.
— Sen allaqachon ularga qarshi kuchga egasan, Jihyee. Biz buni birgalikda hal qilamiz.
Jihyee yuragini siqib, qaror qildi. "Men bu bilan kurashaman!"
U chuqur nafas oldi, ko‘zlari porlab, qirralari titrayotgan dushmanlarga qaradi.
Dushmanlar ular tomon yomon niyat bilan kelayotgandi.
Jungkook esa uning yonida bo‘lib, himoya qilish uchun tayyor turardi.
Jihyee bir qadam oldinga qadam tashladi va to‘rt nafar vampirga qarata qo‘lini cho‘zdi.
Vampirlar birdan yuraklari to‘xtab, yerga yiqilishdi!
Jihyee, o‘zining yangi kuchini his qilgan holda, yana bir qadam oldinga o‘tdi.
Jungkook uning yonida turib, jilmayib dedi:
— Biz birgalikda hech narsadan qo‘rqmaymiz.
Agar sen o‘zingga ishonadigan bo‘lsang, unda biz hech qachon yutqazmaymiz!
Jihyee uni qarshi oldi. "Biz birgalikda hamma narsani yengamiz, Jungkook."
Jungkook unga qo‘lini uzatdi va qattiq ushladi. — Ha, Jihyee. Birgalikda…
Qonlar Kengashining kutilgan hujumlari boshlanib, yangi chaqiriqlar o‘zgarib, ularni kutib olish uchun to‘plangan vampirlarning yuzlari qorong‘u edi.
Jihyee va Jungkook endi xavfsiz joyda, o‘rmonda yashirinib turishardi. O‘rtada jimlik hukm surardi.
Jihyee oyoqlarini yig‘ib, xayolga botdi. "Men kimman?"
U asta qo‘llariga qaradi. Bu qo‘llar biroz oldin vampirlarni yerga qulatgan edi.
"Bu mening kuchimmi yoki taqdirim?"
Jungkook esa o‘z qarshisida, unga qarab turardi. Uning ko‘zlarida hayrat, g‘am va yana nimadir bor edi… Muhabbat.
— Sen yaxshi ekanligingga ishonchim komil, Jihyee.
— Chunki men seni yuraging bilan his qilaman.
Jihyee yuragini mahkam ushladi. "Jungkook…"
Ammo bu sokin dam uzoqqa cho‘zilmadi. O‘rmonda nimadir siljib, bir necha sekund ichida yon tomonlaridan qora niqobli odamlar chiqib keldi!
Jungkook ularga o‘qdek qaradi.
Ular jim edi. Faqat bittasi sekin oldinga chiqib, jilmaydi.
— Jihyee, biz seni qidiryapmiz.
Niqobli kishi unga qiziqarli qaradi.
— Chunki sen bizga tegishlisan.
Jihyeenining tanasi titrab ketdi. "Bu yana qanday gap?!"
Lekin Jungkook undan oldinga chiqib, himoya qilish uchun turdi.
— U mendan boshqa hech kimga tegishli emas!
— Xo‘sh… shunday bo‘lsa, biz buni jang orqali hal qilamiz!
Shu payt hamma joy qonga to‘lib ketdi.
Jihyee va Jungkook endi xavfsiz joyda, o‘rmonda yashirinib turishardi. O‘rtada jimlik hukm surardi.
Jihyee oyoqlarini yig‘ib, xayolga botdi. "Men kimman?"
U asta qo‘llariga qaradi. Bu qo‘llar biroz oldin vampirlarni yerga qulatgan edi.
"Bu mening kuchimmi yoki taqdirim?"
Jungkook esa o‘z qarshisida, unga qarab turardi. Uning ko‘zlarida hayrat, g‘am va yana nimadir bor edi… Muhabbat.
— Sen yaxshi ekanligingga ishonchim komil, Jihyee.
— Chunki men seni yuraging bilan his qilaman.
Jihyee yuragini mahkam ushladi. "Jungkook…"
Ammo bu sokin dam uzoqqa cho‘zilmadi. O‘rmonda nimadir siljib, bir necha sekund ichida yon tomonlaridan qora niqobli odamlar chiqib keldi!
Jungkook ularga o‘qdek qaradi.
Ular jim edi. Faqat bittasi sekin oldinga chiqib, jilmaydi.
— Jihyee, biz seni qidiryapmiz.
Niqobli kishi unga qiziqarli qaradi.
— Chunki sen bizga tegishlisan.
Jihyeenining tanasi titrab ketdi. "Bu yana qanday gap?!"
Lekin Jungkook undan oldinga chiqib, himoya qilish uchun turdi.
— U mendan boshqa hech kimga tegishli emas!
— Xo‘sh… shunday bo‘lsa, biz buni jang orqali hal qilamiz!
Shu payt hamma joy qonga to‘lib ketdi.
Jihyee chap tomonga qaradi. Bir vampir Jungkookga tashlanib kelayotgandi!
Jungkook chaqqon harakat qilib, o‘sha vampirni bir zarbada yerga urdi.
Ammo… ular bittagina emas edi.
Jihyee ortiga qaraganida, yana o‘nga yaqin vampirlar ularning atrofini o‘rab olganini ko‘rdi.
Jihyee tishlarini tishlab, yuragiga quloq soldi. Ichidah nimadir yonayotganini his qildi.
Bu – Qonlar Malikasi kuchi edi.
Jihyee ko‘zlarini yumdi va asta ochdi. Ko‘zlari endi yana qizg‘ish tusga kirgan edi!
Jungkook unga hayrat bilan qaradi.
Jihyee past ovozda shivirladi:
— Men hamma narsaga tayyorman.
Tungi shabada o‘rmon ichida qonga aralashgan havo olib keldi. Jihyee asta nafas oldi.
— Bu qanday bo‘lishi mumkin?.. – niqobli vampir titrab gapirdi.
Jihyeenining lablarida kulgi paydo bo‘ldi. U endi qo‘rqmasdi.
U qo‘lini ko‘tardi va sekin siqdi. Havoda turgan vampirlar birdan yerga yiqildi.
— Nima bu?! – kimdir dahshat bilan baqirdi.
Ammo Jihyee ularga qaramasdi. U faqat Jungkookga tikildi.
Uning yuzida shubha bor edi. Qo‘rquv emas. Balki… hayrat.
— Jungkook, men endi boshqachaman.
Jungkookning yuragi tez urdi. U endi aniq bilardi – Jihyee oddiy qiz emas. U shohona qon egalari avlodidan.
— Biz uni to‘xtatishimiz kerak! – niqobli vampir baqirdi.
Ammo Jihyee ularga e’tibor ham bermadi. Faqat bir jumla bilan ularning barchasini tiz cho‘ktirdi.
Tananing ichidagi qon hayrat bilan qaynadi. Hamma vampirlar o‘z irodalariga qarshi holda tiz cho‘kishdi.
Jihyee esa jilmayib, Jungkookga qaradi.
— Endi bizdan hech kim ustun bo‘lmaydi.
Ammo Jungkook sekin qadam tashladi va Jihyeenining yuziga ohista tegdi.
— Sen hali ham men sevgan Jihyeemisan?
Jihyee asta uning qo‘lini ushladi. Ko‘zlari yana insoniylik bilan porladi.
— Ha… faqat endi men yanada kuchliman.
Ammo orqada yana bir nima sodir bo‘ldi. O‘rmon ichidan kelayotgan vahshiy tovushlar eshitildi.
Jihyee va Jungkook o‘sha yoqqa qaradi. Bu safar ular oldida boshqa bir xavf bor edi…
— Bu… ular! – Jungkook shivirladi.
Qon Malikasi endi kimga qarshi kurashishi kerak?!
O‘rmon ichidan chiqqan shovqin quloqlarni tilka-tilka qildi. Jihyee va Jungkook darhol hushyor tortdi.
— Bu qanday tovush?.. – dedi Jungkook qoshlarini chimirib.
Jihyee esa his qildi. Bu oddiy vampirlar emas edi.
Birdan daraxtlar o‘rtasidan gigant soyalar chiqdi. Ularning ko‘zlari tirik olovdek yonardi.
— Yo‘q… – Jungkookning ovozi titradi. — Bu imkonsiz!
Ammo ular shu yerdaligini Jihyee ham his qildi.
Bu Qon Kengashi tomonidan maxsus yaratilgan mahluqlar edi. Qadimiy qon bilan bo‘g‘langan vampir-odam aralashmalari!
— Jin ursin… – Jihyee lablarini tishladi. — Ular meni o‘ldirish uchun yaratishgan.
Mahluqlardan biri qalin ovozda shivirlagandek bo‘ldi:
Jihyee orqaga qadam tashladi. Bular juda kuchli edi.
— Kelinglar! – dedi u shiddat bilan.
Jungkook darhol yoniga bordi. U hech qachon uni yolg‘iz tashlamaydi!
Bir lahzada qonli jang boshlandi!
Gigant mahluqlardan biri Jihyeega tashlandi, ammo u chayqalib chiqib ketdi va o‘zining dahshatli tezligi bilan orqasiga o‘tdi.
Uning tirnoqlari bir zumda vampirning tanasiga botdi!
Ammo… bu oddiy vampir emas edi.
Mahluq dahshatli ovoz bilan Jihyeeni orqaga irg‘itdi.
— Yo‘q… – Jihyee yerga yiqildi. — Men kuchsizmanmi?!
Ammo… Jungkook bunga yo‘l qo‘ymaydi.
U g‘azab bilan oldinga otilib, bir zarbada birini yo‘q qildi.
— Jihyee, bu jangni biz birga yutamiz!
Jihyee uni ko‘zlari bilan kuzatdi. Jungkook uchun eng katta kuch – uning muhabbati edi.
"U meni hech qachon tashlab ketmaydi."
Shunday ekan, men ham taslim bo‘lmayman!
Jihyee ko‘zlarini yumdi. Uning qon ichidagi haqiqiy kuchi hali uyg‘onmagan edi.
Jihyee tanasidan quyuq qora tuman chiqdi.
Jungkook unga hayrat bilan qaradi.
Mahluqlar uning atrofini o‘rab oldi. Ammo bu safar ular titrab turardi.
Qon Malikasi endi o‘z haqiqiy kuchini topdi!
Haqiqiy jang endi boshlanmoqda!
Jihyeenining butun tanasi qorong‘u energiya bilan qoplandi.
Ko‘zlari qip-qizil yondi, nafas olishlari esa vampirlarni ham dahshatga soldi.
Jungkook asta orqaga chekindi.
Lekin endi bu Jihyee emas edi.
Mahluqlar titrab turgan bo‘lsa-da, buyruq olgandek Jihyeega tashlanishdi.
Jihyee bir zumda harakatga keldi! Havoda shunday harakat qildiki, uning tezligi ko‘z ilg‘amay qoldi.
Bitta mahluq bo‘ynini himoya qilishga ulgurmadi – Jihyeenining tirnoqlari uni ikki bo‘lakka bo‘lib tashladi!
Jihyee buni his qildi. Bu qon unga yoqardi.
Jihyee asta o‘zini ushladi. "Men kimligimni unutmayman. Men hayvon emasman!"
Ammo boshqa bir mahluq ortidan hujum qildi!
Lekin… Jungkook buni ko‘rib turardi.
U bir lahzada harakat qildi, Jihyeeni mahluq zarbasidan olib qochdi.
Jihyee uning bag‘rida edi. Uning yuragi tez urardi.
Jungkook qattiq nafas oldi. U Jihyeenining yuziga termildi.
— Sen o‘zingni yo‘qotma, Jihyee. Men seni sevaman.
Jihyeenining yuragi titradi. Ha… bu u edi.
Ammo… jang hali tugamagan edi!
Jihyee asta ko‘zlarini yumdi va endi haqiqiy kuchini chiqarishga qaror qildi.
Osmonda qorong‘u chaqmoqlar porladi.
Qon Malikasi endi o‘z qoidalarini o‘rnatishga tayyor edi!
Uning ovozi butun o‘rmon bo‘ylab taraldi. Vampirlar va mahluqlar majburan tiz cho‘kishdi.
Jihyee esa Jungkookning qo‘lini siqdi.
: SO‘NMOQDA YOQI YANGI HAYOT BOSHLANYAPTIMI?
Jihyee va Jungkook yonma-yon turishardi. Atrof qorong‘ulik bilan qoplangan, yer qonga belangan edi.
Jihyee asta nafas oldi. Uning kuchi chegarasizdek edi, lekin yuragining bir chekkasida qandaydir bo‘shliq bor edi.
"Men bunday bo‘lishni xohlaganmidim?"
Jungkook esa unga ohista termuldi.
— Jihyee, sen yomonlik yo‘lidan ketayotganingni his qilyapsanmi?
Jihyee yutindi. U bu kuchdan zavq olayotgandi, lekin ayni vaqtda qo‘rqardi ham.
Ammo… bu shunchaki o‘yin emasdi.
Bir zumda o‘rmon ichidan ulug‘vor qora soyalar chiqdi. Ularning oldida turgan shaxs esa boshqa vampirlarga o‘xshamasdi.
Jihyee ko‘zlarini qisdi. Bu ovoz… u tanirdi.
O‘sha shaxs jilmaydi. Uning ko‘zlari ko‘k chaqmoqdek porlardi.
— Men seni uzoqdan kuzatdim, Jihyee. Endi sen mening orzuyimdagi vampirga aylanding.
Jungkook buni eshitib, darhol oldinga chiqdi. Uning ichida qaynayotgan g‘azab uni ortga chekinishga yo‘l qo‘ymadi.
— Kim bo‘lsang ham, Jihyeega yaqinlashma!
Lekin o‘sha shaxs shunchaki kuldi.
— Sen hali kim bilan ish yuritayotganingni bilmayapsan, Jungkook.
Jihyee esa unga tikildi. Uning ichida qandaydir g‘alati tuyg‘u uyg‘ondi.
O‘sha shaxs yaqinlashdi va sekin so‘zladi:
— Men sening asl kelib chiqishingni bilaman. Va bilasanmi? Sen buni eshitishga tayyor emassan.
Jihyeenining yuragi birdan tez ura boshladi. Haqiqatan ham, u kim edi?
Jungkook esa unga o‘rnidan jilmasdan qarardi.
— Unga hech narsa demaysan! – deb g‘azab bilan baqirdi u.
Lekin o‘sha shaxs jilmayib, faqat bitta jumlani aytdi:
— Sen yolg‘iz emassan, Jihyee.
— Nimani nazarda tutyapsan? – Jihyee shubha bilan so‘radi.
O‘sha shaxs sekin orqaga qadam tashladi. Uning ortida qattiq gumburlagan tovush eshitildi.
Nimadir… yoki kimdir… kelayotgandi.
Yer gumburladi. Go‘yoki butun olam titrab ketgandek edi.
Jihyee qadam ortga tashladi, Jungkook esa uni himoya qilib oldiga chiqdi.
O‘sha sirli shaxs yana jilmaydi.
— Tayyor tur, Jihyee. Endi haqiqat ochiladi.
Qorong‘ilik ichidan katta bir portal ochildi!
Qizil chaqmoqlar har tomonga sachradi, shiddatli shamol atrofdagi daraxtlarni sindira boshladi.
Jihyee butun tanasida noma’lum his uyg‘onganini sezdi.
U… nimanidir eslayotgandek edi.
Portaldan asta-sekin bir necha qiyofalar chiqdi. Ular vampirlar edi, lekin… boshqacha.
Ularning hammasining ko‘zlari qorong‘u olovdek yondi.
— Xush kelibsan, singlim… – dedi ulardan biri past ovozda.
Jungkook esa buni eshitib g‘azabdan tishlarini g‘ijirlatdi.
Ammo sirli shaxs yana jilmaydi.
— Haqiqat shuki… – u Jihyeega tikildi, — sen biz bilan tug‘ilgansan.
Jihyeenining boshi aylanib ketdi.
"Bu yolg‘on! Bo‘lishi mumkin emas!"
Ammo yuragi… yuragi boshqacha gapirardi.
O‘sha vampirlar unga xuddi o‘z oilasiga qaytayotgan singari tikilishardi.
Jungkook esa unga qattiq qo‘li bilan ushladi. U titrab turardi.
Lekin Jihyee ich-ichidan nimadir seza boshladi.
Bu dahshat edi. Bu haqiqat edi.
Endi u qaysi tomonni tanlaydi?
Jihyeenining yuragi tez urardi. U kimligini tushunishga harakat qilardi.
Bu vampirlar… ular uni “singlim” deb atadi.
Bu yolg‘on bo‘lishi mumkinmi? Yo‘q, yuragi buni inkor qilmadi.
Jungkook esa uning qo‘lini qattiq ushlab turardi. U Jihyeeni hech kimga bermoqchi emasdi.
— Ularga ishonma! – deb baqirdi u. — Men seni bilaman, Jihyee. Sen ularning qismati emas, sen faqat o‘zingning hayotingni tanlaysan!
— Uning tanlovi yo‘q, Jungkook.
— Bo‘lishi mumkin emas! – dedi Jihyee titrab. — Men butun hayotim davomida oddiy odam bo‘lib yashaganman. Siz kim bo‘lishim kerakligini menga aytolmaysiz!
Lekin o‘sha shaxs yoniga yaqinlashdi va past ovozda so‘zladi:
— Sen bu dunyoga maxsus qon bilan tug‘ilgansan. Seni izlashdi. Seni topishdi. Va sen endi orqaga qayta olmaysan.
Jihyeenining ko‘z oldi qorong‘ulashdi. Bu qanchalik haqiqat bo‘lishi mumkin?!
Ammo Jungkook birdan harakatga tushdi!
Uning g‘azabi kuchga to‘ldi va u o‘sha sirli vampirga qarshi hujum qildi.
Ularning jangidan butun atrof larzaga keldi.
Jihyee esa turgan joyida qotib qoldi. Nimani tanlashi kerak?
U qaysi yo‘lni tanlasa ham, ortga yo‘l qolmaydi…
Jungkook va sirli vampir to‘qnashdi. Ularning kuchi butun havoni larzaga keltirdi!
Jihyee esa joyidan qimirlay olmasdi. Uning yuragi bir narsa deyotgandi… lekin miyasi uni inkor qilardi.
— Jihyee, biz bilan yur! – deb baqirdi o‘sha vampir. — Biz seni uzoq yillar izladik! Biz bilan bo‘lsang, haqiqiy kuchingni ochasan!
Jungkook esa yana unga tashlandi, lekin o‘sha vampir barmoqlari bilan havoda belgilar chizdi va Jungkook yerga yiqildi!
Jihyee bu manzarani ko‘rib, hayqirib yubordi:
U darhol yugurdi, uning qonga belangan qo‘llarini ushlab oldi.
Jungkook esa yotgan joyida jilmaydi. U hali ham kuchli edi, hali ham Jihyeeni qo‘riqlashga tayyor edi.
— Men yaxshi, Jihyee… lekin… ularning gaplariga ishonma…
Jihyeenining ichida qandaydir ulkan his-tuyg‘ular uyg‘ondi. Bu g‘azab edi. Bu shafqatsizlik edi.
Ko‘zlari asta-sekin qizg‘ish tusga kirdi.
— Mana endi sen o‘z mohiyatingni his qilyapsan.
Jihyee asta o‘rnidan turdi. Endi u titramasdi.
U yomonlikni tanlashi kerakmi? Yo‘q!
U o‘z taqdirini o‘zi belgilaydi!
Birdan Jihyeenining tanasidan qudratli yorqin energiya tarqaldi!
Jungkook unga tikildi. Bu uning sevgilisi edi.
Jihyee sirli vampirga tik qaradi va past ovozda aytdi:
— Men hech qachon sizlarning yo‘lingizdan yurmayman.
— Sening qoning bizga tegishli! – deb qichqirdi u.
— Mening qismatim menga tegishli.
Shu onda uning butun tanasi yorqin qudrat bilan qoplandi va u sirli vampirni itqitib yubordi.
Ular bunday kuchni kutishmagandi.
O‘sha sirli vampir so‘nggi marta Jihyeega qaradi va pichirladi:
So‘ng esa vampirlar qora tuman ichida g‘oyib bo‘lishdi.
Jihyee esa Jungkookning oldiga engashdi. Uning qo‘llari qonga belangan edi, ammo u jilmayib, pichirladi:
— Meni tashlab ketmaysan, to‘g‘rimi?
Jungkook esa kulimsiradi va sekin Jihyeenining qo‘lidan ushladi.
— Men doim sen bilan bo‘laman, mening vampir malikam.
Kechki osmon yorqin yulduzlar bilan qoplangan edi. Hamma narsa tinch va osoyishta ko‘rinardi.
Lekin tog‘ yonbag‘rida joylashgan ulkan qasr ichida ikki juft qizil ko‘zlar porlab turardi.
— Ota, ona! – deb chaqirdi kichkina ovoz.
Jihyee va Jungkook bir-biriga qarab jilmayishdi. Ularning oldida ikki nafar ajoyib qizaloq turardi.
Ularning ko‘zlari qizil tusda, lekin Jihyeening muloyim ifodasiga ega edi. Ular otalariga o‘xshagan, lekin ichki kuchlari onalarinikiga o‘xshardi.
— Mana, mening malikamlarim, – dedi Jungkook, qizlarini bag‘riga bosarkan. — Bugun nima o‘rgandingiz?
Katta qizaloq jilmayib gapirdi:
— Biz bugun tez yugurishni o‘rgandik! Men momoqaldiroqlardek tez yugura olaman!
Kichik qiz esa kulib javob berdi:
— Men esa qushlar bilan gaplasha olaman!
Jihyee ularni bag‘riga bosdi va pichirladi:
— Sizlar mening hayotimning eng go‘zal sovg‘asisiz.
Jungkook Jihyeega tikilib jilmaydi va uning yelkasiga qo‘lini qo‘ydi.
— Biz hozir eng kuchli oilamiz, Jihyee. Seni tanlaganimda, men faqat sevgini emas, balki yangi kelajakni ham tanlagan ekanman.
Jihyee esa past ovozda javob berdi:
— Va men senga javoban eng go‘zal narsani berdim…
— Nima? – deb so‘radi Jungkook.
Jihyee jilmaydi. — Oilamizni.**
Tashqarida esa to‘lin oy porlab turardi.
Bu faqat boshlanishi edi. Ularning nasli hech qachon tugamaydi.
𝐁𝐲: 𝐚𝐮𝐭𝐡𝐨𝐫
𝐌𝐚𝐧𝐚 𝐬𝐢𝐥𝐚𝐠𝐚 𝐦𝐢𝐧𝐢 𝐟𝐟 𝐚𝐠𝐚𝐫 𝐬𝐡𝐮𝐧𝐢 𝐤𝐢𝐜𝐡𝐠𝐢𝐧𝐚 𝐝𝐛 𝐛𝐥𝐬𝐞𝐥𝐚 🌝
𝐁𝐮𝐧𝐢 𝐨𝐪𝐛 𝐛𝐨𝐥𝐛 𝐢𝐥𝐭𝐦𝐨𝐬 𝐫𝐞𝐚𝐤 𝐛𝐨𝐬𝐛 𝐟𝐢𝐤𝐫 𝐲𝐨𝐳𝐢𝐥𝐚 𝐩𝐥𝐬 𝐪𝐨𝐥𝐦 𝐲𝐨𝐦𝐨𝐧 𝐨𝐫𝐢𝐯𝐨𝐭𝐭𝐢 + 𝐤𝐞𝐜𝐚𝐬𝐢 𝐛𝐧 𝐮𝐡𝐥𝐚𝐦𝐢 𝐲𝐨𝐳𝐝𝐦🥲