یک ساعت پس از مذاکره

یک ساعت پس از مذاکره 

بر سر روسری های ابریشمی، چای بیرون آمد. این اولین بار بود که با تعدادی از دوستانم به Kapalıçarşı (بازار بزرگ) استانبول، یکی از بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین بازارهای سرپوشیده جهان رفتم. صاحب مغازه از پشت مغازه‌اش بیرون آمد و سینی با لیوان‌های کوچک لاله‌ای شکل و یک چایدانلیک در دست داشت، دو قوری که  خرید قوری با اندازه‌های کمی متفاوت که یکی روی دیگری چیده شده بود. مقداری چای سیاه (چای) داغ و با طعم سیب را از روی قابلمه برای ما ریخت، قبل از اینکه آن را با آب داغ از قابلمه پایینی رقیق کرد. او گفت: «افییت اولسون» یا اشتهای مبارک.

این یک ترفند قدیمی بود

 از قرن پانزدهم، مشتریان و بازرگانان بر سر قیمت ها در این بازار چانه زنی می کردند و امروزه چای نقش مهمی در مذاکرات دارد. وقتی چای بیرون می‌آید، زمان استراحتی کوچک است، اما همچنین فرصت خوبی برای تاجر است که طعمه‌اش را با چت صمیمی شیرین کند. بین چای شیرین و شوخی دوستانه، مشتریان گارد خود را پایین می آورند و در نهایت تسلیم می شوند و فروشگاه را با کیسه های پر از روسری ترک می کنند - این دقیقاً همان کاری است که ما انجام دادیم.فراتر از یک تاکتیک مبادله ای هوشمندانه، یک فنجان چای با تمام جنبه های زندگی روزانه ترکیه همراه است: از خوردن آن با صبحانه و در زمان استراحت بعد از ظهر، برای جشن گرفتن رویدادهای مهم مانند فارغ التحصیلی و عروسی استفاده می شود و به عنوان نشانه ای از مهمان نوازی و دوستی استفاده می شود. یک مطالعه Statista در سال 2016 نشان داد که ترکیه با غلبه بر ایرلند و بریتانیا بیشترین سرانه چای را مصرف می کند و چای همیشه گرم است، حتی در تابستان، زمانی که به طور متناقضی از گرما تسکین می دهد.این شور چای تا زمان سقوط امپراتوری عثمانی، زمانی که ترک ها کنترل مناطق تولید قهوه را از دست دادند، به وجود آمد. مصطفی کمال آتاتورک، اولین رئیس جمهور جمهوری جدید ترکیه، چای را به عنوان یک عادت سکولار شده و غربی مطرح کرد. کشاورزان شروع به کشت آن در شمال معتدل کشور کردند، چای باغچه (چای‌فروشی‌ها) زیاد شد و میسیر چارشیسی استانبول (معروف به بازار ادویه) پر از انواع پرتقال، انار، گل رز، یاسمن، هبیسکوس بود. تقریباً در همان زمان، چایدانلیک ظاهر شد که احتمالاً از سماور روسی گرفته شده بود. از هر کجا که می آمد، دیگ های دوتایی چایدانلیک می توانست به افراد زیادی خدمت کند، پاسخی ساده به تقاضای خشمگین. کتری زیاد شد.

امروزه چایدانلیک در خانوارهای ترک ضروری است 

نه فقط به این دلیل که می تواند مهمانی های بزرگ را سرو کند. گرمای غیرمستقیم به آرامی طعم برگ‌های چای را بدون سوزاندن آنها می‌گیرد، در حالی که رقیق‌سازی DIY به هر نوشیدنی اجازه می‌دهد فنجان خود را سفارشی کند. چایدانلیک در مقایسه با یک کتری استاندارد، یک فنجان چای عالی دم می‌کند.چرا به یکی نیاز دارید? حرارت مستقیم اعمال شده در یک کتری استاندارد، برگ های چای را می سوزاند و طعم تلخ و تلخی به چای می دهد. در چایدانلیک، برگ‌ها درست روی شعله نیستند، بلکه بالاتر، در گلدان بالایی قرار دارند. گرمای غیرمستقیم باعث می شود دمای اطراف برگ ها به تدریج افزایش یابد و طعم واقعی و رنگ زیبای کهربایی چای را بدون سوزاندن آن خارج کند.چایدانلیک همچنین در هنگام سرو و رقیق کردن چای انعطاف پذیری را ارائه می دهد. حتی چای ترکی که به درستی دم کرده باشد - معمولاً چای سیاه از روستاهای کوهستانی اطراف دریای سیاه، به ویژه ریزه - اغلب برای نوشیدن مستقیم آنقدر قوی است و ممکن است طعم آن تلخ، ترش و کمی گس باشد. به طور معمول، ابتدا آب را از کتری بالایی، جایی که برگ های چای دم کرده اند، داخل لیوان می ریزید و سپس آن را با آب داغ کتری پایینی رقیق می کنید. به این ترتیب می توانید چای خود را به همان اندازه که ترجیح می دهید قوی کنید بدون اینکه آن را با آب دمای اتاق خنک کنید. برای ترک‌هایی که چای خود را کاملاً داغ می‌نوشند، روش دو مرحله‌ای چای معطر و متعادل را حتی در دماهای شدید فراهم می‌کند. رقیق‌سازی کافی نیز کلید کاهش مصرف کافئین برای مصرف‌کنندگان معمولی ترک است که ممکن است از 10 فنجان چای سیاه در روز، از جمله فنجان‌ها تا شب لذت ببرند.

البته، اگر مانند یک خانواده ترک قرن گذشته چای سرو می‌کنید، چایدانلیک غذای جمعیت را می‌دهد. می‌توانید مدل‌هایی با ظرفیت یک تا شش لیتر (یا گاهی اوقات حتی بیشتر) پیدا کنید.چایدانلیک با نشستن روی اجاق گاز یا میز قهوه زیبا نیز به نظر می رسد. آنها در رنگ ها و مواد مختلف، از چینی تصفیه شده گرفته تا فولاد یا مس مفیدتر هستند. برای چیزی که به‌ویژه چشم‌نواز است، به دنبال مدل‌هایی باشید که از عناصر رایج در دوران امپراتوری عثمانی الهام گرفته شده‌اند، با طرح‌های نقاشی شده یا حکاکی شده. حتی نسخه های برقی برای چای خورهای تنبل نیز وجود دارد.