تکنیک فرش دستباف ترکیه
در اصل، نخ های روی ماشین بافندگی با دست گره خورده و سفت می شوند.
رشته‌های پشم یا ابریشم بر روی نخ‌های عمودی (به نام تار) بسته می‌شوند، بریده می‌شوند و سپس توسط همتایان افقی خود (به نام پود) فشرده می‌شوند. هر چه گره ها سفت تر باشد فرش ظریف تر و محکم تر می شود.
دو گره سنتی وجود دارد: گره متقارن گوردس، که به دور دو تار می‌پیوندد و فرش محکم‌تر و بادوام‌تری ایجاد می‌کند. و گره سینوسی نامتقارن، که به دور یک تار می‌پیوندد و امکان آزادی بیشتر در الگوسازی و خرید گلیم را فراهم می‌کند.
گلیم، کلمه ای با منشأ ترکی، اغلب به عنوان وسیله ای برای هر فرش تخت بافته و بدون پرز استفاده می شود. اما از نظر فنی، این اصطلاح فقط به قالی‌هایی با منشأ وسیع آناتولی که به سبک سنتی ساخته می‌شوند اطلاق می‌شود: دستباف روی ماشین بافندگی با پشم و پنبه. گلیم‌های برگشت‌پذیر، بادوام و فوق‌العاده همه‌کاره، به‌خاطر آرایه‌های زیبا از رنگ‌ها و نقش‌های درخشان ارزشمند هستند.
بر خلاف قالیچه‌های پرز دست‌بافت، گلیم‌ها با استفاده از تار (معمولاً پشمی) و پود (پشم یا پنبه) روی دستگاه بافندگی بافته می‌شوند. نخ ها کاملاً در هم تنیده شده و در نتیجه گلیم هایی بادوام و قابل برگشت به دست می آید.
این فرش‌های رنگارنگ و جسور که در ترکیه با نام‌های مختلفی مانند cicim، sumak، zili، sili یا palaz شناخته می‌شوند، می‌توانند به عنوان پوشش کف، تزئینات دیوار و حتی برای روکش کردن بالش و صندلی استفاده شوند. ارزش گلیم ترکیه و فرش
فرش‌های آناتولی که از دوره سلجوقی تا امپراتوری عثمانی امتداد می‌یابند، امروزه به‌خاطر تأثیر محو نشدنی‌شان بر جامعه و فرهنگ جهانی شناخته می‌شوند.
فرش‌ها - که بسیاری از آنها با کپی‌هایی از نقاشی‌های معاصر تزئین شده بودند - برای اولین بار در اواسط قرن پانزدهم به اروپا صادر شدند و محبوبیت آنها در طول دوره رنسانس و سال‌های بعد به طور پیوسته افزایش یافت. اشراف و رهبران مذهبی قالی ها را به عنوان نمادی از وضعیت گرامی می داشتند و گاهی از آنها به عنوان ملیله تزئینی استفاده می کردند.
امروزه، از نمایشگاه‌های موزه‌های باطنی گرفته تا خانه‌های مسکونی راحت، فرش‌های دستباف ترکی هنوز در سرتاسر جهان به دلیل ادغام متمایز از طرح‌های گرافیکی جسورانه، نقوش و روایت‌های تاریخی، و کیفیت و صنعت برتر مورد تجلیل هستند.
گلیم‌ها و قالی‌های آناتولی نه تنها به دلیل رنگ‌های غنی و جسورانه‌شان (که از رنگ‌های طبیعی ساخته شده از برگ‌ها، گل‌ها، سبزیجات و ریشه‌ها به دست می‌آیند)، بلکه به‌خاطر نقوش گرافیکی خاصی که به‌طور مؤثری آنها را تقویت می‌کنند، ارزشمند هستند.
از همان ابتدا، فرش های آناتولی بسیار بیشتر از اشیاء خانگی صرفاً سودمند دیده می شد. آنها برای آموزش و الهام بخشیدن نیز در نظر گرفته شده بودند. نقوش مذهبی و تاریخی خاص در هر فرش گنجانده شده بود و داستان سازندگان، خانه هایشان و حتی چیزی از امیدها، ترس ها، باورها و رویاهای آنها را بازگو می کرد.
در حالی که معنای خاص برخی از نقوش از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است، آنها بر بسیاری از موضوعات جهانی تأثیر می گذارند: مذهب، قدرت، اشراف، طبیعت، و موارد دیگر که در زیر بررسی می شوند.